Tegenover de sokkel met plavuizen

De meest authentieke uitstraling van de plint wordt geleverd door de steenafwerking. Voor deze doeleinden is plavuizen redelijk geschikt: in termen van toegankelijkheid is het alleen inferieur aan imitatie van steen, maar voor de duurzaamheid van een dergelijke afwerking moeten een aantal installatienuances in acht worden genomen. Alle details over dit probleem staan ​​in onze nieuwe instructies..

Welk type steen is beter om te kiezen voor bekleding

Het concept van plavuizen geeft geen zekerheid over het gebruikte gesteente, maar zegt veel over het formaat. Dit zijn platen en vlokken met een onregelmatige vorm, meestal tot 50 mm dik. Door de kelder ermee te versieren, krijgt het huis een complete en logische uitstraling, maar het succes van de hele onderneming vereist een gevoelige consolidatie in alle aspecten, allereerst – in de juiste steenkeuze.

De levensduur van de plintafwerking is afhankelijk van de weersbestendigheid. Het meest schadelijke effect op verwarmde huizen wordt uitgeoefend door veranderingen in temperatuur en vochtigheid, evenals periodieke bevochtiging en organische erosie. De invloed van al deze factoren kan worden verzwakt door het metselwerk stevigheid en uniformiteit van het materiaalgedrag te geven. Daarom moet de steen worden geselecteerd op basis van het type lijm dat wordt gebruikt en vice versa..

Een van de beste combinaties is een vorstbestendige lijm voor tegels en porselein, waarop graniet- of kwartsstenen worden gelegd. Het polymeer bindmiddel is sterk hydrofoob, maar stelt nogal hoge eisen aan de hechting van de gelijmde oppervlakken. Daarom moeten de naden goed passen en moeten de met lijm bedekte oppervlakken grondig worden gereinigd. Een andere optie voor vulkanisch gesteente is een hoogwaardige cementslurry op kwartszand. We zullen later in meer detail ingaan op de eigenschappen van verschillende bindmiddelen, maar voor nu merken we op dat je in regio’s met een gematigd klimaat gewone cementmortel kunt gebruiken voor het leggen van stenen, maar alleen in combinatie met zandsteen, kalksteen en andere afzettingsgesteenten.

Voorbereiding van de ondergrond

Omdat de plavuizen, met alle wens, niet in een absoluut vlak kunnen worden uitgelijnd, zijn er vrij grote kromtetoleranties voor, waardoor deze met continu lijmen kan worden gelegd. In deze versie verwijdert de bekleding luchtporiën, maar wordt deze gevoeliger voor trillingen van de basis. Dit bemoeilijkt de afwerking van zwevende en geprefabriceerde funderingen..

Er zijn verschillende manieren om de hechtkwaliteit van de plavuizen met de basis te verbeteren. De eerste is om de lijmnaad te immobiliseren, met uitzondering van laminaire verplaatsingen tussen de lijmnaad en de stenen. Het is voldoende om het oppervlak van de betonconstructie te versterken met een wapeningsnet en voor te pleisteren met cementmortel met een laag van 35-40 mm. Voor en na het aanbrengen van de pleister dienen de ondergronden te worden behandeld met een primer, bij voorkeur met toevoeging van steenstof.

Een iets andere bekledingstechniek wordt gebruikt als er een isolerende band op de fundering zit. Het aanbrengen op polystyreen is alleen mogelijk na het aanbrengen van een basisverstevigingslaag met een iets hoger vermogen dan bij het installeren van een natte gevel. Optimaal zijn twee lagen vorstbestendig pleisterwerk van 20 mm, na elkaar aangebracht, geschikt. Bij het aanbrengen van elke laag wordt het glasvezelgaas van de gevel erin verzonken, en in deze volgorde: eerst de muur opplakken, dan het gaas en het glad maken tot een visuele gelijkmatigheid.

De basis moet worden aangebracht met afwisselende primer tussen de lagen om stevigheid te garanderen. Houd er rekening mee dat geëxpandeerd polystyreen niet goed bestand is tegen ultraviolet licht, daarom moet u, voordat u de eerste laag aanbrengt, het oppervlak reinigen met een schuurspaan. Zwakke hechting tussen lagen is de oorzaak van de meest voorkomende vorm van vernieling: door het grote gewicht van de steen neemt het afscheureffect bijzonder sterk toe.

Welke lijm te gebruiken

Er is een significant verschil in de vraag of een cement of een polymeer als bindmiddel werkt. Naast de hierboven genoemde homogeniteitsfactor is het belangrijk om vervormingen van het substraat te kunnen waarnemen zonder vernietiging. Dit laatste zal verschillen in het geval van tegenover de kelder met gips en isolatie met basiswapening.

Afwerking van de isolatie kan het beste gebeuren met droge lijmmengsels, gemengd met water op de plaats van gebruik. Hun onderscheidende kenmerk is plasticiteit die overblijft na stollen. Hierdoor kan de versterkende laag binnen enkele millimeters “zweven” zonder de integriteit van de stenen bekleding aan te tasten. De optimale dikte van de lijm is 10–12 mm, maar de stenen worden exact op de naden gelegd.

Versterkte dekvloer op de plint is een stijvere laag die een deel van de vervorming van de fundering absorbeert en deze als geheel bij elkaar houdt. Het aanbrengen is hier zelfs mogelijk op een mortel zonder toevoegingen: 3 delen zand en een deel cementkwaliteit 400, of Portland cementkwaliteit 500, maar al in een verhouding tot zand van 1: 4. Het is belangrijk om te onthouden over de eigenaardigheden van cement om een ​​grote dikte van de voeg te behouden – dit voordeel moet worden gebruikt als de vorm van de stenen te onregelmatig is en er geen manier is om ze te snijden. Maar vergeet niet dat hoe dichter bij de beperkende dikte van de oplossing, hoe nauwkeuriger de water-cementverhouding moet worden gehandhaafd. Uiteraard is de toevoeging van modificatoren (waterafstotende middelen, vezels) binnen redelijke grenzen ook zeer welkom..

Leggen en uitlijnen

Er zijn twee manieren om kalksteen te leggen. Het kan op dezelfde manier worden gebruikt als tegels, plat op een verticale basis worden gelijmd of gestapeld om dunne, scherpe buitenranden te vormen. Het is ook mogelijk om beide opties te combineren om de stijl te versterken en het architectonische beeld te benadrukken. Zo kan bijvoorbeeld een dikkere bekleding “in een stapel” de veranda, de convergentie van de kelder op de hoeken in aanwezigheid van rustica of onder pilasters gunstig benadrukken.

Kalksteen plat leggen is de snelste manier om een ​​plint te ontwerpen. Het begint met het weken en schrobben van de stenen met een metalen borstel om vuil en uitbloeiingen te verwijderen. Als de stenen enigszins droog zijn, moeten ze worden gesorteerd, zodat er een min of meer uniforme kleurverhouding in alle delen van de bekleding wordt bereikt. Parallel aan het sorteren op kleur, worden stenen op maat in verschillende groepen verdeeld. Het is het gemakkelijkst om de tegels van plavuizen uit te lijnen langs een beweegbare steiger met ringen aan het uiteinde die langs verticale staven bewegen. De stenen zijn individueel met de hand gesneden en tot een mozaïek gevouwen. Overigens is het handig om ze voor het verlijmen in dezelfde volgorde op de blinde zone te leggen: de assistent verzamelt een “puzzel” die de metselaar aan de muur plakt..

De stapelmethode vereist geen nauwkeurige afstelling en sortering van stenen. De platen worden in stroken van 50-70 mm breed gesneden en de resulterende kleine elementen worden over de hele kelder of over delen ervan gelegd. Het voordeel hiervan is dat de plak kalksteen altijd een vrijwel constante vorm heeft en dergelijke elementen goed bij elkaar passen. Ook hoeven de stenen niet grondig te worden schoongemaakt: het volstaat om ze vlak voor het leggen af ​​te spoelen. Omdat de voering van dit type basis als zelfdragend wordt beschouwd, kunt u aanzienlijk besparen op het bindmiddel.

Soms is het zinvol om zo’n funderingsafwerking wat verder uit te nemen, zodat van bovenaf het juiste aanslag onder de isolatie van de gewenste dikte wordt gevormd. In dergelijke gevallen kan de ruimte tussen de bekleding en de wand gevuld worden met bulkmateriaal zoals schuimglas of geëxpandeerde klei.

Naadafdichting

Als de stenen zo strak worden gemonteerd dat de gemiddelde dikte van de voegen niet meer dan 3-4 mm bedraagt, is het beter om ze onmiddellijk af te dichten. Je kunt zulke dunne aders nog steeds geen speciale vorm of expressiviteit geven, maar je kunt het maximale oppervlak van de stenen beschermen tegen het water dat er langs stroomt. Daarom, na het leggen van de volgende steen, verwijdert u eenvoudig de overtollige oplossing met een handschoen en na 12-14 uur wordt de voering met een synthetische borstel van de cementmelk gewassen.

Een gevoeliger aanpak is vereist bij het voegen van voegen die gelijk of groter zijn dan metselwerkdikte. In dergelijke gevallen worden de naden meestal geborduurd, maar niet met het gebruikelijke mes, wat de kromming zal verstoren. Het is beter en juister om de mortel onmiddellijk uit de voegen te schrapen tot een diepte van 10-15 mm en deze vervolgens te vullen met een geschikte samenstelling. Om het eenvoudig te houden, kunt u een apparaat zoals een gebakjesspuit gebruiken: verschillende strakke zakken die in elkaar zijn genest met een uitgesneden hoek.

Het wordt aanbevolen om hoogwaardige polymeerlijm te gebruiken als voegvuller: het heeft praktisch geen wateropname, daarom wordt het gegarandeerd geen zwak punt van de steenbekleding. Voor een meer expressieve uitstraling kan de voeg worden gemaakt van wit of grijs cement, de compositie een tint geven met een kleur die benadrukt of contrasteert met het hoofdbereik van bekleding.