De vraag naar het beste type elektrische aansluitingen in het huishouden is altijd dubbelzinnig geweest. Misschien is er, afgezien van de gebruikelijke aansluitklemmen en solderen, iets nieuws uitgevonden? Laten we het uitzoeken en tegelijkertijd kijken hoe een reeks specifieke objectvoorwaarden de keuze van de verbindingsmethode beïnvloedt.
Soldeerdraden: indien van toepassing
Lood-tin-soldeerverbindingen bieden voldoende elektromechanische sterkte, maar hebben een aantal zeer belangrijke nadelen. Zelfs met solderen op een goed uitgeruste plaats is een defect mogelijk en in krappe omstandigheden van desoldeerdozen onder het plafond is dit bijna gegarandeerd. De situatie wordt verergerd door het onvermogen om de resterende flux volledig te verwijderen, wat na verloop van tijd de geleidelijke vernietiging van de hechtingsplaats veroorzaakt.
Slecht solderen van draden zal in de toekomst zeker een probleem opleveren.
Het heeft helemaal geen zin om gestrande geleiders te solderen: het is bijna onmogelijk om strak voor te draaien, daarom verplaatst tin niet alle lucht. De poreuze verbinding wordt erg heet, corrosie wordt na verloop van tijd intenser en het contact verdwijnt door de oxidelaag. Soortgelijke verschijnselen worden waargenomen in spikes die zonder lokalisatie door dozen zijn ommuurd, wat strikt genomen in principe onaanvaardbaar is in moderne installatie, ongeacht de verbindingsmethode.
Afwijking van deze regel veroorzaakt een lawinevorming van oxiden bij hoge luchtvochtigheid. Ze onderschatten de geleidbaarheid tussen koperen geleiders, maar maken tegelijkertijd de muur gedeeltelijk geleidend door in water opgeloste zouten – vandaar elektrische schokken en kortsluitingen.
Dit is wat er gebeurt als u de regels voor het solderen van de voedingskabel niet volgt
Desalniettemin is solderen een vrij snelle en goedkoopste verbindingsmethode met een vrij lange levensduur. Het is mogelijk om soldeerverbindingen aan te bevelen in kasten en dozen met service, vertinde gevlochten geleiders voor schroefklemmen, kabels aan te sluiten door te solderen en ze te beschermen met waterdichte koppelingen. Solderen dient ook als een goede bescherming tegen oxidatie in droge lucht, daarom worden er ook andere soorten verbindingen mee verstevigd: sleeve-crimp en screw.
Een voorbeeld van correct solderen van een stroomkabel
Onthoud echter dat het belangrijkste nadeel van solderen in dergelijke gevallen de onscheidbaarheid van de verbinding is, dus het is niet geschikt voor mogelijk tijdelijke contacten. Het zou ook een vergissing zijn om op gewicht te solderen zonder voorafgaande mechanische bevestiging van de te verbinden geleiders door middel van draaien of anderszins. De minste beweging in de afkoelende soldeerlaag veroorzaakt zijn algehele porositeit, wat leidt tot de hierboven beschreven gevolgen..
Links en mouwen
In elektrische installaties van welke aard dan ook, dient een kale “twist” als een tijdelijke verbinding van geleiders tijdens het testen en debuggen. Een dergelijke verbinding kan niet in een constante modus werken vanwege de mechanische werking van de stroom en de elastische eigenschappen van de koperlegering. Er is nog een reden: om de nominale geleidbaarheid op de kruising te behouden, moet het draaien erg lang zijn, omdat het contactoppervlak van twee ronde draden minimaal is.
Opties voor het draaien of verbinden van draden. Mechanische verbinding van draden – tijdelijke oplossing
Al deze nadelen worden geëlimineerd door de twists of individuele kernen met behulp van hulzen te krimpen. Tegelijkertijd worden de geleiders vervormd en grenzen ze aan elkaar met een aanzienlijk contactoppervlak, en de dichtheid van hun persing wordt geleverd door een externe riem die niet onderhevig is aan de werking van stroom.
In de praktijk is het zinvol om aan te sluiten door aders met een doorsnede van 10 mm te krimpen2 en meer, met minder dikke draden, is het moeilijker om de krimpkwaliteit te controleren. Als hulpmiddel bij het werken met kabels tot 35 mm2 het is beter om handmatige hendel-crimpers te kiezen, gerangschikt op de manier van boutmessen: ze zijn mobiel, bovendien is op kleine secties één spierkracht voldoende.
Het krimpen in een huls verbetert het contact van de draden en de mechanische sterkte van de verbinding
Grote live-lijnen (vanaf 50 mm2), naast hun massaliteit, het werk bemoeilijken met een hoge mate van verantwoordelijkheid. Hoogwaardig krimpen is alleen mogelijk met een hydraulisch gereedschap, waarvan er twee soorten zijn. Hefboomvijzels gecombineerd met een matrix in één behuizing zijn perfect voor het werken aan kabellijnen. Het is vooral handig om op hoogte met zo’n tool te werken..
Bij het monteren van panelen en in krappe omstandigheden, is het beter om de voorkeur te geven aan afzonderlijke drukoperatoren, waarbij de oliepomp is gemaakt met een pedaalaandrijving en is verbonden met het werkende deel met een hogedrukslang.
Het is uiterst belangrijk om te onthouden dat betrouwbare compressie alleen mogelijk is met statische kracht. Daarom is het ten strengste verboden om met een hamer (beitel) op de punten en hulzen te drukken..
Kabellijnverbindingen
De norm voor de kwaliteit en betrouwbaarheid van kabelverbindingen zijn de meeste kabelkoppelingen die worden gebruikt voor het verbinden van delen van hoofdstroomleidingen. We hebben hierboven vermeld dat het onmogelijk is om verbindingen in een muur te metselen, maar in sommige situaties is dit niet te vermijden. Bijvoorbeeld met een lange kabellengte of met een dure dikke kabel.
Het ontwerp van de koppeling laat zien hoe de verbinding onder dergelijke omstandigheden moet worden gemaakt. De aders erin zijn geplooid met hulsogen met een gecontroleerd aanhaalmoment. Het kunnen zowel mof-schroef- als krimpverbindingen zijn, maar ze worden steevast beschermd door een laag soldeer.
De schakel (twijning van twee gevlochten draden met afwisselende overlapping van de kernen) van elke kern wordt afzonderlijk geïsoleerd door twee isolatielagen: thermisch en waterdicht, en de bundel zelf is verdeeld door een stijve voering en omgeven door externe waterdichting, waarvan de randen stevig zijn vastgemaakt (gelijmd) aan de buitenmantel van de kabel. Al deze principes moeten worden toegepast in elke onderhoudsvrije verbinding, bij gebruik in omstandigheden met een hoge luchtvochtigheid, agressieve omgevingen en op brandbare ondergronden..
Veer- en schroefklemmen
Het bovenstaande is eenvoudig genoeg om te oefenen in het dagelijkse werk met huishoudelijke netwerken. Aangezien het verlaten van geslagen geleiders bijna gemeengoed is geworden, kunnen ofwel monolithische geleiders ofwel strengen die zijn verwerkt door solderen of hulsnokken worden verbonden. Een van de oudste en meest betrouwbare methoden is met schroefblokken, die diep in de kern snijden en voor goed contact zorgen ten koste van de dynamische sterkte van de kern. Voor permanente verbindingen wordt ook aanbevolen om de open delen van de pads en de “halzen” van de schroeven met smeltlijm te vullen.
WAGO veerklemmen en dergelijke zijn een alternatief voor dergelijke verbindingen. De ader in zo’n klem kan enkele tientallen keren worden gebogen en zal niet afbreken op een zwakke plek. Voor gebruik in vochtige omgevingen wordt het aanbevolen om veerkussens gevuld met vaseline te kopen. Dergelijke apparaten blijven, ondanks een lichte stijging van de totale kosten van het project, afneembaar om snel de netwerkconfiguratie te wijzigen wanneer een fout wordt gedetecteerd, terwijl hun levensduur vergelijkbaar is met de kabel – vanaf 50 jaar.
Wago snelwissel
Isolatiemethoden voor verbindingen
De principes van absolute lokalisatie van de kabelverbinding worden door middel van aansluitdozen in de elektriciteitsnetten van huishoudens belichaamd. Een breed scala aan graden van stof- en vochtbescherming (IP) stelt u in staat een product te kiezen dat gerechtvaardigd is in kosten en geschikt is voor specifieke omstandigheden. Absoluut alle verbindingen, behalve kabelmoffen, mogen alleen in dergelijke dozen worden aangebracht, die overigens mogelijk niet kunnen worden onderhouden.
Draadisolatie is niet vereist bij aansluiting met schroef- en veerklemmen. Hulzen en eindstukken zijn geïsoleerd met 1-2 lagen warmtekrimpbare buizen. Om te voorkomen dat het materiaal tijdens het verwarmen braakt, moeten de onregelmatigheden in het krimpen worden verwijderd met een vijl of worden omwikkeld met 2-3 lagen Mylar-tape. Vergelijkbare leidingen moeten worden gebruikt om schade aan de kernisolatie te herstellen en de randen van de kernen te beschermen, gestript met onnodig lange.
De draden in de doos en hun verbindingen mogen, indien mogelijk, de toegang tot elkaar niet blokkeren
Bij montage in de doos moeten de draden ook worden gesplitst. Gewoonlijk worden fasegeleiders eerst gescheiden aan de onderkant van de doos, gescheiden door afstandsklemmen of bevestigd aan het lichaam. Een plastic pakking gesneden uit een gewone PET-fles wordt bovenop de bedrading gelegd, vervolgens worden nul- en beschermingsgeleiders bovenop gelegd.
Wat is de meest veilige en effectieve methode om elektrische draden correct aan te sluiten: krimpen of solderen?
Wat is de meest betrouwbare methode voor het verbinden van elektrische draden, krimpen of solderen? Wat zijn de voor- en nadelen van beide methoden?
De meest betrouwbare methode voor het verbinden van elektrische draden hangt af van de specifieke situatie en toepassing. Krimpen en solderen zijn beide veelgebruikte methoden, maar hebben verschillende voor- en nadelen.
Krimpen is een methode waarbij een krimpkous of connector wordt gebruikt om de draden stevig vast te klemmen. Het voordeel van krimpen is dat het een snelle en gemakkelijke methode is, die geen extra materialen vereist. Daarnaast zorgt het voor een waterdichte en stevige verbinding, waardoor het zeer betrouwbaar is. Een nadeel van krimpen is dat het moeilijk ongedaan te maken is, wat het lastig maakt om draden opnieuw te verbinden of te vervangen.
Solderen is een methode waarbij een soldeerbout en soldeertin worden gebruikt om de draden met elkaar te verbinden. Het voordeel van solderen is dat het een sterke en duurzame verbinding creëert. Daarnaast zorgt solderen voor een goede geleiding en kan het makkelijker ongedaan gemaakt worden dan krimpen. Een nadeel van solderen is dat het meer tijd en vaardigheid vereist, en dat het extra benodigdheden zoals een soldeerbout en soldeertin vereist. Ook is solderen minder geschikt voor toepassingen waarbij de draden veel bewegen, zoals in automotive-toepassingen.
Al met al is zowel krimpen als solderen betrouwbaar, maar de keuze hangt af van de specifieke behoeften en de ervaring van de persoon die de verbinding maakt.
De beste methode voor het verbinden van elektrische draden hangt af van de specifieke situatie en toepassing. Krimpen biedt een snelle en gemakkelijke verbinding met een waterdichte en stevige resultaat, terwijl solderen zorgt voor een sterke en duurzame verbinding met goede geleiding. Krimpen is moeilijk ongedaan te maken en vereist geen extra materialen, terwijl solderen meer tijd en vaardigheid vereist. De keuze tussen krimpen en solderen hangt af van de behoeften en ervaring van de persoon die de verbinding maakt.
Wat is de beste methode voor het correct verbinden van elektrische draden: krimpen of solderen? Wat zijn de voordelen en nadelen van beide technieken? En zijn er specifieke situaties waarin het ene beter is dan het andere? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en advies!