Hoe u de planten water moet geven, hoe vaak u moet irrigeren en hoeveel water u moet toevoegen, en hoe u het irrigatieproces kunt optimaliseren – al deze vragen worden in dit artikel beantwoord..
Er is veel gezegd over de noodzaak om de tuin water te geven. In dit artikel laten we u zien hoe u dit correct doet. Om dit te doen, zullen we in het begin de normen en cycliciteit van het water geven van verschillende planten in overweging nemen, en vervolgens zullen we u vertellen hoe u, op basis van de ontvangen informatie, bekwame irrigatie kunt organiseren en met de verwachting dat dit automatisch zal gebeuren.
Watergeefwijzen van planten
De vraag van planten naar water is strikt genomen niet constant. Het hangt grotendeels af van externe factoren – vochtigheid, temperatuur, windsnelheid en -richting, hoeveelheid neerslag. Inderdaad, regen en hoge luchtvochtigheid kunnen in sommige gevallen de vereiste hoeveelheid extra vocht in de grond aanzienlijk verminderen, en hoge temperaturen en wind, integendeel, toenemende verdamping van het bladoppervlak en uitdroging van de grond, zullen omstandigheden creëren die extra water nodig hebben. Bij het kiezen van een irrigatieregime moet echter allereerst rekening worden gehouden met de individuele waterbehoefte van verschillende plantensoorten..
Conventioneel zijn alle tuingewassen onderverdeeld in drie groepen:
- Hittebestendig, goed bestand tegen droogte in de lucht. Deze groep omvat: meloenen – watermeloen, meloen en pompoen, groenten – maïs, bonen, erwten, enz. Planten van deze groep hoeven niet vaak te worden bewaterd.
- Gewassen met een goed ontwikkeld wortelstelsel. De diepte van de wortelontwikkeling is niet belangrijk, het belangrijkste is hun totale volume, waardoor ze vocht uit een groot volume grond kunnen opnemen. Deze categorie omvat: komkommers, tomaten, aubergines, paprika’s en wortelgroenten – wortelen, bieten en aardappelen, evenals sommige soorten groenten, zoals peterselie. Planten in deze groep hebben overvloedige, regelmatige, maar niet frequente watergift nodig..
- Planten met een zwak wortelstelsel, die niet zelfstandig water uit de grond kunnen halen. Deze omvatten: ui, knoflook, kool, radijs, sla, radijs. Daarom moeten dergelijke planten vaak worden bewaterd, maar niet erg overvloedig..
Er zijn bepaalde besproeiingssnelheden, het is handig om ze in de vorm van de volgende tabel te presenteren:
Type plant Irrigatiesnelheid, l / m2 Cyclisch water geven Opmerkingen Komkommers voordat ze ontluiken 20-30 Een keer per week Water geven wordt uitgevoerd met weinig of geen neerslag Komkommers tijdens bloei en vruchtzetting 30-40 Twee keer per week Water geven wordt niet uitgevoerd tijdens zware regenval Tomaten 50 Een keer per week Bij het planten van zaailingen in de grond, totdat ze wortel hebben geschoten, moet de frequentie van water geven 2-3 keer per week zijn. In de centrale en noordelijke regio’s van Rusland, evenals in de zuidelijke regio’s met een gebrek aan zon, moet het besproeien met het begin van de fruitrijping worden gestopt Paprika’s en aubergines 50 Een keer per week Bij het planten van zaailingen in de grond, totdat ze wortel hebben geschoten, moet de frequentie van water geven 2-3 keer per week zijn. Water geven moet worden uitgevoerd tot het rijp is Wortelen en bieten 60-70 Eens in de 10 dagen Water moet regelmatig zijn, zodat de vruchten niet barsten Ui en knoflook 30-40 Twee keer per week Water geven moet worden gestart voordat de bladeren verschijnen. De norm is in dit geval 10-20 l / m2 Kool 30-40 Twee keer per week Gietpauzes mogen niet worden toegestaan Aardappelen 20-30 Een keer per week Water geven wordt uitgevoerd vanaf het begin van de ontluiking tot het einde van de groei van de toppen Er moet aan worden herinnerd dat wanneer de planten zichtbare tekenen van een gebrek aan vocht vertonen – vergeling van bladeren, het laten vallen van eierstokken of fruit, het bijna onmogelijk is om de oogst te redden. Daarom is het noodzakelijk om de planten tijdig en in de juiste hoeveelheid te irrigeren, ook al lijkt het u dat alles in orde is en de planten kunnen wachten met water geven. Rekening houdend met de irrigatiesnelheden en externe factoren, is het dus noodzakelijk om het irrigatieregime te selecteren dat nodig is.
Organisatie van een automatisch bewateringssysteem voor planten
We hebben het regime van het water geven van planten ontdekt. Op basis van bovenstaande tabel zal het niet moeilijk zijn om de planten van de benodigde hoeveelheid vocht te voorzien. Dit is echter slechts in één geval eenvoudig te doen – wanneer u constant op de site bent en de mogelijkheid hebt om het hele proces te beheersen. Het is vrij duidelijk dat als je in het weekend op zijn best een keer per week naar de datsja komt, er veel problemen zullen zijn. Ze kunnen op één manier worden opgelost – door ter plaatse een automatisch irrigatiesysteem te organiseren. In de eerste twee artikelen: “Automatisch tuinbesproeiingssysteem: opslagtank met waterpeilregeling” en “Automatisch tuinbesproeiingssysteem: opstelling van een zomerwatervoorziening”, hebben we al beschreven hoe we de constante beschikbaarheid en levering van water aan de bedden kunnen organiseren. Het blijft alleen om de planten direct water te geven.
Tegenwoordig zijn de volgende soorten irrigatie het meest wijdverbreid:
- Voor irrigatie. Het bestaat uit het feit dat water wordt geleverd aan speciaal voorbereide uitsparingen tussen de rijen geplante planten – voren. Deze methode vereist geen speciale voorbereiding van het irrigatiesysteem zelf; water wordt op elke beschikbare manier gegoten. Alleen de bedden zelf zijn opgemaakt. Met deze irrigatiemethode wordt de aarde redelijk gelijkmatig bevochtigd. Het is mogelijk om het voorbesproeiingsproces te automatiseren, maar het is niet aan te raden, aangezien deze methode nogal oneconomisch is en misschien al achterhaald..
- Druppelirrigatie. Water wordt continu in kleine porties rechtstreeks naar de wortelzone van de planten geleid. Het proces is zo geoptimaliseerd dat het, ondanks zijn continuïteit, het meest economisch en arbeidsintensief is. De organisatie van druppelirrigatie vereist de installatie van een speciaal systeem. Hoe u het zelf kunt doen, leest u bijvoorbeeld in het artikel “Doe-het-zelf druppelirrigatie”. Moderne manier van irrigeren “. Met de juiste installatie en configuratie heeft het irrigatieproces zelf geen extra automatisering nodig.
- Bestrooiing. Als alle planten de voorkeur geven aan druppelirrigatie, kunnen ze ermee stoppen. Maar komkommers, bloemkool of sla zijn bijvoorbeeld meer geliefd als ze gelijkmatig worden bewaterd, wat de bladeren en vruchten aantast. Deze irrigatiemethode wordt beregening genoemd. Met uitzondering van sommige groentegewassen, worden alle soorten gazons uitsluitend besproeid door besproeiing. Het is dan ook aan deze methode, of liever aan de organisatie en automatisering ervan, dat we het laatste deel van ons artikel zullen wijden.
De gemakkelijkste manier om uw planten met een sproeier water te geven, is door een gieter te gebruiken. Ondanks zijn overduidelijke eenvoud heeft deze methode ernstige nadelen:
- u moet handmatig een aanzienlijke hoeveelheid water slepen, vooral als de tuin groot genoeg is;
- u kunt alleen rechtstreeks uit een gieter water geven, dat wil zeggen, het is onmogelijk om uw site voor een lange tijd te verlaten.
U kunt de eerste van de beschreven problemen oplossen door sprinklerinstallaties te installeren. Er zijn nogal wat verschillende soorten – voor gazons of bedden, met rond- of dwarsspray, ze kunnen allemaal zonder problemen worden gekocht in tuinwinkels. Over het algemeen zijn zelfgemaakte apparaten in sommige gevallen redelijk geschikt om te beregenen. Voor komkommers wordt bijvoorbeeld een speciaal latwerk gebouwd, ontworpen om de toppen rechtop te houden. Het is heel goed mogelijk om een buis te bevestigen met gaten die over de hele lengte zijn geboord in het bovenste deel van het latwerk. Wanneer er water aan de buis wordt toegevoerd, krijgen de komkommers het vocht dat ze nodig hebben, en de meest geschikte methode is beregening.
Het tweede probleem blijft – de behoefte aan constante aanwezigheid – iemand moet de buis op het juiste moment openen en sluiten. Er is echter ook een eenvoudige oplossing: een elektronische timer voor bewatering. We noemden het al in het eerste artikel. Deze apparaten zijn niet alleen enkelkanaals, dat wil zeggen ontworpen voor één buis, maar ook meerkanaals met een apart programma voor elke uitgaande tak. Door een dergelijk apparaat op de toevoerleiding aan te sluiten en te programmeren om op de juiste momenten in en uit te schakelen, automatiseert u het proces van het besproeien van uw bedden volledig. Het enige dat u hoeft te doen, is de klep in geopende toestand te timen om ervoor te zorgen dat de vereiste hoeveelheid water wordt doorgelaten. Dit, en misschien wel het periodiek vervangen van batterijen – dat is al het gedoe van het onderhouden van zo’n automatisch irrigatiesysteem. Het is duidelijk dat idealiter het hele systeem zou kunnen worden aangesloten via een regensensor om overlopen van planten te voorkomen. Dit is ook niet moeilijk om te doen. Als u echter de weersvoorspelling voor de komende 10 dagen kent, kunt u altijd de werkingsmodus van uw irrigatiesysteem aanpassen, rekening houdend met mogelijke neerslag.
De opstelling van een automatisch irrigatiesysteem is dus onderverdeeld in de volgende fasen:
- Correcte indeling van de bedden. Helemaal aan het begin is het noodzakelijk om te beslissen wat en waar te planten, zodat droogtebestendige en vochtminnende planten niet tegelijkertijd op hetzelfde bed groeien, of bijvoorbeeld verschillende gewassen, sommige geven de voorkeur aan druppelbevloeiing, terwijl anderen liever sprenkelen.
- Installatie van een druppelirrigatiesysteem op geschikte bedden met de organisatie van een continue watervoorziening.
- Installatie van sprinklersystemen met de organisatie van automatische watervoorziening door een timer.
Door dit alles te doen, verzekert u zich niet alleen van een hoge oogst, maar maakt u ook enorm veel tijd vrij voor andere activiteiten en vrije tijd..
Hoe werkt het automatische tuinirrigatiesysteem precies? Kan het de planten individueel voorzien van water op basis van hun behoeften, of is het een algemene irrigatiesetting voor de gehele tuin? En is het systeem programmeerbaar, zodat het rekening kan houden met verschillende weersomstandigheden?
Het automatische tuinirrigatiesysteem werkt door middel van sensoren die de vochtigheid van de grond meten. Op basis van deze metingen kan het systeem individueel water geven aan de planten op basis van hun behoeften. Hierdoor kunnen planten die meer water nodig hebben meer water krijgen dan planten die minder water nodig hebben.
Daarnaast is het systeem programmeerbaar, zodat het rekening kan houden met verschillende weersomstandigheden. Het kan bijvoorbeeld minder water geven op dagen waarop het heeft geregend of juist meer water geven als er sprake is van droogte. Dit helpt om water te besparen en ervoor te zorgen dat de planten altijd de juiste hoeveelheid water krijgen. Het systeem kan dus individueel water geven op basis van behoeften en is programmeerbaar om te reageren op verschillende weersomstandigheden.
Het automatische tuinirrigatiesysteem is een efficiënte manier om planten van water te voorzien. Door sensoren die de vochtigheid van de grond meten, kan het systeem water geven op basis van de behoeften van elke plant. Daarnaast is het programmeerbaar, waardoor het kan reageren op veranderende weersomstandigheden. Hierdoor kunnen planten altijd de juiste hoeveelheid water krijgen en wordt er water bespaard. Het systeem zorgt dus voor maatwerk en efficiëntie in de tuinirrigatie.