Werken met hout: zagen en verbinden

SCHROEFVERBINDINGEN

Als er bij het indraaien van spijkers geen voorbereidende bewerkingen nodig zijn, moeten er voorbereidende werkzaamheden worden verricht voordat de schroeven worden aangedraaid. Er wordt eerst een gat gemaakt in het werkstuk met een afmeting van 2/3 van de diameter en 1/2 van de lengte van de schroef. In dit gat wordt een schroef gestoken, die gemakkelijk in de gewenste richting kan worden geschroefd, zonder het hout te splijten. Voor kleine schroeven kan het gat met een spijker worden gemaakt.

De punt van de schroef moet recht en spits zijn en de sleuf in de kop moet worden gedragen. De schroef kan beter in het hout worden geschroefd als deze is bedekt met een dun laagje zeep. Om te voorkomen dat de punt van de schroef aan de andere kant van de te verbinden onderdelen naar buiten komt, mag de lengte de totale dikte niet overschrijden. Verroeste schroeven mogen niet worden gebruikt, maar als er geen andere beschikbaar zijn, moet de schroef worden bedekt met een laagje olie.

LIJMVERBINDINGEN

Om houten onderdelen te verbinden, worden naast schroeven en spijkers veel lijmen gebruikt.

Van de warme (verwarmde) lijmen zijn de beste botten en vlees, die worden verdund in water in een verhouding van 1: 3. Deze lijmen worden op de markt gebracht in de vorm van tegels. Het oppervlak van de zelfklevende tegel moet vrij zijn van olie- en verfvlekken, holtes en scheuren.

De lijm wordt direct voor gebruik verdund. Meestal worden stukjes lijm ongeveer 6 uur in water gedrenkt, gedurende deze tijd zullen schadelijke onzuiverheden zoals vetten en oliën in het water drijven. Wanneer de lijm zacht wordt, wordt het overtollige water afgevoerd en verwarmd tot een temperatuur van 55-60 ° C. Het is het beste om een ​​pot met lijm in een schaal gevuld met water te plaatsen en deze te verwarmen, en het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de verwarmingstemperatuur niet hoger wordt dan 70 ° C. Roer de lijm constant totdat deze volledig is opgelost. De lijm die op de gelijmde oppervlakken wordt aangebracht, droogt na 5-25 minuten op (zelfs eerder op een warme plaats), dus het moet onmiddellijk na de voorbereiding worden gebruikt.

Koude (onverwarmde) lijm, zoals caseïnelijm, droogt langzamer, maar metalen oppervlakken roesten ervan. Bovendien verandert koudlijm de kleur van houtproducten die looizuur bevatten. Het voordeel van koudlijm is dat het goede waterdichtheid heeft en voor gebruik niet hoeft te worden verwarmd..

De koude lijm wordt opgelost in water onder toevoeging van alkali onder constant roeren (1 kg lijm lost op in 1,5-2 liter in ongeveer 30 minuten). De luchttemperatuur in de kamer moet minimaal 10-20 ° С zijn.

Bij het roeren wordt de koude lijm snel dikker, maar na een tijdje krijgt hij weer de nodige consistentie, dus het is niet nodig om er snel water in te gieten. Breng 50 g koudlijm in een uniforme laag aan op 1 m2 oppervlak. Goed gemengde koudlijm kan zelfs 5 uur na bereiding worden gebruikt.

Onder de lijmen op basis van synthetische harsen wordt epoxy veel gebruikt. Het wordt gebruikt voor lijmverbindingen die een speciale sterkte vereisen. Bij kamertemperatuur droogt epoxylijm binnen 24 uur.

De algemene regels voor het lijmen zijn als volgt: oppervlakken die volledig zijn gereinigd van de restanten van oude lijm of verf, moeten nauwkeurig worden afgesteld, de lijm moet gelijkmatig over het hele lijmgebied worden aangebracht, de te lijmen delen moeten stevig tegen elkaar worden gedrukt en vervolgens moet het product grondig worden schoongemaakt van de uitgeknepen lijm. Daarna is het noodzakelijk om staven of strips op de te lijmen delen te plaatsen en de kleminrichtingen daarop te bevestigen..

Dankzij dergelijke pakkingen wordt het product niet beschadigd en bedekt de krimp het hele gebied van het gelijmde oppervlak.

HOUTEN SNIJDEN

Zagen is een van de belangrijkste bewerkingen bij het werken met hout. Zagen gebeurt met verschillende zagen (afb. 1). Een frame (boog) zaag wordt gebruikt voor het zagen van grote planken en staven, voor boogvormige sneden – een ijzerzaag of een gesneden (smal mes) zaag. Naast deze zagen voor een thuiswerkplaats, is het ook nodig om een ​​handzame framenzaag van klein formaat aan te schaffen met een stalen frame en een set verwisselbare ijzerzaagbladen. Metaalzaagbladen moeten tanden van verschillende groottes hebben, die onder verschillende hoeken zijn geslepen. Voor werk is het handiger om een ​​zaag te gebruiken met tanden die in een hoek van 90 ° zijn geslepen (dergelijke tanden kunnen eenvoudig worden geslepen met een driehoekige vijl). U moet ook een ijzerzaagblad hebben met tanden van 110 °. De handframezaag kan worden gebruikt om een ​​ijzerzaagblad te bevestigen voor het zagen van metaal.

De zaagtanden moeten correct zijn ingesteld. De mate waarin de tanden worden gezet, is afhankelijk van de precisie waarmee de snede moet worden gemaakt. Getande set voorkomt dat het zaagblad vast komt te zitten in het te zagen hout. De tanden worden gescheiden met een verstelbare tang (een ervaren vakman kan hiervoor een tang gebruiken). Het is moeilijk om een ​​zaag te maken met een zaag met de juiste tanden, daarom wordt eerst een inkeping op het werkstuk aangebracht met een beitel of ander snijgereedschap, en daarna wordt het werkstuk door deze inkeping gezaagd.

Als de zaagtanden bot zijn, worden ze geslepen met een driehoekige vijl, waarbij het zaagblad in een bankschroef wordt gehouden. Het zaagblad mag niet meer dan 0,5 cm boven de bankschroefkaken uitsteken.

Het zaagblad op framezagen wordt vastgedraaid door het verbindingssnoer met een pin te draaien, op metalen framezagen – het vastdraaien van de vleugelmoer.

Het zaagblad kan vanuit het vlak van het frame naar de ene of de andere kant worden gekanteld. Zelfs bij een rechte zaagsnede moet de zaag ongeveer 30 ° naar rechts worden gekanteld om de bewegingsrichting van het zaagblad te kunnen zien. Er moet ook op worden gelet dat het zaagblad niet verdraaid wordt, d.w.z. het moet aan beide uiteinden dezelfde hellingshoek hebben..

Voordat u met zagen begint, moet het werkstuk worden afgebakend. Gebruik een vierkant van hardhout of staal om de richting van de snede aan te geven. Met zijn hulp wordt een markeringslijn op het werkstuk aangebracht, vervolgens wordt het vierkant 180 ° gedraaid en wordt een andere lijn getekend. Als de lijnen niet samenvallen of niet parallel zijn, wordt in het midden van deze lijnen de juiste snijlijn getekend.

Het te zagen werkstuk moet met uw linkerhand links van de markeringslijn worden gehouden, zodat uw duim de beweging van het zaagblad kan begeleiden (afb. 2, a). De vinger moet 1,5 cm boven het zaagblad rusten om letsel te voorkomen als het zaagblad uit de zaagsnede springt.

Bij het zagen moet de zaagslag zo lang mogelijk zijn, zodat de tanden over de gehele lengte van het blad in het hout komen. De zaag moet gelijkmatig worden bewogen, zonder schokken en zwaaien van links naar rechts of van boven naar beneden (afb. 2, b). Zorg ervoor dat het zaagblad niet afwijkt van de markeringslijn. Het werkstuk kan stevig in een bankschroef of op de werkbank van een meubelmaker worden geklemd, maar zodat het gezaagde uiteinde niet te lang is (afb. 2, c).

Bij vochtig hout loopt een laag geplaatste zaag vaak vast. Dit kan worden voorkomen door het zaagblad te bedekken met een laag zeep of olie. Het is noodzakelijk om het moment waarop het zagen eindigt in de gaten te houden. Aan het einde van het zagen moet de zaagslag kort zijn zonder overmatige druk, zodat de rand van het gezaagde werkstuk niet splijt.

Na het voltooien van het werk wordt de zaag met een stalen frame, ontdaan van zaagsel, gecoat met olie zodat deze niet roest, en wordt het zaagblad gedraaid met de tanden naar binnen.

KOELEN IN HOUT

Bij het maken van meubels, het plaatsen van een slot, het vervangen van deurscharnieren kun je niet zonder te beitelen. Zoals bij elk werk, vereist beitelen bepaalde vaardigheden en wordt het uitgevoerd met een speciaal gereedschap – een beitel. Voor timmerwerk worden de volgende soorten beitels het meest gebruikt: beitel met rechthoekige randen, brede beitel met snijranden, holle beitel voor timmerwerk, smalle spike-beitel (beitel).

Het metalen deel van de beitel is gemaakt van staal, het handvat en de hamer om te beitelen zijn van hout. Om het handvat van de beitel sterk genoeg te maken om hamerslagen te weerstaan, wordt aan het uiteinde een ijzeren ring gevuld. Het grootste deel van het bit is de snijkant, die meestal onder een hoek van 25 ° wordt geslepen (afb. 3, a).

De ongesneden onderkant van het bit is altijd recht (alleen bij holle bitjes is het afgerond). Bij het beitelen wijst de rechte kant van het bit naar het werkstuk en de afgesneden scherpe rand – naar het afgesneden deel van het werkstuk (afb. 3, d). Bij het beitelen moet rekening worden gehouden met de richting van de vezels en de structuur van het hout. Als u bijvoorbeeld in de richting van de houtnerf hamer, kan het product bij een te sterke impact splijten (afb. 3, e).

Bij het uithollen van een groef of mof wordt de beitel eerst loodrecht op de vezels gericht (afb. 3, b), en vervolgens in de richting van de vezels, waarbij het hout laag voor laag wordt afgebroken (afb. 3, c). Vergeet niet dat de steun waarop het werkstuk ligt stabiel moet zijn en niet veerkrachtig bij een botsing. Het hout wordt in dunne lagen afgehakt. De beitel moet stevig worden vastgehouden en het handvat stevig met de hele hand vasthouden.

Smalle diepe groeven en stopcontacten worden gemaakt met een beitel. Doorlopende groeven worden aan beide zijden van het bord gehamerd (Fig. 3, e). Holle beitels hollen groeven en nesten van ronde en ovale vorm uit en ronden ook de randen van het product af.