Vaak wordt teleurstelling over de keuze van Venetiaans pleisterwerk geassocieerd met een verslechtering van het uiterlijk als gevolg van verlies aan kleurrijkdom of het verschijnen van scheuren. zal u vertellen hoe u de basis voor Venetiaans pleisterwerk goed voorbereidt, hoe u materialen en kleuren kiest, de applicatietechniek leert.
Basisconcepten over marmerpleister
Venetiaans gips is al heel lang bekend. Afval uit steengroeven, waar stenen van nobele gesteenten werden verwerkt, werd vermalen en gemengd met gebluste kalk. Bij menging met water werd een zeer plastische massa verkregen, die in een dunne laag kon worden aangebracht en geëgaliseerd tot een bijna perfect glad vlak. In moderne afwerkingsmaterialen heeft het kalkbindmiddel plaatsgemaakt voor een polymeer, maar de essentie is hier niet van veranderd. Net als voorheen zijn de muren van de meest representatieve kamers versierd met Venetiaans..
In het dagelijks leven wordt gemarmerd gips gewaardeerd om zijn esthetische eigenschappen en relatieve lage prijs. De coating gloeit van nature door de translucentie vanwege de eigenschappen van het marmerpoeder. Met moderne kleurpigmenten kunt u een heldere, rijke tint geven en een specifieke applicatietechniek maakt elke vierkante meter afwerking uniek en stelt u in staat om zeer interessante artistieke effecten te bereiken.
De Venetiaan is echter duurder in vergelijking met behang of structuurpleister, vooral gezien de kosten van de diensten van een schilder met artistieke vaardigheden en een ontwerper die de juiste kleur en patroon kan kiezen. Het materiaal zelf is zeer duurzaam, maar als de technologie voor het voorbereiden van de basis niet wordt gevolgd, kunnen scheuren en delaminatie na slechts een paar jaar gebruik optreden..
Welke oppervlakken kunnen worden afgewerkt met Venetiaans
Kunststof en kneedbaar gips op basis van acrylbindmiddel verliest zijn elasticiteit na uitharding en is niet goed bestand tegen uitrekken. Daarom is de hoofdregel bij het uitvoeren van dit soort afwerkingen om de stabiliteit van de basis te waarborgen en in elk geval de ontwikkeling van scheuren te voorkomen..
Valse wanden van gipsplaat zijn het meest geschikt voor deze doeleinden, die zelf vrij sterk zijn en tegelijkertijd gescheiden zijn van de trillingen van de ondersteunende structuren, omdat het frame op basis van flexibele banden aan de basis is bevestigd. Monolithische scheidingswanden en wanden van paneelhuizen zijn ook zeer geschikt. Hoewel ze constant ten opzichte van elkaar bewegen, blijft het vlak zelf redelijk stabiel, u hoeft alleen de abutmentlijnen visueel te verbergen.
Steenmetselwerk is het minst geschikt voor Venetiaanse decoratie. Het neemt constant trillingen van de fundering waar en vervormt, wat leidt tot meervoudig optreden van scheuren. Desalniettemin is het met enige moeite mogelijk om een Venetiaan toe te passen, hoewel zo’n idee al voor het begin van de ruwe finish gepland moet worden..
Hoe u het oppervlak goed voorbereidt
De pleisterlaag zelf is extreem klein en bereikt in zeldzame gevallen 1–1,2 mm. Daarom wordt de compositie niet gebruikt voor nivellering, het is in de eerste plaats onpraktisch vanwege de hoge kosten. Onder de afwerkpleister dient een egalisatielaag aangebracht te worden, hiervoor is gipsplamuur het meest geschikt. Uitlijningstolerantie is slechts 1 mm / m in elke richting, omdat op een glanzend oppervlak elke kromming van het vlak duidelijk zichtbaar zal zijn.
Soms is de maximaal toelaatbare dikte van de afwerkplamuur niet voldoende om oneffenheden in de onderlaag te compenseren. In dit geval is het noodzakelijk om een voorlopige uitlijning uit te voeren met een tolerantie van 3 mm / m en tot 6-8 mm in het algemene vlak. Een gekwalificeerde stukadoor kan dit doen met een cementgebonden mortel met bakens. Voldoet de basispleister niet aan de egalisatie-eisen, dan dient u een tussenlaag van startgipspleister aan te brengen met een grofkorrelig bindmiddel..
Als resultaat van de voorbereiding op de Venetiaanse stijl kan de ruwe wandbekleding een nogal complexe taart zijn. Er is maar één manier om de vorming van holtes tussen de lagen te voorkomen – door een grondige tussenlaag te primen. Als het vermogen van de ondergrond om vocht op te nemen bijvoorbeeld te hoog is, wat van toepassing is op kalk- en cementpleister, is het noodzakelijk om diepe penetratieprimers te gebruiken. Voor beton en metselwerk zijn formuleringen geschikt die de hechting verbeteren door het gehalte aan fijn steenstof.
Versterking van muren helpt bij het anticiperen op het openen van scheuren en moet voor elke voorbereidende laag worden uitgevoerd. Cement- en cementzandpleisters moeten worden versterkt met gegalvaniseerd gaas. Het zal helpen om een voldoende dikke pleisterlaag te behouden en te voorkomen dat er scheuren ontstaan tijdens het krimpen. Voornivellering met gipspleister moet worden uitgevoerd op een glasvezelgaas. Met zijn hulp is het mogelijk om het verschijnen van een zichtbaar spinneweb van scheuren gevormd door schommelingen in vochtigheid en temperatuur uit te sluiten. Tot slot, direct voor de laatste egalisatie met gipskit, wordt aanbevolen om de muur glasvezel te lijmen met een dichtheid van 30-35 g / m2. Dit elimineert het verschijnen van microscheuren op de afwerkingslaag, waarin stof en vuil zijn gepropt..
Na het afwerken van het plamuren en het schuren van de ondergrond dient de gehele wand geïmpregneerd te worden met een primer voor sterk zuigende ondergronden. Dit is nodig om alle lagen bij elkaar te houden en hygroscopiciteit te verminderen, zodat het handig is om met de Venetiaan te werken.
Materiaal kiezen en voorbereiden
Alle Venetiaanse pleisters zijn aanvankelijk wit en geven geen waardevol visueel effect. Een patroon dat een snee van marmer imiteert, wordt gevormd door het overlappen van vele dunne doorschijnende lagen die snel drogen na het aanbrengen. Hierdoor ontstaat een set schalen die de structuur van een natuursteen nabootsen..
Om dit effect te bereiken, moet de verdeling van de kleurstof in de pleistermassa zo gelijkmatig mogelijk zijn. Met meekleuring kan een acceptabel resultaat alleen worden verkregen onder de voorwaarde van zorgvuldige dosering van de kleurstof op de weegschaal en langdurig handmatig mengen met twee keer gieten van de samenstelling in een schone container.
Het is veel juister om een beroep te doen op de diensten van computerkleuren, door de gewenste tinten te kiezen volgens het waaierpalet. Voor de eenvoudigste artistieke compositie zijn slechts twee kleuren voldoende, die 2-3 tonen verschillen. Je moet de Venetiaanse niet te contrasterend maken, dit is alleen acceptabel in redelijk ruime kamers, waar grote, prominente aderen worden gevormd tijdens het aanbrengen.
Als u in de war wilt raken met de artistieke component van de coating, kunt u, naast de hoofdkleur, nog een 1-2 kiezen, die van elkaar verschillen door één toon en een extra contrasterende kleur. De hoeveelheid materialen dient vooraf bepaald te worden, rekening houdend met de geplande applicatietechniek. Maar u moet niet vergeten dat getinte verbindingen ook met elkaar kunnen worden gemengd door de pleister met een spatel langs het palet te wrijven.
Wat je nodig hebt om te werken
Maak om te beginnen de kamer volledig vrij van bouwmaterialen en gereedschappen, en laat slechts 1-2 platforms en een trapladder over. Het is noodzakelijk om een algemene reiniging uit te voeren en zoveel mogelijk stof te verwijderen. Het is noodzakelijk om hoogwaardige verlichting te organiseren, waarvan de belangrijkste bron zich aan de kant van de daglichtinval bevindt. De kamer moet gedurende de hele operatie een luchtvochtigheid van minimaal 60% en een temperatuur in het bereik van 20-25 ° С hebben..
De pleister wordt aangebracht met een rechthoekige troffel en een metalen troffel. Een gewoon Chinees instrument is ook geschikt, maar het is beter om de voorkeur te geven aan producten met een ergonomische handgreep, omdat er veel werk is en eelt kan een serieus probleem worden. De breedte van de bladen moet worden gekozen in overeenstemming met de geplande detaillering van de tekening. Onthoud dat elke laag Venetian idealiter continu over het gehele te behandelen oppervlak moet worden aangebracht. In dit opzicht heeft het geen zin om een muur te vullen met een oppervlakte van 50 m2 fijne slagen met een spatel met een mes van 40 mm.
Je hebt ook een emmer schoon, warm water en een grote hoeveelheid lompen nodig. Resten drogen constant op het mes van de spatel, dus het gereedschap moet regelmatig worden schoongemaakt om te voorkomen dat opgedroogde fragmenten op het aangebrachte vlak terechtkomen..
Toepassingstechnieken
Ten eerste is met de basiskleur het hele vlak van de muur bedekt met kruisslagen. In dit stadium krijgen beginners de kans om kennis te maken met het materiaal en zijn eigenschappen. De pleister moet heel dun worden uitgerekt, waarbij de troffel in een hoek van 45 ° tot 70 ° wordt gehouden. Bij het werken met een troffel wordt de applicatie uitgevoerd door op het vlak van het gereedschap te drukken en de pleisterplek snel in een boog in verschillende richtingen uit te rekken.
Als ergens de slagen gescheurd blijken te zijn, hoef je je nergens zorgen over te maken, de gaten moeten gewoon worden bedekt met een ander dun laagje. Na het aanbrengen van de basis krijgt de muur niet alleen de hoofdkleur, maar wordt ook een glad glanzend oppervlak gevormd, waarover de compositie met een zeer dunne laag kan worden uitgerekt.
De tweede en volgende lagen worden aangebracht met behulp van artistieke technieken:
- Klassiek marmer geslepen. Uitgevoerd in dezelfde toon als de basis. De dikte van de streken kan 0,3–0,5 mm bedragen, maar na het versieren van een klein gebied moet het oppervlak worden gladgestreken door de troffel stevig aan te drukken. Lage transparantie van lagen zorgt voor kalme, afgemeten visuele ruis.
- Rimpelingen. De basis moet twee tinten donkerder zijn dan de bovenste lagen. De applicatie wordt uitgevoerd in een enkele geselecteerde richting, meestal onder een hoek van 20–35 ° met de vloer. Een brede slag wordt langs de algemene lijn gericht, aan het einde van de beweging van de spatel wordt deze lichtjes opzij gedraaid en begint een slag op het reeds bedekte gedeelte van de muur. Deze techniek wordt 3-4 dunne lagen aangebracht.
- Steen met contrasterende aders. Een gebogen gaas met een voldoende grote trede en ongelijke maaswijdte wordt met dwarsslagen op de lichte basis aangebracht. Daarna is de muur bedekt met korte middentonen. Ze worden vaker toegepast op het gebied van aderen en minder vaak op het gebied van lichte gebieden..
- Azuur. Het wordt uitgevoerd met verf in koude tinten op een witte of lichtblauwe basis. Een troffel met een paar druppels van de compositie wordt stevig tegen de muur gedrukt. De grenzen van de verkregen vlekken worden vervaagd met kleine streken, waardoor dunne lichte aderen achterblijven.
- Scheureffect. Het ontstaat na het aanbrengen van een coating met een voldoende groot aantal onregelmatigheden tot 0,2–0,3 mm op de basis. Het gedroogde oppervlak wordt ingewreven met een metalen spatel, waarbij de bovenkant van het reliëf wordt gemetalliseerd. U kunt het contrast gladstrijken met lichte gips door 1-2 lagen brede, maar zeer dunne streken aan te brengen.
- Gletsjer in de zon. Aan het basismateriaal wordt goudpigment toegevoegd, de hoofdkleur is gekozen in een warme lichttint. Het decor is aangebracht in een koude pasteltint: vrij grote vlekken worden gevormd met vrij scherpe randen, lijnen volgen van de rand naar het midden van de vlekken. Na de rand van de vlekken moet je licht schaduw geven met kleine streken of metalliseren. De overgebleven gouden strepen bootsen het spel van licht in ijsscheuren na.
- Camouflage. De basis wordt aangebracht met kleine slagen, het materiaal is een mengsel van verzadigd en wit, dat wordt bereid door twee composities in gelijke verhoudingen over een troffel te wrijven. Daarna wordt een semi-contrasterende tint geselecteerd (koffie met melk is bijvoorbeeld geschikt voor een gedempte bordeauxrode basis), een klein sjabloon wordt achtergelaten door op de troffel te drukken. De achtergebleven vlekken moeten voorzichtig van het midden naar de randen worden gewreven met een lichte overlap. De compositie kan worden bedekt met een laag dunne stroken stopverf met zilverpigment.
Wat zijn de verschillende opties voor wanddecoratie in marmer met Venetiaanse pleister? Kan de marmerlook worden aangepast aan verschillende stijlen en kleuren? Is deze decoratieve techniek duurzaam en onderhoudsvriendelijk?