Goed watervoorziening van het huisje

De organisatie van de watervoorziening naar een cottage of tuinhuis uit ondergrondse bronnen vereist het opbouwen van een complete technologische keten – van het boren van een put tot waterbehandelingssystemen. De eerste fase van dit proces is het bepalen van het watergehalte van uw site.

Er zijn twee hoofdtypen ondergrondse waterlocaties:

Sandy diepten:

– putten 10-15 m,
– Kwartair 15-30 m,
– Krijt (supra-Jura) 30-50 m.

Kalksteen diepten – van 30 tot 230 m – worden artesisch genoemd. In de regio Moskou liggen de eerste artesische horizonten ongelijk:

– zuidelijke richting 30-60 m,
– noorden richting 90-180 m,
– west-oost richting 60-90 m.

Grote waterdebieten zorgen voor putten met een diepte van 20 tot 200 meter, afhankelijk van het voorkomen van grondwater. Oppervlaktewater in gewone putten kan de taak van een waterverbruik tot 500 liter per uur niet aan. Ze zijn betrouwbaar voor waterverbruik tot 100 liter per uur, maar de sanitaire kwaliteit van bronwater is natuurlijk erg laag. Afval van industriële installaties bereikt zelfs de diepste bodemniveaus. Nitraten en nitrieten, zware metalen, bacteriële vervuiling – de bron van veel problemen voor de menselijke gezondheid komt samen met water het lichaam binnen.

In termen van totale kosten is de put veel duurder dan de put, maar het risico op water van slechte kwaliteit met de juiste waterbehandelingstechnologie is minimaal.

“Sandy” bronnen voorzien water voor een landhuis met twee punten voor waterinlaat – een kraan in de keuken en een kraan voor irrigatie. Om een ​​huisje van Europees comfort te voorzien, zijn er meerdere badkamers, een wasmachine, een vaatwasser, een zwembad en een geboorde put nodig. De levensduur van een “zanderige” put wordt bepaald door de eigenschappen van constructiematerialen en het professionele niveau van de installateurs en gemiddelden van 5 tot 15 jaar. De wateropbrengst is afhankelijk van de seizoensgebonden aanvulling van de watervoerende laag – tijdens droge perioden kan de put “opdrogen”.
De staat beschouwt artesische wateren als een afzetting en reguleert dienovereenkomstig het verbruik ervan door dergelijke bronnen te vergunnen. Een technisch vakkundig geconstrueerde geboorde put werkt tot 50 jaar probleemloos.

Om de netheid van de opening en isolatie van de gebruikte watervoerende laag te garanderen, is een speciaal putontwerp vereist. Het moet een omhulsel hebben om te voorkomen dat de muur instort wanneer het door losse sedimenten gaat en om niet-doelwatervoerende lagen te isoleren. Er zijn nieuwe speciale stoffen voor isolatie verschenen – compactonieten, die in de vorm van tabletten in het geïsoleerde gedeelte van de put worden gegoten. Vervolgens veranderen ze onder invloed van water in een ondoordringbare plastic massa, die een betrouwbare plug vormt bij de ingang van de doelhorizon en geen vervuiling geeft. Interne leidingen en materialen dragen bij aan de zuiverheid van het verbruikte water. Recent zijn duurzame PVC- of HDPE-kunststoffen gebruikt. Polyvinylchloride-buizen zijn licht en sterk, duurzaam en niet onderhevig aan corrosie. Milieu- en hygiënische reinheid van PVC-buizen is bewezen door geschikte tests en vereisten voor kunststoffen van voedingskwaliteit.

Speciale booreilanden voeren het boorproces uit. Dikwandige stalen buizen worden in de afgewerkte put gestoken. Een diepe pomp met een diameter van 3-4 inch wordt erdoor ondergedompeld. De persleiding van de pomp gaat naar de oppervlakte en wordt naar binnen geleid. Als het bovenste deel van de put met de inlaatbuis 1,5 à 2 meter de grond in wordt verdiept, is bevriezing van water in de winter uitgesloten. Om het binnendringen van grondwater in de put uit te sluiten, is een caisson boven de putmond geïnstalleerd – een soort put in de vorm van een ondergrondse metalen kamer, die dient voor het gemak van het bedienen van de pomp en het onderhouden van het watertoevoersysteem.

Verder komt het water in een membraantank met een capaciteit van 100 tot 500 liter, afhankelijk van de prestaties van het pompapparaat, gelegen op de eerste verdieping van het huis (kelder) via een grove filter. Deze tank is nodig om de werking van de dompelpomp te optimaliseren door een voorraad water onder druk op te slaan. Water komt de open kraan niet uit de pomp, maar onder druk uit deze tank. De levensduur van de pomp wordt verlengd, omdat deze werkt in een modus die alleen automatische activering garandeert bij hoge waterstromen of wanneer de druk in het systeem daalt tot een lagere ingestelde limiet. Tegelijkertijd pompt hij water in de tank totdat de druk erin de maximale waarde bereikt.

Het boren van de put duurt drie tot zeven dagen, afhankelijk van de diepte en complexiteit. Alleen een professionele boormachine kan bepalen waar zich ondergronds water bevindt. Overleg met experts zal u helpen de beste optie te kiezen die de werking van het watertoevoersysteem voor een lange, lange tijd garandeert.

Volgende fasen van het werk met de put: langdurig pompen van water om de operationele mogelijkheden te beoordelen, volledige chemische analyse om te concluderen dat het water voldoet aan de vereisten van GOST. De eigenaar moet een paspoort voor de wateropvoerinstallatie verkrijgen met daarop de belangrijkste kenmerken ervan. Dit document is vereist voor zowel lokale toezichthoudende autoriteiten als voor de uitvoering van reparatie- en herstelwerkzaamheden..

Individuele putten kunnen (conventioneel) worden onderverdeeld in twee typen: ondiep en diep.

Ondiep goed

Ondiepe putten worden in de regel geboord op watervoerende lagen van zandige horizonten op een diepte van 15-35 meter. Het boren wordt uitgevoerd met vijzels, die qua uiterlijk het werkende deel van de kurkentrekker vertegenwoordigen.

Typische indeling van ondiepe putten:

Als casing string worden naadloze warmgewalste buizen (staal 20) met een diameter van 127–159 mm gebruikt, het verbindingstype is van schroefdraad voorzien. Het filter is een geperforeerde stalen buis voorzien van een galongaas van roestvrij staal of messing nr. 52, 56, 68. De put wordt bediend met vibratiepompen (“Kid”, “Aquarius”, enz.). De productiviteit is 0,3–0,5 m3 / uur. Putten van dit type zijn vanwege hun lage productiecapaciteit niet erg geschikt voor watervoorziening en worden vooral gebruikt voor het besproeien van tuinpercelen. Soms kunnen ze echter worden gebruikt om water te leveren aan kleine landhuizen, terwijl een vultank wordt gebruikt. Water uit dergelijke putten behoort in de regel tot de categorie technisch water en heeft weinig nut voor huishoudelijke behoeften en drinkwater. Bovendien wordt dergelijk water gekenmerkt door hoge concentraties ijzer, soms mangaan..

Diepe put

Voor autonome watervoorziening is de beste optie een geboorde put met een diepte van meer dan 30 meter (kalkstenen watervoerende lagen). Het boren wordt in dit geval uitgevoerd met doorspoelen met krachtigere roterende installaties en daaropvolgend cementeren van de ringvormige ruimte. Als spoelvloeistoffen worden milieuvriendelijke boorvloeistoffen en additieven gebruikt, die een kwaliteitscertificaat hebben en de mogelijkheid van vervuiling van de blootgestelde watervoerende lagen uitsluiten. Voor het cementeren van de ring worden hoogwaardige cementmengsels gebruikt, die een betrouwbare isolatie bieden en de kans op besmetting van het oppervlak van de blootgestelde watervoerende lagen uitsluiten.

De output van een diepe put kan oplopen tot 5 m3 / uur. Door het uit te rusten met de juiste watervoorzieningsapparatuur, kunt u een systeem van comfortabel waterverbruik creëren.

Buizen (staal 20) met een diameter van 133 mm dienen als casing string, de zogenaamde conductor. Direct in het interval van de aquifer is het mogelijk om een ​​geperforeerde kolom te installeren.

Er zijn verschillende variaties op de opstelling van de put. JSC “Gidroinzhstroy” gebruikt bijvoorbeeld volgens zijn technologie polyvinylchloridebuizen (PNDTU 273) met een wanddikte van 12 mm en een diameter van 135 mm als productiekoord, die voldoen aan de eisen voor kunststoffen van voedingskwaliteit. Bovendien wordt de smaak van water, in tegenstelling tot metaal, niet beïnvloed.

Typische opstelling van diepe putten:

De totale kosten van het werk in de faciliteit moeten reizen naar de boorlocatie, werkprestaties, materiaalkosten, leegpompen en een garantie voor een geboorde put tot meerdere jaren omvatten.

Industriële putten

Het contract voor de productie van werken aan het boren van productie-industriële putten voor gecentraliseerde watervoorziening wordt alleen gesloten als de klant een licentie heeft voor het gebruiksrecht van de ondergrond (watergebruik), die wordt afgegeven door het territoriaal beheersorgaan van het ondergrondse fonds en de samenstellende entiteit van de Federatie op het grondgebied waarvan zal worden geboord. … Boorwerkzaamheden voor gecentraliseerde watervoorziening worden strikt uitgevoerd volgens projecten met een vergunning voor het boren van putten.
Afhankelijk van de locatie en geologische omstandigheden worden industriële productieputten geboord met krachtige boorplatforms zoals de Podolsko-Myachkovsky industriële aquifer of de Oksko-Protvinsky .

Materialen en uitrusting

Bij het installeren van boorgatwatervoorziening wordt aanbevolen om milieuvriendelijke gecertificeerde materialen te gebruiken die zijn geproduceerd door toonaangevende binnenlandse en westerse bedrijven, zoals: GRUNDFOS, WILLO (Duitsland), PEDROLLO (Italië), enz..
De voorziening van automatische besturing van een dompelpomp, zoals hierboven vermeld, wordt uitgevoerd met behulp van een membraantank, maar tegelijkertijd worden een drukschakelaar en een regelsysteem gebruikt, die, in wisselwerking, in staat zijn om een ​​constante druk in het systeem te behouden en te behouden.

Waterzuiveringssystemen

In de moderne watervoorzieningstechnologie zijn een aantal apparaten geïmplementeerd waarmee u bijna elk probleem met water kunt oplossen. Al deze complexe systemen kunnen filters worden genoemd. Ze kunnen worden geclassificeerd op basis van hun toepassing, dat wil zeggen, afhankelijk van de specifieke functie..

De volgende eigenschappen van water moeten worden aangepakt:

– de aanwezigheid van onopgeloste mechanische onzuiverheden;
– de noodzaak om de pH-waarde aan te passen;
– ijzer en mangaan opgelost in water;
– stijfheid;
– de aanwezigheid van smaak, geur, kleur;
– bacteriologische besmetting.

Benodigde filters en apparatuur:

– sediment filter;
– ijzer verwijderingsfilter;
– verzachter;
– zoutoplosser tank;
– koolstoffilter;
– ultraviolette sterilisator;
– drinkwaterbehandelingssysteem.

Sedimentaire systemen:

Ontworpen om mechanische deeltjes, zand, suspensies, roest en colloïdale stoffen uit water te verwijderen. Om relatief grote deeltjes (meer dan 20-50 micron) te verwijderen, worden gaas- of schijfsystemen gebruikt. Het nadeel is het relatief lage vuilopnamevermogen. Als het water sterk vervuild is of als de capaciteit hoog is, moeten ze regelmatig worden gespoeld. In deze gevallen is het raadzaam om geautomatiseerde laadsystemen te gebruiken. Voornamelijk gedehydrateerd aluminosilicaat wordt gebruikt als filtermedium en zorgt voor filtratie van deeltjes vanaf 20 micron. Gebruik voor een fijnere reiniging een vulling van speciaal keramiek.

PH correctorsystemen:

De noodzaak om de pH-waarde aan te passen doet zich voor wanneer het nodig is om corrosie te bestrijden, aangezien water met zowel een lage (minder dan 6) als een hoge (meer dan pH een verhoogd corrosief effect heeft. Aan de andere kant, om een ​​optimale werking van waterzuiveringssystemen te garanderen, aangezien voor de normale werking van sommige soorten filtermedia een bepaalde pH-waarde vereist is.
Om de pH-waarde te veranderen, worden vullingen gebruikt op basis van natuurlijke calcieten, die, geleidelijk oplossen, de pH verhogen. Het gebruikt ook een gedoseerde toevoeging aan het water van chemicaliën die de pH-waarde verlagen..

IJzerverwijderingssystemen:

Systemen van deze klasse zijn voornamelijk bedoeld voor het verwijderen van ijzer en mangaan uit water, die daar in opgeloste toestand aanwezig zijn. Als filtermedium worden verschillende natuurlijke stoffen gebruikt, waaronder mangaandioxide (Birm, Filox, Greensand, etc.). Mangaandioxide dient als katalysator voor de oxidatiereactie, waarbij ijzer en (of) in water opgelost mangaan in een onoplosbare vorm veranderen en neerslaan, dat in de laag van het filtermedium wordt vastgehouden en vervolgens bij het terugspoelen in de afvoer wordt gespoeld. Bij het oxideren van ijzer en mangaan, verwijderen sommige systemen ook effectief waterstofsulfide opgelost in water. Sommige filtermedia vereisen regeneratie met kaliumpermanganaat. Bij hoge concentraties ijzer en (of) mangaan worden speciale technieken gebruikt om hun intensievere oxidatie te bevorderen. De meest veelbelovende richting op dit gebied is ozonisatie.

Onthardingssystemen:

Een uitgebreide klasse apparaten ontworpen om de waterhardheid te verminderen. Dankzij het gebruik van speciale opvullingen kunnen systemen van dit type een complex effect hebben en ook bepaalde hoeveelheden ijzer, mangaan, nitraten, nitrieten, sulfaten, zouten van zware metalen, organische verbindingen uit water verwijderen.
Actieve kool wordt al lang gebruikt bij waterzuivering om de organoleptische eigenschappen van water te verbeteren (om vreemde smaak, geur en kleur te elimineren). Door zijn hoge adsorptiecapaciteit absorbeert actieve kool effectief achtergebleven chloor, opgeloste gassen en organische verbindingen. Omdat het opgehoopte organische materiaal tijdens het terugspoelen echter moeilijk uit de kool te verwijderen is, is een salvo-lozing van verontreinigingen in de uitlaatleiding mogelijk. Om dit fenomeen te voorkomen, moet de actieve koolaanvulling periodiek worden vervangen. Momenteel wordt, om de levensduur te verlengen, actieve kool uit kokosnootschalen gebruikt, waarvan het adsorptievermogen 4 keer hoger is dan dat van steenkool verkregen met traditionele methoden (bijvoorbeeld uit berkenhout). Om biologische begroeiing tegen te gaan, worden ook speciale kolen met bacteriostatische toevoegingen gebruikt, evenals terugspoelsystemen..

Ultraviolette sterilisatoren:

De meest gebruikelijke methode om bacteriologische vervuiling (de aanwezigheid van microben en bacteriën in water) aan te pakken, is bestraling van water met ultraviolet licht. De stralingsparameters zijn zo gekozen dat ze een bijna volledige sterilisatie van water garanderen. Als sterilisatoren van dit type worden op grote schaal speciale ultraviolette lampen gebruikt, gemonteerd in een stijve behuizing, waarbinnen water stroomt en wordt blootgesteld aan ultraviolette straling.

Drinkwaterbehandelingssystemen:

De meest geavanceerde systemen voor de bereiding van drinkwater zijn momenteel omgekeerde osmose-installaties. Water dat met behulp van dergelijke installaties wordt verkregen, heeft een uitstekende smaak en de eigenschappen liggen dicht bij het smeltwater van ijs. Het belangrijkste onderdeel van een dergelijk systeem is een semi-permeabel membraan, waarvan de kwaliteit en het materiaal de mate van waterzuivering bepalen, met een bereik van 98-99%. Om een ​​normale werking te garanderen, is het systeem uitgerust met voorfilterpatroonfilters, een pomp, enz. afhankelijk van de parameters van het bronwater. Dergelijke systemen worden in de regel in de keuken geïnstalleerd en worden alleen gebruikt om water te verkrijgen dat voor voedseldoeleinden wordt gebruikt. Commerciële drinkwaterbehandelingssystemen kunnen ook worden gebruikt.

Selectie van pompapparatuur

Een van de belangrijkste mechanismen van de watervoorziening in een boorgat is een pomp. Dieptebronpompen zijn in staat om water van een diepte tot 300 m op te zuigen, terwijl ze de vereiste waterdruk in het huis creëren met een debiet tot 15 m3 / uur. In dit geval worden bij voldoende hoge stroomsnelheden accumulatoren met een capaciteit van 300 liter of meer gebruikt. De berekening en selectie van apparatuur in de ontwerpfase van een autonoom watervoorzieningssysteem is gebaseerd op de eerste gegevens over de bron van watervoorziening. In het geval van het gebruik van een put, is betrouwbaarheid de belangrijkste vereiste voor pompapparatuur. Daarom hebben pompen van toonaangevende westerse bedrijven verschillende beschermingsgraden: tegen “uitdroging”, stroomuitval, kleine steentjes die in de waterinlaat terechtkomen, enz..

In elk geval wordt de optimale pompoptie geselecteerd, rekening houdend met parameters zoals de binnendiameter van de putmantel, de diepte van het wateroppervlak, het vereiste debiet en de waterdruk.