Betegelde vloeren voelen koud aan door hun hoge warmtecapaciteit. Om esthetische kwaliteiten te combineren met comfort, kunt u elektrische vloerverwarming gebruiken met kabel- of foliesystemen. Onze instructies voor het plaatsen van een warme vloer in badkamers leggen de belangrijkste punten uit van het berekenen en gebruiken van een warme vloer in een badkamer..
Klassiek vloerverwarmingssysteem
Het verhaal over de fijne kneepjes van het installeren van een elektrische vloerverwarming onder een tegel zou misschien moeten beginnen met een beschrijving van het apparaat. Dit verwarmingssysteem is gebaseerd op het gecombineerde effect van drie componenten: thermische isolatie, verwarmingselementen en een beschermende absorberende dekvloer. Laten we elk onderdeel afzonderlijk bekijken.
Thermische isolatie is niet alleen nodig voor een zuiniger energieverbruik. Vloerverwarming in de badkamer staat in de regel niet altijd aan, daarom is de snelheid waarmee de bedieningsmodus wordt bereikt erg belangrijk. Met het juiste gebruik van de thermische isolator is het mogelijk om de oppervlaktetemperatuur binnen slechts 3-5 minuten te bereiken.
Leggen van kabel vloerverwarming onder de tegels: 1 – overlap; 2 – stijve thermische isolatie; 3 – verwarmingskabel; 4 – cement-zand dekvloer; 5 – tegellijm; 6 – tegels
De functie van de verwarmingselementen ligt voor de hand, maar er worden aanvullende eisen aan gesteld. Met name het gebruik van vloerverwarming in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid vereist naleving van elektrische veiligheidsnormen. Het is ook nodig om het vermogen dat op een oppervlakte-eenheid wordt toegepast correct te berekenen, anders wordt de vloer te koud of ondraaglijk heet..
De dekvloer met vloerverwarming wordt vaak over het hoofd gezien, hoewel dit het belangrijkste functionele element is. En hoewel het vulproces een onderwerp is voor een ander gesprek, zal het begrijpen van de basisprincipes van het apparaat helpen bij het bepalen van het type verwarmingselementen en de methode van hun installatie. In het vloerverwarmingssysteem lost de dekvloer drie taken tegelijk op:
- Bevestiging en bescherming van verwarmingselementen tegen mechanische schade.
- Een vlak en hard oppervlak vormen voor het leggen van vloeren.
- Gelijkmatige warmteverdeling en verhoogde thermische inertie.
Installatie van infrarood warme vloer onder de tegels: 1 – ruwe vloer; 2 – stijve thermische isolatie; 3 – warmte reflecterend materiaal; 4 – infraroodfilm; 5 – polyethyleenfilm; 6 – montagerooster; 7 – cement-zand dekvloer; 8 – tegellijm; 9 – tegels
Om al zijn functies te vervullen, moet de dekvloer voldoende dik en sterk zijn. We zullen enkele aanbevelingen doen met betrekking tot deze kwaliteiten naarmate het verhaal vordert..
Selectie van verwarmingselementen
Er zijn maar twee soorten warmtebronnen voor een elektrische vloer: verwarmingskabels en infraroodfolies. Er bestaat een misvatting dat de film niet wordt gebruikt voor het leggen van tegels. In sommige situaties kan het echter buitengewoon nuttig zijn, dus overweeg beide opties..
Het belangrijkste verschil tussen een kabel en een folie is dat in het eerste geval uitsluitend wordt verwarmd langs het legtraject, terwijl de folie-elementen over hun gehele oppervlak warmte uitstralen. Hierdoor kan bij gebruik van een kabel een zogenaamde thermische zebra worden gevormd – gebieden met verschillende verwarmingsgraden, een dergelijk defect is vooral uitgesproken in de eerste minuten na het inschakelen. Er zijn twee manieren om de hittezebra te elimineren: door de kabel dichter te leggen of deze te bedekken met een voldoende dikke laag dekvloer.
Helaas is de werkelijke verwarmingstemperatuur van de kabel niet beperkt, en als deze te vaak wordt gelegd, zal de vloer merkbaar heet zijn. Dit wordt veroorzaakt door een uitgesproken thermische traagheid: terwijl de hittesensor is geactiveerd, wordt het materiaal naast de kabel zo heet dat zelfs nadat de verwarmingen zijn uitgeschakeld, de temperatuur van het vloeroppervlak hoger wordt dan 40-45 ° С, wat erg oncomfortabel aanvoelt.
Ook is het niet altijd mogelijk om een dikke dekvloer aan te brengen. Volgens de eisen van SNiP moet het vloerniveau in de badkamers 50 mm onder het merkteken in de aangrenzende kamers liggen. Helaas is bij secundaire behuizingsobjecten de dikte van de dekvloer die de overlapping bedekt, schaars en moet u nog steeds waterdicht maken en isolatie aanbrengen, let op de vereiste dikte van de lijmnaad. In dergelijke gevallen is het het meest voordelig om een filmwarme vloer te gebruiken..
U hoeft zich geen zorgen te maken dat de film de hechting van de dekvloer aan de warmte-isolator zal verstoren, in het klassieke systeem is er geen verband tussen deze twee lagen, dat wil zeggen dat de vloer in zekere mate zwevend kan worden genoemd. Het is echter ook niet de moeite waard om de tegels rechtstreeks op de film te leggen: de sterkte van de dekvloer moet voldoende stijfheid bieden en het gewicht van de accumulerende laag moet vergelijkbaar zijn met de doorvoerbelastingen. Alleen in dit geval zal de bovenste laag van de warme vloer de thermische isolatie betrouwbaar op het ruwe oppervlak drukken en zal deze niet onderhevig zijn aan verzakking, respectievelijk de tegel zal er nooit van af bewegen.
Plaatsing van de thermostaat
Er is een niet geheel voor de hand liggende regel – om het proces van het installeren van een warme vloer te starten met de keuze van een model en een plaats voor het installeren van de thermostaat. De stelling lijkt controversieel, omdat de vloerverwarming wordt gedaan voordat de dekvloer wordt geplaatst en de dekvloer zelf voorafgaat aan de elektrische installatie. Uiteraard kan de installatie van de thermostaat en temperatuursensor worden uitgesteld tot een latere datum, echter moet de plaats voor de thermostaat vooraf bepaald worden.
Met deze procedure hoeft u de lay-out van de verwarmingselementen niet te verstoren en te zorgen voor de juiste montage van de elektrische apparatuur. Het overgrote deel van de thermostaten voor vloerverwarming wordt in een inbouwdoos met binnendiameter 60 mm gemonteerd. In tegenstelling tot schakelaars en stopcontacten, moet deze box 140-160 cm van de vloer worden geplaatst voor een betere controle. Het is beter als de thermostaat zich niet in de badkamer bevindt, maar in een aangrenzende kamer. Het is dus mogelijk om de vloerverwarming aan te zetten zonder de badkamer in te gaan en het licht niet aan te doen, en na een paar minuten rustig en comfortabel de waterprocedures te starten.
In een nis voor een stopcontact moet je een doorgaand gat boren om de draad van de temperatuursensor de badkamer in te brengen. Verder is het vanaf het uitgangspunt naar de vloer in de muur nodig om een verticale lijn door te snijden waarlangs de draad op de vloer valt. Uiteraard moet de plaats voor het installeren van de thermostaat zo worden gekozen dat de afstand van de projectie van het elektrische punt tot het dichtstbijzijnde verwarmingselement minimaal is.
De temperatuursensor moet dicht bij de verwarmingskabel of folie worden geïnstalleerd. In tegenstelling tot de vloerverwarmingsfolie voor laminaat of linoleum, hoeft de thermische isolatie niet te worden doorgesneden. De temperatuursonde wordt bovenop de folie geplaatst of met een nylon klem tegen de verwarmingskabel gedrukt. Maar dit moet worden gedaan in het stadium van het gieten van de dekvloer of onmiddellijk na het leggen van de verwarmingselementen. Van tevoren moet u alleen de voldoende lengte van de kabels bepalen: een tweedraads voor de temperatuursensor en de tweede driedraads voor het aansluiten van de verwarmingselementen en aarding.
Verbindingsdiagram
In het elektrische schema worden vloerverwarmers gemarkeerd als ohmse belastingen. De voedingsspanning kan 220 V AC of 12 V DC zijn. Dit laatste is meestal typerend voor verwarmingsfilms die eigenlijk geen aarding vereisen, op een veilige spanning. Er kunnen dus twee circuittopologieën worden onderscheiden:
- Bij voeding door netspanning wordt een normaal open paar relaiscontacten van de thermostaat ingeschakeld in de fasedraadbreuk. In dit geval worden de verwarmingselementen en het bedieningsapparaat parallel gevoed vanaf de lijn die wordt beschermd door een 30 mA aardlekschakelaar.
- Indien gevoed door een veilige spanning, wordt de thermostaat geïnstalleerd in de breuk van een van de twee draden van het laagspanningsnetwerk, dat wil zeggen het secundaire circuit van de transformator. In dit geval wordt de transformator zelf in de technische ruimte geïnstalleerd, dus het is vereist om twee kabels vanaf het schakelbord te leggen: een voor het voeden van de verwarmingselementen en een voor het aansluiten van de thermostaat.
Aansluitschema infrarood vloerverwarming: 1 – bitumineuze isolatie; 2 – contactclip; 3 – thermostaat; 4 – temperatuursensor
Bij het verwarmen van een vloeroppervlak met een oppervlakte van meer dan 3 m2 het wordt aanbevolen om een tussenliggende schakelaar te installeren, die geldig is bij zowel netspanning als gereduceerde spanning. De relaisgroep van de thermostaat is niet ontworpen om significante belastingen te schakelen, zelfs als de fabrikant toelaatbare stromen van 10 of zelfs 16 ampère aangeeft. Het inschakelen van een warme vloer via een contactor vereist geen serieuze extra investeringen, het is voldoende om stroom te leveren volgens een driedraads circuit, met behulp van een kabel met een zogenaamde negatieve geleider met een kleine doorsnede. Deze kern wordt gebruikt om verbinding te maken met de fasethermostaat vanaf de RCD-uitgangsklemmen. De werkende neutrale geleider wordt uit het gemeenschappelijke blok verwijderd zonder te breken, terwijl de kabel door de installatiedoos van de thermostaat wordt geleid, waarvoor de nulvoeding wordt verwijderd door de doorborende klem. Een contactor is geïnstalleerd in de fasegeleideronderbreking, die zich in het schakelbord bevindt. Bij het leveren van een warme vloer is alles nog eenvoudiger: de schakelaar wordt eenvoudig geïnstalleerd in de onderbreking van het belastingscircuit van de transformator.
Een elektrische vloerverwarming aansluiten via een contactor: 1 – ingang automatisch; 2 – teller; 3 – UZA 30A; 4 – stroomonderbreker voor de schakelaar; 5 – schakelaar; 6 – thermostaat; 7 – kabel verwarmde vloer; 8 – temperatuursensor; 9 – aansluitdoos; 10 – nulbus; 11 – aardingsbus
Vloerverwarming installatie
Dus we komen bij het meest interessante deel – de installatie van een warme vloer. Het voorvlak moet van tevoren worden voorbereid: de oude dekvloer wordt verwijderd, grote scheuren en spleten in de vloer worden opgevuld met cementmortel. Als de kromming van het ruwe oppervlak groter is dan 2 mm per m2 of 4 mm op een gemeenschappelijk vlak, is voorafgaande uitlijning vereist. Het wordt uitgevoerd met behulp van de technologie van ruw pleisterwerk, waarbij de vlakheid wordt gecontroleerd met een regel van 150 cm lengte.
Op het geëgaliseerde oppervlak moet een laag thermische isolatie worden gelegd. Traditioneel wordt hiervoor geëxtrudeerd polystyreenschuim (XPS) gebruikt. Voor een warme vloer in een badkamer is een dikte van 10-15 mm voldoende. Om de uitvoering van alle verdere bewerkingen te vergemakkelijken, wordt aanbevolen om de isolatieplaten op het ruwe oppervlak te bevestigen met een universele tegellijm. Er zijn nog een paar aanbevelingen: gebruik platen met een vergrendelingsverbinding bij de verbindingen en leg geen thermische isolatie onder de elementen van sanitair en op het gebied van plaatsing van meubels.
Verwarmingselementen worden bovenop de isolatie gelegd. Voor kabel en folie zijn verschillende installatietechnieken van toepassing.
Bij het leggen van de kabel wordt deze door de isolatie aan de onderkant van de vloer bevestigd. Voor deze doeleinden is het het gemakkelijkst om montagetapes te gebruiken die met plastic pluggen aan het plafond worden bevestigd, terwijl de kabel wordt ingedrukt door de buigbare tape-tongen. Als de kabel maar één kern heeft, is het beter om deze in parallelle lijnen te leggen, ofwel met een slang of een slak, zodat beide uiteinden aan het begin van de route met elkaar zijn verbonden. Voor het leggen van een warme vloer in de badkamer is alleen een kabel met aardingsvlecht geschikt.
Als een film wordt gebruikt, kan deze met schijfpluggen worden bevestigd op plaatsen waar geen geleidende sporen zijn. 1 m2 er moeten minimaal 4 à 5 bevestigingspunten zijn. Als de film wordt gevoed door netspanning, wordt er een geaarde afscherming – gewone aluminiumfolie – bovenop gelegd voordat deze wordt bevestigd. De voegen van het scherm moeten worden verlijmd met koper- of aluminiumtape met een geleidende lijm.
Na het leggen en bevestigen van de verwarmingselementen, moeten ze worden aangesloten. De kabel is verbonden met de stroomdraden door middel van speciale verzegelde connectoren die in de set zitten. De film is verbonden door middel van standaard piercing clips, krokodillen genaamd. In dit geval worden de aansluitpunten geplakt met een speciale isolatietape..
De kabel is geaard met een aparte PV-3 draad met een doorsnede van 4 mm2 via een standaard connector. De verbinding van de beschermingsgeleider met het foliescherm van de film gebeurt door middel van solderen, de optimale naadlengte is minimaal 50 mm. Vergeet niet om de temperatuursensor en de draad waarmee deze is verbonden te plaatsen en te bevestigen. Als al het bovenstaande is voltooid, kunt u beginnen met het gieten van de dekvloer en het leggen van de tegels..
Hoeveel kost het om kabel- en folieverwarming onder tegels in de badkamer te installeren? Is het de moeite waard om te investeren in deze vorm van vloerverwarming? Kan het gemakkelijk zelf worden geïnstalleerd of moet ik een professional inhuren? Zijn er specifieke voorzorgsmaatregelen die ik moet nemen tijdens het installatieproces? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en aanbevelingen.