U heeft een zomerhuisje gekocht, maar er is geen centrale watervoorziening? Wilt u een put graven, maar weet u niet waar en hoe u water kunt vinden? Uit dit artikel leert u: op welke oriëntatiepunten onze voorouders in deze kwestie vertrouwden, en welke methoden worden gebruikt door moderne boorputten.
Smaakloos, kleurloos, reukloos, zonder een enkele calorieën drinkwater is ondertussen de belangrijkste waarde op onze planeet. De prijs is gelijk aan leven, aangezien water het leven zelf is. Wat zijn al het goud en de diamanten bij elkaar voor een dorstig persoon? Niet meer dan een slokje koud water.
Daarom is een zomerhuisje niets waard zonder zijn bron. Gelukkig maken veel bedrijven tegenwoordig een kant-en-klare put, je hoeft alleen maar over het nodige geld te beschikken en een geschikte plek te vinden om te graven. Zodat het voldoet aan alle noodzakelijke planningsregels voor de site, en natuurlijk dat er water is.
Onze voorouders leerden de locatie van de laatste in de bodem te bepalen. Met de groei van de wetenschappelijke en technologische vooruitgang zijn er modernere methoden die op de wetenschap zijn gebaseerd, verschenen, maar niemand heeft haast om de beproefde opties te vergeten.
1. Natuurlijke oriëntatiepunten
Allereerst moet je aandacht besteden aan die bakens die de natuur ons zelf geeft.
Flora-vertegenwoordigers zoals riet, wilg, riet en grasgras signaleren de aanwezigheid van hoog grondwater. En bij elke andere plant, die in de zomerse hitte een frisse, verzadigde kleur heeft, vraag je je af waar het vocht vandaan komt, en komt het hier niet dat water naar de oppervlakte komt.
Maar uit het tegenovergestelde kun je conclusies trekken. Kersen, appelbomen en pruimen kunnen zich niet normaal ontwikkelen in omstandigheden met veel vocht.
Kleine insecten voelen de nabijheid van water veel beter dan mensen. Dus als je merkt dat muggen graag op dezelfde plek ronddraaien, is dit een goed argument om daar een put te graven..
Mist is ook een zeker teken van water. Natuurlijk niet degene die we in de herfst zien. En zomermist, die zich onmiddellijk na zonsondergang als een lichte nevel over de aarde verspreidde. Soms vormt het een soort pilaren, die nauwkeurig de plaatsen markeert waar het graven van putten tot het gewenste resultaat zal leiden..
2. Wichelroedelopen methode
Wichelroedelopen is waarschijnlijk geworteld in de tijd van de geboorte van beschavingen. De aard ervan wordt nog steeds fel bediscussieerd in de hoogste wetenschappelijke kringen. Maar het is een feit dat de operator met het frame herhaaldelijk water met verbazingwekkende nauwkeurigheid vindt. Sommige experts verbinden zich ertoe dit zelfs op een grootschalige kaart te doen! We zullen de aard van een dergelijk fenomeen als wichelroedelopen in dit artikel niet begrijpen (we hebben wetenschappers in ons land, dus zelfs als ze op zoek zijn naar redenen en patronen), is het enige belangrijke voor ons dat een dergelijke methode bestaat en werkt.
Laten we een reservering maken: niet iedereen wordt een wichelroedeloper, maar zonder het te proberen, weet je nooit of je dit talent hebt.
Frame maken
De eerste stap is het frame zelf. Het kan op traditionele wijze worden gemaakt van een staaf of volgens het moderne patroon, van aluminium of koperdraad..
Om dit laatste te maken, hebben we een gewoon potlood nodig met een uitgetrokken staaf en een stuk koperdraad met een diameter die iets dunner is dan het lood zelf.
Dan is alles eenvoudig. Knip een stuk potlood af met een lengte dat iets breder is dan de palm van je hand en rijg er een draad in zodat het houten handvat precies in het midden zit. Nu buigen we beide uiteinden en vormen we een U-vormig frame. Gewapend met dergelijke apparaten kun je op zoek gaan naar water.
Water zoeken
De operator neemt een frame in elke hand en onderzoekt systematisch het hele gebied, terwijl hij deze strikt parallel aan de grond houdt. De plaatsen waar de staven van de frames beginnen te bewegen, worden onmiddellijk gemarkeerd om later opnieuw te worden gecontroleerd.
Controleer opnieuw met dezelfde methode. Alleen als, bijvoorbeeld, in het eerste geval de wichelroedeloper langs de site bewoog, dan zou zijn route nu strikt loodrecht moeten zijn. Als in de eerder gemarkeerde gebieden de “wijnstok” weer begon te bewegen, is dit een duidelijk teken dat hij water heeft gevonden.
Soms zijn er echter storingen en geeft de wichelroedeloper in plaats van water de locatie van ondergrondse leidingen aan (water- en gasleidingen en stroomkabels). En daarom zal de wichelroedeloopmethode geen zonde zijn om op meer wetenschappelijk verantwoorde manieren dubbel te controleren.
3. Waterabsorbeerders
Niet iedereen kan zo gemakkelijk een paar kilo silicagel vinden, maar iedereen heeft thuis wel een baksteen of een stuk gasbeton. Met een poreuze capillaire structuur nemen dergelijke bouwmaterialen perfect vocht op. En waar het water hoger stijgt, is er in feite meer vocht.
Het hele idee om op deze manier water te vinden, ligt voor de hand. Neem bijvoorbeeld 5-6 stenen. Ze worden allemaal zorgvuldig gedroogd en gewogen. En dan worden ze een dag begraven op verschillende plaatsen op uw site, ongeveer een meter onder de grond. Na het passeren van bovenstaande periode worden de stenen verwijderd en opnieuw gewogen. Ze zouden een beetje zwaarder moeten worden door het verzadigde vocht. Hoe meer water er in de grond zat, hoe zwaarder de steen daardoor was. In dit geval moet niet met de werkelijke, maar met de relatieve gewichtstoename rekening worden gehouden. Dat wil zeggen, het percentage van de oorspronkelijke massa van de waterabsorbeerder en de uiteindelijke.
4. Proefboringen
Een methode voor wie alles zeker wil weten. Tegelijkertijd vertrouwen ze geen enkel teken. Ze doen gewoon een oefening en zoeken naar water. Hier meteen de diepte van voorkomen, en de hoeveelheid water, en begaanbare rotsen. Maar het is niet eenvoudig om een put te boren. En zo niet op één plek? Daarom is het gebruikelijk om proefboringen uit te voeren voordat de definitieve beslissing wordt genomen, waarbij één of maximaal 2-3 locaties worden gecontroleerd. Bedenk dat hoewel proefboren een moeizaam proces is, het graven van een put op een lege plaats vele malen meer kost..
5. Geofysische methode
Een meer acceptabele methode is om watervoerende lagen te identificeren op basis van hun soortelijke weerstand. Geologische onderzoeksapparatuur is vereist om het onderzoek uit te voeren. Maar de meeste serieuze bedrijven die professioneel putten boren of putten reinigen, hebben in de regel zulke dure apparatuur..
Maar hier was het niet zonder zijn eigen nuances. Het is een feit dat zelfs een dergelijke moderne en nauwkeurige methode om water te vinden als de methode van elektrische detectie absoluut nutteloos zal zijn als er bijvoorbeeld een spoorweg in de buurt van de locatie passeert of als uw land rijk is aan metaalafzettingen..
Tot slot zou ik willen zeggen: op de plaats van water zijn, is slechts de helft van de oplossing voor het probleem. Of je een goede put hebt, hangt af van wie hem gaat graven. Zijn de meesters die met het werk zijn begonnen bekend met begrippen als een kasteel van klei, weten ze hoe ze de ringen correct moeten plaatsen? Mensen die de kunst kennen om goede putten te maken, werden altijd gewaardeerd. Helaas zijn er tegenwoordig maar een paar van dergelijke meesters..
Hoe kan ik water vinden? Ik ben op zoek naar 5 manieren om een geschikte plek te kiezen om een put te graven. Zijn er specifieke technieken die ik kan gebruiken? Ik ben benieuwd naar jouw suggesties en advies. Alvast bedankt!