In dit artikel: Een geschiedenis van douchesystemen soorten ontwerpen voor douchecabines; functies en kosten; selectiecriteria voor douchecabines.
Eeuwenlang werd de mensheid gedwongen zich te wassen met behulp van eenvoudig sanitair in de vorm van een bak met warm water. Honderden jaren later verscheen er een nieuwe, gemakkelijkere en winstgevendere gelegenheid om een bad te nemen, een douche genaamd. Het waren de douche- en douchecabines die het mogelijk maakten om de tijd die werd besteed aan waterprocedures te verminderen en de volledige lichaamshygiëne te garanderen. Hoe zijn de voor ons bekende douche-installaties gemaakt, welke modellen worden aangeboden door een moderne fabrikant, een verkoopruimte en een online sanitairwinkel, tot slot – hoe ze te kiezen?
Het verhaal van water dat van boven naar beneden stroomt
De volkeren uit het verleden waardeerden vooral het baden onder de waterstroom – het water dat van bovenaf stroomde, waste het lichaam veel efficiënter dan bij het wassen in snel vervuilde kunstmatige of natuurlijke reservoirs. De enige natuurlijke bron van vallend water waren watervallen, en de watervallen die niet ver van de dorpen lagen, waren in trek bij degenen die zich in het warme seizoen wilden wassen..
In het dagelijks leven was er maar één manier om een ’waterval’ te reproduceren om in te baden – een kan met water vullen en, de bader boven zijn hoofd heffen, het water uitgieten. Deze techniek van wassing werd op grote schaal gebruikt door de meest nobele en rijke stadsmensen van Mesopotamië en het oude Egypte, door speciale kamers-douches in hun landgoederen te plaatsen, waar de bedienden over hen heen goten met verwarmd water van boven, en het vervuilde water ging door speciaal in de vloer gemaakte goten met een helling naar de straat.
Het prototype van moderne douches werd rond 400 voor Christus door de oude Grieken gemaakt. De kamers van de douches zijn ontdekt door archeologen tijdens de opgravingen van Pergamum, en ze zijn ook afgebeeld op keramische vazen die meer dan 2000 jaar geleden zijn gemaakt. In oude Griekse steden was er een watervoorziening en riolering gevormd door stenen aquaducten en loden leidingen – water werd geleverd aan de gebouwen van openbare douches, die op gelijke voorwaarden werden gebruikt door aristocraten en gewone mensen. Het is opmerkelijk dat de oude Griekse douches erg op de moderne leken – ze hadden zelfs nissen in de muren, waar bezoekers hun kleren legden voordat ze zich baden..
De Romeinen namen de gewoonte om zich onder de douche te wassen over van de Grieken, die voor dit doel gebouwen bouwden en uitrustten in elke stad van het Romeinse rijk. De burgers van het rijk gebruikten de douche regelmatig en baden minstens één keer per week. Ongeveer 500 n.Chr. Het Romeinse rijk viel, de leidingen en rioleringen die door zijn ingenieurs waren aangelegd, raakten al snel in verval en stopten met functioneren.
De douche werd pas in de 19e eeuw (ongeveer 1810) opnieuw uitgevonden door de Britten – de douche-installatie was een set van verschillende metalen buizen, waarvan de laatste gebogen was en voorzien van een straal. Water kwam vanuit het zwembad in de douche, werd handmatig gepompt, na het baden keerde het water terug naar het reservoir en opnieuw in de installatie gepompt – deze cyclus werd verschillende keren herhaald, daarna werd het zwembad geleegd, schoongemaakt en werd er vers water in gegoten. Tegen 1850 onderging de Engelse douche-installatie een reeks upgrades, er werden modellen met meerdere sproeiers gemaakt en tenslotte verscheen er een unit die was aangesloten op een stromende waterbron..
Een volledige overgang van badkamers naar gedeelde douches werd gemaakt in 1872 in de Franse legerbarakken en gevangenissen – het douchesysteem voor deze instellingen werd gemaakt door de Franse arts François Delabost. De ervaring van Frankrijk interesseerde Pruisen en Oostenrijk – de Duitsers volgden het Franse pad en organiseerden douches in gevangenissen, kazernes en andere openbare instellingen, en de Oostenrijkers gingen verder en rustten openbare baden in Wenen uit met douches in 1887.
Ondanks het overduidelijke gemak van douches, was er tot de jaren 50 van de vorige eeuw geen vraag naar – de stads- en plattelandsbevolking gaf de voorkeur aan traditionele methoden en middelen om te baden. In het midden van de 20e eeuw veranderde de houding ten opzichte van baden drastisch – lichaamshygiëne werd een verplichte norm. En in dit geval bleek de douche-installatie onvervangbaar te zijn, omdat wassen in een paar minuten en met aanzienlijk minder waterverbruik – voor het vullen van de badkuip is ongeveer 140 liter nodig en voor baden onder de douche is slechts 40 liter nodig, d.w.z. 3,5 keer minder. De toegenomen populariteit van baden in de douche heeft geleid tot een vraag naar dergelijke installaties, dus wereldwijde fabrikanten van sanitaire apparatuur zijn begonnen deze actief te moderniseren, door douchecabines met een complex ontwerp en technische uitrusting te hebben ontwikkeld, en tegelijkertijd badkamermeubels te creëren die gericht zijn op douchewanden..
Douches – van eenvoudig tot complex
Door het ontwerp zijn douchecabines onderverdeeld in open, gesloten en scheidingscabines. Cabines van het laatste type zijn het eenvoudigst van ontwerp en zijn bedoeld voor openbare douches. Maar we zullen de hutten van de eerste twee typen nader bekijken …
Open douchecabines bestaan uit twee elementen: een pallet waarop de bader staat en gordijnen die de cabine isoleren van de rest van de kamer en voorkomen dat er water op de vloer komt. Pallets voor open cabines worden in het grootste assortiment geproduceerd, ze kunnen verschillende vormen hebben en gemaakt zijn van verschillende materialen. De meest populaire douchebakken zijn vierkant, rechthoekig, vijfhoekig en radiaal (1/4 cirkel). Uitvoeringsmaterialen zijn onder meer geëmailleerd gietijzer, staal, acryl, keramiek en marmer.
Hekken voor open douches zijn ingelijst en frameloos, en uiterlijk zijn ze vaak vergelijkbaar – platen van plastic of glas worden in het frame gestoken en frameloze douches worden alleen gesloten met gehard glas. Frameloze afrastering, moet worden opgemerkt, vereist een perfect vlak oppervlak van de basis, muren en plafond op de installatieplaats, anders zal het moeilijk zijn om het bloot te leggen. Leuningen kunnen, afhankelijk van het model, een regelmatige geometrische vorm hebben of een complexe gebogen vorm.
De kosten van open douchecabines zijn afhankelijk van het uitvoeringsmateriaal en de fabrikant, de goedkoopste framemodellen kosten de koper ongeveer 8.000 roebel, de prijs van frameloze modellen bereikt 100.000 roebel.
Gesloten douchecabines zijn uitgerust met een aanzienlijke reeks functies, vergeleken met open modellen, waarbij u alleen kunt douchen: gecontroleerde waterdruk en temperatuur; instelbaar aantal en locatie van waterstralen die vanuit alle richtingen in de cabine naar de bader komen; stoomopwekking (stoomkamereffect); aroma- en lichttherapie; hydromassage; infrarood verwarming; touchscreen telefooncommunicatie, radio- en stereosysteem, videomonitor; bader’s stoelen. Er zijn modellen van gesloten cabines waarmee u niet alleen kunt douchen, maar ook in de badkuip kunt liggen. Elke cabine van dit type is volledig geïsoleerd van de kamer waarin deze is geïnstalleerd, u hoeft alleen de communicatie erop aan te sluiten – water, riolering en elektriciteit. Modellen van gesloten douchecabines stellen hoge eisen aan de hoogte van de plafonds op de plaats van installatie – de afstand van de bovenkant van de cabine tot het vlak van het plafond moet minimaal 200 mm zijn, hun aarding is verplicht. Naast douchecabines in de open lucht, die zich overal in de kamer bevinden, zijn er ingebouwde modellen – ze worden in een vooraf voorbereide nis in de muur geplaatst, ze zien eruit als een kamer. Prijzen voor gesloten douchecabines beginnen vanaf 15.000 roebel, badcabines kosten vanaf 60.000 roebel, ingebouwde cabines kosten de koper vanaf 90.000 roebel. en hoger.
Een douchecabine kiezen – criteria
De beslissing om een of ander model douchecabine aan te schaffen, moet op verschillende factoren zijn gebaseerd, waaronder: het bedrag dat u voor deze aankoop heeft; vereiste cockpitfunctionaliteit; de algemene afmetingen; fabricagematerialen; ontwerpkenmerken.
Douchecabine prijs.De goedkoopste modellen zijn open, met een frame en wanden van plexiglas – hun functies zijn beperkt tot douchen en, in het geval van duurdere modellen die zijn uitgerust met de nodige sproeiers, een hydromassage. Modellen van het middelste prijssegment (30.000-50.000 roebel) worden vertegenwoordigd door open en gesloten cabines – de eerste zijn meestal frameloos en omheind met gehard glas, de laatste combineren glas en plastic. Douches van deze groep hebben een breder scala aan functies dan modellen uit het lagere prijssegment – in de regel is dit de functionaliteit om de waterdruk, de temperatuur en de richting van de waterstroom aan te passen.
Modellen uit het hogere prijssegment van douchecabines hebben het grootste aantal opties, waaronder ingebouwde telefoonapparatuur, een stereosysteem en een tv. Materialen en apparatuur die bij de productie en decoratie worden gebruikt, zijn op zichzelf niet goedkoop – natuurlijk hout en steen, elektronisch controlesysteem.
Het is belangrijk om de set van echt noodzakelijke functies te bepalen, waarmee u uw zoekopdracht binnen de prijssegmenten kunt verfijnen – waarom zou u een douchecabine kopen voor een hoge prijs, waarvan u de mogelijkheden niet volledig zult gebruiken?
Douchecabine ontwerp.Open cabines met frame en frameloze hekwerk moeten op de installatieplaats worden gemonteerd, hoe breder hun functies, hoe complexer het installatieproces. Het is niet nodig om gesloten cabines te monteren – u installeert ze binnenshuis, sluit communicatie aan en gebruikt ze. Ingebouwde modellen zijn interessant – zo’n hut ziet er bijzonder organisch uit in huis, omdat zorgt ervoor dat buitendecoratie past bij het algehele ontwerp van het pand.
Vorm en afmetingen.Radiale douchemodellen besparen ruimte in de badkamer omdat geïnstalleerd in een hoek. Creëer geen dode hoeken in cabines met schuifdeuren – zorg ervoor dat de steunrollen voor de schaar verchroomd of non-ferro zijn voor een lange levensduur. Als er voldoende ruimte is in de badkamer, kies dan gerust een model met draaideuren – het kost iets minder. Let op de interne ruimte van de douchecabine – de minimale afmetingen van de cabines zijn 700×700 mm, maar deze ruimte zal heel, heel klein zijn voor de bader, het is veel beter als de lengte van de zijkanten 900 mm of meer is. De afmetingen van de douchecabine moeten worden gekozen op basis van de fysieke gegevens van het huishouden – de toekomstige gebruikers.
Pallet materiaal.Stalen en gietijzeren pallets hebben een lange levensduur, maar het water valt er met een vrij hard geluid op (vooral in het geval van een stalen pallet), en een laag email zal uiteindelijk spanen en scheuren bedekken. Ten slotte gaat het contact van blote voeten met koud metaal gepaard met ongemak – u moet zo’n bak verwarmen met een stroom warm water voordat u gaat douchen.
Keramische trays voelen aanzienlijk warmer aan dan metalen, maar zijn vatbaar voor mechanische schade – zelfs als u het handvat laat vallen dat water verspreidt, kan het keramiek beschadigd raken.
Acrylpallets worden vrijwel onmiddellijk verwarmd tot een acceptabele temperatuur, in geval van schade aan hun oppervlak, kunt u ze zelf herstellen met een speciale reparatieset, zonder tussenkomst van specialisten – ze gaan lang mee. Hun nadeel hangt samen met de lage stijfheid van het plastic, een frame van hoge kwaliteit is vereist om doorzakken onder het gewicht van de bader te voorkomen.
Pallets gemaakt van kunst- en natuursteen hebben onder andere de hoogste eigenschappen – ze zijn bestand tegen mechanische schade, veranderen niet van vorm onder het gewicht van een persoon, warmen snel op en houden de warmte goed vast. Er is één nadeel van stenen pallets – van alle andere soorten pallets zijn ze het duurst.
De standaarddiepte van de palletcontainer is 100 mm, wat voor de meeste gebruikers redelijk comfortabel is. Als u wilt dat de niveaus van de pallet en de vloer in de badkamer overeenkomen, heeft u een pallet nodig met een diepte van 50 mm of minder. De ondiepe pallet is geschikt voor oudere huishoudens die moeite hebben om de hogere kajuitdrempel te passeren. Het is absoluut noodzakelijk om een reliëf aan de onderkant van de pallet te hebben, zodat een persoon tijdens het zwemmen niet kan vallen.
Omheiningen van de cabine.Als u de douchecabine zelf wilt installeren, kies dan voor framemodellen – het beste framemateriaal voor hen is lichtgewicht, duurzaam en roestvrij aluminium. Kunststof hekwerk is goedkoper dan glas, de installatie is eenvoudiger, kunststof werkt echter niet voor een cabine met een “stoombad” -functie, alleen glas of hout.
Fabrikant van douchecabines.Op de binnenlandse markt zijn er in elk prijssegment van douchecabines modellen van zowel Russische, bijvoorbeeld Aquanet en Radomir, als buitenlandse fabrikanten – Duitsland, Spanje, Italië, Finland en China. Tegelijkertijd zal het verkeerd zijn om de producten van Europese fabrikanten als van uitzonderlijk hoge kwaliteit te beschouwen, en de modellen van Russische en Chinese productie zijn twijfelachtig, het zal onjuist zijn – de kwaliteit van de montage, de juistheid van de lijnen en de afwezigheid van enige schade, fabrikanten van mechanische en elektronische vulling van cabines, de voorwaarden van de fabrieksgarantie zijn doorslaggevend.
op basis van uw behoeften en budget?
Wat zijn de belangrijkste factoren om te overwegen bij het maken van een keuze voor een douchecabine? Hoeveel ruimte heb je in de badkamer? Heb je speciale voorkeuren voor het type glas of deur? Wat is je budget? Welke extra functies zijn belangrijk voor jou? Kortom, wat zijn jouw specifieke vereisten? Laat het ons weten, zodat we je gericht advies kunnen geven bij het kiezen van een voordelige douchecabine die aan al jouw wensen voldoet.
Ik ben op zoek naar een voordelig alternatief voor mijn badkamer. Hoe kan ik het beste een douchecabine kiezen? Wat zijn enkele belangrijke factoren om rekening mee te houden?