Warmwatervloeren hebben hun waarde al lang bewezen. Ze worden moedig gebruikt als de belangrijkste warmtebron en ze kunnen de taak aan. Bij het ontwerpen blijft echter de vraag welke buizen je moet kiezen voor een warme vloer.
Er zijn verschillende mogelijkheden:
- Metaal-plastic.
- Polypropyleen.
- XLPE.
U moet echter eerst begrijpen wat de vereisten zijn voor leidingen voor vloerverwarming en wat de bedrijfsomstandigheden zullen zijn. Als gevolg hiervan kunt u de lijst met materialen inkorten en tot een of twee optimale opties komen, waarvan het blijft om de meest betaalbare te kiezen.
Natuurlijke eisen zijn duurzaamheid en betrouwbaarheid. Onder deze woorden moeten de kwalitatieve kenmerken van pijpen echter worden overwogen zonder zo’n ruwe generalisatie..
Eisen aan leidingen voor vloerverwarming
Bij het vloerverwarmingssysteem worden buizen standaard over het gehele oppervlak van de verwarmde ruimte gelegd en gevuld met een dekvloer. De dekvloer is nodig om de warmte gelijkmatig te verdelen en te accumuleren. Reeds secundair om sterkte te bieden voor de installatie van vloeren.
De aansluiting op de ketel vindt plaats via de verdeelblokgroep. Een speciale aftakleiding met voldoende uitlaten voor directe aanvoer van warm water en retour wordt apart een verzamelaar of een kam genoemd. De collectorgroep wordt op één punt per verdieping geïnstalleerd, minder vaak is deze verdeeld in verschillende afzonderlijke groepen. Alle instellingen en aanpassingen, evenals het bewaken van de werking van het verwarmingssysteem, vinden precies op de collectorgroep plaats. Bovendien regelt de verwarmingsketel zelf de maximale temperatuur van de koelvloeistof in het systeem.
Over temperatuur. Voor vloerverwarming is de maximaal toegestane oppervlaktetemperatuur in woonruimten +28 ° C. Voor niet-residentiële woningen is de waarde iets hoger dan +31 ° С. Desalniettemin zijn warme vloeren in vergelijking met warmtetoevoer via radiatoren, waar het koelmiddel tot +95 ° C kan worden verwarmd, nauwelijks warm, hoewel dit voldoende is voor verwarming. Een belangrijke disclaimer, het is de temperatuur van het vloeroppervlak die wordt gereguleerd, en niet de koelvloeistof. In het geval van een sterke koudegolf of aanzienlijk warmteverlies, is de temperatuur van het koelmiddel voor het verwarmen van het huis nodig tot +36 ° C, hoger is gewoon onpraktisch.
De buizen worden gelijkmatig over de hele vloer gelegd. Om minder opwarming te vermijden waar het einde ligt, omdat het water al aan het begin een deel van de warmte heeft verloren, wordt de buis in een spiraal of spiraal naar het midden gelegd met een dubbele trede tussen de lussen en dan terug langs dezelfde route. Het blijkt dat de vloer op elk punt zowel opwarmt door de directe waterstroom als omgekeerd.
Als u al deze nuances kent, kunt u de vereisten voor pijpen voor een warme vloer uitspreken:
- Gebrek aan verbindingen in de dekvloer.
- Roestvrij.
- Sedimenten mogen zich niet ophopen op de muren, er mag geen dichtslibbing zijn.
- Flexibiliteit – buizen moeten gemakkelijk buigen en langs moeilijke routes worden gelegd.
Metaal-plastic
De basis is thermoplastisch, extrusief polyethyleen, versterkt met een versterkingslaag. Als versteviging wordt aluminiumfolie of metalen gaas gebruikt. De belangrijkste voordelen van metaal-polymeerbuizen:
- Flexibiliteit, vormvast na vervorming.
- Het is gemakkelijk genoeg om de binnendiameter bij het buigen te behouden.
- Treksterkte en matige lineaire uitzetting beperkt door de versterkingslaag.
- Geen zuurstofdiffusie.
- Levering in baaien van 200 meter.
Dit laatste punt wordt vaak gepresenteerd als het belangrijkste voordeel. Het is tenslotte de grote lengte van metaal-polymeerbuizen waarmee u lange verwarmingscircuits van een warme vloer kunt leggen zonder connectoren en koppelingen te gebruiken. Niet minder belangrijk is echter het perfect gladde oppervlak van de binnenwanden en de afwezigheid van zuurstofdiffusie. Gezien de vrij lage temperatuur van het koelmiddel in aanwezigheid van zuurstof, de ontwikkeling van verschillende anaërobe bacteriën en als gevolg daarvan verzilting.
Polypropyleen
Polypropyleen heeft vertrouwen gewonnen in zowel koud- en warmwatervoorzieningssystemen als in verwarming. Versterkte polypropyleen buizen zijn bestand tegen druk tot 25-35 bar en koelvloeistoftemperatuur tot +95 ° С. Deze voordelen zijn echter niet relevant voor vloerverwarmingssystemen..
Het tweede belangrijke punt zijn de te dikke muren van 2,5-3 mm, wat het ook niet aantrekkelijk maakt, omdat het voor het gieten in een dekvloer wenselijk is om een zo klein mogelijke buitendiameter te hebben.
Het materiaal wordt gekenmerkt door een hoge zuurstofdiffusie, ongeveer 900 mg / m2·dag. Gezien de watertemperatuur van +28 ° C worden ideale omstandigheden gecreëerd voor de ontwikkeling van aërobe bacteriën. In de loop van hun leven worden de muren dichtgeslibd totdat het kanaal volledig is geblokkeerd..
En het uiteindelijke oordeel “onbruikbaar” verdienen dergelijke buizen voor een maximale lengte van 6–12 meter, zonder de mogelijkheid om ze vrij te buigen om te leggen. Fittingen en soldeerverbindingen zijn vereist. De laatste, hoewel ze zich onderscheiden door verhoogde sterkte, zelfs meer dan persfittingen van metaal-kunststof, hangt het allemaal af van de kwaliteit van de installatie. Het is onmogelijk om er volledig op te vertrouwen dat de voegen na verloop van tijd niet zullen lekken, en ze mogen ook niet met beton worden gestort..
XLPE
Vernet polyethyleen buizen zijn in veel opzichten vergelijkbaar met metaal-polymeer buizen, in afwezigheid van alleen een versterkende laag. Ze zijn zelf behoorlijk sterk vanwege de verknoping van het polymeer op moleculair niveau. De toegestane temperatuur is maximaal +45 … + 60 ° С, wat past bij de vereisten voor een warme vloer, en een volledig glad binnenoppervlak met een minimale ruwheidswaarde, wat helpt om de hydraulische weerstand te verminderen en het risico op aanslibbing van leidingen te verminderen.
Buizen worden gefabriceerd en geleverd op rollen tot 150-250 meter lang, zodat het mogelijk is om ook over grote oppervlakken contouren te leggen zonder onnodige verbindingen.
Het nadeel van XLPE is de hoge thermische uitzettingscoëfficiënt. Bij een koelvloeistoftemperatuur van +28 ° C heeft dit nog steeds een zwakke invloed. Dit kenmerk wordt gecompenseerd door de flexibiliteit en elasticiteit van de buis, hoge compressielimiet.
De zuurstofdiffusie is iets lager dan die van polypropyleen – 650 mg / m2Dag, en nog steeds te hoog.
Keuze
In feite specificeerde geen van de opties de thermische geleidbaarheid van het materiaal. In polymeren is het inderdaad niet hoog, en logischerwijs geven stalen buizen, hoewel ze onderhevig zijn aan corrosie, toch veel actiever warmte af. Alleen in het vloerverwarmingssysteem is de snelheid van warmteoverdracht niet zo belangrijk. De uniformiteit van vloerverwarming is belangrijk, zodat zelfs een hoge thermische weerstand polymeermaterialen in de kaart speelt.
We kunnen met zekerheid zeggen dat polypropyleen niet geschikt is. Er is geen manier om van een groot aantal fittingen en aansluitingen af te komen, en polypropyleen laat zelf zuurstof door, wat bijdraagt aan dichtslibben.
De beste optie zijn alleen metalen-plastic buizen die gemakkelijk kunnen buigen, geen zuurstof doorlaten en een grote lengte hebben.
XLPE is een redelijk alternatief, maar alleen bij gebruik van een buis met een extra barrièrelaag om zuurstofdiffusie te elimineren.
Welke buizen kan ik het beste kiezen voor een warme vloer? Ik ben op zoek naar advies over de beste opties en materialen om een comfortabele en efficiënte vloerverwarming te kunnen installeren. Het is belangrijk voor mij om de juiste keuze te maken, dus alle suggesties zijn welkom!