Fokken van indoor Indo-honden: onderhoud en verzorging

Voordelen keerbinnen houden

Om u ervan te overtuigen dat het fokken van Indo-honden winstgevend en vrij eenvoudig is, volgen hier de voordelen van deze vogels:

• in tegenstelling tot gewone tamme eenden hebben Indo-eenden mager, roodachtig dieetvlees, enigszins vergelijkbaar met wild, maar niet taai;
• vogels zijn kieskeurig over eten, ze plukken graag zelf het gras, als je een plek hebt om te grazen, kunnen ze afval uit de keuken eten, bijvoorbeeld wortelen en andere groenten schillen;
• eendeneieren bevatten minder cholesterol dan kippeneieren, ze zijn gezonder;
• Indo-eendjes planten zich meestal goed voort, er is geen aankoop of onafhankelijke opstelling van een broedmachine vereist, het is niet nodig om eendjes te zoeken en te kopen;
• het gewicht van een volwassen woerd kan meer dan 6 kilogram bedragen, vrouwtjes zijn kleiner, maar ook vrij groot;
• De teelt van Indo-Ducks duurt 12-13 weken, dat wil zeggen, na drie maanden is het al mogelijk om te slachten. Er kunnen meerdere individuen worden gehouden voor fokdoeleinden;
• Indo-vrouwen verdragen vorst goed, het is niet nodig om de detentieplaats te verwarmen;
• Indo-eenden zijn vrij rustige en rustige vogels, tijdens hun kweek in de tuin is er niet zo’n geroezemoes en huilen, zoals het geval is bij ganzen, kalkoenen of gewone eenden.

Rassens

Indo-vrouwen zijn onderverdeeld in huiselijk en wild. We zijn natuurlijk meer geïnteresseerd in de eerste variëteit, binnenlandse muskuseenden zijn groter van formaat, maar wilde exemplaren lopen meestal beter. Indo-eendenrassen verschillen voornamelijk alleen in kleur van het verenkleed: zwart, wit, blauw, bruin, zwart en wit, wit met een patroon.

Merk op dat op veel boerderijen verschillende rassen vaak worden gemengd, wat resulteert in verschillende kleurvariaties. Afzonderlijk kunnen we een dergelijke ondersoort onderscheiden als mulardy – een mengsel van Peking en muskuseend. Mulard zijn winterharde vogels met een uitstekende vleesproductiviteit, maar steriel.

Geplaatstniet voor inhoud

Om zelf Barbarijse eenden te fokken, moet je drie of vier vrouwtjes en één woerd achterlaten, die nakomelingen zullen krijgen. De kosten van een Indo-vrouw, die wordt gekocht om vlees te verbouwen, meestal aan het einde van de lente, kunnen variëren van 80 tot 200 roebel. Een volwassene, bijvoorbeeld een al haastend vrouwtje, kost ongeveer 1000 roebel.

Een gewone, maar aparte schuur is best geschikt voor het kweken van Indo-eenden, ze kunnen slecht opschieten met andere vogels. In de zomer is een eenvoudig hek met een luifel voldoende, het belangrijkste is dat de vogels worden beschermd tegen het binnendringen van honden, katten, wilde roofdieren, ratten die op eieren en eendjes kunnen jagen.

Idealiter hebben Indo-meisjes een huisschuur waar je kunt overnachten, maar ook een plek voor dagwandelingen, want deze vogels houden van frisse lucht en zon. Het huis moet goed geventileerd zijn, maar vrij van tocht. Kleine boomstammen, balken, die op een hoogte van niet meer dan 40 cm vanaf de vloer zijn gemonteerd, zijn zeer geschikt als zitstok. Elk vrouwtje heeft haar eigen nest nodig als je gezonde en smakelijke eieren wilt en dan eendjes.

Als nest is het heel goed mogelijk om de meest gewone houten, kartonnen of plastic dozen te gebruiken, die bedekt zijn met zaagsel, jute of stro. De eend zelf verwarmt het nest met zijn eigen dons wanneer hij de eendjes gaat uitbroeden. De nesten worden uit de buurt van de ingang van de schuur geplaatst, op een schaduwrijke, rustige plek. Je kunt ook losse huizen bouwen van planken met een dak en een ingang voor een eend.

Indo-eenden kunnen ook in kooien worden gehouden door ze in rijen te plaatsen en voor de helling van de vloer te zorgen, zodat uitwerpselen zich niet onder de poten van de vogel verzamelen. Deze manier van bewaren wordt echter alleen gebruikt in gevallen waarin er zeer weinig ruimte op de site is. Het is moeilijker om voor de kooien te zorgen, en de eend zal niet zo comfortabel zijn als in relatieve vrijheid..

Over het algemeen heeft elke volwassene ongeveer 1-1,5 m2 ruimte nodig.

Belangrijk! Het zwakke punt van Indo-Ducks zijn hun korte poten. Ze hebben beddengoed nodig, bij voorkeur niet-vervangbaar. Het is dus gemakkelijker om voor de vogels te zorgen, u hoeft niet elke keer het beddengoed te verwijderen, chemische processen zullen alles voor u doen en er komt warmte vrij, wat belangrijk is in de winter.

Als u eendagskuikens hebt gekocht, moeten ze eerst in een doos met beddengoed onder een gloeilamp worden bewaard om voor warmte te zorgen. Na een week hebben de kuikens meer ruimte nodig, en vanaf twee weken kunnen ze vrijgelaten worden om in een hek naar buiten te rennen.

Indo-vrouwen bereiken geslachtsrijpheid na zes tot zeven maanden. Als je in de lente eendjes koopt, kunnen de volwassen vrouwtjes in de herfst eieren gaan leggen. Het paarseizoen begint traditioneel in februari en het leggen van eieren begint in april. U kunt het proces regelen door verse eieren te markeren met een marker, een datum in te stellen zodat ze elkaar niet overlappen – 15-18 dagen is de optimale tijd, uit dergelijke eieren kunnen kuikens het beste uitkomen.

Het vrouwtje gaat zitten als er ongeveer 20 eieren zijn.Het broedproces duurt ongeveer een maand – van 28 tot 35 dagen. Het moederinstinct van Indo-meisjes is zeer goed ontwikkeld, moeders zijn zorgzaam.

Gemiddeld brengen Indo-eenden 80-110 eieren per jaar, de piek is in de herfst en lente, waarna de eierproductie binnen drie maanden duidelijk afneemt. Het gemiddelde gewicht van een Indo-eend-ei is 75 g.

Drinker en voeder

Natuurlijk hebben Indo-Ducks een drinkbak en een voerbak nodig. In tegenstelling tot andere soorten eenden en ganzen hebben ze geen reservoir nodig, in de winter is het daarentegen schadelijk voor hen om te zwemmen – veren kunnen bevriezen en bevriezen. Maar ze drinken ook veel indocks, dus als de eendjes in de eerste fase voldoende vacuüm drinkbak hebben uit een gewone literpot, ondersteboven gedraaid in een container met lage zijkanten, dan hebben volwassen vogels een grotere drinkbak nodig.

Over het algemeen kan letterlijk alles als voer- en drinkbak worden gebruikt – een oude trog of een kom, bij voorkeur een kleine, een doe-het-zelf-trog voor droogvoer gemaakt van planken. De lengte van de voederbak moet zo zijn dat alle vogels tegelijkertijd kunnen eten – ongeveer 5 cm voor elke binnenkamer. Er zijn ook speciaal gekochte opties – een vacuüm drinkbak voor 10 liter water kost bijvoorbeeld ongeveer 400 roebel.

Belangrijk! Indo-vrouwen houden niet van vocht, dus het is raadzaam om de drinkbak op een pallet te zetten, een standaard zodat het permanente diepe beddengoed niet nat wordt.

Pitanniet

Wat betreft voeding, zoals we al zeiden, Indo-meisjes zijn pretentieloos. In de eerste dagen van hun leven krijgen eendjes een fijngehakt gekookt kippenei. In dit geval is het beter om voedsel op de rug van de eendjes te gieten – ze zien het in beweging en proberen de kruimels eraf te pikken. Het is eenvoudig om ze aan een drinker te laten wennen – om het met een snavel in het water te dopen. Dan kun je beginnen met het toevoegen van gehakte groenten, gemalen granen, magere kwark. Er zijn speciale mengvoeders voor Indo-meisjes, maar vaak besluiten de eigenaren om vogels uitsluitend op hun eigen voer groot te brengen, het is veel goedkoper.

In de zomer zijn Indo-meisjes erg bereid om in het gras te pikken – in de wei of uit de feeder. Maar groenten alleen zijn niet genoeg voor de vogels om actief aan te komen, dus gebruiken de meeste eigenaren mash-ups – gehakte groenten, geraspte groenten met gemalen graan.

Eenden zijn dol op eendenkroos, wormen, maar je zult dit voedsel in het dichtstbijzijnde reservoir of in de tuin moeten halen. U kunt geraspte courgette, pompoen, voederbieten toevoegen aan de vogelbrij. Ze houden van eenden en hele maïskorrels, die afzonderlijk kunnen worden gegoten. Volwassen vogels worden meestal twee tot drie keer per dag gevoerd..

De benodigde hoeveelheid voer is ongeveer 350-400 g per volwassene en 1 liter water per dag, vrouwtjes eten minder. We begrijpen dat het moeilijk is om elke keer de exacte hoeveelheid voer te berekenen, dus let gewoon op – als de puree en granen na het voeren overblijven, kun je ’s avonds iets minder geven. Als de vogels alles hebben opgegeten en bezig zijn met het zoeken naar voedsel in de volière, verhoog dan de portie.

Het is erg handig om groene uien, beendermeel, krijt, schelpsteen, vis- en vleesafval, meel of cake toe te voegen aan het Indo-eenddieet, voeg een beetje puree toe.

Belangrijk! Heet en warm voedsel mag niet aan Indo-vrouwen worden gegeven!

Profylaxeica ziekten

Massale sterfgevallen onder Indo-vrouwen zijn uiterst zeldzaam. Deze vogels hebben een sterke immuniteit. Als u eendagskuikens koopt, kunt u een antibioticum kopen bij een veterinaire apotheek en ze drie dagen ter preventie geven. Sommige eigenaren geven er de voorkeur aan om de snavel en poten van de eendjes gewoon te spoelen met een oplossing van kaliumpermanganaat of verdunde alcohol voor desinfectie. Anders, als Indo-vrouwen het juiste dieet hebben, met voldoende vitamines en mineralen, merken boeren geen specifieke problemen. Als de eenden elkaars veren beginnen te plukken, betekent dit dat er iets ontbreekt in het dieet..

Belangrijk! Volwassen Indo-meisjes houden van vliegen, vaak moeten ze hun vleugels een beetje afsnijden, de stekken moeten worden verwerkt zodat de wond snel geneest. Of zorg voor een volière met voldoende hoge schutting, een overkapping.

Wat te doen met dieet en heerlijk Indo-eendenvlees, we weten zeker dat je het zelf kent! Het fokken van deze pretentieloze vogels is een winstgevende bezigheid, er is veel vraag naar vlees, het groeiproces is van korte duur en de voerkosten zijn niet te hoog..