Ik hield heel veel van de winter. Hier heb je oud en nieuw, cadeaus, vakanties, ski’s, een ijsbaan in Neskuchny en ander winterplezier. Dat is alles – ze rende terug, skate. Ik hou niet van. Een paar jaar geleden gleed ze uit en brak haar been. Zoals in een film: ik viel neer, verloor het bewustzijn, werd wakker – een cast … Sindsdien draag ik geen schoenen met hoge hakken, beweeg ik langzaam in tijd en ruimte en je kunt me niet naar een ijsbaan lokken. Wat een ijsbaan! We hebben een ijsbaan op straat, zeker als het vriest na een dooi. Allerlei trappen en portieken roepen bij mij een bijzonder geestelijk ontzag op. En als de veranda op een modieuze manier is bekleed met marmer, is alles verloren! Aan onze laan bij de oever hebben de eigenaren de vooringang aangelegd met massieve platen van perfect gepolijste natuursteen. Net als de winter – zetten ze zorgvuldig mooie borden op: “Pas op, glad!” En hoe, zeg maar, zal ik “voorzichtig” zijn als ze het hele trottoir voor de ingang met deze platen neerleggen? Over het algemeen ontvouwt het spektakel zich elke keer, niet voor bangeriken.
En ze zijn typisch niet de enigen. Wij, arme passanten, moeten al onze wil verzamelen om op onheilspellend glanzende tegels of graniet te stappen. Dat is waar het echte circus is! Hier moet je al je vaardigheid, behendigheid en behendigheid tonen! Anders, krukken! Als je geluk hebt, kun je bij de gekoesterde deur komen. Als je een verliezer bent in het leven, lieg dan tegen je, mijn vriend, in een cast. In dergelijke gevallen grijpt iemand krampachtig de reling (indien aanwezig), iemand spreidt zijn benen op schouderbreedte uit elkaar en beweegt als een cyborg.
In dit artikel wil ik de eeuwige Russische vragen begrijpen en beantwoorden: wie is de schuldige en wat te doen? Wie is er verantwoordelijk voor de duizelingwekkende pirouettes op de veranda’s elke winter? En nog belangrijker: wat u moet doen om dit te voorkomen?
Ter verduidelijking wendden we ons tot de Moscow Society for the Protection of Consumer Rights. Het bleek dat de verantwoordelijkheid voor de kreupele ledematen en andere delen van het lichaam wordt gedragen door de instelling op wiens stappen je het “geluk” had om uit te rekken. Daarom heb je het volste recht om hem aan te klagen, wat je rechten moet beschermen en schadevergoeding moet eisen..
Maar niet allemaal zo eenvoudig. Ten eerste heeft u het ambulancepersoneel nodig om de plaats van uw val schriftelijk vast te leggen. Als u valt bij het binnenkomen, verlaten of in het gebied naast een winkel, bank, kantoor, sta dan in geen geval op! Ga ter plaatse liggen, rust uit tot de doktoren arriveren. Natuurlijk, als in de stad, zoals altijd, files en een ambulance niet snel zullen aankomen, en op straat -20 ° C, zal het moeilijk zijn. Er is nog een andere mogelijkheid. Als het je (met een gebroken been) door een wonder lukt om naar de kliniek te hinken, moet je een conclusie krijgen over het ‘feit van wat er is gebeurd’ en een uittreksel uit het medisch dossier.
Dan begint het plezier. Als blijkt dat uw knieën, enkels, ellebogen, polsen en onderarmen langdurig in een sanatorium moeten worden behandeld voor een normale werking, neem dan zeker een rekening van deze instelling. Verzamel ook alle bonnetjes en bonnetjes waaruit blijkt hoeveel geld u hebt uitgegeven aan medicijnen, onderzoek in een betaalde kliniek en het aanbrengen van dure pleister. Bovendien moet de organisatie op wiens voetstappen u gewond bent geraakt tijdens uw ziekte uw ziekteverlof betalen. Uiteraard worden alle onderlinge schikkingen bij rechterlijke beslissing genomen. Kortom, als het je lukt om vergoeding te krijgen voor lichamelijk lijden en morele schade, dan betekent dat dat je niet voor niets hebt geleden. Maar er zijn situaties waarin we zomaar onze armen en benen breken, niet op het “officiële grondgebied”. Stel dat ik mijn been breek bij de ingang van het landhuis van mijn vrienden. Het is duidelijk dat ik ze niet zal aanklagen. Maar het is goed voor hen om van tevoren voor de gezondheid en veiligheid van zichzelf en hun gasten te zorgen. Maar hoe? Zoals ik ontdekte, zijn er geen specifieke bouwvoorschriften en regels voor het “versieren” van de veranda. Daarom zijn toegangen tot winkels en kantoren niet verboden, wat betekent dat het overal mee mag versieren. Hier zijn de mensen en zijn verfijnd.
Graniet en hoe ermee om te gaan
Het is fijn om graniet op de vloer te hebben. Hij is niet bang voor vorst. De granieten vloer gaat honderd jaar of zelfs langer mee. Als het ook gepolijst is, in het algemeen schoonheid. Ziet er rijk uit – geen woorden, het kost echt veel – $ 80-224 / m2.
Drie soorten graniet: gepolijst graniet met groeven, gepolijst graniet, vuur behandeld graniet
Alles zou goed komen, maar in de winter kun je op zo’n veranda geen botten verzamelen. Wat te doen? Het oppervlak moet op de juiste manier worden behandeld. Bovendien is het helemaal niet nodig om de borden van de veranda af te scheuren. Het is voldoende om een team van arbeiders te bellen van een bedrijf dat graniet verkoopt. Zij zullen alles ter plaatse voor u doen. D.w.z:
Een verre verwant van graniet
Een uitstekend bekledingsmateriaal voor de veranda is keramisch graniet. We hebben al in detail over dit materiaal gesproken. Als u het zich herinnert, wordt het in Italië “gres porcellanato” (gres porcellanato) genoemd: gres – steengoed, porselein – porselein. Dus, zoals je kunt zien, is dit helemaal geen graniet. Qua samenstelling lijkt porselein-steengoed meer op keramische tegels: klei, kaolien, veldspaat, mineralen. Alleen de fabricagemethode is anders. Maar uiterlijk is het nauwelijks van natuursteen te onderscheiden, en de kleurkeuze is veel rijker dan de kleuren van natuursteen. Bovendien “verdraagt” porselein-steengoed onze vorst veel beter. Daarom kunnen platen (of tegels) van porselein-steengoed veilig voor de ingang van het gebouw worden gelegd. Wees gerust, ze zullen nooit kraken.
Maar om niet van zo’n veranda te verknoeien, heb je tegels nodig met een speciale behandeling – mat of met inkepingen. Het is overigens van porselein steengoed dat echte antislip tegels worden gemaakt..
Een onderscheidend kenmerk van antislip porseleinen steengoedtegels: het moet een reliëfoppervlak hebben
Wat de prijzen betreft, het hangt allemaal af van de kwaliteit en textuur van het materiaal. Ik vond vooral de Pave-serie van het Italiaanse bedrijf Marazzi leuk. Dit zijn tegels van 20 x 20 cm met diagonale inkepingen. Het ziet er erg stijlvol uit. Prijs $ 25 / m2 Tegels uit de Sigilli-serie zijn iets duurder. De strepen en cellen erop lijken te zijn uitgesneden met een mes. Zo’n artistieke “gravure” kost $ 29 / m2.
Speciaal voor de treden maken de Italianen tegels met schuurstrepen
Op onze markt zijn er tegels met antislipstrips, niet alleen in de vorm van sneden gemaakt. Een andere mogelijkheid zijn antisliptegels waarop stroken schurend materiaal zijn gelijmd. Als u de strip met uw handen aanraakt, voelt het ruwe oppervlak aan als een fijnkorrelige huid. De “huid” zal nooit van de tegel vallen: deze wordt niet gelijmd, maar gespoten. De “egoïstische” tegel kost $ 5 per stuk.
Overigens worden antislip porseleinen steengoedtegels niet alleen door Italianen geproduceerd. Hun productie was ook gevestigd in Wit-Rusland. Maar volgens de firma “Credit Keramika” is er niet veel vraag naar. Wit-Russisch porselein-steengoed kost ongeveer hetzelfde als Italiaans, maar de kwaliteit laat helaas te wensen over.
SureStep – Sure Step
Ondanks de enorme keuze aan antisliptegels, raad ik je aan om aandacht te besteden aan andere opties voor het decoreren van de veranda. Bijvoorbeeld op ShurStep (SureStep), dat uit het Engels is vertaald, is een zelfverzekerde stap. In tegenstelling tot de overzeese naam, is deze uitvinding puur Russisch, beschermd door een octrooi. Ze zeggen dat er in de hele wereld geen analogen zijn.
Zoals u weet, is alles ingenieus eenvoudig. Ik was daar zelf van overtuigd. ShurStep is een elastische strip (profiel) gemaakt van vorstbestendig elastisch rubber en geplaatst op de rand van de trede. Rubber behoudt zijn eigenschappen bij temperaturen van –60 ° tot + 60 ° C, slijt niet en bladdert niet af. De hoeken van de tegels worden elastisch waardoor de randen na verloop van tijd niet afbladderen.
Maar daar gaat het niet om. Het belangrijkste is HOE ShurStep werkt. Als er na een dooi plotseling vorst uitbreekt, vormt zich in de regel ijs op de tegels. Hierdoor verandert elk oppervlak in een roller. En als ShurStep op de trap wordt gelegd, hoeft u nergens bang voor te zijn. Wanneer we op de rubberen strip stappen, buigt het profiel en, terugkerend naar zijn vorige positie, breekt het ijs in kleine stukjes. Dat wil zeggen, slimme ShurStep reinigt zichzelf.
Het profiel wordt per stuk verkocht (de lengte van een stuk is 1185 mm). Als de treden van de veranda groter zijn, kunt u deze end-to-end leggen. Of ze nu halfrond of zigzag zijn, het maakt ook niet uit: flexibel rubber kan gemakkelijk op trappen van elke vorm worden aangebracht.
Maar er zijn twee belangrijke nuances. Ten eerste mogen de tegels niet dikker zijn dan 10 mm. Ten tweede worden eerst rubberen strips geplaatst en pas daarna de tegel zelf. En in geen geval is het andersom. De uitleg is simpel: het profiel heeft twee “poten” die onder de tegels door gaan. Zo wordt het profiel stevig op de treden bevestigd..
En verder. ShurStep wordt alleen in het zwart geproduceerd. Daar zijn ook redenen voor. Ten eerste, zoals u weet, is zwart een universele kleur en geschikt voor tegels van elke kleur en met elk patroon. Ten tweede zijn de zwarte strepen beter zichtbaar. En als bijvoorbeeld een persoon met een gezichtsvermogen van min zes thuis een bril vergeet, zal hij nog steeds zien waar de ene stap eindigt en de andere begint. Dus als iemand u meerkleurige rubberen strips gaat aanbieden, moet u weten dat dit nep is. Echte ShurStep alleen in zwart.
Antislip dorpels
Er zijn twee soorten antislipdrempels: sommige worden tijdens het leggen op de tegel bevestigd, andere kunnen op de afgewerkte veranda worden geplaatst
Naast ShurStep kunnen antislipdrempels ons behoeden voor letsel. Italianen maken ze fantastisch. Bijvoorbeeld de dorpels van het bedrijf “Folotek” (Folotek). Uiterlijk zien ze er zo uit: een metalen basis en elastische plastic inzetstukken. Maar de noot is heel slim gemaakt. Het heeft een speciale metalen “tong”, die bij het leggen onder de tegels wordt geplaatst. Folotekovskie dorpels zijn van drie soorten. De eerste optie is wanneer het reliëfinzetstuk in de basis wordt gedreven. Het kan na verloop van tijd worden vervangen. De moer zelf kost ongeveer $ 10 / lopende meter en het vervangende onderdeel kost ongeveer $ 3 / lopende meter. Het tweede type dorpels is volledig van metaal, maar heeft ook een reliëfoppervlak (prijs van $ 37-40 per stuk, lengte 2,7 m). En u kunt dorpels kopen die van bovenaf aan de tegel zijn bevestigd. Dan hoeven de tegels niet vervangen te worden door een nieuwe, met dorpels..
Scotch
Het blijkt dat er nog een mogelijkheid is om de veranda antislip te maken, op voorwaarde dat de tegels er al op zitten. U kunt een schurende antislip zelfklevende film kopen van de firma’s “Tri M” (“3M”) en “Folotek”. Het wordt verkocht op rollen met een breedte van 19 tot 50 mm, een lengte van 3,5 tot 18 m. U kunt het eenvoudig zelf plakken. Eerst moet je een strook van de gewenste breedte op de achterkant van de rol tekenen. Knip het vervolgens uit met een gewone schaar of een mes.
Houd er wel rekening mee dat de randen van de strip afgerond moeten zijn – op deze manier gaat hij langer mee en zal hij niet rond de randen uitpuilen. Maar in ieder geval gaat zo’n apparaat maximaal één seizoen mee. Een vierkante meter tape van 19 mm kost $ 1,2 / strekkende meter, 25 mm breed – $ 2, en tape van 50 mm kost $ 3.
Ons advies
Nu weet je wat je moet doen om in vrede te leven. Trouwens, er is nog een geweldige optie voor een veranda zonder gevaar. Om het probleem van gladde treden voor eens en voor altijd uit de weg te ruimen, raden wij u aan ze verwarmd te maken. Een elektrische verwarmingskabel wordt onder de veranda gelegd en de schoonmaker Petrovna zal het water van tijd tot tijd van de trap moeten borstelen. Maar dit is ideaal.
In de tussentijd kunnen we alleen op onszelf vertrouwen. Vertrouw bovendien op de snelheid van de eigenaren van de gladde veranda, die misschien zullen raden om het te besprenkelen met iets gemeens zoals technisch zout. In deze versie – vaarwel schoenen, maar het hoofd is intact.
Tekst: Nadezhda Kozlova
Hoe kan ik de trap veilig maken? Ik ben me bewust van de risico’s, vooral als er kinderen in huis zijn. Heb je enig advies over het installeren van een stevige trapleuning of kinderhekje? Moet ik de traptreden antislip maken of zijn er andere maatregelen die ik kan nemen om ongelukken te voorkomen? Ik zou graag wat tips horen om de trap veiliger te maken voor mijn gezin. Alvast bedankt voor je hulp!
Om de trap veiliger te maken voor jouw gezin zijn er verschillende stappen die je kunt nemen. Het installeren van een stevige trapleuning is essentieel, vooral als er kinderen in huis zijn. Zorg ervoor dat de leuning op de juiste hoogte is en goed bevestigd aan de muur. Daarnaast is het verstandig om een kinderhekje te plaatsen aan de boven- en onderkant van de trap om te voorkomen dat kinderen zonder toezicht de trap op- of aflopen.
Om de treden anti-slip te maken, kun je speciale anti-slip treden aanbrengen of anti-slip strips op de bestaande treden plakken. Zorg er ook voor dat de trap goed verlicht is, zodat iedereen de treden goed kan zien en niet struikelt in het donker. Het is ook belangrijk om regelmatig de trap te inspecteren op eventuele losse treden of leuningen en deze indien nodig te repareren.
Door deze maatregelen te nemen, kun je de veiligheid op de trap verbeteren en ongelukken voorkomen. Het is altijd beter om preventieve maatregelen te nemen, vooral als er kinderen in huis zijn. Veel succes en hopelijk zorgen deze tips ervoor dat de trap een veilige plek wordt voor jouw gezin.