Rubberverf – beoordelingen en use-cases

Lakmaterialen met een hoog gehalte aan rubberpolymeren nemen een aparte nis in onder de verf voor huishoudelijk gebruik. Vandaag zal onze site uitzoeken wat het verschil is tussen vloeibaar rubber en materialen die latex bevatten, voor welke doeleinden verschillende soorten verf worden gebruikt, en hoe deze op de juiste manier voorbereid en aangebracht kan worden..

Samenstelling en eigenschappen van rubberverven

Latex en zijn synthetische tegenhangers vormen de basis van elk rubber. Omdat het een in water oplosbare stof is, wordt het hydrofoob na drogen en polymerisatie, waardoor het binnendringen van vocht wordt voorkomen en de diffusie van waterdamp en atmosferische gassen gedeeltelijk wordt beperkt..

De meeste zogenaamde rubberverven zijn watergedragen, bevatten geen organische oplosmiddelen en geven bij het drogen geen vluchtige stoffen af. Er zijn echter ook lakmaterialen op basis van organische oplosmiddelen:

• Tweecomponenten – samenstellingen zijn een zwarte polymeer-bitumen wateremulsie met een verharder, die wordt aangebracht door een gemechaniseerde methode en hardt in de eerste paar seconden na het spuiten. Dit materiaal wordt vloeibaar rubber genoemd en wordt gebruikt om een ​​naadloze waterdichtheid te creëren..
• Eencomponent bitumineuze verven hebben een langere droogtijd. In tegenstelling tot een emulsie is de samenstelling aanvankelijk transparant en kan deze worden gekleurd met pigmentkleurstoffen, wat de lijst met decoratieve eigenschappen en reikwijdte uitbreidt.

De meeste verven die latex en rubber bevatten, onderscheiden zich door hoge beschermende eigenschappen, waardoor het product dat ermee is bedekt op betrouwbare wijze wordt beschermd tegen negatieve omgevingsfactoren. Na polymerisatie behoudt de coating zijn elasticiteit, wat de slijtvastheid en trillingsbestendigheid van de basis gunstig beïnvloedt.

Rubberverven verschillen sterk in het gehalte aan rubberpolymeren. Composities voor interieur- en geveldecoratie hebben oppervlaktehydrofobiciteit en een hoge scheurvastheid. Buitenmaterialen die metalen en houten constructies bedekken, bieden uitgebreide bescherming tegen corrosie en verval. Hoe meer latex de verf bevat, des te meer uitgesproken de beschermende eigenschappen, maar tegelijkertijd wordt de specificiteit van productbereiding en coating verbeterd.

Decoratieve eigenschappen

Na droging blijft de rubberverf mat: door de eigenaardigheden van de chemische samenstelling kan geen glanzend oppervlak worden bereikt. Verven op basis van zowel een waterige emulsie als organische oplosmiddelen zijn gemakkelijk te kleuren, maar heldere, verzadigde kleuren kunnen alleen worden verkregen door een verdikker voor acrylaatverven te gebruiken en een laag van meer dan 1 mm aan te brengen..

Het belangrijkste negatieve kenmerk van latexhoudende verven is hetzelfde als dat van andere in water dispergeerbare samenstellingen – lage weerstand tegen vervaging. Binnen vertonen ze een normale lichtechtheid, maar in direct zonlicht verliezen heldere en donkere kleuren binnen een seizoen of twee hun verzadiging. Hoogwaardige verven op basis van organische oplosmiddelen hebben dit nadeel niet: ze bevatten fixeermiddelen en kleurstabilisatoren, evenals een uv-filter..

Toepassingsgebied

De mogelijkheid om een ​​product te schilderen met een rubberverf hangt af van hoe zeker de hechting tussen de coating en het oppervlak is. Feit is dat de meeste verven met rubber-polymeercomponenten alleen hydrofobering van het oppervlak bieden, maar bij overvloedige bevochtiging of volledige overstroming behouden ze nog steeds het vermogen om water door te laten.

Het eenvoudigste voorbeeld zijn betonproducten, die op zichzelf behoorlijk hygroscopisch zijn. Vochtverzadiging in beton leidt tot oppervlakte-erosie, waardoor verf gaat schilferen, blazen en barsten. Een ander voorbeeld zijn staalconstructies waarvoor rubberverf op waterbasis niet geschikt is als primaire beschermende coating. De permeatie van luchtvochtigheid en zuurstof veroorzaakt corrosie, die zich manifesteert in de vorm van roestige vlekken en strepen.

Rubberverf kan zelfs worden gebruikt om metalen producten te schilderen, zelfs wielen die onder zeer zware omstandigheden worden gebruikt. Maar dit wordt gedaan om de weerstand tegen slijtage en mechanische belasting te vergroten of om een ​​karakteristiek esthetisch effect te geven. In ieder geval wordt het metaal eerst gecoat met een primer met corrosieremmers en filmvormend email, en daarna met een rubberverf. In dit geval moet absoluut rekening worden gehouden met de onverenigbaarheid van acrylaat- en alkydbasen. U moet acryllak gebruiken of een speciale tussenprimer voor verven en vernissen op acrylaatbasis.

Afzonderlijk is het de moeite waard om de mogelijkheid te overwegen om rubberverf voor gevels te gebruiken. Dit is alleen aan te raden als het materiaal van de omhullende constructies geen gasuitwisseling met de buitenomgeving mogelijk maakt. Anders wordt de diffusie van waterdamp door de muur beperkt en is vochtophoping in de dragerlaag of isolatie mogelijk. Er zijn geen andere beperkingen aan het gebruik van rubberverf op de gevel, dit is een van de beste coatingopties, maar alleen als deze goed is voorbereid.

Het is het meest aan te raden om onbehandelde plaatmaterialen te bedekken met rubberverven: CBPB, OSB, GVL, multiplex, vooral in IAF-systemen. Door zijn hoge dekkracht en het vermogen om tot 400-600% uit te rekken, kan de verf de voegen tussen de platen en kleine defecten van ongepolijste oppervlakken betrouwbaar verbergen.

Dit is niet het geval bij natuurlijk hout: vanwege het vermogen om gasuitwisseling met de omgeving te beperken, kan rubberen verfcoating overmatig vocht, rotten en kromtrekken veroorzaken. Het gebruik van rubberverf is alleen aan te raden als het hout een uitgebreide bioprotectieve behandeling heeft ondergaan en wordt gebruikt in omstandigheden waar het risico op vocht minimaal is.

Er zijn een aantal beperkingen voor bepaalde soorten rubberverven, die allemaal worden aangegeven in de toepassingsinstructies. De verf is dus mogelijk niet geschikt om plafonds, deuren, vloeren of terrassen te bedekken, daarom moet u bij het kopen zeker het etiket van het geselecteerde schilderwerk bestuderen.

Voorbereidings- en toepassingsregels

De veiligheid van het lakwerk hangt niet alleen in grotere mate af van de kwaliteit van de materialen, maar ook van de juiste voorbereiding en naleving van de applicatietechniek. In het geval van rubberverf is dit laatste vooral belangrijk. Om de principes van voorbereiding op het schilderen te begrijpen, zullen we de drie meest typische voorbeelden analyseren..

1. Betonnen hek. De zogenaamde “Euro-hekken” kenmerken zich door een lage vorstbestendigheid, die gedeeltelijk kan worden gecompenseerd door te voorkomen dat het beton verzadigt met water. Dit gebeurt in twee fasen: ten eerste wordt het product grondig geïmpregneerd met een oppervlaktewaterafstotend middel op silicium-organische basis, of met gewoon natriumsilicaat. Na droging moet het beton worden bedekt met een primer zoals “Betonkontakt”, die de hechting verhoogt, en vervolgens 1-2 lagen rubberverf. In het geval van eurofences moet de verwerking en het schilderen van secties met pilaren afzonderlijk worden uitgevoerd, nadat de constructie eerder is gedemonteerd.

2. Dak. Daken van ijzer en leisteen zijn vaak bedekt met rubberverf om de duurzaamheid en esthetiek te vergroten. Dit kan het eenvoudigst worden gedaan met gegalvaniseerd ijzer: aangezien de basis niet corrodeert, is het voldoende om een ​​hechtende acrylprimer aan te brengen en vervolgens de toplaag. De situatie met leisteen is iets gecompliceerder: het vereist, samen met beton, een zorgvuldige hydrofobering.

Bij daken met staande fels of plaat van zwart ijzer kan de coating ook worden beschermd met rubberverf. Vanwege de grotere laagdikte en het vermogen om cyclische temperatuurschommelingen te weerstaan, kan de levensduur van de coating 10-15 jaar bedragen vóór restauratie. Staalplaten zijn echter het moeilijkst te bereiden. Ze moeten eerst worden behandeld met een zuurvrije zinkhoudende roestomvormer. Dergelijke samenstellingen worden gebruikt om wapening te behandelen vóór het betonneren. Daarna moet het oppervlak van het strijkijzer grondig worden gewassen met een oplosmiddel, aangebrachte acrylprimer en 2-3 lagen rubberverf met een pauze van 1 dag.

3. Gips gevel. Het vermogen om het ontstaan ​​van scheuren in gevelpleister te verbergen, maakt rubberverf tot een uiterst aantrekkelijk type coating. Om de esthetische eigenschappen te behouden, is het echter niet alleen nodig om het oppervlak goed voor te bereiden, maar ook om de afwerkingstechniek onberispelijk te observeren met behulp van de “natte gevel” -technologie. Als na het aanbrengen van de basispleisterlaag geen correctie en egalisatie nodig is, kan de verf direct worden aangebracht. In dit geval is het absoluut noodzakelijk om het oppervlak te behandelen met een primer die steenmeel bevat, het oppervlak van de muren grondig te drogen en te reinigen, werk te vermijden bij de maximaal toegestane temperaturen.

Recensies, aanbevelingen, waarschuwingen

Rubberverven zijn een van de meest controversiële moderne afwerkingsmaterialen. Te oordelen naar de beoordelingen, kan dezelfde samenstelling onder verschillende toepassingsomstandigheden en bediening beide uitstekende eigenschappen vertonen en binnen 1-2 jaar onbruikbaar worden..

Het is erg belangrijk om de voorbereidingsregels niet te verwaarlozen. Aangezien rubberverven zelf veel duurder zijn dan conventionele verven, heeft het geen zin om te besparen op een hoogwaardige primer en bescherming tegen corrosie en bederf. Ook tijdwinst kan niet worden bespaard: voor het aanbrengen moeten uitbloeiingen, vettige strepen en stof zorgvuldig worden verwijderd.

Als de voorbereiding correct is uitgevoerd, volstaat het om gewoon de regels te volgen voor het werken met het geselecteerde materiaal:

1. Controleer de pictogrammen op het etiket om te bepalen of aanbrengen met een roller, kwast of spuit aanvaardbaar is.
2. Zorg ervoor dat de temperatuur en vochtigheid binnen de aanbevolen waarden blijven.
3. Laat de benodigde tijd drogen voordat u de volgende laag aanbrengt.

Als u overweegt om voor welk doel dan ook rubberverf aan te brengen, kunt u het beste contact opnemen met de fabrikant voor informatie uit de eerste hand. Rubberverven verschillen in samenstelling en gehalte aan latexpolymeren: die welke geschikt zijn voor dakbedekking, gaan bijvoorbeeld niet langer dan een jaar mee op de gevel. Anderzijds dient een direct gebruiksadvies van de fabrikant als een soort garantie en reden om een ​​klacht in te dienen bij schade aan de coating..