Verwarmingskabelsystemen worden steeds wijdverspreider. Op onze adviessite leest u precies waar verwarmingskabels kunnen worden gebruikt, waarom ze nodig zijn en wat ze zijn, en wat de kenmerken en installatieregels zijn. Laten we niet vergeten om traditioneel video-instructies over dit onderwerp toe te voegen..
De belangrijkste taak van verwarmingskabels is om verschillende leidingen en systemen te beschermen tegen bevriezing. Maar in feite is de reikwijdte van hun gebruik groter:
- Loodgieterswerk; pijp vorstbescherming;
- Riolering is hetzelfde doel;
- Om een anti-icing-systeem te creëren voor het dak, de opritten en trappen, waarover het portaal in detail schreef;
- Als vloerverwarmingssysteem in huis – dit is al een apart onderwerp;
- Voor het verwarmen van diverse containers en tanks – voornamelijk gebruikt in de industrie, maar kan ook thuis gebruikt worden als u bijvoorbeeld het bevriezen van een tank met water of benzine wilt voorkomen.
De verwarmingskabel werkt eenvoudig – hij zet elektrische energie om in warmte. De elektrische stroom gaat door het gesloten circuit van de kabel en verwarmt deze over de gehele lengte. De verwarmingskabel wordt altijd geproduceerd in een bijzonder duurzame, afgedichte mantel, die bestand is tegen vocht en extreme temperaturen. Het kan zowel binnen als buiten worden gebruikt, ook ondergronds.
De meest goedkope en gemakkelijkst te gebruiken verwarmingskabels met één kern, maar tegenwoordig is er meer vraag naar draden van verschillende kernen, omdat ze de meest betrouwbare en praktische zijn..
Alle verwarmingskabels zijn onderverdeeld in twee typen:
- Resistief. Goedkoop en eenvoudig te installeren, hebben stabiele temperatuurkenmerken. In principe worden resistieve verwarmingskabels gebruikt bij het aanbrengen van vloerverwarming en om bevriezing van leidingen met een diameter van maximaal 40 millimeter te voorkomen. Het systeem impliceert de installatie van een draad over de gehele lengte van het verwarmde oppervlak en speciale sensoren die temperatuurveranderingen bewaken en de stroom in de kabel communiceren. De verwarmingsweerstandskabel is zonder spanning om de hele buis gewikkeld. Van bovenaf moet de kabel worden omwikkeld met warmte-isolerende materialen, bijvoorbeeld met folie beklede glaswol. Weerstandskabel wordt verkocht als een kant-en-klaar systeem van een bepaalde lengte; het kan alleen op specifieke plaatsen worden doorgeknipt. Als een van de secties is beschadigd, moet u het hele verwarmingssysteem vervangen;
- Zelfinstellend. Modernere verwarmingskabels die hun weerstand en verwarmingsintensiteit veranderen afhankelijk van de omgevingstemperatuur. Er wordt een verwarmingskern van halfgeleiderpolymeer gebruikt. Het toepassingsgebied is breder: anti-ijsafzettingen op het dak en de veranda, oprit, verwarmingsbuizen met een diameter van meer dan 40 millimeter, waardoor bevriezing van verschillende containers wordt voorkomen. De zelfregulerende verwarmingskabel kan op verschillende manieren worden doorgeknipt, het is mogelijk om een apart gedeelte te vervangen. Bovendien is een dergelijke kabel niet bang voor spanningsdalingen in het netwerk, brandt hij niet uit, heeft hij een hoger rendement dan een resistieve kabel en bespaart hij daarom elektriciteit. De levensduur van een zelfregulerende kabel is meestal niet langer dan 15 jaar. En de prijs is hoger.
Er zijn twee manieren om de verwarmingskabel aan het leidingsysteem te bevestigen:
- Buiten de pijp. Dit is een gemakkelijkere optie. De kabel kan eenvoudig over de gehele lengte van het te beschermen gedeelte tegen bevriezing aan de buis worden bevestigd. Of wikkel ze spiraalvormig om de buis voor een snellere verwarming dankzij het grotere contactoppervlak met de kabel. De verwarmingskabel wordt eenvoudig met plakband of klemmen aan de buis bevestigd en van bovenaf, zoals we al schreven, is deze omwikkeld met een laag thermische isolatie. Het kan een eenvoudige warmtereflecterende folie zijn;
- In de pijp. Het is hier iets ingewikkelder. De kabel die in het watertoevoersysteem loopt, verwarmt het water efficiënter, maar vermindert de doorvoer van de buis omdat deze ruimte inneemt. Als de buis lang genoeg is, zal het moeilijk zijn om de verwarmingskabel er doorheen te trekken. In ieder geval heeft u een speciale pakkingbus nodig, koppelingen om de afdichting van het systeem te garanderen. Om een druktest uit te voeren van een watertoevoersysteem met een verwarmingskabel erin, is het bovendien zeer wenselijk om een specialist te bellen. En als de kabel niet meer werkt, moet u het hele systeem demonteren.
Belangrijk! Als de lengte van de verwarmingskabel niet meer dan 80 meter is, kan deze eenvoudig in het stopcontact worden gestoken. Anders is een scheidingstransformator vereist. Bovendien wordt het pijpleidingverwarmingssysteem zonder meer geleverd met een kabel met een aardlekschakelaar.
De kosten van een verwarmingskabel kunnen variëren, afhankelijk van het type, het vermogen en andere kenmerken. Gemiddeld kan de eenvoudigste eenaderige resistieve kabel worden gekocht voor een prijs van ongeveer 80 roebel per meter. De kosten van zelfregulerende kabels met een vermogen van 30 W kunnen oplopen tot 350 roebel per meter. Heel vaak wordt de verwarmingskabel verkocht in sets van de vereiste lengte, al met thermostaten en andere onderdelen voor de installatie.
Ik wil graag wat meer weten over verwarmingskabels. Wat is precies hun toepassingsgebied en welke verschillende typen zijn er beschikbaar? Ik ben ook geïnteresseerd in de installatieprocedure en eventuele tips hierover. Kan iemand mij hier meer over vertellen? Alvast bedankt!