De watervoorziening van het landhuis kan worden uitgevoerd vanuit een collectieve geboorde put of autonoom zijn. In het eerste geval is het watervoorzieningsschema hetzelfde als dat van de centrale watervoorziening. Autonome watervoorziening heeft meer opties, en het belangrijkste is dat u het zelf kunt doen.
Goed
Als de datsja zich in een ecologisch veilig gebied bevindt, is de waterkwaliteit in de put hoger dan die van de geboorde put. Het water in de eerste watervoerende laag, dat de natuurlijke zuivering in de filterlagen van de bodem heeft doorstaan, bevat een minimale hoeveelheid metaalzouten en kan qua minerale samenstelling geschikt zijn voor consumptie zonder het gebruik van een waterbehandelingssysteem.
De constructie van een klassieke put is van het mijntype. Als de muren eerder waren versterkt met een frame van boomstammen, gebruiken ze nu vaker ringen van gewapend beton. De meest voorkomende merken zijn KS 10-9; en KS 15-9, waar KS een muurring is, betekent het eerste cijfer de diameter in decimeters, het tweede – de hoogte (GOST 8020-90).
Het bouwen van muren van onderaf is mogelijk als de put ondiep is (tot 6 m), de grond stevig is en niet verkruimelt, en wanneer de watervoerende laag is bereikt, is de instroom van water klein. Deze omstandigheden zijn zeldzaam, dus vaker worden de muren van bovenaf opgebouwd..
Eerst graven ze een kuil (totdat de bodemwanden van de mijn hun “vorm” behouden). Vervolgens worden verschillende kronen van het blokhut op de grond verzameld, in de mijn neergelaten, en naarmate de put dieper wordt, wordt het blokhut van bovenaf opgebouwd en geleidelijk neergezet..
De montagetechniek van betonnen ringen is nog eenvoudiger – in principe is het hetzelfde, maar het is gemakkelijker om met ringen te werken.
Een ander kenmerk van de put is dat, in tegenstelling tot putten met mantelbuizen, de dichtheid van de wanden handmatig moet worden verzekerd. Daarom, om de put te beschermen tegen het binnendringen van bovenwater, is het noodzakelijk om de naden af te dichten, een kleikasteel te installeren tot de diepte van bevriezing van de grond, een blinde ruimte te bouwen en in sommige gevallen zelfs het eenvoudigste regenriool te plaatsen.
Een echt autonome watervoorziening uit een put is het verhogen van water met een poort met een emmer. Zelfs als er elektriciteit is en er een pomp is geïnstalleerd, is dit eenvoudige apparaat in principe niet overbodig – de kwaliteit van de elektriciteitsvoorziening op het platteland is veel slechter dan in steden..
De keuze van het pomptype hangt af van de diepte van de put. Als de waterspiegel niet lager is dan 8 meter, worden oppervlaktepompen geïnstalleerd. Voor diepere watervoerende lagen moeten dompelpompen of pompstations met een externe ejector worden gebruikt. Het pompvermogen wordt bepaald door de hoogte van de waterstijging en de productiviteit (stroomsnelheid) van de put.
Het oppervlaktedeel van het watervoorzieningssysteem van een landhuis is afhankelijk van de aard van de werking en het type riolering. Hoe hoger het comfortniveau van het landhuis, hoe complexer beide systemen..
Aansluitschema van het pompstation naar de put: 1 – mesh filter; 2 – externe uitwerper; 3 – pijpleiding onder de diepte van bevriezing van de grond; 4 – nou ja; 5 – pompstation met een hydraulische accumulator; 6 – watervoorziening aan consumenten
Het belangrijkste voordeel van de put is echte autonomie van stroombronnen. U kunt altijd de benodigde hoeveelheid water verhogen.
Het tweede voordeel is dat al het werk aan de opstelling handmatig kan worden gedaan zonder tussenkomst van speciale apparatuur. Maar u moet weten dat de KS 10-9-ring 600 kg weegt (KS 15-9 – een ton). Daarom is het beter om ringen te kiezen met een zijhoogte van 60 cm (KS 10-6 of KS 15-6), die 1,5 keer minder wegen en gemakkelijker te bewerken zijn.
Een belangrijk voordeel is de mogelijkheid om de put schoon te maken, en de put op zand kan, indien dichtgeslibd, niet worden hersteld.
Nadelen:
- een groot volume grondwerk dat handmatig wordt uitgevoerd (alleen een elektrische lier kan worden gebruikt om de grond op te tillen);
- naarmate het dieper wordt, neemt de penetratiegraad af, dus het graven van diepe putten duurt enkele dagen (professionals praten over 3-5 ringen per dag);
- als er veel mensen in de datsja wonen, is het debiet van de put mogelijk niet voldoende om aan alle behoeften te voldoen;
- in ecologisch achtergestelde gebieden kan bronwater een complex filtersysteem vereisen.
Abessijn goed
Strikt genomen is dit geen put, maar een put. Wat de put gemeen heeft, is dat zo’n put werkt met watervoerende lagen die op een ondiepe diepte zijn gelegen. Maar als de putten dieper kunnen zijn dan 8-10 m, dan is dit voor de Abessijnse put de limiet. Dit komt door de kleine buisdiameter (tot 1,5 inch) en het gebruik van een handpomp, een oppervlaktepomp zonder ejector of met een ingebouwde ejector voor het hijsen van water. De diameter van de pijp van de Abessijnse put staat het gebruik van diepere oppervlaktepompen met een externe ejector niet toe.
Een gemaal uitgerust met een opslagtank, mechanische reinigingsfilters en automatisering is het meest geschikt om water op te tillen. Naast het verhogen van water, zal een dergelijk station verantwoordelijk zijn voor het transport naar de analysepunten. En zodat het en het bovenste deel van de put niet bevriezen en het water zelfs in de winter kan worden gepompt, moet de pijpkop zich in de caisson onder de diepte van bevriezing van de grond bevinden. Een Abessijnse put kan zelfs in een kelder of kelder worden geplaatst, het belangrijkste is dat de hoogte van de vloer tot het plafond 30-40 cm hoger is dan het gespleten pijpgedeelte voor de put. Een dergelijke verdieping maakt het al mogelijk om met watervoerende lagen te werken tot een diepte van 10 m vanaf het aardoppervlak..
Het proces van het plaatsen van de Abessijnse put zelf hangt af van de aard van de bodem. In de klassieke versie doorboor ik letterlijk de grond met een pijp, en stamp ik erin met een “oma” – hiervoor heeft hij een geslepen punt met een iets grotere diameter. Achter de punt bevindt zich een geperforeerd deel, bedekt met een metalen galonengaas (dit is het eenvoudigste mechanische filter voor het verwijderen van vaste deeltjes die in water zijn gesuspendeerd). Naarmate het dieper wordt, wordt het volgende segment op het vorige geschroefd, enzovoort, totdat de watervoerende laag is bereikt. Maar deze methode is goed voor losse bodems, voor dichte bodems – boren is noodzakelijk.
De voordelen van de Abessijnse put omvatten allereerst de eenvoud van het apparaat en de snelheid van penetratie (de methode zelf is uitgevonden om drinkwater te verkrijgen tijdens de campagnes van het Britse leger tijdens de koloniale oorlogen).
Aansluiting van het pompstation op de Abessijnse put: 1 – tip met een zeef; 2 – zuigmondkoppeling; 3 – pijp; 4 – terugslagklep; 5 – pompstation; 6 – grof filter; 7 – een kraan voor het aftappen van water voor de winter; 8 – caisson; 9 – handpomp
Er is maar één nadeel: bij langdurige stilstand kan de put dichtslibben, maar het is niet altijd mogelijk om hem opnieuw te slingeren.
Mogelijke nadelen zijn onder meer lage productiesnelheden of een slechte levensduur. Maar noch putten noch putten in het zand zijn hiertegen verzekerd..
Goed op het zand
Het kan met je eigen handen worden geboord als het niet dieper is dan 20 meter en dit laat de aard van de grond toe (er is bijvoorbeeld geen uitgang van rotsen).
Een statief van pijpen of hout met een hoogte van drie meter of meer wordt gebruikt als booreiland. En voor het hijsen van de boorkolom zijn een handmatige of elektrische lier en een katrol die aan de bovenkant van het statief hangt geschikt. Boorstangen kunnen gebruikt worden gekocht en na het boren weer worden verkocht. Boormachines en een kogellager kunnen worden gehuurd – het belangrijkste is om van tevoren te beslissen over de diameter van de omhullingspijpen en het type dompelpomp.
Het boren gebeurt in fasen. Elke 40-50 cm wordt de boor opgetild en van grond ontdaan. Naarmate de boor dieper wordt, worden de staven vergroot en nadat ze nat zand hebben bereikt, worden ze verwijderd en in de put gestoken met een boorbuis met een onderste segment met perforatie en een metalen gaasfilter. Vervolgens wordt een boor met een kleinere diameter in de mantelbuis gebracht en, afgewisseld met een kogelpers, wordt de put verdiept en schoongemaakt net onder het niveau van de volgende waterdichte laag..
Aan het einde van het boren wordt een laag fijn grind naar de bodem gedreven en begint de put te slingeren.
Met de installatie van een caisson is de bouw van de put voltooid. Het moet zo groot zijn dat de kop van de put en de aansluiting op een externe watervoorziening zich onder het niveau van bevriezing van de grond bevinden. Het is ook geschikt voor automatisering en afsluiters..
Naast de dompelpomp is ook een pompstation betrokken bij het watervoorzieningsschema, dat verantwoordelijk is voor het leveren van water aan verbruikspunten.
Putgemaal: 1 – putpomp; 2 – HDPE-buis; 3 – hoofd; 4 – hydraulische accumulator; 5 – grof filter; 6 – drukschakelaar; 7 – pompbesturingsstation; 8 jaar oude kraan; 9 – caisson
De voordelen van een zandput zijn onder meer een stabiele waterkwaliteit en een hogere productiviteit dan een put of een Abessijnse put..
Nadeel – duurdere apparatuur voor boren en watervoorziening.
Hoe wordt de watervoorziening van het landhuis geregeld? Is er een eigen waterbron of worden er externe bronnen gebruikt?