Hoe maak je een warme vloer in een houten huis

Vloerverwarming in een houten huis is om een ​​aantal redenen moeilijk. De twee belangrijkste opties voor het implementeren van een dergelijke oplossing zijn elektrische verwarmingsfilms en leidingen voor waterverwarmingssystemen. Vandaag bekijken we de kenmerken van het apparaat en de installatie voor elk type vloerverwarming in een houten huis.

Wat is de grootste moeilijkheid

Weinigen zullen ontkennen dat de eenvoudigste optie voor een warme vloer een betonnen vloer op de grond is. In houten huizen wordt deze apparaatmethode zelden geïmplementeerd, je hebt vooral te maken met de vloer op boomstammen of framesystemen. Het grootste nadeel is de hoge warmtecapaciteit van hout: het kan een aanzienlijk deel van de warmte opnemen en van buitenaf afgeven, dat wil zeggen naar de bodem of ondervloer.

In een dergelijke omgeving kan een warme vloer niet ergonomisch en gemakkelijk te plaatsen zijn. De traagheid van het systeem neemt toe tot boven de norm, bovendien past de verwarming van de grond onder het huis niet goed in het concept van energiebesparing en hulpbronnenbesparing.

De hoeveelheid warmte die het vloerverwarmingssysteem kan verzamelen, wordt nogal strikt gereguleerd door het project voor zijn apparaat. De enige eenvoudige manier om voor een goede warmteaccumulatie te zorgen, is een zandbetonnen dekvloer. Het heeft verschillende doelen:

1. Bescherming van verwarmingselementen tegen beschadiging;
2. Warmteaccumulatie om de cyclische werking van de ketel af te vlakken;
3. De warmtezebra uitlijnen bij gebruik van koord- of buisverwarmers.

Door zijn hoge thermische geleidbaarheid draagt ​​de betonnen dekvloer de warmte van de verwarmde leidingen van de vloerverwarming gelijkmatig af op de vloerbedekking. 1 – houten stammen; 2 – ruwe vloer; 3 – omhulling met plaatmateriaal; 4 – thermische barrière met een warmte-reflecterend scherm; 5 – wapeningsnet; 6 – betonnen dekvloer; 7 – buizen van een met water verwarmde vloer; 8 – afwerking vloerbedekking

Om ervoor te zorgen dat de warme vloer uitsluitend de binnenruimte van het huis verwarmt, is een thermische barrière voorzien. Zonder dit verandert de warme vloer in een enorme radiator die de buitenomgeving verwarmt. Dit is de grootste moeilijkheid bij het installeren van een warme vloer in een houten huis. Een plankenvloer is niet erg geschikt voor het plaatsen van een meerlaagse coating, nog moeilijker is het om een ​​langdurige en probleemloze werking te garanderen. Het goede nieuws is dat er al lang technische oplossingen voor de meeste van deze problemen zijn gevonden, en we zullen ze bestuderen..

Gemeenschappelijke vloersystemen

Voor de installatie van isolatie en het gieten van de dekvloer op de ondervloer, wordt de belangrijkste vereiste gepresenteerd: deze moet stijf zijn, weinig vatbaar voor kromtrekken, krimpen en verplaatsen. Dit gebeurt op verschillende manieren, afhankelijk van het vloersysteem..

Bij het werken met de vloer op boomstammen, is het belangrijkste obstakel een vrij grote afstand ertussen. Met een aanzienlijke dikte van de plaat wordt het bovenvlak constant gebogen op verschillende tijdstippen van het jaar; de dekvloer kan op zo’n basis niet veilig worden bevestigd. In dit geval wordt het samentrekken van het oppervlak met plaatmateriaal geoefend, waardoor de vorming van lokale verplaatsingen die schilfering van de betonmassa veroorzaken, wordt uitgesloten. Naar keuze van de ontwikkelaar kan de vloerbedekking zowel boven als onder de thermische barrière worden uitgevoerd..

Met een frame-inrichting van de vloer zorgen talrijke en vaak geplaatste verstijvingsribben voor de immobiliteit van het hele vlak. Versterking van de ondervloer is vereist bij een geschatte operationele belasting van minder dan 100 kg / m², in andere gevallen kan de dekvloer direct over de promenade worden gestort. De aanbevolen stap voor het plaatsen van kozijnelementen onder een warme vloer is 35-40 cm met een plaatdikte van 25 mm.

Thermische uitschakeloplossing

Zelfs met een verwarmingsapparaat bovenop een geïsoleerde framevloer, is lokalisatie van de warmtebron van talloze koudebruggen vereist. De cutoff kan echter worden weergegeven door vrij dunne plaatmaterialen (20–30 mm) gemaakt van geschuimde polymeren. Traditioneel zijn leiders in deze gebruikscontext:

1. EPPS – goedkoop, maar gevoelig voor oververhitting;
2. PPU is duurder, maar absoluut chemisch inert;
3. PIR is een analoog van het vorige materiaal met hogere eisen voor brandveiligheid.

Als de thermische afscherming bovenop de vloerbekleding wordt gelegd, moet deze absoluut worden verlijmd. Hiervoor worden universele lijmmengsels gebruikt: Ceresit CT 85, GEWEBEKLEBR, BOLIX ZW, “Polimin” en dergelijke. Als de folie zich boven de thermische scheiding bevindt, volstaat het om deze cake met zelftappende schroeven op de ondervloer te drukken, één voor elke 80-100 cm². Koude bruggen gemaakt van dergelijke bevestigingsmiddelen zijn vrij zwak en de bevestiging van het oppervlak onder de dekvloer is sterk en zeer betrouwbaar.

Elektriciteit of waterverwarming

Er is een optie om een ​​warme vloer op een houten ondergrond te plaatsen zonder de dekvloer te gieten. Dit is eerder een uitzonderlijk geval, aangezien de technologie is ontworpen voor zoneverwarming. Er zijn ook aanzienlijke verschillen in installatietechniek.

In deze uitvoeringsvorm wordt de functie van warmteopslag uitgevoerd door de plaatvloer. Thermische isolatie moet er zeker onder blijven: zo niet een volwaardige 25 mm polymeerschuimkarton, dan minimaal 7–8 mm geschuimde rol polyethyleen. Maar de dekvloer over een dergelijke vloer wordt niet gegoten, dit staat geen speciaal type verwarmingselementen toe.

We hebben het over het vloerverwarmingsfilmsysteem. Wij vestigen uw aandacht op het feit dat de film wordt gebruikt voor zonale vloerverwarming: de traagheid van verwarming is minimaal, maar het warmteverlies is ook iets hoger. Meestal worden filmverwarmers onder linoleum, laminaat en tapijt geplaatst. Als de coating een zachte drager nodig heeft, wordt deze onder de verwarmingselementen geplaatst, maar nooit er bovenop..

Een andere optie voor elektrische verwarming heeft veel gemeen met een water-vloerverwarming. In principe is de installatietechniek vergelijkbaar: zowel kabels als buizen worden aan het montagesubsysteem bevestigd in de vorm van een kam of geperforeerde tape, en vervolgens worden ze noodzakelijkerwijs gevuld met een stropdas. Deze eis wordt gerechtvaardigd door de noodzaak om de warmte van lineair geplaatste verwarmingselementen gelijkmatig over het hele oppervlak te verdelen. Over het algemeen is de afstand tussen de windingen van de verwarmingsbuizen of -draden 10-15 keer de dikte van de dekvloer. Het is noodzakelijk om een ​​hydrobarrière te hebben die voorkomt dat de dekvloer uitdroogt voordat de hydratatie is voltooid, maar in de meeste gevallen is aan deze eis vrij eenvoudig te voldoen met bitumenmastiek. Wanneer u een dekvloer over de plaatmantel giet, onder de laatste, kunt u een plastic folie uitspreiden en de naden lijmen.

Kenmerken van het gebruik van verwarmingsdraad of -buizen

De keuze tussen waterleidingen en verwarmingskabel wordt niet altijd alleen gemaakt voor de beschikbare energiebronnen. Elektriciteit kan bijvoorbeeld zowel de vloer zelf verwarmen als het vloeibare warmteoverdrachtsmiddel dat erin circuleert..

Elektrische verwarmingskabels, vooral zelfregulerende kabels, hebben de voorkeur voor nauwkeurigheid bij hoge temperaturen. De opwarmtijd van de coating bij het inschakelen is ook hoger. Het grootste nadeel is het onvermogen om een ​​voldoende hoog vermogen van de elektrische verbinding te leveren.

Bij gebruik van een waterleidingsysteem is er, in tegenstelling tot elektrische systemen, geen risico op plaatselijke oververhitting, wat kan leiden tot kromtrekken van de houten basis. Vloerverwarming in een houten huis is een onstabiel systeem dat speciale aandacht vereist. Situaties zoals het uitvallen of scheuren van buizen moeten met alle middelen worden vermeden. De warmtewisselaars zelf zijn noodzakelijkerwijs gemaakt van hoogwaardige en gecertificeerde materialen.

Geschikte soorten vloeren

Eigenlijk is een warme vloer van hoge kwaliteit een uitkomst voor elke verkoper van vloerbedekking. Naast het feit dat een perfect vlak vlak naar buiten kan worden gebracht met een dekvloer, biedt zachte verwarming praktisch “incubator” -omstandigheden voor de werking van vloerafwerking.

In principe wordt de installatie van een warme vloer aanbevolen bij het bedekken met tapijt of andere wasbare tapijten. Het resterende vocht uit de wasstofzuiger verdampt snel, waardoor zelfs een dikke stapel lange tijd bijna steriel blijft.

Permanente verwarming heeft ook het beste effect op linoleum- en laminaatvloeren. De temperatuur van de vloerverwarming is niet voldoende om uit te drogen, terwijl het linoleum door onderkoeling gegarandeerd niet zijn plasticiteit verliest en het laminaat geen speling in de sluitvoegen heeft.

Vergelijkbare inzendingen:

1. Elektrische warme vloer voor laminaat en linoleum op een houten vloer Door het gebruik van moderne materialen – infrarood koolstofverwarmingsfilms – kunt u binnen één dag met uw eigen handen een warme vloer uitrusten, zonder tussenkomst van specialisten. In dit materiaal zullen...
2. Hoe maak je een warme vloer met je eigen handen: selectie- en installatiefuncties Het “warme vloer” -systeem is niet langer een wonder. Dit artikel zal u helpen om niet alleen het principe van de werking van water- en elektrische vloerverwarming te begrijpen, maar ook...
3. “Warme vloer” in elk huis Elektrisch, warmte-geïsoleerde vloeren van alle toonaangevende fabrikanten ter wereld zijn tegenwoordig in Rusland vertegenwoordigd. Maar de grootste fabrikant en leverancier van deze producten is het Russische bedrijf “Special Systems and Technologies”,...
4. De vloer egaliseren met een zelfnivellerend mengsel: ruw niveau, aflak, warme vloeren In nieuwe gebouwen en in oude huizen moet u tijdens reparaties, voordat u de toplaag aanbrengt, alle onregelmatigheden verbergen en de vloeren egaliseren. De eenvoudigste manier om dit te doen, is...

Meer lezen  Preventie van waterverwarmingssystemen in een privéwoning