Het artikel zal u vertellen hoe het UEC-systeem werkt in PI-buizen en hoe u het goed kunt maken. De informatie is handig voor degenen die geld willen besparen en de installatie zelf willen uitvoeren, en voor degenen die al ervaring hebben met het gebruik van een dergelijk verwarmingsnetwerk, maar de afstandsbediening niet werkt of slecht presteert.
Onwetendheid over de basisprincipes van het werk, onjuiste installatie van elementen en onvermogen om met apparaten om te gaan, leiden er vaak toe dat alle goede dingen voor iedereen als nutteloos of nutteloos worden beschouwd. Zo gebeurde het met het systeem van online afstandsbediening van verwarmingsnetten: het idee was uitstekend, maar de implementatie liet ons, zoals altijd, in de steek. De onverschilligheid van de klant enerzijds en het “verantwoordelijke” werk van de bouwers anderzijds hebben ertoe geleid dat SODK in ons land op zijn best correct werkt in 50% van de aangelegde pijpleidingen, en wordt gebruikt door 20% van de organisaties. Als we bijvoorbeeld Europa nemen, niet eens ver weg, laten we zeggen Polen, dan kunnen we zien dat de onjuiste werking van het afstandsbedieningssysteem gelijk staat aan een pijpleidingongeval met dringende reparatiewerkzaamheden. In ons land is het veel gebruikelijker om midden in de winter een straat opgegraven te zien op zoek naar een plek voor een doorbraak van een verwarmingsleiding dan het preventieve werk in de zomer van een brigade van elektriciens. Denk ter verduidelijking vanaf het allereerste begin aan de SODK in verwarmingssystemen.
Afspraak
Verwarmingspijpleidingen van generatie op generatie blijven van staal en de belangrijkste oorzaak van hun vernietiging is corrosie. Het treedt op door contact met vocht en de buitenwand van de metalen buis is gevoeliger voor roest. De belangrijkste functie van de SODK is het controleren van de droogheid van de leidingisolatie. Bovendien, zonder onderscheid te maken naar de redenen, zowel het binnendringen van vocht van buitenaf door een defect in de kunststof buismantel als het binnendringen van de warmtedrager op de isolatie als gevolg van een defect in de stalen warmtepijp.
Met behulp van een speciaal gereedschap en SODK kunt u bepalen:
- bevochtigende isolatie;
- afstand tot natte isolatie;
- direct contact van de SODK-draad en een metalen buis;
- breuk van SODK-draden;
- schending van de isolatielaag van de verbindingskabel.
Werkingsprincipe
Het systeem is gebaseerd op de eigenschap van water om de geleidbaarheid van elektrische stroom te vergroten. Gebruikt als isolatie in PI-leidingen, heeft polyurethaanschuim in droge toestand een enorme weerstand, die elektriciens typeren als oneindig groot. Wanneer vocht het schuim binnendringt, wordt de geleidbaarheid onmiddellijk verbeterd en registreren de apparaten die op het systeem zijn aangesloten een afname van de isolatieweerstand.
Toepassingsgebieden
Het is zinvol om pijpleidingen te gebruiken die zijn uitgerust met een online afstandsbedieningssysteem voor elke ondergrondse aanleg. Zelfs wetende dat de pijpleiding defect is en er aanzienlijke koelvloeistofverliezen zijn, is het vaak bijna onmogelijk om de locatie van de breuk visueel te bepalen. Daarom moet je in de winter ofwel de hele straat opgraven op zoek naar een lek, of wachten tot het water zelf wegspoelt. De tweede optie eindigt vrij vaak in nieuwsberichten met opmerkingen dat in de stad N, als gevolg van een ongeval op verwarmingsnetwerken en een ineenstorting van het aardoppervlak, auto’s, mensen of iets anders dat de pech had om dichtbij te zijn door.
De locatie van de pijplijn in het kanaal voegt ook geen informatieve waarde toe. Door de stoom is het niet altijd mogelijk om het lekpunt vast te stellen en zal het graafwerk nog steeds omvangrijk en tijdrovend zijn. De enige uitzondering zijn misschien grote doorgangstunnels met communicatie, maar die worden zelden gebouwd en zijn erg duur..
De optie voor het leggen van lucht is de plaats waar het UEC-systeem geen praktische betekenis heeft. Alle lekken zijn zichtbaar met het blote oog en er is geen behoefte aan extra controle.
Structuur en structuur
PI-buizen die worden gebruikt in verwarmingsnetten bestaan uit een stalen buis, polyethyleen mantelbuis en polyurethaanschuim als isolatie. Dit schuim bevat 3 koperen geleiders met een doorsnede van 1,5 mm2 met een specifieke weerstand van 0,012 tot 0,015 Ohm / m. Verzamel de draden die zich in het bovenste deel van het circuit bevinden, in de positie “geen 10 minuten 2 uur”, de derde blijft ongebruikt. De signaal- of hoofdgeleider wordt geacht zich rechts in de bewegingsrichting van het koelmiddel te bevinden. Het komt alle takken binnen en daarop wordt de staat van de leidingen bepaald. De linkergeleider is onderweg, de belangrijkste functie is om een lus te creëren.
Om kabelgeleiders te verlengen en pijpleidingen op schakelpunten aan te sluiten, worden verbindingskabels gebruikt. Meestal 3 of 5 kernen met dezelfde doorsnede van 1,5 mm.
De schakelklemmen zelf bevinden zich in tapijtdozen die op straat zijn geïnstalleerd of in de gebouwen van pomp- en verwarmingspunten.
Metingen worden uitgevoerd met gespecialiseerde instrumenten. Meestal is het een draagbare pulsreflectometer van binnenlandse productie. Er zijn ook bepaalde apparaten voor een stationaire installatie, maar deze geven weinig informatie en worden in de meeste gevallen niet gebruikt.
Montage
De montage van alle elementen van het systeem vindt plaats na het lassen van de pijpleiding. En als het meeste werk aan de constructie van de verwarmingsleiding uitsluitend wordt uitgevoerd door specialisten en met behulp van technologie, dan kan met een beetje kennis op het gebied van elektrotechniek en de aanwezigheid van een soldeerbout, een gasbrander en een megohmmeter, zelf aan de installatie van de afstandsbediening worden gewerkt. Voor een correcte uitvoering dient u zich aan de volgende volgorde te houden:
- controleer de integriteit van de geleiders in de buisisolatie door te bellen;
- verwijder schuim tot een diepte van 2-3 cm, ongeacht de mate van bevochtiging;
- de geleiders die voor transport zijn opgerold, voorzichtig afwikkelen en recht maken;
- installeer plastic steunen op de buis, zet ze vast met tape;
- maak de geleiders schoon met schuurpapier en ontvet;
- rek de geleiders binnen redelijke grenzen (overmatige spanning kan ervoor zorgen dat de draad breekt als gevolg van de thermische uitzetting van de buis, onvoldoende om de geleider door te laten zakken en contact met de buis);
- verbinding en solderen van geleiders aan elkaar (verwar de signaal- en doorvoerdraden niet met elkaar);
- druk de draden in speciale sleuven in de plastic standaards;
- beoordeel de sterkte van de verbinding met uw handen;
- Ontvet met een oplosmiddel en droog met een gasbrander de uiteinden van de mantelbuizen voor de daaropvolgende montage van de koppeling;
- de voorbereide uiteinden opwarmen tot een temperatuur van 60 graden en lijm aanbrengen;
- schuif de huls over de aansluiting, na het verwijderen van de witte beschermfolie, krimpen met de brandervlam;
- boor 2 gaten in de huls om de dichtheid en de daaropvolgende schuimvorming te beoordelen;
- beoordeel de dichtheid: in het ene gat wordt een manometer geïnstalleerd, via het andere wordt lucht aangevoerd, de kwaliteit van de verbinding wordt beoordeeld door de druk te handhaven;
- snijd de warmtekrimpbare tape af;
- warm de plaats op de kruising van de koppeling / buismantel op en bevestig een uiteinde van de tape;
- leg de tape symmetrisch over de voeg en zet deze vast met een overlapping;
- warm de sluitplaat op en sluit de tapeverbinding ermee;
- krimp de tape met een brandervlam;
- breng opnieuw lucht onder druk zoals hierboven beschreven;
- meng de schuimende componenten A en B en giet door het gat in de holte onder de geïnstalleerde koppeling;
- installeer bij het verplaatsen van het schuim naar het gat een aftapplug om lucht te verwijderen;
- reinig na het einde van het schuimen het oppervlak van de koppeling van schuim en installeer de gelaste plug;
- na het verzamelen van het systeem in het buisdeel, de geleiders opbouwen op de uitlaatpunten;
- tapijtdozen installeren;
- leg verlengde geleiders in gegalvaniseerde buizen van de uitlaat op de buis naar de geïnstalleerde tapijtdoos;
- installeer en sluit schakelklemmen aan in overeenstemming met het project;
- stationaire detectoren aansluiten;
- voer een volledige controle uit met een OTDR.
In de beschrijving wordt een optie overwogen met behulp van warmtekrimpbare koppelingen; er is een ander type verbindingsisolatie – elektrisch gelaste koppelingen. In dit geval zal het proces iets gecompliceerder zijn door het gebruik van elektrische verwarmingselementen, maar de essentie blijft hetzelfde..
Bij het uitvoeren van werkzaamheden aan de installatie van het UEC-systeem zijn er ook de meest voorkomende fouten. Ze zijn zelden afhankelijk van wie het werk heeft gedaan: de klant zelf of de aannemer. De belangrijkste hiervan is het loszitten van koppelingen. Als er geen dichtheid is, kan het systeem nat zijn na de eerste regen. De tweede fout is het niet-geselecteerde schuim bij de voegen: zelfs als het er visueel absoluut droog uitziet, draagt het vaak een teveel aan vocht en beïnvloedt het de goede werking van het systeem. Na het ontdekken van een bepaald defect, moet men de dynamiek observeren en beslissen wanneer er reparaties moeten worden uitgevoerd: onmiddellijk of in de zomer tussen verwarmingsperioden..
Herstel methoden
Reparatie van het UEC-systeem is soms al in de bouwfase vereist. Overweeg een paar veelvoorkomende gevallen.
- De signaaldraad is gebroken bij de uitgang van de isolatie.
Schuim moet worden verwijderd totdat de vereiste hoeveelheid geleider is gevormd en de lengte moet worden vergroot door een extra draad te solderen (u kunt de overblijfselen van andere verbindingen gebruiken). Pas op dat u bij het solderen de pijpleidingisolatie niet ontsteekt.
- UEC-systeemdraad is in contact met de buis.
Als het onmogelijk is om bij het contactpunt te komen zonder de integriteit van de mantel te verbreken, moet de derde ongebruikte draad worden gebruikt om verbinding te maken met het circuit in plaats van de defecte geleider. Als alle geleiders ongeschikt zijn vanwege fabrieksfouten, moet de leverancier worden geïnformeerd. Afhankelijk van de mogelijkheden en uw wens, wordt de buis ter plaatse vervangen of gerepareerd met kostenreductie. Als om welke reden dan ook communicatie met de leverancier onmogelijk is, wordt zelfreparatie als volgt uitgevoerd:
- bepaling van de plaats van contact;
- sectie van de schaalpijp;
- bemonstering van schuim;
- eliminatie van contact, indien nodig, solderen van geleiders;
- herstel van de isolatielaag;
- herstel van de integriteit van de mantelbuis met behulp van een reparatiehuls of een extruder.
Tijdens de werking van verwarmingsnetten worden reparaties niet zozeer geassocieerd met het herstellen van functionaliteit, maar met het drogen van het schuim. De redenen kunnen heel verschillend zijn: constructiefouten bij het afdichten van koppelingen, scheuren van een warmtepijp, slordige uitgravingen bij leidingen en nog veel meer. Als er vocht binnendringt, is de beste optie om het te verwijderen tot normale weerstandswaarden. Dit wordt op verschillende manieren bereikt: van drogen met een open schil tot het vervangen van de isolatielaag. De droogheidsgraad wordt gecontroleerd door een pulsreflectometer. Na het bereiken van de nodige indicatoren, wordt het herstel van de integriteit van de schaal op dezelfde manier uitgevoerd als hierboven beschreven..
Gevolgtrekking
Ten slotte wil ik de hoop uitspreken dat na het lezen van het artikel niet alleen particuliere handelaren die netwerken bouwen naar hun productiegebouw of kantoor zullen nadenken over de noodzaak om een controlesysteem toe te passen, maar ook diensten die nauw betrokken zijn bij de exploitatie van pijpleidingen. Wellicht zijn er dan veel minder ongevallen en financiële verliezen bij stadsverwarming..
Is het toevoegen van SODK aan het warmtenet een verstandige keuze? Is het afvalleeg of vormt het juist een essentieel onderdeel dat niet vervangen kan worden?
Het toevoegen van SODK aan het warmtenet kan een verstandige keuze zijn, afhankelijk van verschillende factoren. SODK, oftewel stedelijk afval, kan een waardevolle bron van energie zijn en kan bijdragen aan een duurzaam warmtenet. Het recycleren van afval tot warmte kan bijdragen aan het verminderen van de afvalstroom en het verminderen van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen. Echter, het is belangrijk om te beseffen dat SODK niet volledig zonder nadelen is. Er kunnen emissies en milieueffecten zijn die moeten worden aangepakt om ervoor te zorgen dat het proces zo schoon en efficiënt mogelijk verloopt. Het is belangrijk om een grondige evaluatie uit te voeren van de impact en haalbaarheid van het toevoegen van SODK aan het warmtenet, rekening houdend met de lokale omstandigheden en regelgeving. Uiteindelijk kunnen zowel SODK als andere duurzame bronnen een essentieel onderdeel vormen van een toekomstgericht warmtenet.