Hoe hout te lijmen en welke lijm is beter

Timmerwerk is gebaseerd op het nauwkeurig plaatsen en lijmen van onderdelen, en het is het laatste onderdeel dat verantwoordelijk is voor de sterkte en duurzaamheid van het product. Er zijn nogal wat soorten schrijnwerklijmen en vandaag zullen we het hebben over het verschil tussen hen en de toepassingsregels..

Algemene classificatie van schrijnwerklijmen

Het moderne assortiment lijmen voor schrijnwerk omvat meer dan honderd artikelen. Laten we daarom om te beginnen kort ingaan op de soorten lijm, hun eigenschappen en de meest populaire merken..

Van oorsprong kunnen alle soorten lijm worden onderverdeeld in composities van natuurlijke oorsprong en synthetisch. Natuurlijke lijmen kunnen op hun beurt ook bindmiddelen van dierlijke en plantaardige oorsprong bevatten, terwijl synthetische lijmen volgens de productiemethode worden onderverdeeld in condensatie (formaldehyde) en polymerisatie (PVA, polyamide). De lijst met natuurlijke kleefstoffen omvat verbindingen op basis van caseïne, collageen en albumine, chemische samenstellingen omvatten PVA, formaldehyde, PVC, epoxy, evenals de meeste universele soorten lijm. Zoals u wellicht vermoedt, zijn de meest voorkomende lijmen van natuurlijke oorsprong, voornamelijk dankzij de lage kosten en de gevestigde productietechnologie..

Hout is een materiaal met een hoge porositeit, wat betekent dat bijna elke lijm kan worden gebruikt om te verlijmen. Aangezien het grootste deel van het schrijnwerk echter voor huishoudelijke doeleinden wordt gebruikt, is het voor het lijmen niet gebruikelijk om lijmen op basis van vluchtige oplosmiddelen te gebruiken. Dit is het tweede voordeel van natuurlijke lijm: het geeft voldoende sterkte ondanks het feit dat het geen giftige stoffen afgeeft in het milieu..

Polyurethaanlijm voor hout

Voor een aantal producten is het echter nodig om weerstand te bieden aan verschillende soorten externe invloeden. Meestal wordt er gestreden om de vochtbestendigheid te verhogen, omdat de meeste soorten natuurlijke lijm hun sterkte verliezen als ze nat zijn. Het kan ook een verhoogde hechting vereisen, voornamelijk deze behoefte ontstaat bij het verlijmen van onderdelen van harde en dichte soorten kleinvasculair hout. Hier worden de beste prestaties aangetoond door voegen op synthetische lijmen..

Hoe u de juiste lijm kiest

Als u geen professionele timmerman bent, moet u zich niet laten intimideren door zoveel verschillende verbindingen voor het lijmen van hout. U kunt een gemakkelijkere weg gaan – gebruik beproefde houtlijmsoorten, milieuvriendelijk en met een aantal speciale eigenschappen.

Natuurlijke lijm wordt meestal in droge vorm geleverd en moet voor gebruik worden voorbereid. De belangrijkste nadelen van natuurlijke lijmen zijn hun korte verwerkingstijd (tot 2 à 3 dagen) en lage hechtsterkte vanwege de lage mate van chemische zuiverheid en gemaakte fouten tijdens de voorbereiding. Tegelijkertijd is natuurlijke lijm de beste keuze voor het verlijmen van irrelevante onderdelen met een aanzienlijk oppervlak aan aangrenzende oppervlakken.

Caseïne

Als universele lijm gebruiken de meeste timmerlieden in de fabriek gemaakte op PVA gebaseerde verbindingen. Gerenommeerde fabrikanten – Titebond, Kleiberit, Moment, worden vermeld in volgorde van afnemende productkosten en, dienovereenkomstig, kwaliteit. Deze lijmsoorten worden geclassificeerd op basis van de betrouwbaarheid en kwaliteit van de verbinding door de D-index met vier serienummers. Hoe hoger het getal, hoe meer uitgesproken de vochtbestendigheid en sterkte van de naad, en er kunnen extra eigenschappen optreden. Titebond III-lijm, ook bekend als D4 in het algemeen klassement, laat na het drogen contact met voedsel toe, deze lijm wordt voornamelijk gebruikt om eindsnijplanken te monteren.

Als het contactoppervlak van de te verlijmen delen niet hoog is, is een hoge lijmnauwkeurigheid of weerstand tegen spanning vereist, is het beter om samenstellingen op basis van synthetische harsen te gebruiken. Zelfs gewone epoxyhars-EDP geeft in dergelijke gevallen kans op in water oplosbare lijm. Het is vooral voordelig om het te gebruiken voor het lijmen van hardhout, inclusief thermisch gemodificeerd hout, evenals voor het verbinden van hout met vreemde materialen..

Verlijmen van hout op kunststof met epoxylijm

Voorbereiding van onderdelen om te lijmen

Bij het verlijmen van hout gelden de algemene regels voor het maken van lijmverbindingen. De fixatie is hoe sterker, hoe kleiner de dikte van de lijmlijn, hoe dieper de impregnering en hoe lager het gehalte aan onzuiverheden. Voor deze doeleinden moeten de te verlijmen oppervlakken zorgvuldig worden voorbereid..

Het verlijmen van houten onderdelen wordt uitgevoerd voordat het schuren wordt voltooid. Pre-contact oppervlakken moeten zorgvuldig worden geschuurd met schuurpapier van minimaal 300 grit om fijne pool te verwijderen die de absorptie van de lijm belemmert. Het is belangrijk om te onthouden dat het gereinigde oppervlak slechts gedurende een bepaalde tijd geschikt is om te verlijmen: na verloop van tijd oxideert de bovenste laag hout, raken de vaten verstopt met stof en stijgen nieuwe delen van de stapel.

Ontvetten is niet nodig bij gebruik van een watergedragen lijm. Bij het lijmen op epoxyhars of polyurethaan hotmeltlijm is het echter wenselijk om resten van houthars en natuurlijke emissies van het oppervlak te verwijderen met behulp van geconcentreerde technische aceton. Vermeldenswaard is het vochtgehalte van de afzonderlijk te verlijmen delen: een matig hoog vochtgehalte (20-22%) bij het werken met wateroplosbare lijmen vertraagt ​​het uithardingsproces enigszins, maar bevordert tegelijkertijd een diepere opname en heeft uiteindelijk een positief effect op de hechtsterkte. Maar bij het gebruik van lijmen op vloeibare harsen is een verhoogd (meer dan 12-14%) vochtgehalte categorisch onaanvaardbaar, daarom worden de aangrenzende oppervlakken 2-3 minuten voorgedroogd met hete lucht.

Aanbrengen en uitharden van lijm

De lijm wordt zo gelijkmatig mogelijk op de te verlijmen oppervlakken aangebracht. De laagdikte dient zo klein mogelijk te zijn, maar toch voldoende om kromming te compenseren. De aanwezigheid van luchtbellen in de lijmnaad heeft een zeer negatieve invloed op de betrouwbaarheid van de verbinding. Bijzondere aandacht wordt besteed aan naden met een ongelijke dikte, die op de top enkele millimeters bereiken: in dergelijke voegen wordt het aanbevolen om de lijm te mengen met houtmeel of cellulosevezel..

In bepaalde gevallen heeft de lijm niet de belangrijkste hechtfunctie, maar wordt deze gebruikt als kunststofplamuur. Dergelijke situaties omvatten het versterken van verbindingen op spikes en lamellen met lijm; het lassen van hout met behulp van de groef- en micro-spike-methode behoort ook tot deze categorie. In dergelijke gevallen wordt de lijm met een duidelijke overmaat aangebracht, waarna een nogal nauwgezet werk wordt verricht om de uitstekende resten te verwijderen.

Het is handig om de lijm op vlakke en gladde oppervlakken aan te brengen met een kleine flexibele spatel, die kan worden gebruikt als een gewone plastic kaart. In de groeven en kleine gaatjes, evenals op de spikes en plooien, wordt de lijm aangebracht met een borstel met synthetische haren. Bij het verlijmen van onderdelen met een groot contactoppervlak is het noodzakelijk om zo snel mogelijk een grote hoeveelheid lijm aan te brengen zodat deze gelijkmatig wordt opgenomen. U kunt bijvoorbeeld allemaal dezelfde eindplanken en meubelplanken nemen: om enkele tientallen staven te lijmen, wordt de lijm er snel overheen gerold met een roller. Hetzelfde geldt voor het verlijmen van fineer en het verlijmen van platte stukken triplex..

Vrijwel alle soorten lijmen moeten worden uitgehard nadat ze in de open lucht zijn aangebracht. Bij contact met zuurstof ondergaat de lijm een ​​primaire uitharding, wat het droogproces van de geassembleerde onderdelen versnelt. Voor lijmen op basis van PVA kan de inwerktijd tot 20-30 minuten bedragen, voor natuurlijke lijmen tot enkele uren. Fabrikanten kunnen speciale aanbevelingen geven, bijvoorbeeld polyurethaanlijm wordt uitgehard totdat de viscositeit volledig is verloren, waarna deze wordt geactiveerd door de temperatuurmethode.

Positionering, compressie van onderdelen

Het vasthouden van de onderdelen helpt om de viscositeit van de lijm te verhogen, wat goed is om de onderdelen in de gelijmde positie te houden. Deze aanpak wordt echter vooral gebruikt bij het modelleren en maken van onverantwoorde lijmnaden. Bij de meeste verlijmde verbindingen van schrijnwerk is een stevige bevestiging van de onderdelen vereist met behulp van klemmen en aanslagen.

Door de onderdelen met een extra klem te bevestigen, kunnen ze niet alleen hun positie behouden tijdens het drogen van de lijm, wat bijna altijd gepaard gaat met krimp en kromtrekken van het hout door plaatselijk vocht. Naarmate de lijm viskeuzer wordt, helpt de druk om de compositie die nog niet diep in de poriën zit te verpletteren, waardoor de sterkte van de lijmlijn toeneemt.

In schrijnwerk wordt een groot aantal klemmen van verschillende soorten en maten gebruikt. Voor het lijmen van platte delen kunt u ook normale onderdrukking gebruiken, het product met een gewicht van 7-10 kg op de tafel drukken. Maar om lineaire elementen te verbinden, is het niet alleen nodig om de hoeken te behouden, maar ook om de onderdelen samen te drukken, wat erg dimensionaal kan zijn. Conventionele lineaire klemmen doen uitstekend werk met deze taak; als er een gebrek aan lengte is, kan een stop aan de onderdelen worden bevestigd, maar alleen als de plaats van bevestiging wordt geblokkeerd door een ander deel van het product. Het wordt ook veel toegepast om de aanslagen tijdelijk vast te maken met klemmen..

Voor het onder een hoek lijmen van onderdelen worden klemmen met een speciale vorm gebruikt, met twee paar klemmen en vaste kaken, die in een bepaalde positie stevig aan het frame zijn bevestigd. Dit gereedschap kan worden vervangen door een aantal armaturen, wat vaak wordt toegepast bij het verlijmen onder andere hoeken dan recht. In een gemeenschappelijk patroon gesneden wiggen kunnen bijvoorbeeld als tijdelijke stop dienen. Bij deze positioneringsmethode is het belangrijk dat de klemkracht zo dicht mogelijk bij de loodlijn op de lijmlijn wordt gericht. Voor deze doeleinden kunnen de occipitale delen van de klemmen en aanslagen een grote verscheidenheid aan vormen aannemen..

Verwerking van lijmlijnen

Tot slot geven we een paar praktische tips om de onzichtbaarheid van de lijmnaden te waarborgen. De meeste schrijnwerklijmen hebben niet voor niets een doorschijnende witte kleur: na het drogen kunnen lichte strepen gemakkelijk worden verborgen onder een laag beschermende en decoratieve coating. Maar er zijn ook een aantal uitzonderlijke situaties..

Zo zijn aanvankelijk onzichtbare lijmsporen op hout duidelijk zichtbaar bij het impregneren met olie. Als een dergelijke coating van het product is gepland, moet u zo zorgvuldig mogelijk met lijm werken. Overtollige lijm die uit de naad steekt, mag niet onmiddellijk worden weggeveegd, het is beter om te wachten op hun voorlopige instelling en vervolgens af te snijden met een modelmes. Het verhaal is hetzelfde met druppels: pogingen om af te vegen zullen alleen leiden tot een diepere opname, dus het is beter om de druppel gewoon met een schuimsponsje te deppen en na het drogen de defecte plek schoon te maken met een cyclus.

Oplosmiddelen kunnen worden gebruikt om kleine lijmresten te verwijderen. Afhankelijk van het type lijm kunnen dit aceton zijn (voor de meeste lijmen op basis van synthetische harsen), isopropylalcohol (voor lijmen op basis van PVA), tolueen (voor universele rubberlijmen en epoxyharsen), evenals gewoon zeepwater (voor natuurlijke omkeerbare lijmen). Opgedroogd teveel met een absoluut schone doek of katoenen servet afnemen, strikt in de richting van de lijmnaad.