Wat is druppelirrigatie

In dit artikel: Druppelirrigatie – Geschiedenis; druppelirrigatiesysteem apparaat; beschrijving en gemiddelde prijs van systeemelementen; hoe druppelirrigatie te ontwerpen; hoe u druppelaars en druppeltapes kiest; installatieprocedure; constructie van druppelirrigatie uit afvalmateriaal; kenmerken van druppelirrigatie; werking van het druppelirrigatiesysteem.

In de afgelopen jaren is het probleem van het irrigeren van tuinbedden bijzonder acuut geworden – de ongewoon hoge activiteit van de zon en het gebrek aan water voor irrigatie in natuurlijke reservoirs zijn in strijd met de plannen van zomerbewoners. Het klassieke beregening van landschappen wordt te duur: de waterkosten stijgen, samen met hen groeit absoluut onnodig onkruid. Ondertussen bestaat de oplossing voor het irrigatieprobleem al lang – de druppelirrigatietechnologie is ongeveer 70 jaar geleden ontwikkeld en getest …

Druppelirrigatie geschiedenis

De effectiviteit van deze irrigatiemethode werd per ongeluk ontdekt – in 1955 liep de Israëlische waterbouwkundige Simha Blass langs een groene heg en merkte dat de ene struik meer ontwikkeld en groter was dan alle andere. Daar waren geen duidelijke redenen voor – de dagelijkse irrigatie werd uitgevoerd door een sproeisysteem dat langs de groene ruimtes was aangelegd, tussen de gietbeurten zag de grond er even droog uit.

Simha Blass (rechts) en Eric Johnston

De waterbouwkundig ingenieur besloot de toestand van de grond nabij de stam van de struik te controleren en, graven tot de lengte van de schop, ontdekte de reden: druppels water uit de lekkende buisverbinding bevochtigden de bovenste laag van de grond slechts lichtjes, maar in de diepte was de grond veel meer vochtig. En het gebied met bevochtigde grond bereikte het wortelsysteem van alleen deze struik. Het was Simha Blass die in de loop van verdere experimenten het eerste druppelirrigatiesysteem creëerde..

Hoe het druppelirrigatiesysteem werkt

De belangrijkste elementen zijn druppelaars (emitters), een toevoerslang, schakelaars en een hoofdblok..

Schema van het druppelirrigatiesysteem:
1 – distributiepijplijn; 2 – irrigatiepijpleiding; 3 – druppelaar.

Een druppelaar (gemiddelde prijs – 10 roebel) is een apparaat dat naast elke plant in de toevoerslang wordt gesneden en een bepaald volume water in porties aan de wortels van de plant levert (druppel voor druppel). Door het ontwerp kunnen druppelaars opvouwbaar / niet-inklapbaar, verstelbaar (gecontroleerde waterstroom) en niet-verstelbaar zijn, uiteinde (gemonteerd aan het uiteinde van de slang (pijpleiding)) en rechtdoor (gemonteerd in een speciaal gemaakt gat).

Bovendien worden druppelaars ingedeeld in:

• gewoon en gecompenseerd. Hun tweede type is in staat zich aan te passen aan een toename / afname van de druk in een bepaald bereik en is bedoeld voor een complex landschap, vol met niveauverlagingen – ongeacht hoogteverschillen, zullen gecompenseerde druppelaars planten van een bepaalde hoeveelheid water voorzien;
• door het volume van de watervoorziening (vanaf 1 l / u en hoger);
• uitgerust en niet uitgerust met anti-drainagesysteem (CNL). In de eerste optie is de efficiëntie van impulsirrigatie hoger, omdat de kans op drainage en ongeplande vulling is uitgesloten;
• met de installatie van een spin-type dispenser (gemiddelde prijs – 80 roebel) (hiermee kunt u druppelirrigatie naar verschillende punten ver van de toevoerslang op een bepaalde afstand brengen) en zonder deze mogelijkheid.

De afleverslang kan een buis of tape zijn. Buizen (gemiddelde prijs – 15 roebel / lopende m) zijn gemaakt van pvc, diameter 16-20 mm, muur – 100 μm-2 mm, druppelaars zijn ofwel boven het hoofd (ingekort) of ingebouwd. Druppellijnen (banden) (gemiddelde prijs – 10 roebel / lopende meter) zijn ook gemaakt van polyethyleen, dat wordt opgerold tot een buis en vervolgens wordt gelijmd / gelast. De grootste fabrikanten van infuuslijnen produceren naadloze infuuslijnen. Microporiën binnen dergelijke lijnen spelen de rol van een soort labyrint dat de waterstroom verandert en daarin turbulentie veroorzaakt, wat nodig is voor een nauwkeurige dosering van irrigatie. Druppelbanden zijn voorzien van ingebouwde druppelaars met een steek van 100 mm en meer. De wanddikte van de druppellijn wordt door fabrikanten gespecificeerd in mils (1/1000 in) en begint bij 5 mils (0,127 mm of 127 micron), de grootste wanddikte is 15 mils (0,381 mm of 381 micron).

Schakelaars (kranen) (gemiddelde prijs – 35 roebel) – met hun hulp wordt water aan een bepaalde infuuslijn geleverd.

Masterblock – een complex dat bestaat uit een pomp en een filter (de gemiddelde prijs van een pomp + filtercomplex is 4000 roebel). De taak van de pomp in het masterblok is om de waterdruk (indien nodig) te verlagen en deze onder een druk van maximaal 1,5 bar te leveren. Bij gebruik van een watertank voor water is een filter vereist (gemiddelde kosten – 700 roebel).

Naast de beschreven elementen van het druppelirrigatiesysteem, hebt u tees (35 roebel / stuk) en connectoren (20 roebel / stuk), adapters (50 roebel / stuk) en koppelingen (150 roebel / stuk) nodig, alleen gemaakt gemaakt van kunststof (roest verstopt de druppelmondstukken).

Druppelirrigatiesysteem – ontwerp

Een integraal onderdeel van elk ontwerp is het maken van een plan op papier, en daar beginnen we mee. Het is vereist om een ​​bewateringsschema op te stellen door de bedden en andere planten te tekenen, met vermelding van de maten. Vervolgens wordt een schema voor de installatie van druppelirrigatie gepland, het startpunt hier is de locatie van de container met water (waterbron). Als er overigens een bak met water wordt gebruikt, moet deze één of twee meter boven het maaiveld worden opgetild om de vereiste waterdruk in het systeem te bereiken. Ongeacht de bron van het water en de kwaliteit ervan, moet er een waterfilter worden geïnstalleerd tussen het water en de hoofd- (hoofd) leiding.

Het is noodzakelijk om het volume water dat door het toekomstige druppelirrigatiesysteem wordt verbruikt in één uur te berekenen. Gemiddeld geven druppelaars 5-7 liter water per uur in de grond af (afhankelijk van het model) – we berekenen de spoed van de druppelaars, hun totale aantal en krijgen het vereiste watervolume. Bijvoorbeeld: een druppeltape van 100 m lang, met een druppelafstand van 300 mm – er zullen in totaal 334 druppelaars zijn. De output van water van elk (conventioneel) is 5 liter per uur, alle druppelaars “druppelen” 1.670 liter water per uur, d.w.z. 200 liter inhoud is niet genoeg. Verdun hier het druppelsysteem met twee irrigatiezones of zoek naar een constante bron van water.

De aansluiting van slangen met druppelaars of druppelbanden met de hoofdleiding gebeurt via kranen (u kunt niet zonder fum-tape), indien nodig, om het irrigatiesysteem uit te breiden, worden connectoren en T-stukken erin gesneden. Laat me je eraan herinneren – alle elementen van het druppelirrigatiesysteem moeten van plastic zijn (niet van metaal)! Het uiteinde van de hoofdslang, de uiteinden van lekbanden en slangen met druppelaars moeten worden afgesloten – met speciale pluggen of met een rubberen band (optioneel met draad). Als het reliëf van het irrigatiegebied een bepaalde helling heeft, worden druppelbanden en slangen weergegeven onder de helling, hoofdslangen – alleen horizontaal.

Druppelbanden en slangen worden ingegraven (tot 150 mm diep), op de grond gelegd of met steunen aan de grond opgehangen. In het eerste geval is een druppelslang of tape met de grootste wanddikte vereist (ze zullen plantenwortels moeten weerstaan), in de rest moeten de wanden, om waterbloei volledig uit te sluiten, ondoorzichtig zijn.

Selectie van elementen van druppelirrigatiesysteem

De belangrijkste “werkende” elementen van druppelirrigatie – druppelbuizen en -leidingen, druppelaars en dispensers zijn geselecteerd voor een specifieke plantcultuur, ze zijn niet universeel!

“Spider” -dispensers zijn handig voor vaste planten die in kassen worden gekweekt. Ze zijn niet geschikt voor groenteteelt in het open veld – de stap tussen de dispensers mag niet minder dan een halve meter zijn, daarom zal een volledige toevoer van planten in de bedden met water niet werken. Bovendien kunnen hoofdwaterleidingen voor dergelijke dispensers alleen worden opgehangen en zijn de “spinnen” zelf niet goedkoop.

Voor groenteteelt zijn druppellijnen perfect, u hoeft alleen een bepaalde stap tussen de druppelaars te kiezen: groentegewassen met een klein wortelgewas (wortels, uien, enz.) – 200 mm; de meeste groentegewassen – 300 mm; meloenen – 1000 mm. Bij het ondergronds verdiepen van de infuuslijn is het beter om het type met de grootste wanddikte te kiezen.

De keuze van het model van de druppelaar (emitter) van de infuuslijn is gerelateerd aan de behoefte om groentegewassen water te geven en de snelheid waarmee water in een bepaalde grond sijpelt.

Installatie van druppellijnen

Het is veel gemakkelijker en handiger om installatiewerkzaamheden uit te voeren op de gevormde bedden voordat de groentegewassen daadwerkelijk worden geplant. We nemen het getekende plan ter hand en gaan verder:

• we leggen de hoofdpijp gemaakt van pvc, we snijden deze volgens het plan – er is een speciale schaar nodig, het snijden gebeurt strikt over de pijp. Dan moet je de pijp op de site laten staan ​​- laat hem enkele uren in de zon rusten;
• markeer gaten met een stift (viltstift) – alle bevestigingspunten moeten op dezelfde lijn liggen. De gaten worden geboord met een houtboor, de diameter van de boor voor de maat van de adapter (in het bereik van 14-16 mm) – boor voorzichtig, anders gaat de boor door de buis;
• verzamel de hoofdleiding via de fittingen, sluit deze aan op de watertoevoer via het filter. De elementen van de hoofdleiding moeten tot aan de aanslag in de fittingen worden gestoken – voor de beste afdichting. Sluit de eindopeningen niet in deze fase van installatie;
• de lijn van het doorspoelen van de hoofdleiding (voorwaarde!). Gebruik water onder druk om eventuele plastic spanen en vuil te verwijderen die tijdens het boren in de buis zijn opgesloten. Sluit vervolgens de eindgaten af ​​met houten pluggen;
• installatie van fittingen voor lekbanden. Plaats afdichtingen in de uitgesneden gaten, forceer fittingen erin – deze procedure wordt vereenvoudigd door de gaten te verwarmen met een haardroger;
• installatie van lekbanden. Let op: het slepen en strekken van banden over de grond is verboden! Verbind de tapes met de fittingen (sluit de verbinding af met fum tape) en zorg ervoor dat de tape naar boven wijst in een “labyrint” (het “labyrint” -gebied is geverfd met een of twee parallelle lijnen en heeft een kleine zichtbare opening over de gehele lengte van de druiptape). Bedek het andere uiteinde met pluggen – vouw het uiteinde van de druppeltape naar de fitting, zet vast met een rubberen ring (draad, tape);
• oefenrondje. Laat water in de hoofdleidingen lopen, wissel ze afwisselend om en controleer of er water stroomt. Controleer de uniformiteit en diepte van het bodemvocht op elk irrigatiepunt, bepaal de frequentie van irrigatie.

DIY druppelirrigatie

Je hebt een watertank nodig van 100-200 liter, een meter verhoogd vanaf het maaiveld. Als het een deksel heeft, moeten er gaten in worden gemaakt; in de versie zonder deksel is de container bedekt met tweelaags gaas (het is noodzakelijk dat er lucht in komt). Helemaal onderaan moet je een gat maken waarvan de diameter samenvalt met de diameter van de hoofd (irrigatie) slang. Een plastic tap-tip (of een fitting voor twee slangen) met de overeenkomstige diameter wordt in het gemaakte gat geïnstalleerd, de hoofdslang is eraan bevestigd – bevestiging door een klem. Sluit de slangafvoer af met een houten plug.

De hoofdslang strekt zich uit over de rijen bedden en moet 150-200 mm boven het maaiveld worden opgetild – de draad wordt aan de palen getrokken waaraan deze is bevestigd. Er wordt een gat gemaakt in de slang boven elke plant (gebruik een spijker van 2 mm, houd deze vast met een tang), waarin een stuk draad wordt gestoken – met zijn hulp worden druppels water naar de wortels van de planten geleid.

Het grootste probleem met een dergelijk druppelirrigatiesysteem is het verstoppen van de uitlaatopeningen. Ze kunnen worden schoongemaakt met behulp van de draadgeleiders of door de slang uit te blazen (de geleiders verwijderen).

Druppelirrigatie – voor- en nadelen

Voordelen

• hoge opbrengsten behalen. De grond is niet drassig, waardoor plantenwortels ongehinderd kunnen ‘ademen’ en het wortelstelsel kunnen ontwikkelen. De wortels van planten die door de druppelmethode worden geïrrigeerd, vangen actief de kegelvormige vochtzone op, ontwikkelen wortelharen en absorberen intensief voedingsstoffen samen met water;
• plantenvoeding. Meststoffen lossen op in water voor irrigatie en gaan precies naar de wortels, waardoor de efficiëntie van de bemesting toeneemt. In droge klimaten is er geen betere manier om aanplant te bemesten;
• in vergelijking met beregening worden de bladeren van gecultiveerde planten niet bevochtigd met druppelirrigatie, waardoor het risico op ziekten wordt verminderd, er is geen spoeling van fungiciden en insecticiden uit het gebladerte;
• droge gebieden tussen rijen planten zorgen voor gemakkelijk oogsten, sproeien en bewerken. Druppelirrigatie van planten geplant op hellingen en topografisch moeilijke gebieden veroorzaakt geen bodemerosie;
• tastbare besparing op water. Alleen de wortelzone water geven, die niet meer dan 60% van de totale oppervlakte van de site zal bedragen, minimale waterverdamping.
• vermindering van fysieke kosten. Een goed ontworpen druppelirrigatiesysteem werkt onafhankelijk. Het enige dat daarvoor nodig is, is een permanente (bijgevulde) bron van water.

nadelen

• periodieke verstopping van druppelaars met zouten en onzuiverheden in het water. Water moet worden verdedigd en gefilterd;
• van tijd tot tijd wordt het nodig om de waterstroomsnelheid van elk van de druppelaars aan te passen;
• buitenshuis kunnen lekbanden en slangen (buizen) worden beschadigd door insecten, knaagdieren en vogels – er zijn een aantal maatregelen nodig om deze dreiging tegen te gaan.

Qua kwaliteitskenmerken staat druppelirrigatie op de tweede plaats na aeroponics.

Hoe een druppelirrigatiesysteem te bedienen

Het grootste probleem voor tuinders met dit irrigatiesysteem zijn verstopte druppelaars en slangen. U kunt de verstopping bepalen door het ontbreken van een natte plek onder één / meerdere druppelaars (spotdiameter bij hoogwaardig werk is 300-400 mm). Als een druppelaar defect is, moet deze worden vervangen.

De oorzaak van de blokkering kan mechanisch, biologisch of chemisch zijn. Vanaf de eerste – verstopping met slib, zand, enz. – filters zullen vechten, ze moeten eenmaal per maand worden schoongemaakt (de exacte frequentie hangt af van de mate van vervuiling van het water voor irrigatie). Om de oorzaken van biologische vervuiling (groene algen, tandplak en slijm) weg te nemen, helpt spoelen met schoon water onder druk en chlorering. Chemische vervuiling wordt veroorzaakt door waterhardheid en bemesting (de introductie van meststoffen in het water voor irrigatie) – zuuradditieven helpen, waardoor de pH-waarde binnen 5-7 blijft. Het wordt aanbevolen om die additieven te gebruiken die zijn goedgekeurd door de fabrikant van dit druppelsysteem..

Tijdens het werken aan de bedden kan de infuuslijn worden beschadigd door een tuingereedschap – het is noodzakelijk om deze loodrecht af te snijden en opnieuw aan te sluiten met een bidirectionele connector (vergeet daarna niet om dit gebied met water af te spoelen).

Na het oogsten in de herfst, moet u het irrigatiesysteem spoelen en volledig demonteren en er water uit verwijderen. Gedroogde lekbanden en slangen (leidingen) worden opgeslagen in bijkeuken.

Vergelijkbare inzendingen:

1. Druppelirrigatie met plastic flessen We hebben al in detail geschreven hoe je druppelirrigatie in een kas organiseert, een doe-het-zelf irrigatiesysteem op de site maakt met een slang, adapters en dispensers. Maar wat als er geen...
2. Doe-het-zelf druppelirrigatie in de kas Een gezond plantenwortelsysteem zorgt voor een krachtige groei en druppelirrigatie kan hier in hoge mate aan bijdragen. In de kas zorgt het druppelirrigatiesysteem ervoor dat je sterke en gezonde zaailingen kunt...
3. Druppelirrigatie: correcte installatie en langdurige werking Druppelirrigatiesystemen besparen veel moeite, maar zonder de juiste technische voorbereiding wordt het zelf installeren een verspilling van tijd en geld. Als u de basisregels van het apparaat en de technische kenmerken...
4. Druppelirrigatie is de technologie van de toekomst Water is de basis van het leven op aarde. Deze stof is het belangrijkste element van de biosfeer, zonder welke organische natuur niet kan bestaan. Het menselijk lichaam bestaat gemiddeld voor...

Meer lezen  Snel groene uien forceren op de vensterbank