Stel je je zomerhuisje voor – zelfs rijen bedden waarop groenten, frambozen- en aardbeienstruiken in een hoek groeien, nette paden, fruitbomen bij het hek … Maar tuinbomen, bessenstruiken en rijen tomaten zijn niet alles wat je land kan plezieren verhaal. Maar hoe zit het met de schil van de tafel – kruiden, zonder welke gerechten oninteressant en zelfs smakeloos lijken?
Het is onmogelijk je een datsja voor te stellen waarin een minimum aan nuttige en smakelijke planten niet zou groeien, wat we gewoonlijk een generaliserend en zeer precies woord noemen – “groen”. Zelfs die zomerbewoners die besloten om af te zien van het planten van aardappelen en paprika’s, in de overtuiging dat het resultaat van de moeizame verzorging van deze gewassen de moeite niet waard is – “nou ja, ik koop het op de markt, waarom zou je je druk maken”, zullen niet weigeren dille, peterselie, ui en knoflook te planten.
Maar onze traditionele dille en peterselie zijn verre van alle gecultiveerde planten die de keuken erg lekker noemt – “kruiden”. En denk niet dat salie, venkel, basilicum en karwij niet in centraal Rusland kunnen worden geteeld! Tegelijkertijd kunnen kruiden niet alleen onze tafel diversifiëren, maar ook de tuin versieren, het hoogtepunt worden en een bron van trots voor de eigenaren..
Hoe kruidige en aromatische gewassen te telen in uw zomerhuisje? Welke planten zijn het populairst en meest voorkomend?
Kunt u zich uw tafel voorstellen zonder geurig en zo gezond groen? Maar het is buitengewoon eenvoudig om het op uw site te laten groeien.!
Dille
Het meest voorkomende “gras” in ons land, zo pretentieloos dat zelfs de meest luie zomerbewoners het gemakkelijk op hun site kunnen laten groeien. U hoeft niet voor dille te zorgen – het is voldoende eind maart of begin april (afhankelijk van het weer en klimaat in uw regio), zaai de zaden en na een maand kunt u door de bedden lopen en de eerste oogst van geurige, gemakkelijk herkenbare, zwaar gesneden bladeren verzamelen voor salade of soep.
Om greens te krijgen, moet dille tegelijkertijd worden gezaaid met een continue methode en om zaden te verkrijgen – in rijen met een brede rijafstand van minimaal 20-25 centimeter tot een diepte van 1,5-2 centimeter.
Bovendien, als er niet genoeg ruimte op uw site is voor een apart bedje dille, groeit het goed tussen rijen tomaten, paprika’s of aardappelen..
Dillezaden kunnen al in juli worden geoogst, de plant is eenjarig, dus je zult jaarlijks zaden moeten zaaien. Maar je kunt zelden dille water geven – hij houdt niet van overtollig vocht, hij heeft geen last van ongedierte. Een verbazingwekkend pretentieloze plant – neem deze zaden en oogst, een plezier.
Deskundigen adviseren natuurlijk om dille met humus te voeren, maar wilt u uw tuin in ieder geval bemesten? Het is niet nodig om het alleen te doen voor een bed met dit geurige kruid..
Als u zo vroeg mogelijk verse kruiden wilt krijgen, is het de moeite waard om dille in de late herfst te zaaien, zodat het geen tijd heeft om vóór de vorst te rijzen, tot een diepte van ongeveer drie centimeter, en het tuinbed af te dekken met een dunne laag stro en humus. Al in het vroege voorjaar komen de spruiten uit en behagen ze met hun krachtige uiterlijk.
Dille is onmisbaar bij het inmaken en beitsen van groenten, wintervoorraad, erg lekker in verse salades, als tafeldecoratie. En de hoeveelheid vitamines, micro- en macro-elementen in dit pretentieloze en bescheiden kruid is gewoon geweldig!
Peterselie
Een andere veel voorkomende en, wat vooral prettige, pretentieloze plant is. In tegenstelling tot dille is peterselie een cultuur van twee jaar, dus je hoeft hem niet elk jaar te planten. Planten die bijna tot aan de basis zijn afgesneden (bladstelen die niet meer dan 4-5 centimeter hoog blijven) zullen met succes overwinteren en zullen de eerste oogst in mei mogelijk maken.
Als u voor het eerst peterseliezaden plant of om de tuin bij te werken, in een nieuw perceel, dan moet dit ook eind maart of begin april gebeuren..
Peterseliezaden worden ondiep geplant – niet meer dan één centimeter, met inachtneming van de afstand tussen rijen van 20 centimeter lang. Peterselie moet in de droge zomer regelmatig worden bewaterd, maar bij onvoldoende water verdwijnt de plant niet, de bladeren worden grover, maar aromatischer, waardoor essentiële oliën worden verzameld.
Geadviseerd wordt peterselie één keer per seizoen te voeren met stikstofmeststoffen (ongeveer 50-60 gram salpeter per 10 vierkante meter). Het is echter beter om een site voor te bereiden om in de herfst te planten, simpelweg door humus, turf of compost te strooien voordat u de tuin opgraaft.
Gesneden peterselieblaadjes groeien snel terug, waardoor je twee of drie gewassen per seizoen kunt oogsten. Vergeet niet om peterselie niet te laten overgroeien als het pijlen met bloemen loslaat.
Trouwens, peterseliewortels, die qua vorm lijken op bleke wortelen, worden ook beschouwd als een uitstekende smaakmaker en worden in een groot aantal culinaire recepten aangetroffen.
Knoflook
Overblijvende kruidachtige planten bevatten ook knoflook – een ongewoon interessante plant met een zeer sterk aroma, dat volgens artsen virussen en microben letterlijk ‘wegjaagt’..
Over het algemeen wordt knoflook beschouwd als de oudste specerij ter wereld en we zijn er dol op in verschillende landen, op alle continenten. Vergeet niet dat knoflook winter is, dat wil zeggen dat het in de herfst wordt geplant, vóór het begin van de vorst, en dat de lente in de lente wordt geplant.
Al meer dan twee jaar op rij is het onmogelijk om knoflook in dezelfde tuin te planten, en de beste voorlopers daarvoor zijn komkommers, bonen en kool..
De gekozen locatie voor het planten van knoflook wordt aanbevolen om in de herfst te worden bemest met humus of compost.
Alleen absoluut gezonde bieslook wordt geselecteerd om te planten, gelegen in de buitenste rij; ze hoeven niet van de bovenste schalen te worden schoongemaakt. Winterknoflook wordt diep genoeg geplant – ongeveer 10 centimeter, en de afstand tussen de rijen moet 30-40 centimeter bedragen, in de rij zelf is de afstand tussen de kruidnagels 10 centimeter. Met deze manier van planten kun je grote koppen krijgen, hoewel dit natuurlijk ook afhangt van het soort knoflook..
Winterknoflook wordt geplant van eind september tot half oktober, afhankelijk van de regio. Lentevariëteiten worden in het vroege voorjaar geplant, al in maart mag de plantdiepte niet groter zijn dan vijf centimeter – in dit geval hoeft knoflook niet te overwinteren, maar je moet zo snel mogelijk opstijgen.
Ja, en een belangrijke nuance – je moet de knoflook op tijd verwijderen, zodra de bovenste bladeren zijn opgedroogd en de onderste geel zijn geworden. Anders valt de kop uiteen in afzonderlijke kruidnagels en wordt de oogst veel erger opgeslagen..
De geur van knoflook wekt niet alleen eetlust op, maar heeft ook antiseptische eigenschappen. Deze plant is uitstekend geschikt voor verkoudheid en immuniteit.
Ui
Een kruidachtige bolgewas die bij iedere huisvrouw goed bekend is. Denk er bij het planten van uien aan dat deze cultuur niet van dezelfde plek houdt, dus u zult elk jaar op zoek moeten naar nieuwe locaties om te planten. Je kunt uien pas na vier jaar weer op dezelfde plaats planten, en de beste voorgangers daarvoor zijn aardappelen, komkommers, courgette en kool..
Als uien worden geplant om groene pijlen te krijgen, is het de moeite waard om gezonde middelgrote bollen te kiezen, en om een goede oogst van gouden koppen te krijgen, adviseren experts om kleine bollen te kiezen die speciaal voor zaden zijn achtergelaten, de zogenaamde sevok.
Uien houden van zonnige gebieden; voor het planten moet het tuinbed worden opgegraven en worden bemest met humus of salpeter. De afstand tussen de rijen uien mag niet minder zijn dan 20 centimeter en tussen de bollen ongeveer vijf centimeter. De uien worden geplant tot een diepte van niet meer dan vijf centimeter, waarbij de nadruk ligt op de grootte van de bol zelf – om de plant sneller te laten ontkiemen, moet de kroon direct aan het oppervlak worden geplaatst. Het is interessant dat als de ui dieper wordt geplant, er langwerpige koppen zullen worden gevormd, en indien onder het oppervlak zelf – afgeplat.
De beste tijd om uien te planten is begin mei, wanneer de kans op vorst voorbij is. En ze oogsten meestal in augustus, nadat de bovenste veren helemaal droog zijn. Uien worden alleen in de meest intense hitte bewaterd, hij houdt niet van overtollig vocht. Het is noodzakelijk om de grond tussen de rijen uien regelmatig los te maken – na elke watergift of regen.
Al aan het begin van de zomer zullen de bolvormige bedden u verrassen met groene pijlen die elke salade zullen versieren. En bijna iedereen weet dat uien een opslagplaats zijn van vitamines, nuttige elementen en antibacteriële eigenschappen hebben. En trouwens, de tranen die huisvrouwen vergieten bij het schillen van uien zijn goed voor de oogkanalen, en fytonciden, die zich verspreiden met een sterke uiengeur, doden pathogene bacteriën en microben.
Zuring
De zure smaak van zuring zal perfect elke vitamine-groentesalade benadrukken, en groene borsjt en koolsoep van dit kruid worden beschouwd als klassieke gerechten uit de Russische keuken..
Bovendien is zuring een van die zeldzame planten die geen speciale zorg nodig hebben. Zuring is een meerjarige cultuur en groeit gedurende meerdere seizoenen goed op hetzelfde tuinbed en bevriest alleen in extreem koude en sneeuwloze winters.
Zuring kan in het vroege voorjaar worden geplant – de zaden ontkiemen goed bij een temperatuur van ongeveer twee tot drie graden Celsius. In de zuidelijke regio’s worden zuringzaden gezaaid in augustus-september, zodat het tijd heeft om wortel te schieten voor de vorst.
De afstand tussen de rijen zuring moet ongeveer 20-25 centimeter zijn, met een schoffel maken we groeven van niet meer dan vier tot vijf centimeter diep en zaaien we de zaden behoorlijk dik. Het is niet de moeite waard om zuringzaden zwaar met aarde te bedekken – het rijst vrij lang op, dus het kan niet eens doorbreken van onder een te dikke laag aarde.
Na het planten moeten de zaden worden bewaterd, omdat ze slecht en zelden in droge grond ontkiemen. In de toekomst is het vaak niet nodig om zuring water te geven, het groeit goed in de zon, brengt de zomerhitte over tot 40 graden en in de schaduw doet het met een minimum aan vocht.
Het is tijd om zuring te oogsten, je zult het begrijpen aan het uiterlijk van de plant – wanneer de bladeren zijn gestegen tot een hoogte van ongeveer 10 centimeter, kunnen ze al bij de wortel worden afgesneden en worden gebruikt bij de bereiding van smakelijke en gezonde gerechten. Jonge bladeren, niet hoger dan 20 centimeter, worden als de meest delicate, smakelijke en gezonde beschouwd, dus u moet geen overmatige groei toestaan - u moet de zuring op tijd snijden.
In het eerste jaar na het planten geeft de zuring alleen een oogst van bladeren, maar het volgende jaar, als je de scheuten niet op tijd snijdt, zal hij actief groeien, de stam wordt grof en er verschijnen “pluimen” met bloemen op. Als u niet van plan bent om zaden te verzamelen, wacht dan niet op dit moment – tijdens de zomer is het beter om regelmatig de volwassen bladeren af te snijden en twee of drie oogsten zuring te krijgen. Trouwens, ervaren huisvrouwen vriezen de bladeren in, rollen ze in potten met zout of bewaren ze om huishoudens in de winter te verwennen met zure groene borsjt of koolsoep..
Zuring is niet zomaar gras, zoals het op het eerste gezicht lijkt. Het bevat veel oxaalzuur, citroenzuur, appelzuur en ascorbinezuur, evenals caroteen, kobalt, ijzer, koper en vitamines B1, B2, PP
Salade
Alleen al de naam van deze gezonde plant wekt eetlust op – salade, groen, met geurige olie of mayonaise, met een verscheidenheid aan groenten. Daarnaast worden slablaadjes gebruikt als tafeldecoratie, en qua hoeveelheid B, PP vitamines en mineralen overtreft deze plant vele andere gewassen..
De oogst van sla kan in de zomer meerdere keren worden verwijderd – hij stijgt en groeit erg snel, als je de zaden in de lente zaait, kun je na 30-40 dagen de eerste zachte bladeren krijgen.
Denk er bij het kiezen van saladezaden aan dat er ongeveer 200 soorten zijn. De meest populaire zijn Rucola, Radicchio, Korn, Kado, Tethys, Dubachek, Lollo-rossa, Iceberg, Batavia en Robin.
Slazaadjes zijn erg klein en worden op een ondiepe diepte geplant (niet meer dan een of twee centimeter), dus de bedden moeten zorgvuldig worden voorbereid, de grond grondig opzwellen en klonten verwijderen. Bemest de grond in het gebied waar u de salade wilt planten, u moet nog in de herfst als organische meststoffen worden gebruikt, en minerale meststoffen kunnen in de lente aan de grond worden toegevoegd, tijdens de voorbereiding van de tuin.
De technologie van het planten van slazaden hangt af van de soort die je hebt gekozen. De afstand tussen de slabedden is ongeveer 15 centimeter en tussen de kroppen sla – ongeveer 40 centimeter. In het eerste geval bereikt de afstand tussen de zaden 1,5-2 centimeter, in het tweede – meer dan vier centimeter.
U kunt thuis sla zaailingen voorkweken. Deze plant is echter erg pijnlijk om schade aan het wortelsysteem te verdragen, dus de zaailingen moeten in turfblokjes of potten worden gekweekt om in een tuin met aarde te planten, zonder de wortels uit te graven..
De salade houdt van vocht, dus je zult hem letterlijk om de dag water moeten geven, daarnaast moet je regelmatig de grond tussen de bedden losmaken. Deskundigen noemen druppelirrigatie het beste type water voor sla.
En nog belangrijker, de salade moet op tijd worden geoogst, in een poging het moment waarop de plant in de pijl gaat, niet te missen. Sommige zomerbewoners snijden alleen slablaadjes af zodat de plant weer een nieuw gewas geeft. Velen geloven echter dat dergelijke “tweede” bladeren niet meer zo lekker en sappig zijn en trekken de salade bij de wortel eruit en zaaien in plaats daarvan nieuwe zaden..
Sappige slablaadjes worden in Europa extreem veel gebruikt, maar in Rusland zijn nog niet alle tuinders klaar om deze relatief nieuwe cultuur onder de knie te krijgen. Het telen van sla voor de verkoop wordt overigens als een zeer winstgevende onderneming beschouwd.
Het is heel gemakkelijk om greens te kweken, en hoeveel voordelen het oplevert! Zelfs op een klein stukje land kun je een gewas telen, bijvoorbeeld dille en peterselie, wat genoeg is voor het hele gezin. Groene bladeren kunnen altijd worden ingevroren om in de winter gezonde en aromatische kruiden toe te voegen aan soepen en stoofschotels..
In dit artikel hebben we het alleen gehad over de meest voorkomende aromatische groenten en specerijen in ons land, en er zijn nog steeds een groot aantal planten die nog steeds ongebruikelijk zijn voor ons, maar hiervan niet minder smakelijke en nuttige planten, zoals basilicum, oregano, rozemarijn en andere. Maar dit is al een onderwerp voor een apart gesprek..
Wat zijn enkele tips voor het succesvol kweken van dille, peterselie en andere populaire gewassen?
Voor het succesvol kweken van dille, peterselie en andere populaire gewassen is het belangrijk om te zorgen voor de juiste omstandigheden. Zorg ervoor dat de planten voldoende zonlicht krijgen, maar ook voldoende water en voedingsstoffen. Let op de juiste afstand tussen de planten zodat ze genoeg ruimte hebben om te groeien. Ook is het belangrijk om regelmatig onkruid te verwijderen en de planten te controleren op ziektes en plagen. Tot slot is geduld en regelmatig onderhoud essentieel voor een succesvolle oogst. Met deze tips kun je hopelijk genieten van een goede opbrengst van dille, peterselie en andere gewassen.
Welke van deze groenten hebben de minste zorg nodig?
Van deze groenten heeft de radijs de minste zorg nodig. Radijsjes kunnen snel en gemakkelijk groeien en hebben geen speciale behoeften wat betreft grondsoort of bemesting. Ze kunnen zelfs in potten op het balkon worden gekweekt. Radijzen hebben ook geen last van veelvoorkomende tuinplagen en kunnen binnen 3-4 weken na het zaaien al geoogst worden. Daarom zijn radijzen een geweldige keuze voor beginnende tuiniers of mensen met weinig tijd om voor hun tuin te zorgen.