Supermarkten bieden het hele jaar door een breed assortiment aan groenten en fruit, maar deze producten zijn, zeker in de winter, niet van goede kwaliteit. In dit artikel gaan we bekijken hoe je zelf groenten, kruiden en aardbeien kunt kweken met behulp van de hydrocultuurmethode..
Hydrocultuur is de algemene naam voor verschillende methoden om planten zonder aarde te kweken met behulp van kunstmatige substraten van verschillende oorsprong. Alle noodzakelijke mineralen in dit geval, gewassen worden verkregen uit speciaal bereide voedingsoplossingen, die op de een of andere manier aan de wortels worden gevoerd. In meer detail over de belangrijkste methoden van hydrocultuur en de mogelijkheid om verschillende moderne materialen als substraat te gebruiken, spraken we in het artikel “Hydrocultuur: de belangrijkste methoden en methoden om tuingewassen thuis te kweken”.
Hydrocultuur heeft in vergelijking met grondbewerking een aantal onmiskenbare voordelen. Deze kweekmethode zorgt ervoor dat de plant geen energie verspilt aan het zoeken naar voedingsstoffen die rechtstreeks aan de wortels worden toegevoerd, wat de groei aanzienlijk versnelt en de opbrengst verhoogt. Met behulp van hydrocultuur is het mogelijk om problemen met het optreden van gevaarlijke ziekten en het verschijnen van parasieten te voorkomen, die in de regel in de bodem leven en zich voortplanten. Hydrocultuur is ideaal om thuis een verscheidenheid aan planten te kweken. Gezien het gebrek aan land, is het gemakkelijk om netheid te handhaven in de kamers waar uw bedden zich bevinden..
Grondloze kweekmethoden zijn geschikt voor het telen van bijna elk gewas, behalve misschien wortelgewassen. Hydrocultuur wordt meestal gebruikt om komkommers, tomaten, verschillende soorten groenten, maar ook aardbeien en huisbloemen te laten groeien. Bovendien verschillen de belangrijkste agrotechnische methoden praktisch niet van die welke gewoonlijk worden gebruikt in conventionele bodembewerking..
Een speciale plaats in hydrocultuur wordt gegeven aan een voedingsoplossing, waarvan de juiste samenstelling de normale ontwikkeling van gewassen bepaalt en het verkrijgen van een optimale opbrengst. Laten we de belangrijkste indicatoren eens nader bekijken..
De belangrijkste indicatoren van de voedingsoplossing
Er zijn een paar belangrijke punten waarmee u rekening moet houden bij het maken van een recept voor een voedingsoplossing. Ten eerste moet het alle noodzakelijke elementen bevatten die door de plant worden verbruikt, zowel in kleine als grote hoeveelheden. Opgemerkt moet worden dat sommige stoffen de opbrengst en vitale activiteit van gewassen niet rechtstreeks beïnvloeden, maar hun gebrek aan groenten en kruiden kan verschillende menselijke ziekten veroorzaken. Deze elementen zijn bijvoorbeeld jodium en kobalt, die worden toegevoegd aan voedingsoplossingen om de kwaliteit van het gewas te verbeteren..
Ten tweede moeten de noodzakelijke elementen in bepaalde verhoudingen en hoeveelheden in de oplossing aanwezig zijn, wat een optimale groei, ontwikkeling en maximale opbrengst garandeert..
Een ander belangrijk punt is de kwaliteit en chemische samenstelling van het water dat wordt gebruikt voor de bereiding van voedingsoplossingen. In de regel bevatten rivier-, meer-, artesisch en leidingwater natuurlijke zouten, waarvan de hoeveelheid en de samenstelling in aanmerking moet worden genomen.
De belangrijkste indicatoren van elke voedingsoplossing zijn de zuurgraad en elektrische geleidbaarheid. De zuurgraad wordt meestal bepaald door de pH, die voor verschillende gewassen zal verschillen. U kunt de zuurgraad meten met speciale instrumenten of gewoon lakmoespapier.
Geleidbaarheid of, eenvoudiger, de concentratie van de voedingsoplossing (EC) wordt uitgedrukt in millimhos (mMhos) of milliSiemens (mS). Afhankelijk van de hoeveelheid van elk element kan de EC van de oplossing schommelen tussen 1,5-3,0 mS. De concentratie bij het kweken van planten moet elke dag worden gecontroleerd. Het zal vallen als de planten voedingsstoffen consumeren. Wanneer het EC-niveau onder het toegestane niveau daalt, is het noodzakelijk om het ontbrekende aantal elementen aan de oplossing toe te voegen en het is het beste om deze volledig te vervangen. Idealiter wordt aanbevolen om de oplossing elke drie tot vier weken te vervangen..
Zoals u kunt zien, is de bereiding van een voedingsoplossing op zijn zachtst gezegd niet eenvoudig, het vereist enige ervaring en kennis. Niet iedereen zal de tijd en energie hebben voor zo’n constante controle. Als u besluit om een klein hydrocultuurbed in uw appartement te organiseren, is dit helemaal niet nodig – u kunt een kant-en-klare compositie kopen in gespecialiseerde winkels, of u kunt zelf een voedingsoplossing bereiden met behulp van hoogwaardige, goed gerijpte compost. We hebben hier meer in detail over gesproken in het artikel “Hydroponics: Household Installations for Growing Flowers, Greens and Vegetables”.
Kenmerken van het verbouwen van groenten
Tomaten en komkommers worden meestal gekweekt met behulp van de hydrocultuurmethode en het hele proces begint met de bereiding van zaailingen.
Zaden worden voorgekiemd in een vochtige omgeving (u kunt bevochtigd dik papier of katoenen servetten gebruiken) gedurende 2-3 dagen. Daarna worden ze gezaaid in dozen of potten gevuld met kalkhoudende turf (noodzakelijk hoog), gestoomd zaagsel of een ander substraat van een fijne fractie. De dikte van het substraat in de containers moet 6–7 cm zijn, de zaden worden er bovenop gestrooid met een laag van 0,6–0,7 cm, licht verdicht en bewaterd met een voedingsoplossing. De dozen en potten worden naar een warme plek gebracht, bedekt met plasticfolie. Na het opkomen van zaailingen wordt polyethyleen verwijderd en worden de jonge planten voorzien van een optimaal aanvullend belichtingsregime..
Op de 4-5e dag na het verschijnen van komkommerscheuten en op de 14-15e dag – de tomaat, duiken de zaailingen in aparte potten gevuld met puin. Trays met zaailingen worden in het zaailingencompartiment geplaatst als u een hydrocultuurplant gebruikt, of gewoon op een willekeurige plaats waar het mogelijk is om de planten te voorzien van een ideaal microklimaat en het gewenste verlichtingsregime. De regels voor het verzorgen van zaailingen van komkommer en tomaat en voor volwassen planten verschillen in dit geval niet van de regels voor het kweken van deze gewassen met de gebruikelijke grondmethode. We spraken meer in detail over het telen van groenten in een appartement in het artikel “Een moestuin op de vensterbank: we telen komkommers, tomaten en verschillende soorten paprika’s”.
Bij het kweken van zaailingen worden containers met een substraat twee tot drie keer per dag bevochtigd met een voedingsoplossing, terwijl de temperatuur van de oplossing 26-28 graden moet zijn en het substraat – 20-22. Opgemerkt moet worden dat, dankzij optimale wortelvoeding, hydrocultuur gekweekte komkommer- en tomatenzaailingen veel sneller groeien en zich ontwikkelen dan bij grondteelt. Komkommerzaailingen zijn in de regel klaar voor transplantatie naar een vaste plaats in 25-30 dagen, tomatenzaailingen – 40-45 dagen nadat de eerste scheuten verschijnen. Daarnaast vormen hydrocultuur gekweekte zaailingen een goed ontwikkeld maar compact wortelstelsel met korte verdikte wortels, wat de verdere ontwikkeling van de plant gunstig beïnvloedt..
Kenmerken van het telen van tomaten
Bij het telen van dit gewas is het voorzien van de wortels van voldoende substraatvolume een belangrijke succesfactor. Om een optimale opbrengst te verkrijgen, moet elke plant afzonderlijk worden voorzien van minimaal 10 liter volume. Bovendien is het noodzakelijk om de juiste vorm van de container te selecteren – een kegel of cilinder is het meest geschikt voor het telen van tomaten. Als u rechthoekige of vierkante potten gebruikt, kunnen de wortels van de plant niet de hele ruimte van het vat volledig innemen, wat de verdere ontwikkeling ervan negatief kan beïnvloeden..
Voor het kweken van tomaten in hydrocultuur is elk hoogwaardig substraat en universele voedingsoplossing geschikt, waarbij de zuurgraadindicator tussen 6,0 en 6,3 moet liggen..
Als we het hebben over het op een grondloze manier kweken van tomaten, kan men niet anders dan een ander kenmerk opmerken met betrekking tot de voorbereiding van zaailingen. Containers met zaailingen moeten 7–8 dagen na ontkieming op hun zij worden geplaatst. Eenmaal in deze positie buigen de zaailingen naar boven, wat zorgt voor de vorming van extra wortels aan de basis van de stengel. En dit verhoogt het overlevingspercentage van jonge planten, tomatenzaailingen zijn sterk met een krachtig wortelstelsel.
Kenmerken van groeiende komkommer
Het is ook belangrijk dat de komkommer het vereiste volume levert – elke individuele plant heeft minimaal 5-6 liter substraat nodig. Voor de teelt van komkommers wordt aanbevolen om los materiaal te gebruiken dat water en lucht doorlaat, aangezien het wortelsysteem van dit gewas actieve gasuitwisseling vereist.
De komkommer groeit en ontwikkelt zich vrij snel, hij komt vroeg in de vruchtperiode, daarom heeft deze plant een hoger gehalte aan voedingsstoffen nodig, vergeleken met bijvoorbeeld tomaat. Komkommer wordt algemeen beschouwd als het meest veeleisende gewas vanwege de samenstelling, zuurgraad en concentratie van de voedingsoplossing. In grote hoeveelheden heeft een komkommer nodig: N, P, K, Ca, waarvan de afwezigheid een extreem negatief effect heeft op zijn welzijn.
De opname van voedingsstoffen uit de oplossing verschilt afhankelijk van de ontwikkelingsfase. Na het planten van zaailingen, wanneer het wortelsysteem nog niet voldoende is ontwikkeld, verbruikt de komkommer 10 procent van de voedingsstoffen en vereist een zwakke concentratie van de oplossing. Op het moment van bloei en de vorming van eierstokken heeft de plant 20% van de voeding nodig, op het moment van vruchtvorming – 70%. Daarom moet de concentratie van de voedingsoplossing worden verhoogd naarmate de cultuur zich ontwikkelt. Bovendien is het noodzakelijk om de zuurgraad strikt te controleren – de optimale pH voor een komkommer is 5,5-6,2.
Het is belangrijk op te merken dat voor het kweken van groenten in hydrocultuur, evenals voor het kweken op aarde in gesloten ruimtes, het wordt aanbevolen om vroege rijpende variëteiten te gebruiken, het is belangrijk voor een komkommer dat ze zelfbestoven zijn, en voor een tomaat – ondermaats.
Groeiende groenten
Hydrocultuur wordt meestal gebruikt voor de teelt van groene uien, verschillende soorten sla, maar ook voor peterselie, dille, mosterd, zuring, basilicum, koriander en andere kruiden..
De eenvoudigste teeltmethode op hydrocultuur is de teelt van groene uien. Hiervoor is zelfs een substraat niet nodig. Je kunt de ui gewoon in een potje water doen en na een tijdje zal hij je verrassen met verse, gezonde veren..
Voor het telen van uien voor groenten is het het meest effectief om een eenvoudige hydrocultuurinstallatie “Chudorost” te gebruiken, die we in het vorige artikel uitvoerig hebben beschreven. Met behulp van deze elementaire constructie kan het uiengewas veel sneller worden geteeld – een veer van 30 cm lang wordt in letterlijk twee weken verkregen.
Voor het kweken van groen uit zaden kun je plastic potten gebruiken met een hoogte en een diameter van 5 centimeter, met vrij grote gaten in de bodem. In elk van deze containers, gevuld met elk beschikbaar substraat, worden zaden gezaaid: sla – 4 stuks; dille, peterselie of koriander – 25-30 stuks; citroenmelisse, zuring, basilicum, mosterd – 15-20 stuks. De potten worden bewaterd met warm water, bedekt met polyethyleen en op een warme plaats geplaatst om te ontkiemen.
Na het ontkiemen wordt de film verwijderd en wordt gezorgd voor een optimaal verlichtingsregime. Geef dergelijke zaailingen meerdere keren per dag water met een universele voedingsoplossing, omdat het substraat opdroogt. Wanneer de zaailingen opgroeien (voor een salade is het 7-10 dagen, voor peterselie, dille en andere kruiden – 15-20 dagen), worden de potten in de bestaande hydrocultuurplant geplaatst, waar ze worden gekweekt tot ze volledig rijp zijn.
Opgemerkt moet worden dat voor normale groei en volledige terugkeer van de oogst, greens voldoende voeding moeten krijgen. De optimale zuurgraad van de voedingsoplossing is in dit geval 2,8-4,0 en de concentratie is 0,5-2,5 mS / cm.
Voor hydrocultuur kun je het beste vroegrijpe groene gewassen gebruiken. Wat betreft de temperatuur en lichtomstandigheden, ze verschillen praktisch niet van die aanbevolen voor het kweken van greens in de grond. We spraken hier uitgebreider over in het artikel “Een moestuin op de vensterbank: wij verbouwen bladgroenten, bladgroenten en kruiden”.
Aardbeien kweken
Deze heerlijke en ongelooflijk gezonde bes kan met verschillende hydrocultuurmethoden worden gekweekt, maar druppelirrigatie wordt als het meest geschikt beschouwd..
De planten worden in het bestaande substraat geplant en de voedingsoplossing wordt via een druppelaar naar de wortelzone gevoerd. Deskundigen raden in dit geval aan om minerale wol, kokosvezel of verschillende turfmengsels als substraat te gebruiken..
Het substraat wordt in zakken van ondoorzichtig polyethyleen geplaatst en op een bak geplaatst die dient om de opkomende voedingsoplossing op te vangen. Voor een normaal leven moet een volwassen plant een volume van minimaal drie liter hebben, het is het beste om een afstand van 20-30 centimeter tussen de struiken te laten.
De voedingsoplossing wordt onder druk in het druppelsysteem gevoerd, waarvoor u pompen kunt gebruiken, of u kunt zwaartekracht gebruiken door containers met oplossing boven het niveau van de bedden te plaatsen. Voor het telen van aardbeien kunt u een voedingsoplossing met een universele samenstelling gebruiken met een concentratie in het bereik van 1,8-2,2.
Aardbeien zijn geen vochtminnende plant, daarom wordt het niet aanbevolen om de watercultuurmethode te gebruiken om ze te laten groeien. In dit geval zal het moeilijk zijn om het gehalte aan voedingsstoffen onder controle te houden en kunnen er problemen ontstaan met de normale ontwikkeling van het wortelstelsel..
Om aardbeien hydrocultuur te laten groeien, is het noodzakelijk om remontante variëteiten te nemen, dat wil zeggen die soorten die het hele jaar door vrucht kunnen dragen. Als zaailingen kunt u kant-en-klare zaailingen gebruiken die u bij gespecialiseerde kwekerijen hebt gekocht of op uw persoonlijke perceel hebt gekweekt.
Aardbeistruiken kunnen ook worden verkregen uit zaden. Om dit te doen, wordt een goed bevochtigd substraat (bij voorkeur zand of fijn perliet) in plastic bakjes met een laag van 12–14 cm hoog gegoten en worden zaden gezaaid zonder ze te begraven. De gewassen zijn bedekt met polyethyleen en op een donkere plaats geplaatst totdat er scheuten verschijnen. De kamertemperatuur moet op het niveau van 21-23 graden zijn, het is ook noodzakelijk om de vochtigheid van het substraat zorgvuldig te bewaken, dat, indien nodig, zorgvuldig wordt bevochtigd met een injectiespuit.
Wanneer zaailingen verschijnen, wordt de plastic film verwijderd en worden de potten met zaailingen op een plaats geplaatst waar het mogelijk is om de optimale temperatuur en lichtomstandigheden te observeren. Deze indicatoren verschillen niet van die welke worden aanbevolen voor de bodemteelt van aardbeien binnenshuis. Details zijn te vinden in het artikel “Hoe aardbeien groeien op een vensterbank”.
Wanneer de zaailingen 2-3 echte bladeren produceren, worden ze overgeplant in een grotere container (diameter 14-16 cm) – je kunt elk twee planten hebben. En na het verschijnen van 6-7 echte bladeren, worden de zaailingen op een vaste plaats geplaatst en bieden ze de voorwaarden die nodig zijn voor normale groei en ontwikkeling.
Zoals je kunt zien, kun je met behulp van verschillende hydrocultuurmethoden thuis bijna elke plant kweken. Na zorgvuldig de basisregels te hebben bestudeerd die worden gebruikt voor grondloze teelt, kunt u gemakkelijk groente- of aardbeienbedden organiseren, zelfs in een appartement. Bovendien vereist dit helemaal niet veel ruimte. Je kunt een kant-en-klare hydrocultuurplant kopen in gespecialiseerde winkels of hem zelf maken – we hebben beschreven hoe je dit moet doen in het artikel “Hydrocultuur: huishoudelijke installaties voor het kweken van bloemen, groenten en fruit”.
Als je de teelt van verschillende gewassen in kleine gebieden onder de knie hebt, kun je deze nuttige activiteit omzetten in een extra manier om geld te verdienen, of je kunt een zeer winstgevend bedrijf opzetten, omdat de vraag naar hoogwaardige groenteproducten nooit verdwijnt..
En andere gewassen met behulp van water en voedingsstoffen zonder gebruik te maken van aarde. Is hydrocultuur een efficiënte manier van verbouwen? Welke voordelen heeft het ten opzichte van traditionele landbouwmethoden? Hoe verzekert het systeem van hydrocultuur dat de planten voldoende voedingsstoffen krijgen? Zijn er ook nadelen of beperkingen aan het gebruik van hydrocultuur? Kortom, wat zijn de belangrijkste aspecten om te overwegen bij het kiezen voor hydrocultuur als verbouwingsmethode?