Na het verwerven van bouwgrond blijkt vaak dat het reliëf en de geologie van het gebied niet helemaal geschikt zijn voor langdurig gebruik en agrarische activiteiten. We zullen het hebben over het verhogen en egaliseren van de grond, van markering tot beschermende landschapsarchitectuur.
Wanneer heeft het zin om een site op te tillen?
Een van de ergste geomorfologische omstandigheden is de stijging van het grondwaterpeil boven de diepte van bevriezing. In dergelijke gebieden is vooral deining duidelijk, waardoor er behoefte is aan complexe soorten funderingen, bijvoorbeeld paalroosters. Ondiepe funderingen werken onder dergelijke omstandigheden niet, en volwaardige verdieping vereist ondersteuning op een bodemlaag 2,5-3 meter van het oppervlak, boven blijft de fundering onstabiel en kan er neerslag ontstaan door hoge bodemvochtigheid.
Dit wil niet zeggen dat geodetische locatieplanning een goedkope methode is om bodemproblemen op te lossen. Het nut van een dergelijke oplossing kan echter economisch worden uitgedrukt in het voordeel van de ontwikkelaar, als het verhogen van de grond de problemen met waterdicht maken, isolatie en stabilisatie van de fundering en de bijbehorende kosten elimineert. Dit is meestal het geval: planning zorgt voor een goedkopere en vooral snellere oplossing voor het probleem van slechte geomorfologie, waardoor de krimptijd van de basis aanzienlijk wordt verkort. Deze oplossing wordt vooral getoond bij het bouwen van een blokhut of het plaatsen van geprefabriceerde funderingen..
Maar het niveau verhogen op de site lost het probleem niet altijd op. Bij een steile helling (meer dan 5–7%) moet terrassen worden uitgevoerd, en niet de grond omhoog brengen, en dit is een heel andere technologie. Op dergelijke hellingen kost zelfs het aantrekken van speciale uitrusting voor het storten van boorpalen minder bloed, en onder de funderingen is dit een van de moeilijkste. Het terrein kan ook simpelweg niet een voldoende dichte laag grond hebben om de opbouw van de vereiste massa erop te ondersteunen. Het verhogen van de site in een dergelijke omgeving zal helemaal niets doen, je zult in ieder geval de fundering moeten laten zweven.
Is afwatering nodig
Drainagesystemen worden getoond voor kunstmatig genivelleerde gebieden met aanzienlijke hoogteverschillen, waar, zoals we weten, het probleem niet kan worden opgelost door conventionele opheffing. De verschijnselen van erosie en uitspoeling kunnen echter zelfs op kleine hellingen tot uiting komen, daarom zal een minimale vulling en oppervlaktedrainage moeten worden uitgevoerd.
Aan beide grenzen van de site, gelegen langs de helling, is het nodig om regengeulen te graven, waarvan er één (de onderste) water ontvangt uit een dwarsdoorsnede die langs de bovenrand van de site is gerangschikt. De bodem van de greppels is bedekt met puin en langs de hellingen worden struiken geplant. Periodiek zullen de sleuven moeten worden schoongemaakt, meestal heeft de eigenaar van de site degene die hoger in niveau is. In de diepte moeten de greppels de bovenste aquiclude bereiken en deze een beetje doorsnijden – ongeveer 20-30 cm. Om het terrein minder te verstoren, kan de diepte van de greppels worden aangepast met hygroscopisch materiaal – hetzelfde puin of bouwgevecht.
Als de richting van de helling en greppels meer dan 15 ° afwijken, moet u voorbereid zijn op een verhoogde waterstroom. De onderkant van de bovenste sleuf moet worden bestraat met stenen, nog beter met trays. In dergelijke gebieden is het zinvol om de grond uitsluitend voor gebouwen lokaal te egaliseren. In dit geval wordt het perceel voor de tuin eenvoudig tegen erosie beschermd door een greppel over de helling, langs de bovenste helling waarvan wilgen of meerdere berken worden geplant. Het wordt aanbevolen om de bodem van de sleuf en de bovenste helling met steenslag te vullen om aanslibbing te voorkomen.
Verwijdering van de vruchtbare laag
Het heeft geen zin om de hele laag van de dijk met chernozem te bedekken, net zoals het geen zin heeft om klei over de vruchtbare laag te gooien. De bovenste laag moet worden verwijderd om klei schoon te maken en vervolgens weer op zijn plaats worden aangebracht. Als slechts een deel van het terrein moet worden geëgaliseerd, wordt de overtollige grond gewoon in het aangrenzende gebied gegooid. Als de site volledig is gepland, worden de werkzaamheden in twee fasen uitgevoerd..
De ontgraving wordt uitgevoerd om de uitgespoelde plastic laag tussen twee dichte lagen weg te werken, omdat de kans dat de talud onder zijn eigen gewicht verschuift zo groot is. De enige uitzondering is wanneer de site zich eenvoudig in een laagland bevindt zonder een helling 20-30 cm onder het aangrenzende grondgebied. Hier is het redelijk om ons te beperken tot het vergroten van de dikte van de vruchtbare laag..
Na belichting van de dichte laag wordt een reeks geodetische metingen uitgevoerd. Als u de configuratie van de bovenste aquiclude kent, kunt u het vereiste volume grond bepalen en beginnen met het importeren ervan. Tegelijkertijd worden de hoeveelheden steenslag voor het vullen berekend en is de opstelling van het afvoersysteem gepland.
Hoe de heuvel te vullen
Om de dijk te maken, wordt een gezwollen taai-plastic klei, leem of zandige leem gebruikt. Het vermogen van het strooisel om water door te laten, wordt bepaald door de geomorfologie: als het met een overvloed aan water onmogelijk is om een dicht geramd terras te vullen of als het vullen over een poreuze laag wordt uitgevoerd, moet de dijk een beperkte waterstroom hebben. Het is optimaal als het draagvermogen van de klei overeenkomt met de onderliggende laag, dus wees niet lui om monsters te nemen.
Op plaatsen waar de plattegrond meer dan 30-40 cm boven de aangrenzende gebieden uitsteekt, is het noodzakelijk om storten uit te voeren met wegpuin van fractie 70-90 cm en wordt het ook gebruikt bij de bovengrondse afwatering. Steenslag wordt direct na het uitgraven onder de gevormde zijde gestort. De breedte van de stortplaats in het onderste deel moet minstens de helft van de hoogte van de steenslagschacht zijn. Aan de zijkanten van de site langs de helling met puin, kun je meteen de bodem van afwateringssleuven vormen.
De steunen met een hoogte van meer dan een meter zijn bedekt met geotextiel, die onmiddellijk worden aangedrukt met een laagje klei. Daarna wordt de geïmporteerde grond opgestart en over het terrein verdeeld. De gemakkelijkste route om te leggen is om te beginnen vanaf de schacht die is gelegd vanaf de plaats van binnenkomst van de apparatuur naar het tegenoverliggende punt en vervolgens naar de stortplaats in beide richtingen.
Het wordt niet aanbevolen om per keer meer dan 0,7 à 0,8 meter kleidijk te vullen. Als het nodig is om meer te verhogen, moet u wachten op hevige regen of de dijk de tijd geven om te overwinteren. Maar met het gebruik van ram- en graafwerktuigen kun je snel indrukwekkendere stortplaatsen opvullen..
Of het nu gaat om aanstampen of rollen
Het is optimaal als de geïmporteerde klei achtereenvolgens volledig op het bovenste niveau van de stortplaats wordt gestort en vervolgens met de emmer in de niet-gevulde gebieden botst. Zo ontstaat een hoogwaardige verdichting, waarbij de uiteindelijke krimp plaatsvindt in één of twee bevochtigingen..
De stamper wordt gebruikt wanneer een hoge werksnelheid vereist is, bijvoorbeeld wanneer de optimale tijd voor het vullen van een dijk wordt beperkt door seizoen of weer. Bij afwisselende verdichting kunnen lagen schone klei in 0,6-1,0 lagen achter elkaar worden gestort zonder voorbevochtiging. Merk nogmaals op dat alleen gezwollen klei geschikt is voor aanstampen, droge klei accepteert geen waterdichte eigenschappen tot zwelling en daaropvolgende verdichting.
Lagen van 30-40 cm kunnen worden verdicht door te rollen, maar voertuigen op wielen zijn hiervoor slecht geschikt. Een rupsgraafmachine is onvervangbaar als het terrein wordt opgetild tot een hoogte van meer dan een meter, in andere gevallen is het verstandiger om zijn toevlucht te nemen tot handmatige levering en nivellering en de verdichting toe te vertrouwen aan neerslag.
Merk op dat het vaak niet nodig is om de site handmatig te kantelen. Onder invloed van de beweging van het oppervlaktewater zal de verse dijk uiteindelijk een natuurlijk talud aannemen. Bij een overvloedige waterstroom is het soms zelfs nodig om de dijk in het onderste deel van de helling van tevoren iets te verhogen.
Zwarte grondvulling
Als je opschiet en chernozem brengt vóór de laatste verdichting van de klei, zal erosie snel zijn vernietigende effect hebben en zal de site zijn vruchtbaarheid aanzienlijk verliezen. Helaas bespaart alleen het ploegen van de grond in de lente en de herfst van een dergelijk fenomeen, en zelfs dan gedeeltelijk.
Het is beter om chernozem of een vruchtbare laag droog te strooien en niet te rollen, bij voorkeur handmatige verdeling en egalisatie van de grond. De techniek moet chernozem in omgekeerde volgorde afgeven dan die waarin de klei werd gegoten. Het gebied wordt opgevuld vanaf de randen tot aan de centrale toegangsgeul. Aan het einde van de aanvulling wordt deze gevuld.
Dit is de meest tijdrovende fase van het verhogen van de site: naast het feit dat het nodig is om de grond niet alleen in één vlak te egaliseren, maar ook met uniforme verdichting, is de bovenste vullaag mogelijk niet uniform. Gewoonlijk wordt vóór het lossen van de zwarte grond bekisting gemonteerd, de fundering gegoten en waterdicht gemaakt en vervolgens besprenkeld met steenslag. Ook worden oevers van opstuwwater aangebracht voordat er een vruchtbare laag wordt gevormd.
Bescherming tegen erosie, versterking van de dijk op het talud
Naast opvulling en drainage zijn er nog andere manieren om bodemerosie te voorkomen. Hiervan is de meest bekende en vrij effectieve aanplant langs de boven- en ondergrenzen van de geplande site van planten met een ontwikkeld wortelstelsel en in het bovenste deel – actief water absorberen.
Heesters worden geplant langs de hellingen van afwateringssleuven om hun muren te versterken. Planten van bramen en rozenbottels tot riet zijn hier geschikt: ze zorgen niet voor veel schaduw en pompen tegelijkertijd goed water uit de grond. Vanaf de bovenste laag kunt u, naast berk en wilg, ondermaatse vlierbessen en duindoorn gebruiken. Op steile hellingen wordt aanbevolen om de dijk te versterken met geogrids en een ondergronds afwateringsnetwerk..
Maar met een klein verschil in het niveau van de grond, zal opvulling en beschermende landschapsarchitectuur voldoende zijn.
Wat zijn enkele specifieke tips en strategieën om de optimalisatie van een website te verbeteren?
Hoe kan ik mijn website verbeteren door deze goed in te vullen en te plannen? Is er een specifieke strategie die ik moet volgen om ervoor te zorgen dat mijn site meer verkeer en betere resultaten krijgt? Wat zijn enkele belangrijke punten waar ik op moet letten tijdens het invullen en plannen van mijn website? Ik ben erg benieuwd naar jouw suggesties en advies!