In nieuwe gebouwen en in oude huizen moet u tijdens reparaties, voordat u de toplaag aanbrengt, alle onregelmatigheden verbergen en de vloeren egaliseren. De eenvoudigste manier om dit te doen, is door zelfnivellerende middelen te gebruiken. Laten we eens kijken naar de soorten mengsels en praten over hoe u ze correct kunt kiezen en gebruiken om het gewenste resultaat te krijgen..
De ondervloer wordt mogelijk niet altijd in één keer geëgaliseerd. Als er een aanzienlijk niveauverschil is in de vloer, het uniform of de put, evenals diepe scheuren, moet er in verschillende fasen worden gewerkt..
Voorbereiding van het oppervlak
Omdat een laag van een zelfnivellerend mengsel niet te dik mag zijn, met aanzienlijke oneffenheden in de vloer, wordt de dekvloer eerst uitgevoerd op een cement- (tot 50 mm) of gips (tot 100 mm) ondergrond. Om dit te doen, wordt de vloer ontdaan van puin en materialen die zijn vernietigd door lichte mechanische belasting. Daarna wordt een dekvloer uitgevoerd volgens de markeringen en enige tijd gelaten totdat deze volledig is opgedroogd. De droogtijd is afhankelijk van de laagdikte, het vochtgehalte van de oplossing en de luchtparameters in de ruimte en bedraagt 10-30 dagen.
Nadat de voorbereide basis volledig is opgedroogd, kunt u gaan werken met een zelfnivellerend mengsel.
Classificatie van zelfnivellerende mengsels en hun fabrikanten
Fijnkorrelige zelfnivellerende mengsels volgens hun basissamenstelling zijn onderverdeeld in:
- cement;
- gips;
- polymeer.
Cement (duurder, geschikt voor binnen- en buitengebruik) en gips (alleen voor droge ruimtes) worden gebruikt wanneer een perfect vlak en horizontaal vloeroppervlak vereist is. Dit zijn basismengsels. Polymeer zelf dient als afwerkingslaag bij het leggen van glanzende zelfnivellerende vloeren.
Mengsels van verschillende samenstelling zijn ontworpen om verschillende problemen op te lossen:
- primermengsels verbeteren de hechting en worden aangebracht op egale vloerplaten voordat mengsels worden afgewerkt;
- afwerkingsmengsels worden op het hele gebied van de kamer aangebracht en vormen een laag die niet dikker is dan 5 mm;
- speciale samenstellingen worden gebruikt voor lokale opvulling tijdens “patching” -reparaties – duur en met goede hechting;
- mengsels voor vloerverwarming zijn ontworpen voor hogere bedrijfstemperaturen.
Tweecomponenten polymeermengsels zijn in feite:
- polyurethaan – voor woongebouwen;
- epoxy – voor bijkeuken.
Hoogwaardige, gevraagde mengsels op cementbasis zijn wijdverbreid “Weber.Vetonit“, “Ceresit“, “Bolars”, “Horizon”, enz. Onder de gipspleister zijn “Glims” te onderscheiden, “Knauf“, Bolars. De bekendste primers zijn Knauf, Beton-Base en Betokontakt. TM-mengsels zijn zeer geschikt voor het maken van warme vloeren. “Weber.Vetonit“, Alfapol. Gebruik voor gietvloeren de mengsels “Epital”, “Texil” en “Stroomlijn chemicaliën“ (verschillende merken worden gemaakt op basis van epoxyharsen en polyurethaan).
Kookgereedschap en materialen
Voordat u met het werk begint, moet u het benodigde gereedschap aanschaffen (lenen) en het vereiste aantal pakken mengsels voor de ruwe en afwerkingslaag kopen, indien nodig.
Gereedschap en overall
Omdat sommige mengsels schadelijke stoffen bevatten, die fatsoenlijke fabrikanten op de verpakking aangeven, moet u bij het werken met hen het ademhalingssysteem en de huid beschermen. Daarom heb je nodig: een gasmasker, rubberen handschoenen, gesloten schoenen. Bij het uitvoeren van een afwerkingslaag of zelfnivellerende vloeren, raden experts aan om een zool met spikes op schoenen te dragen, wat de kwaliteit van het afgewerkte oppervlak niet aantast.
Van de tools die je nodig hebt:
- container voor het mengen van de oplossing;
- boormachine met mixeropzetstuk of bouwmixer;
- brede spatel-equalizer (voor grote hoeveelheden werk is het handiger aan een lange steel);
- naaldroller (bij voorkeur op een lange steel);
- een roller met een dicht dutje voor een primer (misschien niet nodig);
- geleiderails en referentiebakens voor niveauregeling (mogelijk niet nodig).
De hoogte van de naalden in de rol moet 1-2 mm meer zijn dan de dikte van de egalisatielaag, waarmee bij aankoop rekening moet worden gehouden.
Berekening van het verbruik van droge mengsels
Om onnodige kosten te voorkomen, maar het mengsel was voldoende om te werken, moet u van tevoren de kosten voor de ruwe en afwerkingslaag berekenen. Fabrikanten op de verpakking geven in de regel het verbruik van droge mix per 1 m aan2 laag 1 mm dik. Voor de ruwe laag moet u de minimale en maximale dikte (in mm) bepalen en het rekenkundig gemiddelde vermenigvuldigen met de oppervlakte van de kamer en het resultaat vermenigvuldigen met het aanbevolen verbruik.
Zo is het verschil tussen het hoogste en laagste punt 30 mm. Het rekenkundig gemiddelde van de uitlijningsdikte is 15 mm. Laag boven het maximale punt – extra 10 mm.
Totaal: laagdikte 25 mm. De fabrikant adviseert een verbruik van 1,6 kg / m2 voor elke millimeter laagdikte. Verbruik voor 1 m2 wordt 25 x 1,6 = 40 kg / m2. Vloeroppervlak – 20 m2. Het verbruik voor de ondervloer is 40 x 20 = 800 kg droge mix. De resulterende hoeveelheid van het mengsel moet naar boven worden afgerond op het standaardpakket, dat in de meeste gevallen 25 kg is. In ons voorbeeld moet u 800/25 = 32 pakken van 25 kg kopen. Experts raden aan om materiaal te kopen met een marge van 10%, omdat het onmogelijk is om het volume nauwkeurig te berekenen. Dit betekent dat u voor ons geval 35 pakketten moet afnemen.
De dikte van de afwerkingslaag wordt bepaald volgens de aanbevelingen voor het mengsel. Laten we eens kijken naar een voorbeeld voor dezelfde kamer. Aanbeveling van de fabrikant: 1,5 kg / m2 per 1 mm laagdikte, maximale laagdikte – 5 mm. Totaal: 5 x 1,5 / 20 = 150 kg mix of 6-7 pakken.
Werkorder
De volgorde van werken bij het maken van een ondervloer, een afwerklaag voor vloerbedekkingen, het leggen van warme en zelfnivellerende vloeren is iets anders.
Een ondervloer maken van zelfnivellerende mengsels
Nadat u de vloer hebt schoongemaakt van stof en puin, moet u een tape van elastisch materiaal tussen de toekomstige dekvloer en de muur leggen, waardoor scheuren tussen de muur en de vloer worden voorkomen.
Voor een ruwe vloer, als deze op een oppervlak met een aanzienlijke helling wordt gelegd, is het raadzaam om de geleidebakens vooraf in te stellen, ze horizontaal te plaatsen met een niveau en ze met cementmortel langs de kamer te bevestigen. De uiterste geleidestrippen worden op een afstand van 20 cm van de muur bevestigd, de rest op een afstand van 1-1,2 m erlangs.
Het mengsel wordt bereid volgens de verhouding aangegeven op de verpakking. In dit geval moet het water koel zijn, het mengsel wordt in een afgemeten hoeveelheid water gegoten en niet omgekeerd, en dubbel mengen wordt uitgevoerd met een technologische pauze van 3-5 minuten. De bereide compositie wordt op een van de gevormde “paden” gegoten en snel, maar netjes, gladgestreken door de liniaal die langs de geleiders beweegt. U moet vanuit het raam aan het werk gaan. Als een deel van het verdunde mengsel geen tijd had om te worden gebruikt en het begon te drogen in de container, moet het worden weggegooid. Het is onaanvaardbaar om het mengsel opnieuw met water te verdunnen, de kwaliteit van de laag zal onbevredigend zijn.
Het drogen mag na het beëindigen van het werk niet geforceerd worden. De kamer moet worden geïsoleerd van direct zonlicht en tocht.
Als de ondervloer correct is aangebracht, heeft de afwerkingslaag geen bakens nodig, omdat deze dun is en gemaakt van een meer vloeibare oplossing. Als op een dergelijke basis een “warme vloer” -systeem wordt geïnstalleerd en het wordt gegoten met een zelfnivellerend mengsel, zijn bakens nodig, omdat de laag niet zo dun is dat de mogelijke afwijking van de horizontale lijn wordt verwaarloosd.
Oppervlakte priming
Indien de ondervloer door de goede oppervlaktekwaliteit en het lichte afschot nog niet is afgewerkt, dan dient de ondergrond te worden geprimed voor de afwerklaag. Het is nodig om de hechting te verbeteren en versneld drogen van de afwerkingslaag te voorkomen vanwege de verhoogde vochtopname door de betonnen vloer. Het primermengsel wordt bereid in de verhoudingen die op het etiket staan aangegeven en wordt gelijkmatig over het gehele vloeroppervlak aangebracht met een roller met korte noppen. Na een tijdje wordt er een tweede laag aangebracht. De afwerklaag wordt aangebracht in het interval van 4 tot 24 uur na het aanbrengen van de tweede laag primer.
Afwerkingslaag
Wanneer u de afwerklaag na het primen giet, heeft u benchmarks nodig, waarvan u op de millimeterschaal de dikte van de gestorte laag kunt instellen vanaf 0,3 mm. Benchmarks worden op enige afstand van elkaar door de kamer geïnstalleerd en bestaan uit steunpoten, in het midden waarvan een platkopschroef is aangebracht. De schroef bepaalt de afstand tot de vloer – de toekomstige laagdikte en het niveau, gelegd op de doppen van aangrenzende benchmarks, bepaalt de horizontale positie. Als leidingen door de vloer lopen, moeten ze zorgvuldig worden geïsoleerd om lekkage van de tussenvloeren te voorkomen..
Nadat de bakens zijn weergegeven, moet u het mengsel verdunnen, waarbij u zich strikt houdt aan de instructies op de verpakking. Om dit te doen, heb je koud water, een bak voor de oplossing en een boormachine met een mixeropzetstuk nodig. Roer de oplossing minstens 3 minuten voor homogenisatie, daarna 2 minuten – een technologische pauze en meng opnieuw gedurende 3 minuten. De oplossing is glad en homogeen, met een consistentie die lijkt op dikke verf.
Snel maar netjes wordt het mengsel in kleine porties op de vloer gegoten, beginnend bij het raam, en, geleid door de bakens, gladstrijken met een spatel, de benchmarks verwijderen en met een naaldrol over het hele gebied gaan, waarbij luchtbellen vrijkomen. De hele vloer moet in één keer worden gestort – het mengsel wordt snel hard en gedurende deze tijd is het nodig om luchtbellen te gieten, waterpas te maken en te verwijderen.
Als de afwerklaag wordt uitgevoerd op een perfect horizontale basislaag van de ondervloer, is een primer niet vereist en kunnen bakens worden weggelaten.
Het gebruik van zelfnivellerende mengsels voor vloerverwarming
In de eerste fase wordt een dekvloer uitgevoerd, waarbij de basis wordt geëgaliseerd voor de installatie van een warme vloer. Vervolgens wordt een verwarmingssysteem geïnstalleerd – elektrisch of met warm water als warmtedrager. Wanneer het frame en de pijpen (kachels) worden gelegd, moet u de structuur vullen met een zelfnivellerend mengsel. Meestal worden hiervoor op gips gebaseerde mengsels gebruikt, die in een dikkere laag kunnen worden aangebracht en tegelijkertijd goedkoper zijn dan die van cement, die alleen worden gebruikt voor vloeren in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid..
Om de oplossing te vullen, gebruiken professionals een vulmachine met een slang die het mengsel serveert en het gelijkmatig over de verwarmde vloeroppervlakken beweegt. In dit geval is het raadzaam om referentiebakens te gebruiken. Nadat deze onderlaag is uitgehard wordt er een vloerbedekking op de vloeren gelegd of wordt als afwerking een gietvloer gemaakt van een mengsel op basis van polyurethaan.
Vloerverwarming kan worden afgedekt met een zelfegaliserend mengsel op cementbasis volgens hetzelfde principe als de ondervloer werd uitgevoerd: met hulplijnen en een regel.
Als de vloeren aanvankelijk vlak zijn, kan het zelfnivellerende mengsel worden aangebracht met een metalen “liniaal”.
Kan je me alsjeblieft uitleggen hoe ik een vloer met een zelfnivellerend mengsel kan egaliseren? Moet ik eerst het ruwe niveau gladmaken voordat ik de aflak aanbreng? En hoe zit het met warme vloeren? Alvast bedankt voor je hulp!