Is het moeilijk om zelf een waterverwarmingscircuit te ontwikkelen in een gebouw met meerdere verdiepingen? Natuurlijk zijn er enkele problemen in deze kwestie, maar over het algemeen is de sleutel tot een krachtig systeem een competente combinatie van standaardoplossingen. We willen u vertellen welke verwarmingssystemen optimaal zijn voor een huis met twee verdiepingen..
Open en zwaartekrachtsystemen – is het echt
Het maakt niet uit wat fans van gedwongen circulatie zeggen, ja, echt waar. In feite houden de meeste professionals rekening met, zo niet constant werken aan een natuurlijk kanaal, in ieder geval het vermogen om een deel van de productiviteit te behouden tijdens een stroomstoring..
Het eerste dat u moet doen, is streven naar het verhogen van het ketelvermogen. Het verplaatsen van verwarmd water tegen de zwaartekracht in vereist energieverbruik, en aangezien alleen warmte wordt gebruikt om een drukverschil te creëren, zal het nodig zijn in tegenstelling tot meer, natuurlijk zullen warmteverliezen ook toenemen.
Een ander probleem is de efficiëntie van het systeem. Voor het verwarmen van grote oppervlakken is het debiet van de koelvloeistof belangrijk, zodat het tijd heeft om de temperatuur op peil te houden tot de laatste radiator in de ketting. Zwaartekrachtsystemen zijn hier simpelweg niet toe in staat, maar ondersteunen weer de stroming zonder circulatiepomp, wat betekent dat het systeem in ieder geval niet zal ontdooien en in een deel van het huis zelfs comfortabele warmte zal blijven.
Verwarmingssysteem van een huis met twee verdiepingen met natuurlijke circulatie: 1 – ketel; 2 – expansievat van het open type; 3 – voer; 4 – radiatoren van de tweede verdieping; 5 – radiatoren op de begane grond; 6 – terugkeer
Versnelling van de stroom wordt bereikt door klassieke methoden:
- vrij steile helling van pijpen;
- gebrek aan gebieden met tegenhelling;
- een toename van het volume van het koelmiddel (buisdiameter);
- het minimaliseren van bochten en vernauwingen;
- het verschil tussen de bovenste en onderste punten vergroten.
Desalniettemin wordt het sterk aanbevolen om systemen te verlaten zonder geforceerde circulatie – ze zijn te oneconomisch en bovendien kunnen leidingen alleen openlijk worden gelegd. In plaats van van jaar tot jaar te veel te betalen voor verspilde brandstof, is het beter om een keer geld uit te geven en een ononderbroken stroomtoevoer naar de stookruimte te organiseren..
Leningradka in een huis met twee verdiepingen
De meeste klassieke schema’s zijn van toepassing op gebouwen met meerdere verdiepingen en het eenpijpsysteem is geen uitzondering. De aanvoerstijgbuis stijgt van de eerste verdieping naar de tweede. Deze buis heeft de grootste diameter equivalent aan de ketelpijpen. De stroom strekt zich uit onder alle radiatoren en de laatste wordt conventioneel als de terugkeer beschouwd. Omdat de buis meestal het huis rond de omtrek omzeilt, wordt deze omhooggetrokken om aan te voeren en naar de ketel te zakken in een gemeenschappelijk technisch kanaal.
Een andere mogelijkheid is om de buis naar de eerste verdieping te laten zakken en op dezelfde manier onder alle radiatoren te laten lopen en weer in de ketel te sluiten. Voor een dergelijke aansluiting is een hoog ketelvermogen en een hoog debiet nodig, anders heeft de 8-10 radiator niet meer een voldoende hoge temperatuur. Daarom is het optimaal om vloerbedrading met buizen te maken met de organisatie van twee circulatiecircuits. Als je een schone Leningrad-vrouw wilt, bedenk dan een manier om de stroom te beperken in verhouding tot de afstand van de radiatoren tot de ketel, maar onthoud dat de vleugellengte altijd korter is voor een eenpijpsysteem.
Radiatoren zijn verbonden met twee punten van één buis zonder te breken. Hoe groter het verschil tussen de doorsnede van de hoofdleiding en de aftakking, hoe minder warmteverlies er zal zijn en hoe langer de leidinglengte. Met een dergelijke verbinding kunt u de radiator in de bypass-modus inschakelen en de stroom lokaal regelen zonder de algehele bedrijfsmodus te beïnvloeden – een onmogelijke taak voor een klassiek eenpijpsysteem.
Boven- en ondergeleiding van het tweepijpssysteem
Bij een tweepijpsregeling heeft bijna elke radiator een parallelle aansluiting op zowel de aanvoer als de retour. Dit veroorzaakt extra kosten en een toename van het volume van het koelmiddel, maar warmteoverdracht is ook mogelijk over langere afstanden..
In moderne installaties wordt een gecombineerde versie van het tweepijpssysteem gebruikt. De toevoer loopt langs de bovenverdieping, de retourstroom langs de benedenverdieping, ze zijn helemaal aan het einde verbonden met een pijp met een nominale doorsnede die het kanaal afsluit. De bovenste radiator wordt gevoed door de toevoer, vanaf de uitlaat – de volgende enzovoort tot de laatste, van waaruit het gekoelde water wordt afgevoerd naar de retour. Dit is de meest economische optie voor een tweepijpsysteem voor het verwarmen van grote oppervlakken. Een nadeel – het leggen van open buizen.
In een andere versie van het tweepijpsschema worden de aanvoer en retour samen gelegd. De radiatoren zijn op twee lagere punten aangesloten, wat helpt om de hoofdleidingen in de vloer te verbergen: aangezien de bedrading de leidingen die boven de radiator uitstijgen, uitsluit, wordt dit de onderste.
Collectorsystemen en vloerverwarmingsaansluitingen
Het combineren van verschillende soorten circuits is erg handig, het helpt om het verwarmingssysteem “aan te scherpen” voor verschillende technische omstandigheden. De technische implementatie van dergelijke projecten wordt vereenvoudigd met behulp van distributieverdeelstukken.
Het eerste type is een eenvoudige kam met twee rijen en afsluiters, die voor elke vleugel een paar takken heeft. Elk van hen kan worden uitgerust met een ander aantal radiatoren met een willekeurig verbindingsschema, maar meestal is het totale aantal secties niet groter dan tien.
Het tweede type collectoren heeft transparante kolven met vlotters voor een visueel visuele aanpassing van het debiet. Leidingen van vloerverwarming en spatborden van verschillende lengtes zijn verbonden met dergelijke knooppunten, in plaats van kogelkranen op elke lijn is een klepregelaar geïnstalleerd.
Vloerverwarmingscollectoren kunnen worden uitgerust met een extra recirculatiepomp en een gemeenschappelijke thermostaat. Dit is heel typerend voor gebouwen met meerdere verdiepingen, bijvoorbeeld bij het combineren van vloerverwarming met radiatoren op verschillende verdiepingen. De basistemperatuur van de koelvloeistof is 60-70 graden, wat veel is voor een warme vloer. Daarom mengt de pomp een deel van het water uit de retour, waardoor de vloerverwarming wordt verlaagd tot 35-40 ° С.
Het opbouwen van een ontkoppeling op de collectoren is ook handig voor onderhoud. U hoeft bij een storing niet de gehele verwarmingsinstallatie stil te leggen, aangezien elke sectie selectief kan worden uitgeschakeld en geleegd.
Boiler room apparatuur
Meestal worden collectoren voor alle verdiepingen in de stookruimte geïnstalleerd. Het is handig, de kosten van nog eens twee dozijn meter buizen kunnen niet worden vergeleken met de organisatie van een plaats voor een afzonderlijke verzameleenheid, en ze zijn behoorlijk omslachtig.
De ketelleiding is klassiek: er zijn afsluiters bij de uitlaten en een spoelfilter bij de retouraansluiting. De pomp is in de retourstroomopening geïnstalleerd en verbonden met een bypass. Het membraanexpansievat is verbonden met een willekeurig punt van het systeem en de veiligheidsgroep is via een aftakking verbonden met de toevoerleiding op één meter van de ketel.
1 – ketel; 2 – beveiligingsgroep; 3 – membraan expansievat; 4 – verwarmingsradiatoren; 5 – afsluiters; 6 – circulatiepomp met bypass; 7 – grof filter
Zoals altijd wordt aanbevolen om de ketelruimteapparatuur te verbinden met stalen buizen die een lagere lineaire uitzettingscoëfficiënt hebben dan kunststof. Het verdient de voorkeur om op polymeerfilament te pakken met een anaëroob afdichtmiddel.
Het blijft alleen om de afvoer- en waterinjectieleidingen aan het verwarmingssysteem toe te voegen op het laagste punt van het systeem. In aanwezigheid van een warme vloer worden hiervoor een paar collectorkabels omgeleid: een afvoer wordt uitgevoerd door de retourstroom en een spoeling door de aanvoer.
Radiatorleidingen
Er is geen speciale wijsheid in het aansluiten van radiatoren. De kraan van Mayevsky wordt in een van de bovenste kranen geschroefd, zoals verwacht kan er via de tweede warm water worden geleverd.
De onderste laterale leidingen zullen echter esthetischer zijn. Apparaten met éénpuntsverbinding worden in dit opzicht als een modern woord beschouwd, waardoor het mogelijk is om zowel de aanvoer als de retour naar dezelfde onderste radiatoruitlaat te starten.
Volgens hetzelfde principe kunt u een point-to-point-verbinding tot stand brengen, maar alleen aan één kant. Dit harnas ziet er minder omslachtig uit en er zijn veel standaardoplossingen. Meestal zijn schroefdraadverbindingen op radiatoren niet groter dan 2,5 cm, dus ze kunnen op FUM-tape worden verpakt..
Wat zijn de beste verwarmingssystemen voor een huis met twee verdiepingen? Heb je aanbevelingen voor een efficiënte en kosteneffectieve optie die zowel de beneden- als bovenverdieping kan verwarmen?