Een modern persoon heeft een datsja nodig, niet alleen om het instinct van de boer te bevredigen en zijn gezin te voorzien van groenten en fruit, maar ook als een plek om te ontspannen van stedelijke problemen en drukte. En niemand twijfelt eraan dat het altijd aangenamer is om uit te rusten in een handig uitgerust mooi gebied. Het onderwerp van ons artikel is “slimme” bedden vanuit het oogpunt van biologische landbouw.
Het belangrijkste doel van biologische landbouw is het behouden en vergroten van de bodemvruchtbaarheid. En de technologie van het apparaat van “slimme” bedden zal ons helpen te leren hoe we een persoonlijk perceel goed kunnen plannen en decoreren.
Bedden in de biologische landbouw kunnen er anders uitzien, maar het belangrijkste principe van hun vorming is om het meeste uit kleine gebieden te halen.
“Slimme” paden moeten minstens 40 centimeter breed zijn – dus het is gemakkelijk om erover te lopen, een kruiwagen te dragen, water te dragen, enzovoort. Het meest ongemakkelijke in de tuin zijn rechte hoeken. Daarom heeft u bij het leggen van “slimme” bedden en “slimme” paden een breed veld voor experimenten en creativiteit. U kunt schuine, driehoekige, radiale bedden uitrusten, in dit geval hangt alles af van het gemak van gebruik en onderhoud.
“Slimme” bedden kunnen boven de grond worden gehesen of erin worden verdiept, kunnen worden “omrand” en gevuld met humus. De hoogte van de verhoogde bedden varieert van 20 tot 80 centimeter, en de breedte kan verschillen, het hangt allemaal af van wat er op zo’n bed zal worden gekweekt.
Biologische landbouw evolueert voortdurend. Het beoefenen van tuinmannen van jaar tot jaar verbeteren de methoden om “slimme” bedden te maken, komen met verschillende vormen en configuraties. Het belangrijkste hier is om de basisprincipes te begrijpen, om de essentie van het proces te begrijpen, en dan hangt alles alleen af van uw verlangen en mogelijkheden..
Verhoogde containerbedden
De groentecontainer is een soort verhoogd bed dat wordt gebruikt in de biologische landbouw. De breedte van deze structuur is in de regel ongeveer een meter, elke lengte en de hoogte – van 30-40 cm tot 70-80 cm. Het is handig om dergelijke bedden direct op het gazon te organiseren en versierd met tegels om je tuin een uniek ontwerp te geven – een soort bloembedden voor groenten … In het midden van het bed kunt u een trellis installeren om gewassen te beklimmen. En idealiter zou zo’n “bloembed” bedekt moeten zijn met een transparant dak, dit zal groenten beschermen tegen verschillende ziekten.
Voor de wanden van een groentecontainer zijn dunne materialen (multiplex, leisteen, dunne platen en vooral ijzer) niet geschikt, omdat een dergelijk bed bij warm weer erg heet zal zijn. En je kunt het niet in de schaduw uitrusten – er zal geen goede oogst zijn. In dit geval moet het frame grondig worden gemaakt, omdat sterke wind het kan beschadigen en het gewicht van de planten tijdens de vruchtperiode niet klein is (50 kg per lopende meter). Het is het beste om hout of boomstammen, baksteen of wilde steen te gebruiken.
De gevoerde groentecontainer wordt in lagen alleen gevuld met organisch materiaal. Helemaal onderaan kun je rotte grote boomtakken, spaanders, houtsnippers plaatsen. Vervolgens wordt een grove, onrijpe organische stof geplaatst, die wordt bewaterd met bacteriële meststoffen om de rijping te versnellen. In de volgende artikelen gaan we dieper met u in gesprek over deze meststoffen. Onrijpe organische stof wordt besprenkeld met humus en aarde. Verder is het bed helemaal naar boven gevuld met een laag kant-en-klare compost. Het is belangrijk dat deze laag minimaal 15-20 cm is. Zand of aarde mag niet worden gemengd met de afgewerkte compost, omdat deze hierdoor verdicht en bezinkt. Het is niet nodig om zo’n bed los te maken, in het voorjaar hoeft u alleen een laag kant-en-klare humus erop toe te voegen en wanneer de geplante planten opgroeien, moet de grond worden gemulleerd met stro of ander geschikt materiaal.
De groentecontainer water geven kan het beste intern gebeuren. Om dit te doen, moet u bij het leggen van de bedden gelijkmatig in verschillende containers met gaten graven (pijpen of plastic flessen), die indien nodig met water moeten worden gevuld. U kunt ook slangen onder de humus begraven, gewikkeld in nylon kousen of andere synthetische materialen die water doorlaten. Het uiteinde van de slang wordt naar buiten geleid en aangesloten op een waterbron. Het belangrijkste is om niet te vergeten het water na 15-20 minuten uit te schakelen, om de tuin niet te nat te maken.
Een groentecontainer kan het beste worden gemaakt met een dak van transparante materialen (plasticfolie, cellulair polycarbonaat). Dit verhoogt natuurlijk enigszins de kosten van de constructie, maar het dak beschermt de planten op betrouwbare wijze tegen ziekten. Er zit praktisch geen dauw onder, wat het verschijnen en ontwikkelen van Phytophthora, peronospore en andere gevaarlijke ziekten veroorzaakt.
De groentecontainer wordt hoog genoeg boven het maaiveld opgetild, zodat de grond erin opwarmt en eerder rijpt. Alle warmteminnende gewassen in zo’n bed kunnen eerder dan normaal worden gezaaid. Als je de tijd en locatie van de planten correct berekent, dan kun je hier eerst de radijzen en waterkers oogsten, dan in het midden een latwerk voor tomaten of komkommers bouwen en bieten, uien of wortels planten in plaats van de radijs. Na het verzamelen van wortelgroenten in de herfst, kunt u radijs en salade opnieuw in een groentecontainer zaaien.
Zoals u kunt zien, is de groentecontainer handig en mooi. Zo’n bed bespaart ruimte in de tuin en stelt u in staat om in één seizoen verschillende gewassen te oogsten. Door de grote hoeveelheid voedingscompost kunt u water geven, voeren, wieden en losmaken tot een minimum beperken. Er zijn veel voordelen, maar er zijn ook nadelen.
Je moet een groentecontainer bouwen en hiervoor moet je kracht, tijd en geld vinden. Voor zo’n bed is veel organisch materiaal nodig, dat ook ergens heen moet worden gebracht en ervoor moet zorgen dat het van goede kwaliteit is. Deze drie opmerkelijke nadelen maken de groentecontainer zeldzaam in huistuinen..
Ervaren tuinders, die de inrichting van de containertuin als basis hebben genomen, hebben eenvoudigere en goedkopere opties bedacht, maar niet minder effectief en handig. Zo kunnen sommige gewassen direct op de composthoop worden geoogst. Hiervoor is een extra compartiment bevestigd aan de plaats waar de compost rijpt. In het voorjaar wordt half bereide humus die de hele winter onder de folie heeft gelegen in dit compartiment gegooid. Je kunt op zo’n bed courgette, komkommers, pompoenen en tomaten planten..
Bedden-boxen
Verhoogde bedsteeën zijn erg populair onder aanhangers van biologische landbouw vanwege hun gemakkelijke opstelling en hoge efficiëntie van gebruik..
Een box is een stationair bed waarvan de zijkanten gemaakt kunnen worden van beschikbaar materiaal. In dit geval zijn alle planken, leisteen, multiplex en dergelijke geschikt. De hoogte van zo’n bed is in de regel 15-20 centimeter, breedte – 1-1,2 m, en de lengte kan naar eigen goeddunken worden gemaakt. De bedbak is gevuld met organisch materiaal: op de bodem wordt een laag halfrijpe mest of compost gestort en daarop wordt kant-en-klare hoogwaardige humus gelegd met een laag van maar liefst 6-7 cm.
Als de doos breed is, kunnen de rijen zowel langs als aan de overkant worden geplaatst. Om de planten meer zonlicht te laten krijgen, moeten de rijen in zo’n bed in noord-zuid richting worden gerangschikt..
In het midden van de bedstee is een trellis gemaakt voor het beklimmen van gewassen, zo’n bed kan worden afgedekt met een dak. Dat wil zeggen, simpel gezegd, een doos is een lage container. En het belangrijkste voordeel in dit geval is het moment dat er niet veel organisch materiaal nodig is om de tuin te vullen. Een dunne laag compost verliest echter snel voedingsstoffen en vocht, en in de hitte moet zo’n bed vaker worden bewaterd. Dit kan met een slang, of emmers uit een grote container. Een voldoende dikke laag mulch is vereist om vocht vast te houden. Om de gewassen die in de box groeien te voeden, wordt het aanbevolen om verschillende organische meststoffen te gebruiken, die in de volgende artikelen in detail worden beschreven.
Als de grond op de site goed is, is het niet nodig om de bak los te maken. De aarde zal er vanzelf onder loskomen tot een voldoende grote diepte (in het eerste jaar al twintig centimeter). Zoals we al hebben ontdekt in het artikel “Stop met het vernietigen van de aarde door graven en onkruid te wieden”, zullen bodembewoners – regenwormen en bacteriën – bezig zijn met structureren en losmaken. Volgend voorjaar hoef je alleen maar een paar kruiwagens kant-en-klare compost op het tuinbed te gieten en er groenten rechtstreeks in te planten. Als de organische stof van goede kwaliteit is, zal er weinig onkruid zijn en die verschijnen worden vrij gemakkelijk verwijderd.
Met behulp van een eenvoudig frame of draadbogen kan de bedbox snel in een kas worden veranderd, waarin het handig is om in het voorjaar zaailingen van verschillende gewassen te laten groeien.
Bij het gebruik van dit soort “slimme” bedden, is het belangrijkste om ze op de juiste manier te bemesten en tijdig water te geven. Vervolgens kunnen in dozen, zoals in een groentecontainer, drie of vier gewassen van verschillende groenten per seizoen worden geteeld..
Diepe bed-loopgraven
Zoals u al heeft opgemerkt, is onze lijst met “slimme” bedden gebaseerd op het principe: van duur en productief tot goedkoop, maar daarom niet minder effectief in het gebruik. Oefenende boeren op hun percelen combineren de voordelen van alle soorten bedden, verlagen de kosten om ze te leggen en passen ze aan de omstandigheden van een bepaalde locatie aan.
Als het grondwater op het terrein laag genoeg staat en het nooit wordt verwarmd, kan de smalle compostbak in de grond worden gegraven. Zo wordt een soort tuinsleuf verkregen..
Het grote voordeel van dieptebedden is dat ze tot in de maagdelijke grond kunnen worden gegraven. Om dit te doen, graven ze een greppel in de zode, twee bajonetten van een schop breed en een bajonet diep. De lengte, zoals in eerdere gevallen (groentecontainers, boxbedden), hangt af van uw wensen en mogelijkheden. Zelfs planken van planken zijn hier niet nodig. Halfrijpe mest wordt direct op de bodem van de sleuf gelegd en daar bovenop ligt een laag kant-en-klare compost van minimaal 6-7 centimeter hoog.
Tomaten, komkommers, paprika’s, kool, bonen kunnen op dergelijke bedden worden geplant … Nadat de planten zijn gegroeid, moet de sleuf worden gemulleerd met al het beschikbare materiaal. In de volgende artikelen zullen we in detail beschrijven welke materialen als mulch kunnen worden gebruikt..
In de toekomst zal alle zorg bestaan uit tijdig water geven als dat nodig is. En je moet het gras tussen de rijen nog een paar keer per seizoen met een sikkel maaien. Om dit niet te doen, kunnen de gangpaden bedekt zijn met jute en van bovenaf bedekt zijn met grind – en het is mooi, en het onkruid groeit niet.
Het grote voordeel van verzonken sleuven is dat ze opmerkelijk vocht vasthouden en de planten groeien hier goed, zelfs bij matig water geven. En het grootste nadeel is dat je zeker niet weg kunt komen van de klassieke tuinman-pose als je voor zo’n bed zorgt..
Siertuin basics
Zoals al opgemerkt, heeft een modern persoon een datsja nodig, niet alleen om groenten en fruit te verbouwen. De meeste mensen gebruiken hun moestuin als gezinsuitje. Laten we eens kijken hoe we een persoonlijk plot kunnen versieren zonder veel ruimte, moeite en tijd te besteden.
Structuren zoals tuinhuisjes, hekken en zuidelijke muren kunnen worden gebruikt om tuinbedden uit te rusten. Als het hek van gaas is gemaakt, is het zelf een uitstekend latwerk voor hoge klimgewassen. Je hoeft alleen maar een greppel in de buurt te graven en deze te vullen met organisch materiaal. Dit bed is ideaal voor het telen van komkommers en bonen. De voordelen liggen voor de hand – het is niet nodig om een latwerk te bouwen en het neemt geen ruimte in, en bloeiende planten zijn, met bekwame zorg, ook een prachtig decor.
Op dezelfde manier kunt u het tuinhuisje omringen met een greppel. In deze tuin kunt u verschillende soorten decoratieve pompoenen en bonen planten die bloeien met rode, witte en zelfs paarse bloemen (hyacintbonen). Een op deze manier gedecoreerd prieel wordt een hoogtepunt van uw zomerverblijf en een favoriete plek voor familiefeesten. Opgemerkt moet worden dat het niet wordt aanbevolen om het tuinhuisje met komkommers te planten, soms worden ze ziek en verliezen ze hun decoratieve eigenschappen.
De zuidelijke en oostelijke muren van verschillende zomerhuisjes kunnen op een dag goed opwarmen en geven de planten gereflecteerd licht en warmte, wat bijdraagt aan de versnelling van de groei en ontwikkeling van warmteminnende gewassen. Dergelijke muren kunnen een uitstekende ondersteuning zijn voor cherrytomaatjes, en hieronder kunt u aantrekkelijk ogende koolsoorten planten, zoals koolrabi en broccoli.
Om de achtertuin een verzorgde uitstraling te geven, moeten alle vrije ruimtes tussen de “slimme” bedden regelmatig worden gemaaid – hierdoor wordt het onkruid een bonte gazon.
We beheersen maagdelijke landen
U bent de trotse eigenaar geworden van een zomerhuisje. Maar hier is de pech: het land erop is nooit gecultiveerd of is lange tijd gecultiveerd, en je ziet geen mogelijkheid om in het eerste jaar een gewas te verbouwen, aangezien de ontwikkeling van maagdelijke gronden een buitengewoon tijdrovende bezigheid is. Wanhoop niet, integendeel, je hebt geluk – je hebt een perceel met levend land ontvangen en met een bekwame aanpak en de juiste verwerking kun je de vruchtbaarheid ervan vele jaren behouden. Wat je moet doen om dit seizoen je eigen gewas te kunnen telen?
Ervaren tuinders hebben tijdens het bestuderen en begrijpen van de principes en technieken van biologische landbouw al in het eerste jaar verschillende manieren bedacht om maagdelijke grond te gebruiken voor tuinbedden. We hebben het al gehad over verdiepte sleufbedden.
Volgens het principe van diepe bedden kun je een plek regelen voor het kweken van verschillende meloenen en kalebassen. U hoeft hiervoor niet eens greppels te graven. Om zo’n bed precies in de zode te plaatsen, volstaat het om een gat te graven van ongeveer een meter in diameter en twee bajonetten diep. We vullen het gat zoals gewoonlijk – halfrijpe mest gaat naar de bodem, die kan worden gemengd met grof onrijp organisch materiaal. Giet van bovenaf in een laag van 6-7 centimeter dik de volledig rijpe humus. Pompoenen, komkommers, courgettes, meloenen en watermeloenen groeien goed in dergelijke putten..
Alle daaropvolgende zorg voor zo’n bed bestaat alleen uit tijdige watergift. Om te voorkomen dat hier onkruid groeit, moet het ongerepte land eromheen bedekt zijn met jute of een ander materiaal (karton, oude tapijten, enz.), En bedekt met organische mulch (stro, zaagsel) erop. Onder zo’n tapijt zal onkruid afsterven en volgend voorjaar hoef je de grond alleen maar los te maken met een platte snijder.
Een andere geweldige manier om grasmat gemakkelijk en efficiënt te behandelen, is met een speciale mulch voor maagdelijk land en onkruidbestrijding. Deze techniek wordt beschouwd als een van de “slimste” technieken die jarenlang door permacultuurtuinders en organisten wordt gebruikt. De essentie is als volgt.
Begin mei wordt vers onkruid dat met sap is overgoten, vertrapt – dit is een heerlijk voedsel voor bodemorganismen. Een laag onrijpe humus vermengd met mest en een kleine hoeveelheid compost worden over het onkruid gestrooid. Om het proces te versnellen, kan dit alles van bovenaf worden behandeld met speciale bacteriële meststoffen. Kranten en tijdschriften worden in 2-3 lagen op humus met mest gelegd, u kunt hiervoor verpakkingskarton gebruiken. Een laag voedzaam organisch materiaal van 10-15 cm dik wordt rechtstreeks op het papier gegoten (dit kan onrijpe mest en onrijpe humus zijn). Van bovenaf is al deze “cake” bedekt met stro, bladeren of hooi. Met een dergelijke coating snijdt papier of karton onkruid af, en een laag organisch materiaal houdt vocht goed vast en zorgt voor voeding.
Natuurlijk kun je het eerste jaar geen zaden op dit bed zaaien – daarom worden hier zaailingen van grote planten (tomaat, paprika, aubergine, maar ook verschillende meloenen en kalebassen) geplant. Ze plantten op een bepaalde manier – ze graven een beetje stro en mest op en prikken een laag papier met een schop, en de wortels zelf zullen hun weg naar beneden vinden. Daarna bewaterd en opnieuw begraven met een laag mulch. Als het relatief vaak regent, is het praktisch niet nodig om zo’n bed water te geven.
Volgend jaar zal al deze “taart” bezinken en veranderen in hoogwaardige compost, de grond zal van onderaf loskomen en een gelukkige tuinman zal een nieuwe vruchtbare en onkruidvrije tuin hebben. Het enige dat overblijft is dat u elk jaar humus toevoegt – en u kunt zaaien wat uw hartje begeert.
Laten we dus ons gesprek over het leggen van biologische bedden samenvatten. Wat heb je nodig om voor een lange tijd en zonder noemenswaardige tijds- en financiële kosten een handig en mooi persoonlijk perceel te plannen en te organiseren? Laten we een aantal basisprincipes uitlichten:
- we gebruiken altijd de geometrie van smalle bedden;
- op droge gebieden laten we dergelijke bedden in de grond zakken en op overstroomde gebieden brengen we ze boven het grondoppervlak;
- vul alle bedden met organisch materiaal en mulch later goed;
- we maaien periodiek alle paden tussen de bedden om de groei van onkruid te voorkomen.
Door al deze niet erg ingewikkelde regels te volgen, kun je niet alleen een goede oogst kweken, maar je tuin ook veranderen in een handig georganiseerde en mooie plek voor het hele gezin om te ontspannen..
Hoe kunnen we slimme bedden creëren in de biologische landbouw?