De noodzaak om nieuwe radiatoren te installeren kan niet alleen optreden tijdens een grote revisie. Het vervangen van batterijen en het installeren van moderne leidingen zal het verwarmingsrendement verhogen, zelfs in een centraal verwarmingssysteem. En u kunt de radiator met uw eigen handen installeren en aansluiten.
Markering voor bevestiging
De standaardlocatie voor de radiator is de muur onder de raamopening. Volgens SNiP 3.05.01–85 (p. 3.23) mag de batterij aan de zijkant van de riser niet voorbij de rand van de raamopening gaan en is het samenvallen van hun assen niet nodig. Maar om ervoor te zorgen dat de batterij er in het interieur harmonieus uitziet, moet deze symmetrisch ten opzichte van de verticale as van de opening worden geplaatst. Daarom wordt deze as eerst per niveau verslagen..
De tweede stap is om het horizontale niveau van de batterijpositie te verslaan en te zorgen voor uitlijning bij het aansluiten van de aansluitingen op de fittingen.
Maar er is één bijzonderheid: de horizontale kanalen van de radiator moeten strikt volgens het niveau worden georiënteerd en de leidingen voor directe en retourstroom moeten een lichte helling hebben ten opzichte van de stroming van het koelmiddel. Deze hoeken zijn nodig om de kracht van de stromingsweerstand te verminderen en het risico van het luchten van de batterij te verkleinen. De hellingswaarde is erg klein – 5–10 mm voor een linerlengte van meer dan 50 cm (SNiP 3.05.01-85 p. 3.18), en stalen linerbuizen met een lengte van minder dan 1,5 m worden niet aan de muur bevestigd. En als de batterij wordt vervangen met verwijzing naar een bestaande bedrading, dan kan bijvoorbeeld voor een eenpijpsysteem met een stijgbuis een opwaartse (of neerwaartse) verschuiving in de positie de helling van de voorwaartse (of achterwaartse) toevoer nivelleren..
Dezelfde positie van de radiatoren moet ervoor zorgen dat aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
- afstand tot de vloer – meer dan 6 cm;
- afstand van de vensterbank – meer dan 5 cm;
- afstand van de muur – meer dan 2,5 cm.
Kenmerken van montage radiatoren
Het meest veeleisend voor de sterkte van de bevestiging en basis zijn gietijzeren radiatoren. Naast het gewicht van het product zelf speelt ook het interne volume van de sectie een rol. Als het volume van de populaire serie gietijzeren radiatoren MC-140 bijna 1,5 liter kan bereiken, dan is dit voor een aluminium radiator niet meer dan 0,5 liter en voor bimetalen radiatoren zelfs nog minder.
Bij het berekenen van het aantal haakjes worden ze geleid door de bepalingen van clausule 3.25 van SNiP 3.05.01–85 – één haakje per vierkante meter. m van het verwarmingsoppervlak van de gietijzeren batterij (maar er moeten er minstens drie zijn). Het verwarmingsoppervlak van een sectie is afhankelijk van het type. Voor de M-140 is dit bijvoorbeeld 0,254 m2. m, en voor een batterij van 12 secties zijn al vier beugels nodig.
Als de batterij op drie beugels is gemonteerd, ziet het montagepatroon er als volgt uit: twee punten onderaan, één in het midden bovenaan. De vier beugels worden paarsgewijs op elkaar gemonteerd. En de bocht van de beugel moet zich om de nek van de radiator wikkelen (de kruising van twee aangrenzende secties).
De bevestiging van bimetalen en aluminium radiatoren volgt hetzelfde schema als gietijzer. En de reden ligt niet langer in het gewicht van de batterij en het koelmiddel, maar in de dunne wanden van de stalen voeringen van bimetaalproducten, in de lage weerstand tegen mechanische spanning van aluminium en in de zwakke sterkte van de schroefdraadverbindingen van afzonderlijke secties van beide soorten radiatoren. Daarom hebben ze ook minstens drie steunpunten nodig..
Gietijzeren radiatoren worden op beugels geïnstalleerd met pluggen in betonnen en bakstenen muren. Bij bimetalen en aluminium radiatoren kunnen de beugels ook aan houten wanden worden bevestigd.
In andere gevallen moet u voor de installatie twee vloerstandaarden gebruiken met bevestiging aan de muur van het bovenste deel van de radiator. Is het aantal secties meer dan tien, dan zijn drie stands nodig.
Radiatorleidingen
De sectionele radiator zelf is een “halffabrikaat” dat niet op het systeem kan worden aangesloten. Zeker gezien het feit dat het aan de ene kant een rechtse draad heeft en aan de andere kant een linkse draad. Deze functie wordt bepaald door de methode om afzonderlijke secties in een batterij te verbinden via een nippel, die twee secties heeft met multidirectionele schroefdraden en een pakking ertussen.
Om de accu op het systeem aan te sluiten heeft u speciale fittingen (hulzen) en pluggen nodig.
De minimale set extra elementen voor het aansluiten van een gietijzeren batterij omvat twee fittingen en twee stekkers. Afhankelijk van de kenmerken van het verwarmingssysteem en de zijde vanwaar de aansluitingen worden aangesloten, kan de buitendraad van de pluggen en fittingen links of rechts zijn. En de binnendraad van de futorok is altijd goed.
Als de gietijzeren batterij moet worden uitgerust met een Mayevsky-kraan of een automatische radiatorontluchting, wordt in plaats van de bovenste plug een andere kap vastgeschroefd.
Voor aluminium en bimetalen radiatoren worden kant-en-klare kits verkocht, die bestaan uit vier hulzen (in paren met externe schroefdraad links en rechts), een plug ter grootte van de binnendraad van de voet en een Mayevsky-kraan (plus een sleutel ervoor).
Natuurlijk zijn een Mayevsky-kraan of een automatische ontluchter optioneel, maar ze maken het mogelijk om de luchtsluis die in de batterij is gevormd te verlagen.
Een ander aanbevolen leidingelement voor een CV-systeemaccu zijn kogelkranen voor aanvoer en retour. Ze maken het mogelijk om de batterij te repareren of te vervangen zonder het systeem te stoppen wanneer er een lek in verschijnt, en om het aantal secties te vergroten als er een gebrek aan thermisch vermogen is om de kamer te verwarmen..
Voor een autonoom verwarmingssysteem is het beter om in plaats van een kogelkraan als toevoer een handmatige of automatische thermostaat te installeren.
Kranen en thermostaten zijn verbonden met de batterij via de “American”, en de manier waarop ze zijn aangesloten op de leidingen is afhankelijk van het leidingmateriaal.
Netwerkverbinding
Voor zelfverbinding met propyleenbuizen heeft u een speciale soldeerbout nodig.
Er zijn twee aansluitmogelijkheden:
1. Als de radiatorafsluiter van propyleen is gemaakt, wordt de kunststof buis door middel van solderen rechtstreeks op de voering aangesloten. Vervolgens wordt het metalen eindstuk van de “American” uit de kraan geschroefd en met een vlaspasta-wikkeling of FUM-tape in de radiatorvoet geschroefd om de verbinding strak te maken. Daarna wordt de “American” weer in elkaar gezet en wordt de wartelmoer vastgedraaid met een steeksleutel.
2. Is de radiatorkraan van metaal, dan wordt voor aansluiting op de kunststof aansluiting een gecombineerde afneembare koppeling met binnendraad gebruikt. Door het verbindingsprincipe is een dergelijke koppeling vergelijkbaar met een metalen “Amerikaan”, maar de wartelmoer bevindt zich op een plastic eindschakelaar om te solderen. Het kunststof deel van de koppeling wordt via de aansluitfitting aan de aanvoerleiding gesoldeerd. De koppeling wordt gedemonteerd, het omgekeerde metalen deel wordt met een wikkeling op het kleplichaam geschroefd en vervolgens weer in elkaar gezet, waarbij de wartelmoer wordt vastgedraaid met een sleutel.
1 – “Amerikaans”; 2 – kogelkraan; 3 – gecombineerde gedeelde koppeling; 4 – polypropyleen koppeling; 5 – voering van polypropyleen
Bij aansluiting op een metalen aansluiting moet je eerst een kogelkraan of een thermostaat op de leiding aansluiten. Kennis van lasvaardigheid is niet nodig – de aansluiting van kleppen op de buis kan worden gedaan met behulp van een schroefdraadverbinding. Om dit te doen, moet een draad op het afgesneden deel van de voering worden afgesneden. Dit wordt gedaan met een klupp. Een set koppen en doornen met een of twee handvatten is vrij duur, maar je kunt maar één snijkop van een bepaalde maat kopen en een gewone gassleutel gebruiken als doorn met een handvat. De volgorde van de werkzaamheden ziet er als volgt uit:
- de pijpen van de voering worden met een slijpmachine op de gewenste maat gesneden, in een poging ervoor te zorgen dat het vlak van de snede loodrecht op de as van de buis staat;
- maak het uiteinde van de buis schoon van roest en maak een kleine afschuining met een vijl;
- smeermiddel wordt aangebracht op het werkgedeelte van de buis en de klupp-snijders;
- duw de kop op de afschuining;
- centreer het ten opzichte van de buisas;
- houd het hoofd vast met uw hand, met behulp van een gassleutel, en begin het met de klok mee te draaien.
Dientengevolge is het noodzakelijk om een sectie te verkrijgen met een schroefdraad met een afmeting die ongeveer gelijk is aan het lange deel van een standaardwisser (bijvoorbeeld voor een 3/4 buis – 45 mm).
Vervolgens wordt op deze sectie een borgmoer geschroefd (voor Dу 3/4 is de dikte 9 mm) en een koppeling (voor Dу 3/4 is de lengte 36 mm). De inlaat van de kogelkraan wordt gecombineerd met de voering en de koppeling wordt verplaatst van de voering naar de schroefdraad van het kleplichaam (uiteraard met behulp van vlas of FUM-bandwikkeling). Vervolgens wordt een wikkeling op de schroefdraad naast de koppeling geschroefd en wordt de borgmoer gedestilleerd.
1 – “Amerikaans”; 2 – klep; 3 – koppeling; 4 – borgmoer; 5 – schroefdraadvoering
Belangrijk! De handgreep van de kraan moet naar boven of uit de muur staan voor eenvoudig gebruik.
Nadat de afsluiter (of thermostaat) stevig en hermetisch is verbonden met de voering, wordt deze via de “Amerikaanse” verbonden met het radiatorhuis.
Ik ben geen technisch expert, maar ik kan je wel een vraag stellen over het installeren en plaatsen van verwarmingsradiatoren. Moet je een professional inhuren of is het mogelijk om dit zelf te doen? En als het zelf te doen is, welke stappen moet je dan volgen om ervoor te zorgen dat het correct en veilig gebeurt? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en advies!
Als het gaat om het installeren en plaatsen van verwarmingsradiatoren, is het over het algemeen aan te raden om een professional in te huren. Hoewel het technisch mogelijk is voor doe-het-zelvers, is het belangrijk om de nodige kennis en ervaring te hebben om ervoor te zorgen dat het correct en veilig gebeurt.
Als je ervoor kiest om het zelf te doen, zijn hier enkele stappen die je kunt volgen:
1. Begin met het selecteren van de juiste radiator en het benodigde materiaal, zoals buizen, koppelingen en beugels.
2. Zorg ervoor dat je de juiste gereedschappen hebt, zoals een boormachine, pijpsnijder en sleutels voor koppelingen.
3. Schakel de watertoevoer uit en laat het systeem leeglopen voordat je begint.
4. Verwijder de oude radiator (indien aanwezig) door de leidingen af te sluiten en los te koppelen.
5. Monteer de nieuwe radiator op de juiste plaats en bevestig deze stevig aan de muur met behulp van beugels.
6. Sluit de waterleidingen aan op de radiator met behulp van de juiste koppelingen.
7. Controleer de leidingen op eventuele lekkages en zorg ervoor dat alles goed is vastgedraaid.
8. Laat het systeem weer vollopen en controleer of de verwarming goed werkt.
9. Indien nodig, ontlucht de radiator om luchtbellen te verwijderen.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat dit een algemene handleiding is en dat het raadzaam kan zijn om een professional te raadplegen voor specifieke situaties. Veiligheid staat altijd voorop bij het werken met verwarmingsinstallaties.
Kun je me alsjeblieft vertellen hoe ik zelf verwarmingsradiatoren kan installeren? Ik ben geïnteresseerd in het doen van een doe-het-zelf installatie, maar ik heb wat advies en instructies nodig. Wat zijn de belangrijkste stappen en waar moet ik op letten om ervoor te zorgen dat mijn installatie veilig en efficiënt is? Dank je wel!