Het belang van de juiste afdichting van de voegen tussen de gipskartonplaten is moeilijk te overschatten. Vandaag zullen we uitzoeken welke aanbevelingen worden gegeven door toonaangevende fabrikanten van gipsplaat, en de details beschrijven van zelfafdichting, bescherming en stopverf van voegen tegen scheuren.
Structureel gedrag van gipsplaatplaten
Volgens het werkingsprincipe is gipsplaat vergelijkbaar met gewapend beton. De gipsvuller is solide, heeft een hoge sterkte, draagvermogen en bevestigingsvermogen. De papieren omhulling werkt als versteviging en voorkomt dat de massa breekt en afbrokkelt tijdens lineaire vervormingen. Dit alles maakt gipsplaat een veelzijdig en bestendig materiaal tegen mechanische belasting..
De structuur van de gevelbekleding is echter niet uniform, hoewel deze laatste voor 99% bestaat uit gips. Bij de voegen tussen de platen heeft de inbedding geen verstevigende wapening, en daarom worden vervormingen in dit gebied heel anders waargenomen dan in de gipsplaat. Dit leidt tot het verschijnen van scheuren in de naden en tot het geleidelijk afbrokkelen van hun vulmiddel..
De belangrijkste taak van het afdichten van voegen is om ze dezelfde kenmerken te geven als gipsplaat. Met andere woorden, een perfecte afsluiting zorgt ervoor dat de gehele omhulling een lineaire uitzetting ervaart alsof het een enkele plaat is. Om de voeg de eigenschappen van een plaat te geven, moet deze de structuur van een plaat hebben, daarom is de laag stopverf versterkt met papier.
Reiniging en voorbereiding van naden
Het blad heeft twee soorten uiteinden. De fabriekseinden bedekt met papier zijn verpakt in verschillende vormen. Ze hebben geen bewerking nodig, omdat ze zelf erg sterk zijn en een goede hechting hebben..
Aan de andere kant kunnen bijgesneden uiteinden een losse structuur of spanen hebben en moeten ze een speciale revisie ondergaan – het uiteinde bijsnijden onder een hoek van 45 ° of 75 °. Trimmen kan zowel tijdens het snijden van de plaat als na de installatie op het frame worden uitgevoerd. Gebruik in het laatste geval een speciaal voegmes. Zo’n groef is bedoeld om het vulmiddel gemakkelijker te impregneren met een primer en gipsmelk. Het is erg belangrijk dat bij het omhullen tussen de platen een inspringing van 1,5-2 mm wordt gehandhaafd.
Het bovenstaande is slechts een algemene benadering die wordt aanbevolen door de fabrikant. Vervolgens bieden we een methode aan die u kunt toepassen bij het uitvoeren van werkzaamheden met een hoge mate van verantwoordelijkheid met uitgesproken esthetische claims..
Speciale eindbehandeling
Het voordeel van het in de fabriek plakken van het uiteinde is de aanwezigheid van een kleine richel, waardoor de dikte van de samenstelling die wordt aangebracht bij het sealen van de naad wordt gecompenseerd. Dit vereenvoudigt het latere uitlijnwerk aanzienlijk, vooral in de binnenhoeken. Tegelijkertijd kan de naad worden verstevigd met tape van volledige dikte met een gegarandeerd correct verband van gips- en papierlagen.
In het licht van het bovenstaande is de methode van verwerking van de uiteinden naar de staat van de fabriek, toepasbaar op het werk “in het veld”, van bijzonder belang. En er is zo’n methode: aan het einde van de plaat wordt een longitudinale snede gemaakt met een dikte van 2 mm en een diepte van 20 mm. Gebruikt voor deze haakse slijper met een diamantschijf, waaraan in plaats van een handvat een dubbelzijdige parallelle aanslag is bevestigd met een constante instelling van de hoogte en diepte van de snede.
Na de productie wordt de snede met een kwast geveegd en eenmaal, maar rijkelijk geïmpregneerd met een universele primer. Daarna wordt de sleuf gesmeerd met busylaat en aan elkaar gelijmd, waardoor een verdunning ontstaat aan de rand van de plaat. Voor deze doeleinden kan een rollenwagen worden aangepast, bestaande uit meerdere rijen conventionele lagers, of een soort hefboompers.
Materialen voor het versterken van de naad
Als u te maken heeft met goed voorbereide naden, hoeft u alleen maar de juiste materialen te kiezen en het werk exact volgens de technologie uit te voeren. We hebben de oplossing voor het eerste probleem overwogen: de naad wordt versterkt met papieren tape. Maar waarom is er dan een hele reeks vergelijkbare materialen, en welke daarvan verdienen aandacht?
Allereerst over glasvezelgaas: het gebruik ervan om naden te versterken is vanuit geen enkel oogpunt gerechtvaardigd. Het belangrijkste probleem van maskeernetten is het gebrek aan normale hechting aan de gipsmassa en slechts twee versterkingsvlakken die overeenkomen met de richting van de draden. Nadat de verzegeling is gestold, pelt het gaas in de naad los van de massa en glijdt het in de stopverf zonder er op enigerlei wijze mee te interageren.
Nonwovens gedragen zich veel beter. Ze erven beter de fysieke structuur van cellulose, en de verschillende richting van de vezels maakt het mogelijk om de inbedding structureel te versterken, ongeacht de toegepaste belastingsvector. Glas- en koolstofvezelbanen en tapes verschillen alleen in veel grotere sterkte dan papier, daarom is het gebruik ervan gerechtvaardigd, bijvoorbeeld bij de verwerking van naden van enkellaags omhulsel, met hoge seismische activiteit of actieve operationele belastingen.
Zoals u zich herinnert, ziet het papier eruit als een optimale versterking in die zin dat het de inbedding een structuur geeft die zo dicht mogelijk bij de structuur van het vel ligt. Merktapes verschillen echter van gewoon papier doordat ze langere vezels en een hogere doordringbaarheid hebben. De aanwezigheid van perforaties of gemetalliseerde inzetstukken is ook mogelijk – het laatste type wordt gebruikt bij het afdichten van interne hoeklassen.
Opgemerkt moet worden dat bij het gebruik van structurele versterking van het gehele oppervlak, bijvoorbeeld met glasvezel, het materiaal voor het versterken van de afdichting van de voegen hetzelfde moet zijn om de heterogeniteit van de egalisatielaag te elimineren.
DIY-naad
Zorg er voor het afdichten van de voeg voor dat deze stofvrij is en dat de snijranden geen afgebladderde fragmenten hebben. Om de hechting te verbeteren, wordt de naad bevochtigd met een diepe penetratieprimer en moeten de met papier geplakte afschuiningen sterker worden verwerkt.
Voor het afdichten van voegen wordt het gebruik van startermassa aanbevolen. Ze zijn ductieler wanneer ze uitgehard zijn vanwege hun hogere porositeit. De afwerkplamuur is dichter en harder dan de plaatvuller. De consistentie van het mengsel is hetzelfde als bij het egaliseren..
In het algemeen verloopt de opzegging als volgt:
- Eerst wordt de plastische massa met dwarse bewegingen krachtig in de naad gedrukt. Het is noodzakelijk om de volledige afwezigheid van klonten en luchtbellen te bereiken.
- Daarna wordt over de hele naad een dunne laag stopverf aangebracht, waarvan de breedte een paar centimeter breder is dan de breedte van de versterkingsband.
- De tape wordt op de pas aangebrachte filler aangebracht en lichtjes met je vingers aangedrukt. In deze toestand blijft het enkele minuten staan voor een grondige vochtimpregnering..
- Terwijl het mengsel plastic blijft, moet de tape met een spatel worden getrokken en lichtjes naar beneden worden gedrukt. Het is noodzakelijk om alle plooien glad te strijken en de versterkende laag zo diep mogelijk te verdrinken – het is optimaal als deze strak tegen het papier zit.
- Na het verwijderen van de overtollige stopverf wordt de voeg bedekt met een dunne laag van 20–30 mm breed. Fabrieksvoegen worden gelijk overschreven.
Hoekverbindingen hebben niet veel verwerkingsverschil. De enige uitzondering is de ontwikkeling van de vaardigheid om de gemetalliseerde tape correct te buigen en precies in de hoekverbinding te plaatsen. Een gehoekte spatel helpt hierbij meestal..
Gelijktijdig met het afdichten van de naden worden de sporen van de zelftappende schroeven geëgaliseerd met dezelfde uitgangsmassa. Nadat de voegen volledig zijn gedroogd, worden ze behandeld met een schuurgaas P-80 om doorzakken te verwijderen, vervolgens worden ze uitgehard met een primer en bedekt met een dunne laag afwerkingsplamuur, waardoor de hechting aan het oppervlak wordt verbeterd en de resterende onregelmatigheden worden geëlimineerd. Zo’n muur na beschermende priming is redelijk geschikt voor behangen; voor dunnere coatings moet het oppervlak worden geëgaliseerd met een doorlopende laag.
Beste lezer, ik begrijp dat je vragen hebt over het doe-het-zelf afdichten en plamuren van gipsplaatnaden. Graag wil ik weten waar je specifiek meer informatie over wilt hebben. Wil je weten welke materialen het beste zijn om te gebruiken? Of heb je vragen over de juiste techniek voor het aanbrengen van de plamuur? Of misschien wil je weten hoe lang het duurt voordat de plamuur droog is? Laat het me weten, zodat ik je gerichter kan helpen!