Home bibliotheek interieur

De grote Duitse schrijver Hermann Hesse, de eigenaar van een enorme unieke bibliotheek, was van mening dat boeken niet alleen gelezen, maar ook verworven moesten worden, aangezien “het bezit van boeken (en niet alleen het lezen ervan) zijn eigen zeer speciale geneugten met zich meebrengt”.

In het pre-revolutionaire Rusland werd het als een noodzaak beschouwd om een ​​eigen bibliotheek te hebben. De omvang en de aanwezigheid van zeldzame boeken daarin werden bepaald door de financiële en sociale status van de eigenaar. Maar zelfs in de huizen van arme gewone mensen, studenten uit de provincies, en later in de huizen van de kooplieden, waren er altijd verschillende planken met boeken aanwezig.

Boekenmarkten, “ineenstorting”, zoals Gilyarovsky ze beschreef, tweedehands boekhandels en boekhandels trokken kenners uit verschillende sociale lagen aan: rijke verzamelaars en arme studenten. Lezen, inleven, reflecteren, discussiëren en discussiëren over wat er werd gelezen, was een dringende behoefte en een kenmerkend kenmerk van het leven van de Russische samenleving. En de rijkdom van de geest werd veel meer gerespecteerd dan financiële solvabiliteit..

In die tijd was de bibliotheek in het huis een plek van eenzaamheid en kalme reflectie. Als de eigenaar van het huis in de bibliotheek was, probeerden ze hem niet te storen over kleinigheden. Er waren ook belangrijke gesprekken die vertrouwelijkheid en ernst vereisten, vooral met betrekking tot gezinsleden, aangezien het gezinshoofd in de regel voor deze doeleinden een kantoor had. Hoeveel belangrijke en noodlottige beslissingen werden er in de bibliotheek genomen, hoeveel geheimen werden er toevertrouwd en bekentenissen erin geluisterd!

Sociale stormen sloegen de thuisbibliotheek weg als een overblijfsel van de burgerlijke manier van leven. Openbare bibliotheken hebben natuurlijk de charme, het comfort en de persoonlijkheid verloren die inherent waren aan hun familieleden..

Maar zelfs in de tijd van alledaagse nabijheid en wanorde werden er thuis nog steeds boeken gekocht en opgeslagen, met behulp van nissen, pieren en zelfs een deel van de muren onder het plafond in de gang. Whatnots, boekenplanken, planken en boekenkasten, als ze in de krappe kleine appartementen pasten, waren thuis een soort minibibliotheken.

Ons leven is veranderd, het werd weer mogelijk om onszelf een huisbibliotheek als aparte ruimte te gunnen en er zelfs een soort interieur voor te creëren. Het beeld van de bibliotheek geeft immers meer de individualiteit van de eigenaar weer dan zelfs de meest privékamers (slaapkamers, kleedkamers). Andere delen van het huis praten over de sociale en financiële status, gewoonten en smaken van de eigenaar van het appartement, en de bibliotheek zal veel zeggen over de houding, manier van denken, eruditie en subtiliteit van zijn ziel.

Bibliotheken zijn nieuw leven ingeblazen, maar hebben nieuwe kwaliteiten gekregen. Dit kon niet anders dan gebeuren in het tijdperk van technologische vooruitgang – het boek was niet langer de enige bron van informatie. Veel documenten die voorheen in druk beschikbaar waren, kunnen nu naar het scherm worden overgebracht. Bibliotheken veranderen in “mediabibliotheken” waarin informatie wordt opgeslagen in verschillende media: audiovisuele media zijn nu geen tastbare competitie, maar eerder een aanvulling op boeken in de complexe cultuur van onze tijd. Hierdoor lijkt de bibliotheek op een kantoor, een videokamer en een speelkamer (als er een biljart- of schaaktafel is).

Hier ontstaat een bijzondere kijk op de organisatie van de ruimte in de bibliotheek, waarbij de traditionele rij “gebogen muren” wordt vernietigd. Ruimtelijke indeling is een absolute must geworden in de bibliotheek. En de toewijzing van een computerruimte, als een apart werkvlak, is mogelijk met behulp van doorlopende rekken of schuifwanden. Hier is het noodzakelijk om zorgvuldig de optimale verlichting te overwegen, aangezien het werk dat belastend is voor de ogen een bepaald licht vereist: het moet gericht zijn (op het scherm en het toetsenbord), niet-verblindend, geen schittering op het scherm geven en de ogen niet vermoeien. Naast gerichte lokale verlichting in het computergedeelte van de bibliotheek, is het noodzakelijk om algemeen diffuus licht te gebruiken om het contrast te verminderen, bijvoorbeeld plafondspots.

Ook een heel belangrijke plek in het bibliotheekgebouw is een comfortabele leeshoek. Hier zijn banken, fauteuils, lage tafels of, omgekeerd, grote bureaus. De keuze van meubels hangt af van de smaak van de eigenaar en de stijl in het interieur. Voor inrichting in een klassieke stijl moeten meubels gemaakt zijn van massief edelhout, banken zijn bekleed met zacht leer, dat zeer consistent is met de banden van oude boeken, waarbij de stijl behouden blijft en historische tradities behouden blijven. De parketvloer is bedekt met tapijten gemaakt van natuurlijke materialen, in de muren zijn schilderijen, sculpturen en bas-reliëfs. Kasten zijn meestal van glas, maar opties voor massieve open planken die de wanden bedekken zijn ook mogelijk.

Modern bibliotheekmeubilair verschilt voornamelijk in kleur van traditioneel meubilair. De kleur van natuurlijk hout werd in 1970 vervangen door de introductie van gekleurde boekenplanken. Deze gewaagde zet van een Frans meubelbedrijf veroorzaakte een negatieve reactie van experts. Desalniettemin bleven gekleurde meubels hangen, omdat ze organisch opgingen in het veelkleurige palet van interieurs van de jaren zeventig. En sindsdien speelt de kleur van boekenkasten en planken een onafhankelijke decoratieve rol in het interieur van de bibliotheek. Zie er erg stijlvol uit, bijvoorbeeld zwarte planken gecombineerd met witte muren, witte sculptuur en schijnwerpers. Veelkleurige boekomslagen spelen hier de rol van zachte kleuraccenten, anders zou het interieur te grafisch zijn.

En de donkergroene kleur van de planken in combinatie met de donkere meubels van natuurlijk hout, het lichte plafond en het lichte tapijt op het mozaïekparket geven het bibliotheekinterieur zowel moderniteit als adel..

De opstelling van boeken, de keuze tussen een geglazuurde boekenkast of een open plank, de opstelling van de tafel, de keuze van een tapijt, de opname van lage stoelen en ladders in de omgeving die gemakkelijk te lezen is, de opstelling van algemeen en lokaal licht – dit alles creëert een ‘levende’ ruimte voor een boek, want boeken, evenals hun eigenaren moeten zich in deze kamer comfortabel en gezellig voelen.

Een moderne thuisbibliotheek is een soort bibliodom, waarvan het ontwerp het boek organisch moet verbinden met andere communicatiemiddelen en de eigenaar een comfortabele plek moet bieden om te rusten en te werken.