Hoe een pomp te kiezen voor een watervoorzieningssysteem

Het landleven van een modern persoon kan niet worden gedacht zonder het gebruik van pompen. Circulerende middelen dwingen het koelmiddel door het verwarmingssysteem te bewegen, en pompen voor de watervoorziening zorgen voor drinkwater of water voor huishoudelijke behoeften.

In deze publicatie zullen we het hebben over degenen van hen die het huis van water voorzien, helpen de site water te geven, een zwembad of vijver vullen en water uit de kelder pompen, d.w.z. ongeveer bedoeld voor watervoorziening en -afvoer.

Wat voor soort pompen zijn er en hoe kunnen ze zich niet vergissen in hun keuze? De belangrijkste factor bij het kiezen van een pomp voor watertoevoer is de diepte vanwaar het water omhoog moet. Als de afstand tot de waterspiegel klein is (tot 8 meter), dan is de eenvoudigste en handigste manier om hem op te tillen het gebruik van een zelfaanzuigende pomp.

Zelfaanzuigende pompen

Zelfaanzuigende pompen zijn van verschillende typen. Sommige hebben een ingebouwde ejector en zorgen door het vacuüm erin voor het opstijgen (aanzuigen) van water. Ejectorpompen maken een merkbaar geluid en daarom worden ze, wanneer ze worden gebruikt om een ​​huis van water te voorzien, meestal buiten een woongebouw, in een technische ruimte, geïnstalleerd. Ook voor het besproeien van uw tuin en moestuin of het vullen van uw vijver en zwembad zijn deze pompen erg handig. Bij een ander type zelfaanzuigende pomp is er geen ejector en wordt water aangezogen dankzij een speciaal meertraps ontwerp van het hydraulische deel. Deze pompen draaien bijna geruisloos.

Bij het leveren van water aan een gebouw zijn er twee manieren om een ​​zelfaanzuigende pomp te gebruiken. Ten eerste als er al een opslagtank in huis is en u deze alleen maar hoeft te vullen met water om te douchen of af te wassen. Het is belangrijk om niet te vergeten een sensor in de tank te installeren die het waterniveau bewaakt en de pomp uitschakelt voordat de tank overloopt. Dezelfde sensor moet de pomp een inschakelsignaal geven wanneer het vloeistofniveau in de tank daalt. Dit systeem heeft verschillende nadelen:

water van de tank naar de consument stroomt door de zwaartekracht en dienovereenkomstig is de waterdruk laag;

je hebt een speciale plaats nodig voor een tank op zolder en extra leidingen van en naar de tank naar alle waterverwarming en sanitaire voorzieningen;

het is noodzakelijk om zorgvuldig de automatisering te bewaken die verantwoordelijk is voor het uitschakelen van de pomp wanneer de tank te vol is. Als dit systeem faalt, loop je het risico in een met water overspoeld huis terecht te komen. Om wateroverlast in huis te voorkomen, is de tank meestal uitgerust met een overlooppijp die het overtollige noodwater uit het huis afvoert..

Er is een tweede, meer geprefereerde optie voor het gebruik van een zelfaanzuigende pomp, vrij van alle bovengenoemde nadelen. Dit is het gebruik van een pomp in combinatie met een membraandrukvat.

Pompstations

Een zelfaanzuigende pomp gemonteerd op een membraantank en uitgerust met een drukschakelaar wordt gewoonlijk een pompstation genoemd. De membraantank is een afgesloten metalen vat, door een membraan in twee delen verdeeld. Een deel van de tank is gevuld met lucht onder druk en de tweede pomp pompt water. Het relais stelt de bovenste drukgrens in waarheen de lucht in de membraantank en dienovereenkomstig het water in het watertoevoersysteem wordt gecomprimeerd. Zodra de ingestelde druk is bereikt, wordt de pomp uitgeschakeld. Nu kunt u het water gebruiken dat is opgeslagen in de membraantank. Als het waterverbruik klein is, gaat de pomp niet elke keer aan en komt het water gewoon uit de tank. En pas als de druk daalt tot de ondergrens die op het relais is ingesteld, wordt de pomp weer ingeschakeld. Zo heeft het gebruik van een zelfaanzuigende pomp in combinatie met een membraantank de volgende voordelen:

er wordt druk gecreëerd in het watertoevoersysteem, wat nodig is voor de werking van veel boilers;

het aantal keer opstarten en uitschakelen van de pomp wordt verminderd, waardoor de levensduur wordt verlengd;

de membraantank creëert een reserve van enkele tientallen liters water en bij stroomuitval kunt u dit water vrij gebruiken;

het is niet nodig om een ​​opslagtank op de zolder van het gebouw te installeren.

Belangrijk is ook dat de gemalen compact genoeg, licht van gewicht en mobiel zijn. De massa van de meeste pompstations schommelt rond de 30 kg, d.w.z. het kan gemakkelijk door één persoon worden gedragen.

Bij het installeren van een pompstation moet men niet vergeten dat er een terugslagklep moet worden geïnstalleerd op de slang die in de put wordt neergelaten om te voorkomen dat het water het systeem weer in de put verlaat wanneer de pomp is uitgeschakeld..

De belangrijkste parameter die een pompstation kenmerkt, is het nominale debiet, gemeten in m ^ 3 / h. Deze figuur geeft aan hoeveel water je met zo’n station in een bepaalde tijd kunt krijgen. De meeste modellen op de markt hebben een maximale doorstroming in het bereik van 3-8 m ^ 3 / u en een maximale opvoerhoogte waarmee u het water op een hoogte van 40 tot 55 m kunt brengen.

Zoals hierboven vermeld, kunnen pompstations zowel in huis als buiten worden geplaatst. Als u de pomp alleen in het warme seizoen gaat gebruiken, zouden er geen problemen mogen zijn met de installatie. Het volstaat om de pomp op het elektriciteitsnet aan te sluiten, de slang in de put te laten zakken en de afvoerleiding op het waterleidingnet aan te sluiten. Na het uitvoeren van deze eenvoudige handelingen kunt u zonder hoofdpijn water uit de put naar binnen halen.

In het geval dat het gemaal het hele jaar door moet werken, is serieus voorbereidend werk vereist. Het station moet in een warme kamer worden geïnstalleerd en de buis van de put naar het huis moet worden geïsoleerd of in de grond onder het vriespunt worden gelegd. Om bevriezing van water in de slang te voorkomen, moet de put ook worden geïsoleerd.

Als in het gebied van uw landhuis het waterpeil lager is dan 8 meter of de waterkwaliteit op dit niveau niet bij u past, dan kunnen gewone pompstations u in ieder geval niet helpen en moet u andere opties overwegen.

In deze situatie kunt u gebruik maken van een dompelboorgat of putpomp..

Boorgat- en bronpompen

In vergelijking met pompstations is de keuze, installatie en aansluiting van een bronpomp een veel gecompliceerder en serieuzer gebeuren. En de prijzen voor hoogwaardige West-Europese bronpompen zijn twee tot drie keer zo hoog. En dit zonder rekening te houden met de kosten van installatie en boren. De hoge kosten van pompen van dit type zijn te wijten aan het feit dat ze, met hun eigen kleine diameter, een hoge opvoerhoogte moeten bieden. Om zo’n moeilijke taak op te lossen, moeten ontwerpers hun toevlucht nemen tot complexe technische oplossingen, bijvoorbeeld om een ​​meertraps afzuigsysteem te creëren, wat natuurlijk leidt tot een stijging van de kosten van het apparaat.

Een bronpomp verschilt van een boorgatpomp doordat deze een interne mantel heeft voor het koelen van de motor en daarom in een put of een put met een grote diameter kan worden geplaatst. Pompen van beide typen hebben de vorm van een cilinder, maar bronpompen hebben een grotere diameter dan boorgatpompen en maken daarom efficiënter gebruik van de mogelijkheden van de motor. Dergelijke pompen onderscheiden zich door betere prestaties en lagere kosten bij hetzelfde stroomverbruik en dezelfde opvoerhoogte als in boorgatpompen..

In tegenstelling tot een bronpomp wordt de elektromotor van een bronpomp gekoeld door de stroming van verhoogd water. Daarom moet voor elke bronpomp de technische documentatie de minimaal toegestane snelheid van de waterbeweging aangeven. Daarom is bij het gebruik van boorgatpompen de diameter van de put zo belangrijk, die niet veel groter mag zijn dan de diameter van de pomp..

Hoe de juiste bronpomp kiezen? Er is een vrij eenvoudige formule waarmee u de benodigde pompkop grofweg kunt bepalen:

Hrequire = Hdin + Hhouse + Hsap + 20%,

waar Hreq het vereiste hoofd is, m; Hdin – dynamisch waterniveau, d.w.z. afstand van het aardoppervlak tot het waterniveau in de put na het inschakelen van de pomp (meestal daalt het waterniveau met 3-8 m wanneer de pomp is ingeschakeld), m; Hdoma – de afstand van het oppervlak van de aarde tot het bovenste merkteken van de opkomst van water in het huis; Hsap – druk die druk levert in het watertoevoersysteem (meestal 1-3 atm, d.w.z. 10-30 meter waterkolom), m.

20% wordt toegevoegd om rekening te houden met de weerstand in de pijplijn. Het is duidelijk dat dit cijfer bij benadering is en sterk afhankelijk is van de afstand van het huis tot de put. Laten we de keuze van een pomp bekijken aan de hand van een eenvoudig voorbeeld. Stel dat aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: de vereiste watertoevoer is 2 m ^ 3 uur, het dynamische waterpeil is 61 m en het hoogste punt van de waterinlaat bevindt zich op de derde verdieping (vloerhoogte is 3 m).

Dan krijgen we:

Hrequire = (61 + 6 + 30) x 1,2 = 116,4 m

Vervolgens worden de kenmerken van de pompen genomen en volgens de grafiek die de opvoerhoogte en het debiet koppelt, wordt het pompmerk dat het dichtst bij de vereiste parameters ligt (debiet 2 m ^ 3 uur en opvoerhoogte 116,4 m) geselecteerd.

Het toepassingsgebied van de bronpomp vergroot de mogelijkheid van horizontale installatie aanzienlijk. In gevallen waar water wordt onttrokken aan een meer of rivier, die zich op aanzienlijke afstand van de woning bevinden, en een grote druk vereist is, kan een bronpomp worden gebruikt door deze in een koelmantel te plaatsen..

Bovendien moet de pomp langs de as van de behuizing worden bevestigd en in geen geval de wanden raken, aangezien in dit geval de koeling van de elektromotor zal worden verstoord. Op de Russische markt wordt een zeer groot aantal goede Europese pompen met verschillende capaciteiten en maten aangeboden. Er zijn pompen met een kleine diameter gelijk aan 3 “, er zijn ook 10”.

U kunt bijna altijd een pomp kiezen die voor u de optimale hoeveelheid water levert, omdat de nominale capaciteit van bronpompen varieert van één tot 200 of meer kubieke meter water per uur..

Een goede bronpomp is technisch complex en bijgevolg een nogal “grillig” apparaat. Hij is bereid uitstekend werk te leveren, maar vereist ook een zorgvuldige houding ten opzichte van zichzelf. Voor een normale werking is een stabiele spanning in het lichtnet vereist. De maximale spanningstolerantie opgegeven door de meeste fabrikanten is ± 5%.

In de beschrijving van pompstations is al genoemd over de noodzaak om een ​​terugslagklep te installeren. Het is ook vereist bij het gebruik van boorgatpompen, zodat er geen water terug de put in gaat als de pomp is uitgeschakeld.

Opgemerkt moet worden dat zowel voor pompstations als voor boorgatpompen hun bescherming tegen “drooglopen” erg belangrijk is. “Drooglopen” treedt op in een situatie waarin het waterpeil in de put of put onder het kritieke niveau zakt en de zuigleiding (slang) boven dit niveau. Als gevolg hiervan raakt de motor oververhit en valt de pomp uit. Om dit te voorkomen, zijn er verschillende manieren om de pomp te beschermen. Er kan een vlottersysteem worden gebruikt. Het werkschema is in dit geval vrij eenvoudig. Wanneer het waterniveau daalt, zakt de vlotter mee, opent het voedingscircuit en schakelt de pomp uit. Wanneer het waterpeil stijgt tot de normale waarde, zal de vlotter weer stijgen en, als de leiding wordt gesloten, wordt de pomp ingeschakeld.

De pompbeveiliging werkt op een vergelijkbare manier door middel van twee speciale elektroden (niveausensoren) die in het water zijn neergelaten, verbonden met een beveiligingsapparaat. Als de onderste elektrode zich boven het waterniveau bevindt, wordt de pomp uitgeschakeld en omgekeerd, wanneer het water het niveau van de bovenste elektrode bereikt, zal het beschermende apparaat de pomp inschakelen.

Een andere manier om de pomp te beschermen tegen drooglopen, is door een apparaat te gebruiken dat niet het waterpeil in de put of put bewaakt, maar de doorgang van water door de pomp. Er is water – de pomp werkt, zodra de beweging van water stopt, stopt het apparaat met werken.

Er zijn situaties waarin het nodig is om water uit een put te halen met een permanente of tijdelijke stroomuitval. Het is goed als je een generator hebt, maar zo niet? Overweeg een ander type pomp om dit probleem op te lossen.

Dompelpompen voor drainage

Helaas is het niet zo zeldzaam in de lente, nadat de wintersneeuw smelt, en in de herfst, tijdens zware regenval, de kelder of kelder van een landhuis gedeeltelijk onder water staat. Een onmisbare assistent in dit geval is de afvoerpomp. Huishoudelijke afvoerpompen zijn licht van gewicht (vanaf 4 kg) en verbruiken zeer weinig elektriciteit (vanaf 0,3 kW). Zo’n klein en, wat heel belangrijk, vrij goedkoop apparaat is, is in staat om ongeveer 5 kubieke meter water per uur weg te pompen vanaf een diepte van maximaal 4 m.

Vaak komt er samen met het grondwater veel slib en vuil in de kelder. Voor arbeidsintensieve maatregelen om het pand van dergelijke afzettingen te reinigen, is het optimaal om een ​​model afvoerpomp te kiezen, dat naast het wegpompen van water ook kan zorgen voor het reinigen van de bodem van de overstroomde ruimte. De werking van een dergelijke pomp is als volgt opgebouwd. Een deel van het door de pomp weggepompte water wordt onder druk teruggeslingerd. Als gevolg van de resulterende impact treedt delaminatie en scheiding van het sediment van de bodem op. Het resulterende mengsel van water en vuil wordt door de pomp weer aangezogen en uit de kamer verwijderd. Toegegeven, voor zover ik weet, worden dergelijke pompen alleen geproduceerd door het Duitse bedrijf WILO.

Vaak zijn huishoudelijke afvoerpompen al uitgerust met een vlotter om de pomp in te schakelen afhankelijk van het waterpeil. De vlotterschakelaar geeft een signaal om de pomp aan te zetten bij het vullen van de kelder met water en schakelt de pomp uit nadat al het water is weggepompt, wat tegelijkertijd de pomp beschermt tegen “drooglopen”.