Houten trap

De trap is het meest complexe volumetrische element van een woongebouw en biedt zijn verticale verbindingen langs verschillende paden. Door de eeuwen van zijn bestaan ​​in het huis, is het geëvolueerd van een strakke en steile spiraal, verborgen in de dikte van een stenen muur, tot een licht golfkarton dat vrij rondvliegt in een open ruimte..

We weten niet wie de eigenaar is van dit citaat – we hebben het geleend van een van de modieuze kleurenmagazines, maar het weerspiegelt de essentie van wat we trappen in ons huis noemen..

Daarom hebben we dit specifieke citaat vandaag genomen als het motto van het gesprek van vandaag. En zoals je misschien al geraden hebt, zullen we het vandaag hebben over trappen. We voorzien de glimlach van degenen die onze publicaties op de voet volgen: “Nou, er zijn weer trappen.” Ja ja. Je hebt gelijk, pas onlangs behandelde onze recensie trappen. Laten we eraan herinneren dat we het hadden over “nieuwerwetse” metalen houten trappen, vergelijkbaar met Duits en Italiaans, maar in Russische versie. En vandaag hebben we besloten om te praten over klassieke houten trappen. En zelfs niet over de Russische tegenhangers van schroefhouten die door dezelfde Duitse en Italiaanse firma’s op onze markt worden aangeboden, maar over de klassieke houten trappen, die ze in Rusland altijd wisten te doen.

Natuurlijk kunnen we onze recensie beginnen met geschiedenis, kijkend naar minstens een eeuw of twee geleden. Maar vandaag kozen we voor een eenvoudigere tactiek en keken we zelfs minder dan een halve eeuw geleden – in een tijd waarin de individuele woningbouw in ons land nog maar net begon. Waarom hebben we het Master Builder’s Handbook uit 1956 geopend? Dit is wat we daar lezen over trappen in het algemeen en over houten trappen in het bijzonder.

“De trap bestaat uit afwisselend hellende delen met een getrapt oppervlak (trappen) en horizontale delen (bordessen).

Volgens de locatie van de vluchten in het trappenhuis zijn er trappen met één vlucht, twee trappen en drie trappen. De breedte van het tussenplatform mag niet minder zijn dan de breedte van de mars, en de breedte van het vloeroppervlak wordt bepaald door de gunstige locatie van de toegangsdeuren naar de appartementen, maar het mag ook niet minder zijn dan de breedte van de mars. Het meest voorkomende type trap is een trap met twee verdiepingen, met opwaartse en neerwaartse trappen in bovenaanzicht gescheiden door een interval van 10-15 cm. De hoogte van de leuning boven het platformniveau is meestal 0,9-0,95 m. Het platformvloerniveau is 2 cm onder het vloerniveau van het servicepunt..

De trap dient omheind te zijn met stevige brandwerende wanden. De trap moet van de zolder worden gescheiden door muren en plafonds die niet minder brandwerend zijn dan de muren van het huis. In dit hekwerk kan alleen een opening voor de toegang tot de zolder worden aangebracht.

De treden van de marsen kunnen worden ondersteund door beide uiteinden op stringers of bowstrings (dubbele snaren), of – met het ene uiteinde op stringers, en met het andere – om in de muur te worden ingebed (enkelsnarig), of ingebed in de muur met slechts één uiteinde en vrij te hangen met het andere uiteinde (traploos). Met marsen zonder frame is het inbedden van het uiteinde van de trede in een bakstenen muur alleen mogelijk met muren die niet dunner zijn dan anderhalve steen.

Houten trappen voor algemeen gebruik zijn gemaakt van enkele en dubbele trappen. Volgens de voorwaarden van brandveiligheid is het gebruik ervan voornamelijk beperkt tot huizen met één en twee verdiepingen. Trappen bevinden zich op stringers of bowstrings.

Alle onderdelen van de houten trap zijn gemaakt van premium hout met een vochtgehalte van maximaal 12%. De treden van de treden zijn gemaakt van 3-5 cm dikke grenen of eiken planken, indien mogelijk zonder noesten. De stootborden zijn gemaakt van grenen planken van 2,5 cm dik; de boogstrings zijn gemaakt van planken van 18-20 cm breed en 7-8 cm dik. De trap op de stringers is veel mooier dan op de stringers, maar voor de stringer heb je balken met grote dwarsdoorsneden nodig, aangezien de inkeping voor de treden de trapbomen verzwakt. Marches en bordessen van gewone houten trappen zijn omzoomd van onderaf met dunne platen en gips om het risico op ontbranding te verminderen. ”

Maar ik vraag me af of er iets is veranderd in de wereld van klassieke houten trappen sinds de tijd dat het naslagwerk werd geschreven. In principe begrepen we dat de houten trap, omdat het het favoriete geesteskind van een individuele ontwikkelaar was, zo bleef – hier kon niets veranderen. Maar er kon immers al zoveel jaren niets veranderd zijn? We vroegen de medewerkers van het productie- en handelsbedrijf “MaLes” ons te helpen dit te begrijpen. Vandaag praten we met een vertegenwoordiger van het bedrijf, Alexander Serafimovich Topilsky.

Laten we beginnen met een verplichte vraag. Welke trappen biedt uw bedrijf aan??

Wij bieden alleen marcherende houten trappen aan. Wij maken geen wenteltrappen en daar zijn redenen voor. De trap die in het huis is geïnstalleerd, dient als decoratie. Ze moet mooi, slim en zo individueel mogelijk zijn. Het interieur van de woning wordt direct getransformeerd na het verschijnen van een trap erin. Zo beschouw ik een trap diep in mijn hart als een even belangrijk onderdeel van het interieur als meubels, maar meubels waar je ook op kunt lopen. Wij maken geen wenteltrappen. Natuurlijk kunnen we losse elementen maken: treden etc., maar trappen maken we niet helemaal. We doen het niet omdat wenteltrappen niet één voor één gemaakt kunnen worden, ze moeten in één keer in een serie gemaakt worden.

Voor de vervaardiging ervan is een scheepshelling nodig waarin de leuningen worden gebogen, enz. Hoeveel scheepshellingen kan een bedrijf zich veroorloven – twee of drie, niet meer. Op deze drie scheepshellingen worden twee of drie standaard maten trappen geproduceerd. Eenmalige klanten komen naar ons toe en op de een of andere manier wil ik ze niet elk drie soorten trappen aanbieden met kleine veranderingen in geometrie van de ene bestelling naar de andere. Het is beter om een ​​marcherende trap aan te bieden, daarvoor is elke klant zijn eigen. En we bieden onze klanten een volledig scala aan diensten, van project tot turnkey levering. Daarnaast kunnen we natuurlijk alle onderdelen maken volgens de tekeningen van de klant..

Zo vereist het herstel van trappen in oude huizen een exacte herhaling van het patroon van de oude trap, omdat de leuningen en balusters tijdens zo’n lange bedrijfsperiode barsten. We hadden de kans om ons bezig te houden met het restaureren van trappen en het maken van deuren volgens tekeningen, die al twee of driehonderd jaar oud zijn. Natuurlijk zullen sommige nuances verschillen, al was het maar omdat de oude deuren met de hand zijn gemaakt en nu op machines worden gemaakt. Maar over het algemeen herhaalt het de deur van driehonderd jaar geleden.

Verlies van projectidentiteit is de enige reden waarom u weigert wenteltrappen te vervaardigen?

Er is nog een reden. Naar mijn mening zijn wenteltrappen, ongeacht hun grootte, onhandig in het gebruik. Klim heen en weer, maar ga naar beneden … Dat wil zeggen, een wenteltrap is een trap met een risico voor het leven van de klant.

Er klonk een dreun op de houten wenteltrappen. Dit werd voornamelijk mogelijk gemaakt door tijdschriften die modieuze interieurs promoten..

Ze wedijverden allemaal met elkaar om te schrijven dat wenteltrappen compact, mooi en handig zijn. Compact – wat is, dat kan niet van deze trappen worden weggenomen. Mooi – nou, dat is voor wiens smaak. Maar met het feit dat ze handig zijn, zou ik het nooit eens zijn. We hebben al gevallen gehad waarin we een wenteltrap hebben vervangen door een marcherende. Het is gewoon dat mensen ooit een eerbetoon brachten aan de mode voor deze trappen, door het in een kamer te plaatsen waar genoeg ruimte is voor een normale marcherende trap. En toen zo’n ladder voor hen werd geïnstalleerd, leek het hen dat het goed was. Nadat ze het een jaar of twee hadden gebruikt, besloten ze dat het beter was om opnieuw te betalen, maar om een ​​comfortabelere ladder te hebben. Marcherende trappen die in gebruik zijn, zijn natuurlijk handiger.

Hoe noem je een marcherende trap?

We noemen een marcherende trap een die ofwel allemaal uit één rechte sectie bestaat, of uit meerdere rechte secties met wendingen ertussen. De trap kan langs de L-vormige wand worden geplaatst, of in de U-vormige wand, of in een aan vier zijden gesloten vierkant. In dit opzicht verschillen moderne trappen niet van degene die worden genoemd in het zeer klassieke “Handboek” dat u noemde.

Maar de moderne principes van trappenbouw als het belangrijkste functionele en decoratieve element van een woongebouw en een volwaardig object van technisch denken kunnen heel anders zijn dan de klassieke..

De keuze van vereisten en kenmerken van de trap is in de regel te danken aan de algemene architecturale en planningsoplossing van een woongebouw. Er waren herenhuizen waarin de trap, zoals ze zeggen, de “spijker” van het interieur was (maar dit is een vrij zeldzaam geval). Dit zou een open trap moeten zijn, willekeurig geplaatst in kamers met dubbele hoogte.

Het is vanuit verschillende gezichtspunten duidelijk zichtbaar en heeft een ceremonieel, meer bepaald representatief karakter. Spiegelachtige duplicatie van trappen is mogelijk om symmetrie te bereiken. De bovenste overloop wordt soms omgezet in een balkon of een deel van de galerij op de bovenverdieping. Over het algemeen heeft u voor een dergelijke trap alleen een enorm huis nodig.

Een andere trap bijvoorbeeld, zoals op de foto hiernaast, kan als “spijker” dienen. Een dergelijke planningsoplossing bepaalt in de regel de aard van de planning en artistieke en decoratieve beslissingen van het hele huis, d.w.z. dit zijn trappen waarbij het hele interieur exact daarmee moet overeenstemmen, en niet andersom.

Een open wandtrap is een optie als er minimaal één vlucht langs de wand omhoog gaat. Het is mogelijk om ongelijke marsen te organiseren, vooral als er meer dan twee zijn.

Ook afwijkende oplossingen zijn mogelijk, bijvoorbeeld wanneer de eerste vlucht open blijft en deze een representatieve uitstraling krijgt (door vergroting van de breedte of zorgvuldige afwerking van alle details etc.), en dan wordt de trap ingetogener of desgewenst meer verborgen en puur functioneel … Met zorgvuldige afwerking van details bedoelen we bijvoorbeeld het gebruik van uitgesneden balusters. Deze balusters kunnen bijvoorbeeld op CNC-machines worden gemaakt.

De introductie van elementen van een wenteltrap in het ontwerp kan helpen om ruimte te besparen – bij rechte vluchten op draaiplateaus zijn inlooptreden aangebracht. In sommige gevallen helpen inlooptreden om de hellingshoek van de trappen te verkleinen, waardoor de trap veiliger en comfortabeler wordt. Het openen van deuren naar draaitafels en balkons maakt ze moeilijk te gebruiken. Een voorwaarde in dit geval is de organisatie van trappenhuisverlichting..

Aangezien we het hebben over de veiligheid en het comfort van trappen, laten we dieper ingaan op deze kwesties. De vereisten om maximale veiligheid en gebruikscomfort te garanderen, zijn zo belangrijk dat het echt de moeite waard is om er nader op in te gaan..

We moeten beginnen met het feit dat marcherende trappen beperkingen hebben op de parameters van de trap. De breedte van de trede moet minimaal 80 cm zijn Op zo’n ladder kun je gemakkelijk klimmen en dalen, al zal het voor twee personen moeilijk zijn om hem te missen. Een smallere ladder wordt volledig onhandig om te bedienen.

Daarom is een breedte van 80 cm het minimum, wanneer het nog handig is om op en neer te gaan, is 90 cm acceptabel, 100 en hoger is comfortabel. De grootte van 100 cm wordt als optimaal beschouwd. De diepte van de trede moet minstens 30 cm zijn, dat wil zeggen, hij moet minstens de lengte van je schoen zijn. De hiel moet stevig en veilig op de trede passen, anders is de ladder niet veilig. Sommige bedrijven stellen voor om deze waarde te beperken tot 25 centimeter. Naar onze mening is dit sindsdien niet voldoende de lengte van de voet van een gemiddeld persoon is 27-30 cm (ik neem onmiddellijk een liniaal en meet mijn eigen voet precies in de schoen – 29 cm. Dus ik ben gewoon dezelfde gemiddelde persoon. – V.K.) En ieder van ons kan relatief normaal stijgen in elke trappen, maar het is niet normaal om er een af ​​te dalen. De meest comfortabele treden zijn van 30 tot 35 cm diep..

Een comfortabele opstaphoogte wordt beschouwd als 15 cm (deze waarde wordt in veel studieboeken en speciale edities genoemd). Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat de meest handige trede is met een hoogte van 17 tot 18 cm en een breedte van 30-35 cm. Het is handig voor een persoon van gemiddelde grootte om deze treden op en af ​​te gaan..

Waar komen deze waarden vandaan??

Ze worden allemaal berekend op basis van de gemiddelde stap van een persoon – 45-50 cm, dat wil zeggen, ongeacht de stijgingshoek, de som van de grootte van de stap – diepte (loopvlak) en hoogte (stijgbuis) – mag deze indicator niet overschrijden. Traplopen vereist een zekere inspanning, die toeneemt met een toename van de hellingshoek van de vluchten (van 30 naar 60 °). Onder een hoek van meer dan 45 ° wordt de trap “eenrichtingsverkeer”, dat wil zeggen dat het wenselijk is om langs de trap af te dalen in dezelfde positie als om te klimmen. Onder een hoek van 60 ° is zelfs het beklimmen van de trap moeilijk, daarom zijn bij een dergelijke hellingshoek meestal treden van variabele breedte voorzien. Over het algemeen geldt: hoe kleiner de hellingshoek, hoe comfortabeler de trap..

Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat kinderen en ouderen de trap zullen gebruiken. Om deze redenen is het raadzaam om de opkomst van de vloer op te splitsen in drie of zelfs vier delen met rustplaatsen of met slingertjes bij het draaien van de trap. Het is in dit geval dat de vluchttrap de eigenschappen van een spiraal krijgt, maar het is veel veiliger dan het. Zo’n trap wordt visueel beter waargenomen..

Als er kleine kinderen in huis zijn, worden er, naast de gebruikelijke leuningen, extra leuningen voor hen gemaakt. Voor senioren wordt de leuning herhaald op de muur.

Om jonge kinderen te beschermen bij het gebruik van de trap, worden nog twee trucs gebruikt. Ten eerste, in plaats van één baluster, kunt u er twee bij elke trede installeren (in dit geval kunt u dunnere balusters gebruiken) – zelfs een heel klein kind zal niet door zo’n “palissade” kunnen kruipen en daarom in het trappenhuis vallen. Ten tweede kunnen tijdelijke “poorten” worden geïnstalleerd aan beide zijden van de trap, waarbij constipatie niet toegankelijk is voor het kind. In dit geval kan het kind de trap niet op zonder de hulp van volwassenen. Als hij opgroeit en de trappen niet langer een bedreiging voor zijn leven vormen, kunnen de “poorten” eenvoudig worden verwijderd.

Bij het construeren van een trap moet men ook onthouden dat een trap niet alleen een hulpmiddel is om het menselijk lichaam naar de bovenverdieping te tillen. Het is ook een plek waar je dingen draagt, dezelfde meubels. En de ladder moet dit allemaal mogelijk maken. Inderdaad, niet in elk huis is het mogelijk om een ​​balk op het dak te installeren en, met behulp van een eraan bevestigde takel, dingen door het raam te tillen. En je zult dit niet elke keer doen als je een kast naar de tweede verdieping moet verhogen of verlagen..

Hoe en van welke trappen worden gemaakt?

Het fabricagemateriaal en het ontwerp van de trap hebben allereerst invloed op het artistieke beeld van het interieur. En houten constructies zijn de absolute favorieten van moderne ontwikkelaars. Milieuvriendelijk, warm, verschillende tinten massief houten elementen lenen zich voor verfijnde verwerking, traditioneel, mooi, betaalbaar, maar brandgevaarlijk.

Daarom is in een groot huis of instelling een trap gemaakt van niet-brandbare materialen wenselijk. Hier kunt u een universele methode aanbieden, wanneer het dragende deel van marsen en platforms is gemaakt van monolithisch gewapend beton en de treden en hekken zijn “aangekleed” met hout. Hierdoor wordt de brandwerendheid van de constructie verhoogd en is de betrouwbaarheid van deze belangrijkste vluchtroute bij brand gegarandeerd..

De eenvoudigste en goedkoopste trap is een trap die uit één recht gedeelte bestaat. Maar dergelijke trappen worden nu zelden besteld. We hebben op de een of andere manier zo’n experiment uitgevoerd. De klant vraagt ​​om de eenvoudigste rechte trap. Zo’n project is voltooid. Maar tegelijkertijd werd het tweede project voltooid: een trap met draaiplateaus. Ze lieten het project aan de klant zien, legden uit dat zo’n trap er veel spectaculairder uitziet en het huis zal transformeren. Ze dachten, keken en gingen toch akkoord met de tweede optie. Het kwam natuurlijk iets duurder uit, de prijs is hier afhankelijk van het aantal beurten van de grootte van treden en platforms.

De mooiste trappen zijn natuurlijk gemaakt van eiken en beuken. Maar dit zijn trappen, zoals ze zeggen, voor mensen met geld. Eik zelf is een vrij duur materiaal, alleen het originele bord dat werd gebruikt om trappen te maken kost 600 tot 1000 dollar per kubieke meter. Dit bepaalt allereerst de hoge kosten van dergelijke trappen. Eenvoudigere zijn trappen gemaakt van naaldhout: grenen, lariks.

Ze zijn goedkoper dan eiken en beuken – gedroogd naaldhout van goede kwaliteit en kosten 100 tot 200 dollar per kubieke meter, d.w.z. het materiaal kost bijna 5 keer minder. In totaal blijkt dat een trap van eikenhout 2-3 keer duurder is dan een trap gemaakt van dennennaalden van dezelfde maat en hetzelfde patroon. Nou ja, en dan wordt alles bepaald door de mogelijkheden en smaak van de eigenaren. Opgemerkt moet worden dat dezelfde trap van grenen en eiken er compleet anders uitziet..

Wat ze ook zeggen, eiken is op zichzelf een nobel materiaal, terwijl grenen grenen is. Ja, het is functioneel en mooi, maar het verliest bijna altijd in vergelijking met eiken. Goed afgewerkt gelakt eiken – het leeft, het gloeit zelfs van binnenuit.

De boom kan in een vrij breed bereik getint worden. Eiken en grenen gedragen zich op totaal verschillende manieren. Wanneer je dennen kleurt, wordt de hele textuur onthuld: die lagen waar minder hars is, absorberen de kleurstof en veranderen van kleur, waar meer hars dat niet doet. Het resultaat is dat de hele textuur zo veel wordt onthuld dat het product “vlekkerig”, meer bepaald “gestreept” blijkt te zijn. Daarom vervormt een kleine toon van hout alleen maar. Als we dennen willen verven, dan tot een zeer donkere kleur. Dit moet geleidelijk gebeuren, waarbij meerdere lagen beits worden aangebracht.

Ik moet zeggen dat ieder van ons zijn eigen idee heeft van wat de kleur van de trap zou moeten zijn. Mijn persoonlijke mening is dat coniferen in ieder geval niet getint mogen worden. Tinten bederft en verslechtert het uiterlijk van de voltooide trap. Het mooiste is naar mijn mening de natuurlijke kleur van de boom, of het nu naalden of eiken zijn. De eik kan natuurlijk getint zijn, maar heel, heel licht. Elke klant heeft hier altijd zijn eigen mening over. Ze moeten worden afgestemd op de kleur van de deuren en de kleur van het meubilair.

De klant heeft altijd gelijk, dus wij komen aan al uw wensen tegemoet, maar soms wordt de uitstraling hopeloos bedorven. Er was één bestelling toen een eikenhouten trap werd geverfd met wit email. De wens van de klant was ons natuurlijk duidelijk. Eik onderscheidt zich immers door een hoge slijtvastheid en zo’n trap gaat langer mee dan een naaldhouten trap. Maar over het algemeen is dit naar mijn mening de schade aan eikenhout. Plastic en grenen hadden immers net zo goed kunnen worden gebruikt – je kunt nog steeds niet zien onder een verflaag.

Een trap inpassen in het algemene ontwerp van een kamer is nooit eenvoudig. De eenvoudigste optie is wanneer de meubels en deuren donker (bijna zwart) zijn en de muren wit. Geef de trap dezelfde kleur, en je valt niet uit het “ontwerp”. Toegegeven, in dit geval maakt het niet uit van welk hout deze of die interieurartikelen zijn gemaakt, want onder de donkere kleur van de vlek is het nog steeds niet zichtbaar. Het is praktisch onmogelijk om het ontwerp achteraf te veranderen – je kunt geen licht hout maken van hout dat in zwart getint is, omdat de vlek drong diep in het hout. Met een dergelijk ontwerp zult u de rest van uw leven moeten leven. Daarom moet u goed nadenken voordat u het eerste houten meubel “zwart” maakt.

Om het lichte hout te matchen met het ontwerp van de kamer, moet je natuurlijk sleutelen. We hebben nu nogal wat bestellingen voor onze eigen huizen, en nu bouwen ze hun eigen huizen het liefst van natuurlijk hout: hout, ronde stammen, enz. Het interieur is ook van natuurlijk hout, voornamelijk van coniferen. De zachthouten trap past eenvoudig en gemakkelijk in zo’n afwerking. Maar vergeet niet dat het net zo gemakkelijk is om er een eikenhouten trap in te plaatsen. Hierdoor ontstaat een interessante combinatie van de natuurlijke kleur van naaldhout op de wanden met de natuurlijke kleur van het eiken van de trap..

Wat zijn de typische fouten die individuele ontwikkelaars maken, zelfs voordat ze de trap kwamen bestellen??

Een typisch ongeluk van degenen die bij ons komen om een ​​trap te bestellen, is dat ze deze al in een afgewerkt huis komen bestellen, waar een plaats overblijft voor de trap, niet gebonden aan de mogelijkheid om deze trappen te beklimmen. Meestal blijft er een opening van 1,5×1,5 meter over en men gelooft dat een comfortabele en handige trap in zo’n opening kan worden betreden. Dit is zelfbedrog. Alleen een ongemakkelijke en niet erg mooie trap kan in zo’n opening worden betreden, maar het zal nog steeds mogelijk zijn om deze te beklimmen. Maar heel vaak moet je de openingen opnieuw doen..

De eerste aanbeveling voor wie een trap wil maken is dat het trappenhuisproject gekoppeld moet worden aan het woningproject. Dat wil zeggen, vanaf het allereerste begin om de trap in het project te leggen en niet op dezelfde manier als de meeste architecten – tekent een symbool voor de trap, en dan blijkt dat het getekende symbool niets met de trap te maken heeft, omdat het simpelweg onmogelijk is om het in de overgebleven ruimte te passen. En het hele probleem is dat er nu zoveel architecten zijn, en er zijn zo weinig mensen die weten hoe ze trappen moeten ontwerpen dat dit in de regel niet past. De trap moet zijn ontworpen door een specialist. En dit moet gebeuren in de allereerste fase van het maken van een huis.

Er is een enorm contingent ontwikkelaars die geen architect inhuren, maar alles zelf ontwerpen. Er zijn ook redelijk verstandige projecten die met minimale aanpassingen worden uitgevoerd, maar er zijn ook ontwerpfouten. Dit is begrijpelijk – velen weten gewoon niet hoe ze een trap moeten ontwerpen. Voor hen kunt u een ander advies geven – neem contact op met een bedrijf dat vervolgens de trap gaat maken. Er zal zeker helpen.

In welk stadium moeten ze solliciteren?

Het is beter om dit in de ontwerpfase te doen. Zo ontwerpen we de trap zelf bijvoorbeeld niet, maar vertellen we je zeker welke opening er moet overblijven, waar de balken moeten komen en hoe de steunen gemaakt moeten worden. Helaas geven we dergelijke consulten als het huis al gebouwd is, en als gevolg daarvan moet er iets opgeknapt worden. En dit gebeurt bij bijna de helft van onze klanten..

Nog een fout waarvoor ik individuele ontwikkelaars wil waarschuwen. Metaal-houten trappen zijn nu in de mode, d.w.z. trap met metalen voet, “omhuld” met houten elementen. Veel mensen willen geld besparen bij het bouwen van een trap, en proberen zo’n trap op een ‘ambachtelijke’ manier te maken (we hebben het niet over de optie die je in nummer 8 in je tijdschrift hebt beschreven, maar over trappen gemaakt door een gewone lasser, ook al is hij zeer ervaren, maar geen specialist in de buurt van trappen). Hoeveel van dergelijke trappen we niet hebben omhuld, we hebben praktisch geen enkele normale trap gezien. Het is alleen dat degenen die een ladder hebben gekookt, ongeacht welke specialisten ze zichzelf noemen, het strikt met het oog koken en het in de regel koken op de manier die handiger is om te koken, en niet op de manier waarop het nodig is om een ​​ladder te maken.

Hierdoor heeft elke trede zijn eigen hoogte en breedte en blijkt de trap oncomfortabel te lopen. Bovendien zijn al deze defecten niet zichtbaar voordat ze met hout worden omhuld. En zodra het omhuld is, wordt het meteen duidelijk dat de trap “kurguzaya” is. Daarom moesten ze in alle gevallen de metalen basis opnieuw aanbrengen. Over het algemeen moet een houten trap er mooi uitzien als de metalen basis prachtig is ontworpen en even mooi is vervaardigd..

In de regel vergeten de meeste klanten het ontwerp van de trap, dat wil zeggen de bescherming tegen vallen in deze opening. Dan blijkt ineens dat het ontwerp van de opening bijna de helft van de prijs van de trap kost. En mensen schrikken soms terug als je ze dat vertelt. Maar zonder dit kan de trap gewoon niet worden gemaakt..

En als laatste zou ik de aandacht van uw lezers willen trekken. Sommige firma’s bieden de klant aan om de trappen met gekleurde lak te bedekken. Er zijn geen meerlaagse passages met beits, enz. Nodig. arbeidsintensieve operaties. Toegegeven, we gebruiken deze methode ook, maar we waarschuwen de klant altijd waar dit toe zal leiden. En hij leidt hiertoe. Na een tijdje zal de lak verslijten – het zal gewoon op de treden “wrijven”. En het zal onmogelijk zijn om de oorspronkelijke kleur van de vernis thuis te herstellen. Dat wil zeggen, na 4-5 jaar verliest de trap zijn uiterlijk..

Met de traditionele methode kleurt u het hout zelf en bedekt u het met kleurloze vernis. Elke vernis wordt natuurlijk gewist, hoe duurzaam deze ook is. Het enige verschil is dat de ene sneller wist en de andere langzamer. Om de “afgeveegde” laag kleurloze vernis te herstellen, pakt u gewoon een penseel en brengt u een nieuwe laag aan. Deze operatie duurt slechts een uur of twee en uw trap ziet er weer als nieuw uit. Gekleurde lak kan niet zo gemakkelijk worden hersteld. Het lost de vorige vernislaag op en het resultaat is een leem. Je kunt natuurlijk een spuitpistool gebruiken om te restaureren, maar hoeveel huizen hebben we waar je veilig met een spuitpistool kunt werken? Je vult tenslotte de muren en … Over het algemeen verpest je het interieur. Dus de klassieke optie qua onderhoudbaarheid verdient ook de voorkeur.

We begonnen ons gesprek van vandaag met een vermelding van geïmporteerde trappen, die breed vertegenwoordigd zijn in onze markt. Dit wil niet zeggen dat Italianen of Duitsers geen plaats hebben op onze markt – ze bieden echt coole trappen. Maar geen van beide landen heeft zijn eigen bos – hun bos is voornamelijk van ons, Russisch. Dus waarom maken Italianen en Duitsers uit hetzelfde bos een trap die voldoet aan de beste wereldnormen en “veel geld” waard is, en wij maken trappen die veel goedkoper en slechter van kwaliteit zijn. Ik stelde deze vraag in een van de firma’s die Italiaanse trappen verkopen. En weet je wat je als reactie hebt gehoord? – “Wij ruilen graag trappen en elementen voor de bouw ervan in.

Binnenlandse firma’s komen vaak naar ons toe en bieden hun goederen te koop aan. Dezelfde balusters brengen een lust voor het oog. Maar na verloop van tijd zijn deze prachtige balusters bedekt met scheuren en komt de koper onmiddellijk bij ons terug met claims. We zijn gewoon bang om mee te doen. Vrij normale trappen komen uit de Baltische staten – dit zijn vrij dure producten, omdat elke baluster is versierd met handgravures. Maar het is in ieder geval niet eng om ze te verkopen – ze drogen niet uit en veroorzaken geen klachten. ”

Dus waarom gebeurt dit allemaal? Is het echt mogelijk in Rusland, waar niet eens een eeuwenoude, maar vele duizenden jaren ervaring is met het gebruik van hout voor de constructie van alles, er is geen manier om trappen van hoge kwaliteit te maken?

De vraag is complex. Een van de redenen hiervoor is dit. Buitenlanders kopen hout van ons, zoals ze zeggen, “aan de wijnstok”, d.w.z. in de vorm van vers gezaagde stammen. Ze kopen bij ons geen gedroogd hout, maar zagen en drogen de stammen liever zelf. Het kost veel energie om hout te drogen en energie is duur. Een binnenlandse fabrikant verkort, om de energiekosten te verlagen, vaak de droogmodi of voert een versnelde droging uit. En het resultaat is ofwel slecht gedroogd hout, ofwel hout verbrand door een overschatting van de droogtemperatuur. Bovendien ziet het bord er aan de buitenkant gewoon perfect uit. Maar zodra je het begint te verwerken, barst het meteen uit elkaar.

En als het niet meteen barst, zal het na verloop van tijd zeker barsten. We hebben ons herhaaldelijk “hierin geduwd” totdat we de juiste ervaring hebben opgedaan en normale leveranciers hebben geselecteerd. Dat wil zeggen, we nemen hout nergens meer mee en waar het goedkoper is, nemen we alleen hout van die drogers waarvan we zeker weten dat we de droogtechnologie volgen. Het afdwingen van de naleving van de droogtechnologie is alleen economisch mogelijk, d.w.z. weigeren om slecht gedroogd hout te nemen. Als je weigert, wordt het bos direct opgekocht en ligt het niet in het pakhuis. Dat wil zeggen, het is opgepikt. En we kunnen het ons niet veroorloven om trappen te bouwen van ‘rotzooi’ – we moeten tenslotte de klant en onszelf in ieder geval een beetje respecteren. Als je een keer vals speelt, verlies je veel meer.

Daarom, als u een trap van hoge kwaliteit wilt die lang en lang meegaat en u zal overleven, moeten alle details van de trap van droog materiaal zijn gemaakt en moeten worden gelijmd. Feit is dat trappen, balusters en andere elementen van massief hout in de regel leiden en na een tijdje zowel hun vorm als uiterlijk verliezen. Verwijzingen naar het feit dat trappen vroeger op deze manier werden gedaan, zijn niet helemaal consistent. Vroeger werd hout tientallen jaren gedroogd voordat het werd gebruikt om trappen te bouwen. Dit gebeurde onder luifels in de wind, met als resultaat dat de boom volledig droog was.

Nu is al het drogen kunstmatig. En kunstmatig en natuurlijk drogen zijn, zoals ze in Odessa zeggen, twee grote verschillen. Daarom, als een stap wordt gemaakt van een kunstmatig gedroogde plank, zal deze na een tijdje zeker worden geleid en zal hij barsten. Daarom is het absoluut noodzakelijk om het van afzonderlijke planken te lijmen – plots. Het perceel moet een bepaalde grootte hebben. Goedkope verlijmde producten worden samengevoegd tot een gladde verbinding – twee gladde oppervlakken worden aan elkaar gelijmd. Ik moet zeggen dat een dergelijke verlijming geen langdurige service biedt. Veel grotere betrouwbaarheid en duurzaamheid wordt geboden door de plots door de “sleutel” te lijmen. De “deuvel” heeft een bepaalde maatverhouding in verhouding tot de te verlijmen percelen.

Bij het verbinden van onderdelen blijven er holtes tussen om eventuele maatveranderingen door vochtveranderingen te compenseren. Om ervoor te zorgen dat een trap, die vrij duur is, lang en foutloos kan functioneren, moet deze worden “gelijmd”. En dat doen alle zichzelf respecterende trappenfabrikanten over de hele wereld..

Nou ja, en de laatste verplichte vraag. Prijzen?

De gemiddelde prijs van componenten voor één strekkende meter van een recht stuk trap ziet er als volgt uit:

stringers 2 st. x 1 p./m – $ 240;

stappen 3 st. – $ 105;

stootborden 3 st. – $ 60;

balusters 3 st. – $ 75;

kussens 3 st. – $ 15;

leuning 1 p./m – $ 25.

TOTAAL: $ 520

Deze lijst omvat niet de afwerking en andere noodzakelijke elementen, zoals steunpalen, “plinten”, pluggen, enz., Evenals de kosten van montage, toning (+ 5%) en vernissen (+ 5-10%). Houd er bij het schatten van de kosten rekening mee dat de kosten van de haspel ongeveer 2,5 keer hoger zijn dan de gebruikelijke.

Over het algemeen kost een goede “kant-en-klare” trap voor één verdieping: van dennennaalden – 2,5-4 duizend dollar; eik – van 4 tot 7 duizend dollar.

Tekst: Vadim Kovalev