Het bepalen van de juiste locatie voor de aanleg van een put staat voorop. Dit is vooral belangrijk als de site nog niet is bebouwd, omdat het veel rationeler is om eerst de meest gunstige plaats voor de put te kiezen en, met dit in gedachten, de rest van het grondgebied te ontwikkelen..
Waarom locatie zo belangrijk is
Een goed aangelegde put zal water leveren voor irrigatie, huishoudelijke behoeften en ook om te drinken. Het belangrijkste is dat het water erin hiervoor geschikt is. Daarom begint het werk met het vinden van de juiste plek. Allereerst moet u met uw buren praten en, als ze een put hebben, van hen de diepte van de watervoerende laag en de kwaliteit van het water erin te weten komen. Met deze informatie krijgt u een idee van de geschatte diepte van uw put. Niet per se, als uw buren een spiegeldiepte van 5 meter in uw put hebben, zal uw put water op dezelfde diepte hebben. Feit is dat de watervoerende laag ook een eigen reliëf heeft, net als het aardoppervlak..
Bij het kiezen van een plaats om een put te graven, moet men plaatsen vermijden die zich in de buurt van bronnen van vervuiling bevinden: een toilet, beluchtingsveld van een septic tank, begraafplaatsen, enz. De kwaliteit van het water hangt volledig af van de locatie van de put, daarom moet de keuze van een plaats op verantwoorde wijze worden genomen.
Locatie van watervoerende lagen
In de grond liggen lagen van verschillende diktes en ongelijk van samenstelling. Sommige zijn waterdoorlatend, andere zijn volledig ondoordringbaar. Water in de bodem wordt vastgehouden door waterdichte lagen. Ze laten het niet naar de oppervlakte en diep gaan. Deze lagen zijn voornamelijk samengesteld uit klei en stenen. Tussen deze lagen bevinden zich zandbedden. Ze houden water vast. Dit is de laag die u tijdens het graafproces moet bereiken. De uitdaging is dat het zand op sommige plaatsen dun kan zijn. De grootste hoeveelheden water bevinden zich in lagen die niet strikt horizontaal liggen, maar met bochten – op plaatsen met knikken. Dergelijke plaatsen worden ondergrondse meren genoemd. Vaak bevinden ze zich onder meerdere kleilagen en is het water erin goed gefilterd..
Waterzoekmethoden
Er zijn veel methoden om water te vinden. Voor een nauwkeuriger resultaat is het beter om meerdere methoden tegelijk te gebruiken..
Observatiemethoden
Mensen gebruiken deze methoden sinds mensenheugenis. Observeer hiervoor de natuur en dieren. Bijvoorbeeld achter de mist. Inspecteer de site in de zomer of het late voorjaar vroeg in de ochtend. Op plaatsen waar grondwater dichtbij is, zal er mist zijn. Hoe dikker de mist, hoe dichter bij het water. Je kunt de dieren ook volgen: veldmuizen bouwen hun nesten niet op plaatsen waar het water dichtbij is, paarden of honden graven in extreme hitte gaten in de grond, waar de luchtvochtigheid het hoogst is. De kip zal niet liggen waar water dichtbij is, maar de gans houdt van vocht. Moshkara nestelt zich in de zomer op hopen op vochtige plaatsen. Planten kunnen ook helpen bij het zoeken. Moeder-en-stiefmoeder, brandnetel en zuring groeien op plaatsen waar de grond goed gehydrateerd is. Kersen en appelbomen die in droge grond worden geplant, zullen nooit goed groeien. Vaak worden deze bomen ziek en rotten hun vruchten..
Praktische methoden
Plaats overal glazen potten met hetzelfde volume (ondersteboven). Dit moet ’s morgens vroeg gebeuren. Controleer precies een dag later de condens op de wanden van het blik. Hoe meer condens, hoe dichter het water is. U kunt ook zout of silicagel gebruiken. Neem droog, ovenverwarmd zout, giet het in een ongeglazuurde aardewerken pot, weeg het, wikkel het in gaas en begraaf het in de grond tot een diepte van een halve meter. Haal na een dag de pot eruit en weeg hem opnieuw. Hoe groter het verschil, hoe dichter bij het water. Voor deze methode kun je ook een steen gebruiken, waarvoor je hem moet voorbereiden – breek hem in kleine delen en droog hem goed.
Professionele methoden
Een al lang bekende methode is wichelroedelopen of wichelroedelopen. Deze methode wordt als de meest effectieve beschouwd dan de bovenstaande methoden. Om het correct te gebruiken, moet u voorzichtig zijn. Zoek twee takken van de wijnstok die uit dezelfde stam komen en in een hoek naar elkaar toe staan. Snijd ze af met een deel van de stam en droog ze goed af. Breng deze takken vervolgens naar de locatie en spreid hun hoek met 150 °. Het is belangrijk dat het vat naar boven wijst. Loop langzaam door het hele gebied. Op plaatsen met een watervoerende laag zal de stam naar de grond kantelen. Dit moet ’s morgens vroeg of’ s avonds gebeuren..
Veel mensen gebruiken elektroden. U moet twee staafjes van de elektroden nemen en ze in een rechte hoek buigen (met de letter D). Draag vervolgens het apparaat zodat het vrije deel horizontaal staat. Waar water is, zullen de elektroden draaien en kruisen. Het nadeel van deze methode is dat de elektroden niet alleen reageren op watervoerende lagen, maar ook op ondergrondse communicatie. Bestudeer de locatie van ondergrondse leidingen voordat u de grond met deze methode gaat verkennen..
Boren
Boren wordt als de meest nauwkeurige methode beschouwd. Om de situatie met water te verkennen – boor een gat in de grond met een gewone tuinboor met verlengsnoeren. De put moet worden gemaakt tot een diepte van 6 meter of meer. Als u op water bent gestuit, moet u het ter analyse nemen om de kwaliteit ervan te weten te komen.
Afhankelijkheid van waterkwaliteit op de diepte van de put
Water bevindt zich op verschillende niveaus in de aarde. Op een ondiepe diepte (tot 5 m) zijn er bovenwateren. Dit water wordt gevormd door regenwater dat naar binnen is gesijpeld. Deze laag is het gemakkelijkst toegankelijk, maar het water erin heeft geen tijd om te worden gezuiverd, omdat het geen natuurlijke filtratie ondergaat. Dit water is helemaal niet drinkbaar. Bovendien kan in zo’n ondiepe put, afhankelijk van het seizoen en de hoeveelheid neerslag, onvoldoende water worden waargenomen. Bij droog weer kan de put gewoon uitdrogen.
Een goede bron heeft water nodig vanaf een diepte van minimaal 15 meter. Daar liggen de zandlagen, die dienen als een prachtig filter tegen onzuiverheden, vervuiling en ook een grote hoeveelheid water verzamelen..
Het zuiverste water zit nog dieper. Om het te bereiken, moet je door verschillende waterdichte aardlagen gaan en hiervoor moet je putten boren.
Waar je geen put kunt graven
Ten eerste mag u in geen geval een put graven in de laaglanden. De kans om snel het niveau van de watervoerende laag te bereiken is natuurlijk groter, maar je kunt hier geen put bouwen. Op deze plek zullen sedimenten zich ophopen, waardoor het wordt ondergedompeld en vervuild. Water uit zo’n put is alleen geschikt voor irrigatie. Het meest succesvolle gebied is de vlakte.
Ten tweede is het niet nodig om een put te bouwen als er gebouwen of constructies in de buurt zijn. De kans bestaat dat je door te graven op drijfzand kunt komen. Dit is beladen met bodemverplaatsing. Beweging in de grond nabij een constructie kan de fundering verplaatsen, wat de integriteit en sterkte van zowel de fundering als de muren zal beïnvloeden. Dit leidt niet tot vernietiging, maar het verschijnen van scheuren in de muren is zeer waarschijnlijk.
Je kunt ook geen putten bouwen naast compostputten en septische putten. Giftige stoffen komen zeker via de bodem in uw bron. Probeer de put en de compostkuil zo ver mogelijk uit elkaar te plaatsen.
Tip: de beste tijd om een put te graven is in de nazomer of winter. Tijdens deze periodes staat het water op een minimaal niveau. Dienovereenkomstig zal het werk veel gemakkelijker te doen zijn en zal er na verloop van tijd meer water zijn..
Hoe kan ik zelfstandig water vinden op de site? Is er een zoekfunctie of een specifieke categorie waar ik naar moet zoeken?