Bij het kiezen van interieurdecoratie is het gebruikelijk om te vechten voor originaliteit en niet-triviale uitstraling. Een van de technieken voor het aanbrengen van Venetiaans pleisterwerk biedt hiervoor goede mogelijkheden zonder de kosten significant te verhogen en de complexiteit van het werk te vergroten. We hebben het over “natte zijde” pleisterwerk, dat we in detail zullen proberen te behandelen.
De essentie van techniek en uitstraling
Het laatste type gips, natte zijde genoemd, is een bijna glad oppervlak, vergelijkbaar met een snede van een edelsteen met een lage glans en een licht fluweelachtige textuur. Naast het effect van verfrommelde zijde, kun je frost of shabby suede imiteren, het hangt allemaal af van de praktijk en verfijning van technologie.
Ondanks het feit dat tijdens het aanbrengen dezelfde samenstelling wordt gebruikt zonder verschillen in tint, bevat de tekening 2-3 verschillende tonen. Dit wordt bereikt door een lichter substraat en gedeeltelijke transparantie van de compositie. Indien gewenst kan het contrast van de foto worden vergroot, we zullen u zeker vertellen over de techniek van zo’n applicatie..
Als het klaar is, is natte zijde een voorbeeld van een zeer praktische antistatische coating. De pleister kan eenvoudig worden schoongemaakt met een spons en een sopje. Indien gewenst kan het uiterlijk worden geüpdatet door 2-3 nieuwe lagen aan te brengen, de kleurmismatch zal daarin geen doorslaggevende rol spelen. Het is ook mogelijk om het oppervlak te schuren om het voor te bereiden op een ander type afwerking: de hechting op de ondergrond is uitstekend.
Van de nadelen zijn de meest uitgesproken de complexiteit van de applicatie en een vrij hoge eis voor de kwaliteit van materialen en de voorbereiding van het oppervlak. Natte zijde vereist natuurlijk een zekere vaardigheid, op zijn minst kennis van de basisprincipes van pleisterwerk, evenals een hoge nauwkeurigheid. En toch, zelfs uit de handen van niet-professionals, komen er behoorlijk fatsoenlijke coatings uit, zij het zonder speciale exclusieve claims. Merk ook op dat natte zijde zowel de hoofdcoating als een decoratie-element kan zijn..
Materialen voor toepassing
Het materiaal voor de applicatie is gebaseerd op een acrylbindmiddel met toevoeging van polyester. De basis, die de eigenschappen van het materiaal tijdens het aanbrengen bepaalt, verschilt praktisch niet van de basis van Venetiaans pleisterwerk, dit is hun belangrijkste overeenkomst. Het vulmiddel wordt echter anders gebruikt: in tegenstelling tot het traditionele “Venetiaanse” marmerstof, gebruikt natte zijde cellulose en andere vezels die pigmenten verven en reflecteren. Dit verandert het uiterlijk van de coating en zijn reactie op verlichting radicaal..
Het tweede verplichte materiaal dat wordt gebruikt bij het aanbrengen van natte zijde is verf, die een basis vormt die 2-3 tinten lichter is dan gips. Het wordt aanbevolen om een hoogwaardige acrylaatdispersieverf te gebruiken. Het moet een hoge dekkracht hebben, wat voornamelijk wordt bereikt door een hoogwaardige priming van het oppervlak..
Het kleuren van verf en gips kan onafhankelijk worden gedaan, maar er is één voorbehoud. Het pigment bevat een grote hoeveelheid vocht en het aandeel van het gehalte in de voltooide samenstelling is altijd gestandaardiseerd door de fabrikant. Bij handmatig verven in verzadigde donkere tinten wordt tot 15-20% van de kleurstof gebruikt, wat de limiet is van het kleurgehalte. Tijdens het vibreren in de laksalon is de eindconcentratie van de kleurstof iets lager, respectievelijk de pleister en verf zijn dikker. Vandaar de conclusie: hoogwaardige kleuring bepaalt volledig de uiteindelijke look en duurzaamheid van de coating..
Voorbereiding van het oppervlak
De samenstelling van natte zijde verliest bijna volledig zijn taaiheid bij het drogen. Daarom zullen alle oppervlaktedefecten, zoals scheuren, zwelling, losraken, organische schade – ze zullen allemaal het uiterlijk van de coating negatief beïnvloeden. Om precies te zijn, ze zullen het volledig verpesten..
Vanwege deze tekortkomingen worden gepleisterde muren zelden bedekt met natte zijde en alleen na versteviging met glasvezelgaas of canvas. In de meeste gevallen wordt aanbevolen om valse muren te monteren of gipsplaat te plakken. Naden moeten worden afgedicht in overeenstemming met de originele technologie: met snijvoegen, die zijn versterkt met papier of plastic vulmiddel op de kruising met de hoofdstructuren.
Naast de sterkte van de basis, wordt ook de ruwheid ervan gereguleerd. Het oppervlak is stopverf en geschuurd volgens de vereisten van voorbereiding voor het schilderen in één laag. Met andere woorden, er mogen geen zichtbare krassen, doorzakken en visuele oneffenheden op het bewerkte vlak zijn. Na het egaliseren en schuren dient de ondergrond ontstoft en geopend te worden met diep doordringende grond. Hierbij is het belangrijk om druppels te vermijden, die bij stollen plaatselijke onregelmatigheden vormen. Na het drogen worden de wanden afgeveegd met een gaas van 100-120 korrel, waarbij het hechtende zand en de borstelharen worden afgepeld. Hierdoor is het wandvlak perfect glad en solide, met een lichte glanzende glans..
De laatste fase van voorbereiding is het schilderen van de ondergrond. Het wordt voorafgegaan door de hoeken op de abutments te plakken met afplakband: in het klassieke toepassingsschema bevindt natte zijde zich nooit dicht bij de hoeken, in plaats daarvan is er een witte rand van een ongeverfde basis. Het wordt aanbevolen om het oppervlak met een roller of spuitpistool te schilderen; de rand van de afplaktape wordt overschilderd met een borstel. Er mogen geen hechtende pool, kiezelstenen en stof op het oppervlak liggen, deze worden onmiddellijk verwijderd als ze bevlekt zijn.
Stukadoors
Net als Venetiaans pleisterwerk wordt natte zijde in twee fasen aangebracht. Op de eerste is het oppervlak bedekt met zo dun mogelijk gips. De bewegingsrichting wordt hier niet gecontroleerd. Het is alleen belangrijk om het behandelde gebied gelijkmatig en zonder openingen te bedekken, de primaire toning in te stellen en tegelijkertijd de gladheid van het oppervlak te regelen, verzakking en strepen te verwijderen. Het is belangrijk dat elk vlak continu wordt aangebracht, in opeenvolgende lagen is verwerking in afzonderlijke gebieden mogelijk.
Eigenlijk kan een onbeperkt aantal lagen natte zijde worden aangebracht, meestal van twee tot vijf, inclusief de basislaag. We zullen de techniek van hun toepassing afzonderlijk bespreken, voor nu is het de moeite waard om de basisregels van overlapping te leren. De belangrijkste is dat de dikte van alle boven elkaar geplaatste lagen, beginnend bij de tweede, 1,5 à 2 keer groter moet zijn dan de eerste. Bij een tweelaagse applicatie heeft de tweede laag dus een volledig tastbare dikte, maar met het aantal lagen van 4 of meer wordt elke volgende laag zo dun gewreven als de eerste laag..
Gips heeft een beperkte transparantie en na 4-5 lagen gaat het specifieke visuele effect meestal verloren. Het is echter belangrijk om het spel van licht en schaduw met je eigen ogen te ervaren, evenals een diepere toning bij overlappende streken. Een ander kenmerk is dat bij het uitsmeren met een spatel de microscopisch kleine vezels van de pleister in de bewegingsrichting worden getrokken, wat de reden is voor het principe van het creëren van een uniek patroon.
Artistieke technieken en afwerking
Bij het aanbrengen van natte zijde is het belangrijk om te begrijpen dat hoe sterker de druk van de spatel, des te groter het verschil in kleurbreking zal zijn. Over het algemeen is de afwerking vergelijkbaar met suède of velours: als je er met je hand in verschillende richtingen overheen gaat, zullen de villi het invallende licht anders weerkaatsen. Het is ook belangrijk dat wanneer de pleister wordt uitgerekt, de onderste dunne laag snel opdroogt en aan het oppervlak blijft plakken, terwijl de rest van de massa zijn plasticiteit behoudt, zo niet vloeibaar..
Als dit de eerste keer is dat je met natte zijde te maken hebt, selecteer dan een paar stukjes gipsplaat, schilder ze met een getinte basis op de grond en evalueer vanuit je eigen ervaring hoe het uiterlijk verandert afhankelijk van de richting van de slagen. De pleister wordt aangebracht met een stalen of kunststof troffel, meestal rond of met afgeronde hoeken. Het gereedschap wordt met het hele vlak strak tegen de muur of het plafond gedrukt, met druk wordt de compositie versneld over de niet-gevulde gebieden, waarbij gescheurde randen ontstaan op de snijpunten van slagen. Je kunt de troffel zowel zonder scheuren als in afzonderlijke bewegingen besturen, maar voor de laatste laag is zelfs wrijven nog steeds aan te raden. Bij het aanbrengen kan de troffel in een acht, langs een cirkelvormig pad, een visgraat of op een chaotische manier bewegen.
Het is vaak logisch dat de coating op verschillende ondergronden of zelfs geheel met één paar handen wordt gedaan, maar dit is eerder een vereiste om af te werken met claims voor een exclusieve uitstraling. De kenmerken van de spiermotoriek van de schilder hebben geen significant effect, tenzij een bepaald patroon of patroon wordt bedacht. Maar u moet zich ervan bewust zijn dat dezelfde compositie zeer aanzienlijke verschillen kan hebben, afhankelijk van de applicatietechniek, de breedte en de lengte van de slagen.
Na droging kan elke laag worden verwerkt met een nieuwe metalen troffel, die onder een zeer scherpe hoek wordt aangedrukt, praktisch dichtbij. De kleinste metaaldeeltjes blijven op de uitstekende delen van het vliegtuig, waardoor het contrast van het patroon toeneemt. Meestal worden de lagen “gebrand” met dezelfde spatel als waarop ze zijn aangebracht, dus het metalen oppervlak wordt van laag tot laag steeds meer gepolijst en het brandende effect wordt zachter. Ten slotte kan natte zijde hydrofoob worden gemaakt door de afwerking te openen met een dunne laag bijenwas. Dit zijn dezelfde verbindingen die worden gebruikt om nat pleisterwerk te beschermen, maar houd er rekening mee dat een hydrofobe behandeling de kleur bijna altijd vervormt en de tekening een beetje doffer maakt..
Wat is de beste manier om sierpleister met een natte zijde aan te brengen? Is er specifieke apparatuur of techniek die ik moet gebruiken?
De beste manier om sierpleister met een natte zijde aan te brengen is door gebruik te maken van een spackmes en een pleisterbak. Breng de sierpleister in kleine hoeveelheden aan op het spackmes en verdeel het gelijkmatig over de muur. Werk van boven naar beneden en zorg ervoor dat de pleister gelijkmatig verdeeld is. Gebruik eventueel een pleisterrol om de structuur van de sierpleister te creëren. Het is belangrijk om de sierpleister snel en gelijkmatig aan te brengen, zodat het een mooi en egaal resultaat oplevert. Het is handig om te oefenen op een klein stukje muur voordat je de hele wand gaat bewerken. Veel succes!
De beste manier om sierpleister met een natte zijde aan te brengen is door gebruik te maken van een spackmes en een pleisterbak. Breng de sierpleister in kleine hoeveelheden aan op het spackmes en verdeel het gelijkmatig over de muur. Werk van boven naar beneden en zorg ervoor dat de pleister gelijkmatig verdeeld is. Gebruik eventueel een pleisterrol om de structuur van de sierpleister te creëren. Het is belangrijk om de sierpleister snel en gelijkmatig aan te brengen, zodat het een mooi en egaal resultaat oplevert. Het is handig om te oefenen op een klein stukje muur voordat je de hele wand gaat bewerken. Veel succes!