Schuurpapier of schuurpapier: soorten, soorten, korrelgrootte

Als u de technologie voor de productie van schuurpapier begrijpt, kunt u gemakkelijk het juiste vel vinden. Het is conventioneel verdeeld in drie groepen: grofkorrelig, mediumkorrelig en bijna nul voor afwerking. Er zijn andere subtiliteiten, zonder er rekening mee te houden, dat u het materiaal of het schuurmiddel kunt bederven..

Het graan kiezen. Van het verwijderen van oude verf tot het schuren van glasproducten

Op de achterkant van het schuurpapier zit een markering, maar deze kan verschillen afhankelijk van de fabrikant en het jaar. Het is beter om het te kopen door het persoonlijk te onderzoeken, en geen onervaren mensen te vertrouwen of het op internet te bestellen. Als dit niet mogelijk is, vertrouw dan op een combinatie van indicatoren, niet op cijfers. Omdat een en dezelfde korrelgrootte kan worden aangegeven door drie verschillende markeringen: P 800-21.8, 400-23 en J 700-21. In de tabel zullen we alle opties aangeven.

Tabel nr. 1. Markering van korrelgrootte

Kies in alle situaties ten minste drie varianten en begin met de fijnste korrel en eindig met de beste.

Verwerkingsmogelijkheden per materiaal:

• glas, plastic en steen gebruiken natte schuurmethodes, dus kies platen die vochtbestendig zijn. Als er chips zijn, begin dan met 3000 micron, voor lichte krasjes vanaf 1500 micron. Ga dan naar 1000 of 600 micron en werk af met 100 of 30 micron. Voor het glanzen wordt GOI-pasta gebruikt. Op lenzen, lenzen of schermen, zachtere verbindingen;
• hout en gipsoppervlakken – het is beter om fijnere kwaliteiten te kiezen om geen diepe krassen achter te laten. U kunt beginnen vanaf 1 duizend micron en eindigen vanaf 30 en lager;
• ijzer – gepolijst in verschillende maten, afhankelijk van de taken. Om de gewenste vorm te geven, neemt u de grofste fracties vanaf 4890 micron en eindigt u met nullen. In de regel worden 4–5 tussenliggende opties gebruikt. Grove schuurmiddelen voor zachte metalen zoals goud en tin kunnen niet worden gebruikt;
• oppervlak geverfd met verf op waterbasis – eindig schuren met schuurpapier met een korrelgrootte van bijna nul. Anders laat ze alle kleine krasjes zien.

Pas op dat u type en micron niet door elkaar haalt. Als de markering van F4 tot F22 laat zien, is dit grof schuurpapier, maar de korrelgrootte wordt alleen in micron gemeten en is gelijk van 4890 tot 885 micron. Bij het kiezen is het beter om de korrelgrootte 1 μm = 0,001 mm te noemen.

Voors en tegens van verschillende stichtingen

Sommige foundations zijn niet geschikt voor gebruik in een vochtige omgeving, andere zijn elastisch en wikkelen zich goed om krullen, er is een bijzonder sterke basis of juist zacht op dun papier en niet duur.

De meest voorkomende basics:

• papier – goedkoop, niet rekbaar en er zijn alle soorten graan, maar ze zijn niet sterk genoeg. Het is misschien waterdicht, maar in deze eigenschappen is het inferieur aan stof;
• stof – elasticiteit is hun belangrijkste plus- en minpunt. Enerzijds neemt de basis gemakkelijk de vorm aan van elk product, anderzijds brokkelt het schuurmiddel af bij sterk uitrekken. Duurzaam en vochtbestendig, maar duur;
• vezel – vaker gemaakt voor schijven, maar onvervangbaar bij het verwerken van steen. Het wordt gebruikt voor zeer harde materialen;
• gecombineerd – lagen stof en papier worden aan elkaar gelijmd en er wordt een schuurmiddel op de basis aangebracht. Heeft de voordelen van papier en stof, maar heeft een hoge prijs.

De basis heeft ook zijn eigen markeringen, die te zien zijn op het artikel of op de achterkant. De waarden zijn te zien in de tabel.

Tabel nr. 2. Markering van sokkels

Typen en methoden voor het aanbrengen van schuurmiddel

Let bij het kiezen op het type toepassing, sommige zijn meer geschikt voor producten met een kwetsbaar oppervlak, andere voor het slijpen van hard materiaal.

Tabel nr. 3. Markering van het type toepassing

Coating volgens applicatiemethode:

• door open vulling – 60% van het oppervlak is bedekt. Dankzij de holtes is het geschikt om materiaal af te brokkelen, spanen en gips worden er doorheen gegoten. Deze huid zal minder snel verstoppen;
• gesloten vulling – het schuurmiddel bedekt het web voor 100%. Ze zijn gekozen voor metaalverwerking, omdat het bij gebruik op een zacht oppervlak snel verstopt raakt;
• mechanische methode – minder uniforme toepassing door het gebruik van zwaartekracht. De deeltjes vallen aan verschillende kanten;
• met behulp van elektrostatica – de “scherpste” schuurlagen worden gemaakt. De impact op elk deeltje van een elektrostatisch veld verandert ze met een punt in één richting.

Het schuurmiddel wordt met harsen en lijm op het oppervlak gelijmd. Sommige zijn waterdicht of antistatisch.

Elk straalmiddel heeft zijn eigen taken

Een zacht schuurmiddel helpt niet bij het bewerken van glas of steen, maar een zeer hard schuurmiddel maakt diepe groeven in plastic of stopverf. Meestal worden de scherpste materialen gebruikt voor ruw schillen of vormgeven, en worden zachte materialen gebruikt voor egaliseren en egaliseren..

Meestal kunt u dergelijke materialen vinden:

• diamant is het meest duurzame en scherpste materiaal, maar duur;
• granaat – harder dan aluminiumoxide, maar slijt sneller. Meestal gebruikt voor hout;
• kwarts – bekend als “glazen huid” vanwege het veelvuldige gebruik in optica en keramiek;
• aluminiumoxide (amaril) – met sterke wrijving wordt het vernieuwd door chips die nieuwe facetten vormen;
• siliciumcarbide – de scherpste en meest betaalbare, vervangt diamantgrit in termen van eigenschappen. Gebruikt voor het verwijderen van metaal, keramiek en verf;
• electrocorundum – verschilt van aluminiumoxide door grotere sterkte, omdat het is gelegeerd met titanium, aluminium of chroom.

Als het niet mogelijk is om het materiaal extern te identificeren, laat u dan leiden door de lettermarkering.

Tabel nr. 4. Markering van schuurmiddel

Zelfgemaakte schuurvellen volgens oude recepten

Het eerste schuurpapier verscheen niet in 1833, maar duizenden jaren geleden. Kustbewoners gebruikten haaienhuid of gekookte lijm op vissenschubben. Verder smeerden ze er stukjes leer of stof mee in en besprenkelden ze met zand. Ambachtslieden die ver van de kust woonden, haalden lijm uit botten en aderen van dieren of gebruikten boomhars.

Om het effect op het behandelde oppervlak te veranderen, hebben de vakmensen verschillende versies van het canvas gemaakt. Op sommige vellen was een kruimel van edelstenen, op andere zand, en op de derde waren er gemalen schelpen of plantenzaden. Voor het bewerken van grote stenen of objecten werden metalen platen gemaakt, op het hete oppervlak waarvan een schuurmiddel werd aangebracht.

Moderne platen worden geproduceerd met hetzelfde type markering dat over de hele wereld wordt geaccepteerd. Oud schuurpapier dat is geërfd of gekocht op de bouwmarkt kan sterk verschillen van de geaccepteerde normen, dus focus je beter op het uiterlijk, dit helpt om fouten te voorkomen.