Meestal planten we in onze zomerhuisjes alleen de gebruikelijke en pretentieloze peterselie, dille, knoflook en uien. Maar de lijst met aromatische kruiden die elk gerecht lekkerder en gezonder maken, is veel breder.
Natuurlijk kun je tegenwoordig in elke supermarkt gedroogde kruiden kopen in kleurrijke zakjes, klaar om te eten. Maar verse kruiden zijn veel aromatischer, behouden meer vitamines en mineralen, wat betekent dat ze meer voordelen zullen opleveren..
De meeste kruiden zijn niet alleen een uitstekende smaakmaker, maar hebben ook geneeskrachtige eigenschappen, bevorderen de spijsvertering, kalmeren of geven juist kracht.
Dus waarom, in de zomer, jezelf niet verwennen met verse aromatische kruiden, vooral omdat kruiden meestal pretentieloos zijn, goed wortel schieten in de tuin en tuin en geen speciale zorg nodig hebben?
Hoe rozemarijn, salie, venkel en andere aromatische planten te kweken die in ons land nog steeds als exotisch worden beschouwd op uw site?
Een set kruiden is in de keuken van elke huisvrouw. Maar sommige zijn natuurlijk niet de meest thermofiele van hen, het is heel goed mogelijk om op je eigen zomerhuisje te groeien
Rozemarijn
Rozemarijn is een favoriete specerij van Italiaanse chef-koks, die het op hun knäckebröd – bruschetta – strooien en ook toevoegen aan sandwiches, die in Italië panino worden genoemd.
Rozemarijn is een vaste plant die prachtig groeit op een zonnige, open plek in de tuin. Dit kruid wordt vermeerderd door stekken, gelaagdheid, het verdelen van de struik en zaden. In de zomer worden stekken van ongeveer 10 centimeter lang gesneden uit eenjarige planten en verdiept in de grond, eerder bemest met humus en mulch met wit zand. Stekken wortelen meestal goed en geven na twee tot drie weken nieuwe bladeren af..
Rozemarijnzaden worden geplant in een voorheen goed gevulde en bemeste grond, ondiep en bedekt met folie. Ze groeien lang genoeg – ongeveer drie weken. Rozemarijn kan het goed vinden in dezelfde tuin met basilicum en peterselie, houdt van de zon, en het is beter om het water te geven door te sproeien om de wortels niet te beschadigen.
In de herfst moeten rozemarijnstruiken worden beschermd tegen vorst door ze stevig in te pakken, en verjongend snoeien moet in februari of maart worden gedaan. Het is noodzakelijk om de plant om de zes tot zeven jaar in de buurt van de grond te snijden, hem regelmatig te voeden en water te geven, maar verder is de rozemarijn pretentieloos en hoef je hem niet elk jaar te planten.
De eerste oogst kan worden geoogst als de plant een hoogte van 10-15 centimeter heeft bereikt en de takken al stijf beginnen te groeien.
Rozemarijn past goed bij de mediterrane keuken; het wordt toegevoegd aan gehakt-, vlees- en groentegerechten en wordt gebruikt voor conservering. Droog tot volgend seizoen
Basilicum
Populair in verschillende landen van de wereld, deze aromatische smaakmaker heeft ook geneeskrachtige eigenschappen en onderscheidt zich door een verkoelende, licht zoute smaak. Basilicum wordt uit zaden gekweekt, maar omdat het thermofiel is, is het ongewenst om het in de lente op de bedden te planten, het is beter om van tevoren zaailingen thuis te laten groeien en het vervolgens naar de tuin te verplanten.
Hoewel sommige zomerbewoners, die de teelt van basilicum al onder de knie hebben, opmerken dat het helemaal niet nodig is om aan zaailingen te sleutelen, kun je zaden direct in de bedden zaaien, doe het gewoon niet in mei, maar begin juni.
Om basilicumzaailingen te laten groeien, moet u eind maart of begin april zaden in voorbereide grond, in dozen of potten zaaien. Zaden worden dik gezaaid en vervolgens verdund en in aparte containers overgeplant. Het is mogelijk om basilicumzaailingen alleen in de bedden te transplanteren als de luchttemperatuur ’s nachts niet meer onder de 15 graden daalt.
Kant-en-klare zaailingen worden op de markten verkocht, het is beter om planten te kopen die al een hoogte van zeven centimeter hebben bereikt.
Denk er bij het planten van basilicumzaailingen of het zaaien van zaden aan dat de afstand tussen de bedden maximaal 20 centimeter moet zijn en tussen de planten – vijf tot zes centimeter.
Om een rijke oogst te krijgen, is het nodig om, wanneer de plant groeit, de bovenkant af te snijden om het vrijkomen van zijscheuten te stimuleren. In de toekomst wordt de basilicum regelmatig bijgesneden, er blijven slechts vier onderste bladeren over – waarna de plant weer actief begint te groeien en een nieuwe oogst van geurige en nuttige bladeren brengt.
Basilicumgroenten worden veel gebruikt als smaakmaker bij de bereiding van verschillende nationale gerechten in de Italiaanse, Griekse, Franse en Kaukasische keuken. Basilicum, droog of vers, kan worden toegevoegd aan verschillende vlees- en visgerechten, groentesalades, pasta’s, sauzen en pizza’s
Tijm (tijm)
De geur van tijm of, zoals het in Oekraïne en Rusland gewoonlijk wordt genoemd, tijm, kan niet worden verward met andere specerijen. Deze smaakmaker is ideaal voor vleesgerechten, echte Griekse pasteitjes zijn ondenkbaar zonder gedroogde of verse bladeren van deze plant aan het gehakt toe te voegen.
Tijm wordt vermeerderd door zaden, die warmte en vocht nodig hebben. Maar volwassen planten houden niet van overtollig vocht, dus je hoeft de tijm niet te vaak water te geven..
Tijm wordt in het vroege voorjaar gezaaid, de afstand tussen de rijen is 45 centimeter en de plantdiepte is niet meer dan een centimeter. Tijm houdt van de zon, in de schaduw zal het belemmerd worden en niet zo geurig.
Valt er regelmatig vorst in uw omgeving, dan kan het tijmzaadbed een aantal weken afgedekt worden met folie. Terwijl de tijm groeit, is het nodig om regelmatig tussen de rijen te wieden en de grond te pluizen.
Omdat tijm een overblijvende struik is, kan deze worden vermeerderd door de struiken te verdelen..
Het gewas kan in de zomer meerdere keren worden geoogst, de eerste keer dat de plant na de bloei wordt gesnoeid. Na de eerste snoei moet tijm worden gevoerd met organische of minerale meststoffen..
Tijm past goed bij vis, kipgerechten, geeft een bijzondere exquise smaak aan vlees en gehakt. In de mediterrane keuken wordt deze specerij aan bijna alle gerechten toegevoegd – aan champignons, lever, kaas, kwark, aardappelen, eend, lamsvlees en varkensvlees. Het past goed bij knoflook
Koriander (koriander)
Koriander of koriander is een eenjarige plant die veel wordt gebruikt in zowel de geneeskunde als de keuken. In tegenstelling tot alle bovengenoemde kruiden, houdt koriander niet van te felle zon, dus je moet de zaden van deze plant in halfschaduwrijke gebieden planten, die eerst met humus moeten worden bemest..
Korianderzaad wordt eind april gezaaid tot een diepte van ongeveer twee centimeter, de afstand tussen de rijen is ongeveer 15 centimeter.
Deze specerij is erg pretentieloos – de koriander mag niet vaker dan één keer per week worden bewaterd, en als je een plant voor zaden kweekt, is het beter om te stoppen met water geven nadat de bloemen verschijnen. Voor greens kun je de koriander snijden wanneer deze de gewenste hoogte heeft bereikt en nieuwe zaden zaaien, waardoor je meerdere oogsten per jaar kunt behalen. Of pluk slablaadjes van dezelfde planten zonder helemaal af te snijden – de koriander groeit niet meer, je moet het zaaien afmaken.
Overigens kan koriander tussen de rijen komkommers en radijs groeien; het heeft geen apart bed nodig. Bovendien merken zomerbewoners, die de gunstige eigenschappen en het aangename aroma van koriander al hebben gewaardeerd, op dat de plant zichzelf zaait als je hem laat bloeien. Dus in de lente verschijnen groene scheuten van koriander op de site van de aanplant van vorig jaar. En je kunt in de herfst ook zelf zaden zaaien, om zo vroeg mogelijk verse en gezonde groenten te krijgen..
Verse koriandergroenten worden gebruikt om een speciale smaak en aroma te geven aan allerlei soorten vis-, groente- en vleesgerechten. En de vruchten van de plant, dat wil zeggen de zaden, worden gebruikt bij de bereiding van worst, toegevoegd aan brooddeeg en vleesstoofpot
Venkel
Gewone venkel (Foeniculumvulgare) is niet alleen een ongelooflijk gezonde en smakelijke plant, maar ook een echte decoratie van een zomerhuisje. Venkelstruiken kunnen tot twee meter hoog worden en zijn een lust voor het oog met opengewerkte, zeer vergelijkbaar met gesneden dillebladeren, takken.
Venkel kan worden gekweekt als een vaste plant als deze zorgvuldig wordt ingepakt voor de winter of als de wortels worden uitgegraven en de hele winter op een koele, droge plaats worden bewaard..
Venkelzaden worden begin of half mei gezaaid tot een diepte van twee centimeter. Laat een voldoende grote afstand (minimaal 45 centimeter) tussen de rijen, anders gaan vertakte planten elkaar hinderen. Meestal ontkiemen de zaden na anderhalve tot twee weken, venkel houdt van vocht, daarom heeft het in droge zomers regelmatig water nodig.
De grond rond de venkel moet regelmatig worden gehakt om bijzonder malse koolkoppen te krijgen. Het gewas kan worden geoogst als de dikte van de krop 10 centimeter heeft bereikt.
Venkelgroenten worden aan dezelfde gerechten toegevoegd als dille, omdat het niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua aroma en smaak vergelijkbaar is. En de vruchten van deze prachtige plant worden gebruikt bij het bakken van brood, gebakken of vers, ze kunnen worden toegevoegd aan salades, stoofschotels en andere gerechten. Bloeiwijzen worden actief gebruikt voor conservering, het is van venkelzaad dat het zogenaamde “dillewater” wordt gemaakt, dat wordt verkocht in de apotheek en zo goed helpt bij baby’s van koliek.
Grote venkelstruiken kunnen zelfs als haag worden gebruikt en zullen elke plek versieren. Het belangrijkste doel van deze plant is echter een gezonde en smakelijke smaakmaker voor een verscheidenheid aan gerechten.
Salie
Dit is een meerjarige plant die kan worden vermeerderd door stekken en zaailingen, maar veel tuinders geven er de voorkeur aan om salie niet te zaaien met zaden. Om de drie jaar wordt aanbevolen om het saliebed bij te werken, zodat de plant zijn gunstige eigenschappen niet verliest..
Eind april of begin mei kunt u beginnen met het zaaien van de zaden van deze specerij, tot een diepte van niet meer dan twee centimeter, waarbij er grote openingen tussen de rijen overblijven – niet minder dan 50 centimeter.
Salie houdt niet van vocht en schaduw, de plaats ervoor moet zonnig, goed opgewarmd en droog worden gekozen.
De plant heeft geen speciale zorg nodig: het is voldoende om driemaal per seizoen door de gangpaden te wieden, de grond los te maken. Salie water geven is alleen nodig in geval van ernstige droogte..
Bladeren kunnen in de zomer drie tot vier keer worden geoogst, zodat de plant weelderiger groeit, het is de moeite waard om de bovenkant af te snijden. In het eerste jaar worden de onderste bladeren als het nuttigst beschouwd, en in de daaropvolgende jaren kun je alle bladeren helemaal naar boven plukken. Salie wordt perfect droog bewaard en behoudt zijn aroma en gunstige eigenschappen tot het volgende seizoen.
Voor de winter moet salie worden bedekt met bladeren en stro om de struiken te bewaren tot het volgende warme seizoen. Trouwens, salieblaadjes worden niet alleen toegevoegd aan vis- en groentegerechten, maar ook aan thee.
Munt en citroenmelisse
De gunstige eigenschappen van deze buitengewoon aromatische planten zijn bij iedereen bekend. Thee gemaakt van munt en citroenmelisse kalmeert perfect, helpt bij hartaandoeningen en slapeloosheid.
Munt en citroenmelisse zijn naaste “verwanten”, het zijn zeer pretentieloze, vaste planten die zelfs ijzige en sneeuwloze winters perfect verdragen. Munt groeit snel, plant zich vegetatief voort – stekken of wortelstokken worden geplant. Melissa en munt kunnen worden gekweekt uit zaden, alleen planten is beter thuis gedaan en al geplant in de vorm van zaailingen, omdat de zaden extreem klein zijn, gemakkelijk door de wind worden uitgeblazen, ze niet hoeven te worden begraven, maar letterlijk in de grond worden gedrukt.
Wortelstokken van oude struiken van munt of citroenmelisse worden verdeeld en geplant in de vroege herfst of lente, de afstand tussen de rijen moet ongeveer 50 centimeter zijn en tussen de planten zelf – 20 centimeter.
Munt en citroenmelisse groeien goed in schaduwrijke gebieden, hier zullen ze zich zelfs beter voelen dan in de felle zon, omdat ze van vocht houden. Planten moeten in de droge zomer regelmatig worden bewaterd en de oogst wordt de hele zomer geoogst, waarbij de bladeren van deze winterharde en nuttige plant geleidelijk worden afgesneden. Om de muntstruik beter te maken, is het beter om de bovenkant eraf te snijden.
Trouwens, de bladeren die vóór de bloei zijn verzameld, worden als de meest geurige beschouwd..
Muntblaadjes worden gebruikt als smaakmaker in soepen, vlees- en groentegerechten, het wordt ook veel gebruikt bij het koken.
Citroenmelisseblaadjes zijn een uitstekende aanvulling op vleesmarinade of compote
Marjolein
Deze specerij is een vaste plant, maar in ons land wordt hij als eenjarig gekweekt, omdat hij thermofiel is en sterft bij temperaturen onder de min 12 graden.
Marjolein kan worden vermeerderd door zaden, zaailingen en groene stekken, en we planten struiken. Natuurlijk is de gemakkelijkste manier om zaden te zaaien, ze ontkiemen echter bij een temperatuur van minstens plus 20 graden, dus het wachten op de oogst zal in dit geval lang duren.
In de zuidelijke regio’s kan marjolein worden geplant met zaden, die moeten worden gemengd met droog zand. De afstand tussen de rijen moet minimaal 50 centimeter zijn. Zaailingen kunnen in een kas of kas worden gekweekt en vervolgens in voorbereide bedden worden getransplanteerd. Als de zaden te dik zijn ontkiemd, moet je de planten uitdunnen, met een tussenruimte van minimaal 15 centimeter..
Voor het planten van marjolein worden zonnige en windbeschermde gebieden gekozen. De plant is pretentieloos, je hoeft alleen water te geven in de meest ernstige droogte, soms, indien nodig, onkruid.
Marjolein wordt geoogst bij droog weer, niet alleen de bladeren van de plant worden gebruikt, die aan verschillende gerechten worden toegevoegd, maar ook bloemen, die een speciaal aroma aan thee geven, evenals zaden.
Marjolein wordt toegevoegd aan worsten, sauzen en aardappelen. Bovendien staat deze specerij bekend om zijn pijnstillende eigenschappen.
Oregano
Deze plant met een exotische naam in ons land wordt eenvoudig en duidelijk genoemd – oregano. Deze naam suggereert meteen dat de plant een speciaal aroma heeft, dat al lang wordt gewaardeerd door Italianen, die dit kruid op grote schaal gebruiken in hun beroemdste gerecht – pizza..
Oregano is qua smaak en aroma vergelijkbaar met marjolein, dus deze kruiden worden als onderling verwisselbaar beschouwd. Oregano is echter een meer winterharde plant, hij is niet zo bang voor vorst, de smaak is, zoals fijnproevers geloven, zachter en aangenamer.
Oregano is een vaste plant, dus het kan zich vermenigvuldigen door zaden en door de struik te verdelen. Zaden worden in de herfst of het vroege voorjaar gezaaid tot een diepte van ongeveer 1,5 centimeter. Dek de zaden de eerste weken af met folie of bouw een kas. De afstand tussen de rijen moet breed genoeg zijn – ongeveer 70 centimeter.
Meestal wint oregano goed, in maart verschijnen nieuwe spruiten. Het moeilijkste voor de plant is het eerste jaar, dan is het beter om de oregano tegen vorst te beschermen. Het is in het tweede jaar van het groeiseizoen dat oregano begint te bloeien en zijn gunstige eigenschappen en aroma volledig laat zien..
Oregano wordt alleen in de droogste jaren gedrenkt, het is pretentieloos en de delicate bloemen van dit favoriete kruid van Italiaanse chef-koks zullen een uitstekende decoratie van de site zijn.
De oregano wordt geoogst tijdens de massale bloei, waarbij de toppen samen met de bladeren en bloemen worden afgesneden. Droog, op een donkere plaats en in een afgesloten pot, wordt oregano drie tot vier maanden bewaard.
Oregano past goed bij kaas, tomaten, champignons. Geschikt voor soepen, vooral tomaat, warme broodjes, bonen, kip en eieren. Onderdeel van de beroemde chili-kruiden
Probeer kruiden te kweken op uw site – dit is de enige manier waarop u het geweldige aroma en de smaak van deze planten kunt waarderen. Het verkrijgen van een oogst van venkel, marjolein of karwij is niet moeilijker dan het telen van tomaten of paprika’s op uw perceel, en de voordelen van dergelijke planten kunnen nauwelijks worden overschat.
Leuk om te horen dat jullie specerijen verbouwen! Ik ben erg benieuwd, welke andere aromatische planten verbouwen jullie nog meer naast salie en rozemarijn? En hebben jullie misschien tips over hoe ik deze planten het beste kan verzorgen in mijn eigen tuin? Alvast bedankt!