Beschrijving van de plant Bladderwort – planten en verzorgen, variëteiten en reproductie

Onder het momenteel grote aantal sierplanten kan niet iedereen opscheppen over hun pretentieloosheid. Een van de meest pretentieloze planten is vesiculaire struikgewas (Latin Physocarpus opulifolius), waarvan het planten en groeien grotendeels te danken is aan het spectaculaire uiterlijk. De bolvormige dichte kroon, bestaande uit uitlopende hangende takken en gegolfde bladeren, ziet er van boven tot onder schitterend uit.

Wat is het blaasje

Deze bladverliezende struik behoort tot het geslacht Bladderwort-familie Pink. Het wordt veel gebruikt als enkele en groepsbeplanting, ondergroei in schaarse bosopstanden, voor hoge heggen, langs snelwegen en wegen. Deze snelgroeiende plant verdraagt ​​schaduw, maar de kleur van het blad begint na verloop van tijd te vervagen bij afwezigheid van zonlicht. Physocarpus opulifolius heeft slechts twee bodemvoorwaarden: de aanwezigheid van drainage en de afwezigheid van kalk. De struik kan bijzondere charme en kleurrijke kleuren op het perceel brengen.

Hoe ziet het eruit

Rassen met paarse en gouden kleuren worden alleen in zonnige gebieden geteeld, omdat in de schaduw is de kleur van de bladeren vervaagd. Struik verdraagt ​​geen stilstaand vocht. Het heeft vruchten van rode en roze kleur, die, wanneer ze rijp zijn, bruin worden. De hoogte van de struiken is van 1,5 tot 3 m. Takken hangen meestal af. De schors van volwassen struiken is bruin / bruin, met de leeftijd begint het te exfoliëren. De struik heeft convexe trossen roze of witte bloeiwijzen met veel meeldraden. Fruit en bloemen beginnen met 4 jaar. De kroondiameter kan 400 cm bedragen!

Deze decoratieve bladverliezende plant heeft langwerpige ovale knoppen met een bruine kleur, waarvan de lengte 4 tot 6 mm is. Blaasstruiken, veel gebruikt voor landschapssamenstellingen, verdragen perfect stedelijke omstandigheden. De randen van de bladeren zijn gekarteld en gekarteld. Bovenaan hebben ze een groene kleur (in sommige varianten is het donkergroen) en daaronder is het lichter. De bloeiperiode van het blaasje is in juni-juli.

Foto en beschrijving

Jonge bladeren van Physocarpus opulifolius hebben een ronde eivormige of ronde elliptische vorm, tot 3-5 cm lang De kenmerkende gele bladeren in sommige variëteiten krijgen tegen het einde van de zomer een groenachtige tint en worden aan het begin van de herfst goudkleurig. De takken komen tot een hoogte van 1,5 m boven de grond uit, ze onderscheiden zich door een goede sterkte en zijn bestand tegen een groot aantal bladeren. Goed zichtbare ribben lopen van de knoppen langs de groene scheuten. Vruchten veranderen hun kleurenschema op dezelfde manier als bladeren.

Kalinolistybel in landschapsontwerp – foto

Rassen

Als u van plan bent snelgroeiende struiken te kweken die kunnen worden gebruikt om een ​​tuin- of huisperceel te ontwerpen, bekijk dan de populaire variëteiten. Vergeet niet dat deze compacte struik niet altijd droogte verdraagt, en ook niet van stagnatie van water en kalkrijke bodems. Rassen verschillen van elkaar door hun felle kleuren, hoogte, bladkleur. Viburnum-cactus, die op tuingrond kan worden geplant, wordt vertegenwoordigd door twee groepen spectaculaire variëteiten: roodbladig en geelbladig. Populair zijn:

• Diablo;
• Zomerwijn;
• Rode Baron;
• Luteus;
• Dart’s Gold;
• Vrouw in rood
• Aurea;
• Purpurea;
• Spirea;
• Kleine duivel
• Nugget et al.

Gewone Spirea

Zo’n versiering van tuinen, zoals Kalina bladspirea of ​​moerasspirea, wordt gekenmerkt door pretentieloosheid, een dichte kroon en schoonheid. In het wild kan het groeien langs de oevers van rivieren in Noord-Amerika. Vertaald uit het Grieks betekent de naam ‘spiraal’. De struik zelf is uitgestrekt, met een bolvormige kroon met een groot aantal takken. Zo’n geelbladig blaasje onderscheidt zich door relatief kleine bladeren met kleine denticles. In de winter gooit de spirea bladeren weg.

Rode Baron

Variëteit “Red Baron”, een struik van de Pink-familie tijdens de bloei en de rijpingsperiode, behaagt met roze bloemen en rode bessen. In hoogte bereiken deze planten 2 m. De bladeren van de bolvormige struik hebben gegolfde bladeren met een lengte tot 8 cm Deze variëteit groeit in de regel op alle grondsoorten. Het planten en verzorgen van het blaasje, dat wordt afgescheiden door rood fruit, moet op een verantwoorde manier worden benaderd – vergeet niet om de plant te voeren, takken en water op tijd te snijden.

Verscheidenheid Luteus

Dit soort blaasje van Kalinolistny verdraagt ​​rustig droog weer, vorst en is niet bang voor schaduw, maar de gele kleur van de bladeren blijft alleen in de zon behouden. De plant groeit rustig onder stedelijke omstandigheden, dus hij is niet bang voor gasverontreiniging – hiermee kun je een haag creëren. Deze variëteit aan sierheesters doet qua uiterlijk denken aan een losse druivenstruik, alleen heeft het kleinere bladeren.

Het verspreiden van struik krijgt pas aan het einde van de zomer een groene tint. De dichte schors van de cultuur kan scrubben met kleine linten. De hoogte van deze brede struik kan 3 m bereiken. Drie tot vier gelobde bladeren hebben hoeken die lijken op bladen en zijn tot 5-7 cm breed.Luteus pemphigus heeft takken die de neiging hebben op te stijgen, maar de laatste 10-15 cm vallen. Over het algemeen behaagt de plant met zijn uiterlijk veel tuinders, zelfs de meest veeleisende.

Darts goud

Let bij het besluit om een ​​bubbel te planten op Dart’s Gold. Wat de beschrijving betreft, de bladeren die het blaasje versieren, veranderen van zomer tot herfst van kleur: van felgeel tot citroen / oranje. De struik bloeit met witte bloemen, die net als alle andere blaasjes in een bos worden verzameld. De plant kan een hoogte van anderhalve meter bereiken.

Verscheidenheid Diabolo

De Diabolo-variëteit, die resistent is tegen ziekten en plagen, snoeien en snijden tolereert, is erg populair. Deze uitgestrekte en machtige struik, die een dichte bolvormige kroon vormt, kan een hoogte bereiken van wel 3 m en een breedte van wel 1,2-2 m. Hij heeft donkerpaarse bladeren die gelijkmatig gekleurd zijn. In de herfst verandert de kleur van dit soort bubbel bijna niet en wordt het alleen een beetje lichter. Beschrijving van bloemen: roze-wit, klein, verzameld in dichte corymbose bloeiwijzen die begin juni verschijnen.

Nugget

Variety Nugget, dat vaak wordt gebruikt voor het zaaien voor decoratieve doeleinden, heeft helder blad, waarvan de kleur verandert van geel in groenachtig. De hoogte van de struik, gekenmerkt door compactheid, bereikt 2 m. Crohn zonder snoeien wordt vaasachtig. Geel blad wordt groen in de zomer en intens geel in de herfst. Schiet verticaal met een exfoliërende schors van lichtbruine kleur, bloemen – wit. De Nugget-plant groeit beter op open plekken, maar verdraagt ​​geen halfschaduw. Geplant en gekweekt in composities met bomen.

Vrouw in rood

Variety Tuilad (Lady in Red) heeft heldere jonge bladeren, donkerrode en roze bloemen. De hoogte van de plant bedraagt ​​1,2 m. De bladeren zijn licht gerimpeld, maar glanzend, de kleur is van rood naar wijnrood. Tuilad heeft verticale, rode scheuten. Kenmerken van de variëteit zijn winterhardheid, fotofiel, lage bodemvereisten. Het is beter om te planten op vochtige en vruchtbare gronden die niet onder water staan. Tijdens het groeiseizoen is kunstmest vereist. Trimmen is nodig om een ​​struik te vormen.

Struik Little Devil

Voordat u zich bezighoudt met de voortplanting van de vesiculaire vesiculosum, selecteert u de optimale plantensoort. De bladverliezende struik met een dichte kroon en een hoogte van 0,8-1 m van de soort Little Devil is erg populair. Het heeft kleine roze-witte bloemen in tuilen, dichte bloeiwijzen die in juni verschijnen. Fruit wordt vertegenwoordigd door gezwollen rode blaadjes. In de schaduw beginnen de bladeren groen te kleuren.

Het is beter om te planten op natte, uitgelekte, verse, vruchtbare, leemachtige en leemachtige gronden. Het verdraagt ​​perfect stedelijke omstandigheden, het is wenselijk om het in lichte gebieden te laten groeien. De variëteit verdraagt ​​snoeien, scheren en is resistent tegen ziekten en plagen. Het wordt veel gebruikt voor het modelleren van stedelijke binnenplaatsen, speeltuinen, kleuterscholen, medische voorzieningen, enz. Little Devil heeft een hoge winterhardheid, maar bij strenge vorst bestaat de kans op het bevriezen van scheuten.

Buiten planten en verzorgen

Jonge boompjes met open wortels moeten in de herfst of lente worden geplant, hoewel het planten van een struik in de herfst de voorkeur verdient. Voor het planten van een blaasje is het af te raden zaden te gebruiken de struik brengt zijn oorspronkelijke kleur van bladeren slechts over op een deel van de nakomelingen. Gebruik bij voorkeur een plant met een gesloten wortelstelsel voor de eerste aanplant, d.w.z. geteeld in speciale containers. Dergelijke struiken worden op elk moment van het groeiseizoen geplant, of het nu lente, zomer of herfst is..

Een struik water geven

De plant heeft competente en grondige zorg nodig. Voor het planten moet je een gat graven met een diameter en diepte van ongeveer een halve meter, aan de onderkant moet je tuingrond toevoegen op basis van turf of humus. Na het planten van de plant moet de kuil bedekt zijn met vruchtbare grond en moet de struik worden verdiept tot 5 cm. Vervolgens moet de struik overvloedig worden bewaterd met water of een speciale Kornevin-oplossing. Nadat de vloeistof is opgenomen, moet de stamcirkel worden gemulleerd. Dankzij deze aanpak kunt u uw site eruit laten zien als de foto van tijdschriften over landschapsontwerp.

Plantenvoeding

Struiken planten zich voort door zaden, zomerstekken of verdeling van de struik. Het is één ding om zo’n weelderige en spectaculaire plant te planten, een ander is om het goed te laten groeien. Er moet speciale aandacht worden besteed aan de topdressing, die in het voorjaar of de herfst wordt uitgevoerd. In het vroege voorjaar worden hiervoor stikstofmeststoffen gebruikt en in de herfst minerale verbindingen. In het voorjaar kun je ureum, toorts, ammoniumnitraat en in het najaar nitroammophoska gebruiken: 1 luciferdoosje per 10 liter water. Voor volwassen planten (10-20 jaar) heeft u bij het voeden tot 15 liter oplossing nodig.

Snoeien

Om de struik de gewenste vorm te geven en vertakking te stimuleren, is zorgvuldig snoeien vereist. Onder goede omstandigheden kan het blaasje in slechts één jaar oplopen tot 40 cm, zowel in de breedte als in de hoogte. De actieve groei en ontwikkeling van de struik hangt af van hoe correct het snoeien is uitgevoerd. Alle soorten cystische fibrose verdragen dit proces goed – ze maken zowel sanitair als gewoon vormsnoei. Handige aanbevelingen:

• Bij sanitair snoeien worden beschadigde, gebroken takken verwijderd – dit gebeurt in het voorjaar of indien nodig.
• Na het einde van de bloeiperiode wordt het snoeien gevormd. Scheuten worden verkort met 1/2 of 1/3 van de kroon. Bij de tweede en volgende kronen wordt strikt 2/3 van de waarde afgesneden.
• De haag die is gemaakt van het blaasje van een Kalinifolia-blad, moet gedurende het groeiseizoen 1-2 keer worden doorgesneden, maar indien nodig wordt het vaker uitgevoerd.
• De eerste knipbeurt wordt uitgevoerd in april-mei, terwijl de knoppen nog niet volledig zijn geopend. De rest zoals nodig.
• Soms wordt er gesnoeid om de plant te verjongen. Hiervoor worden oude scheuten naar de basis verwijderd en de rest – naar de plaats waar de zijscheut begint te vertrekken.

Physocarpus opulifolius transplantatie

Om de groeiomstandigheden te verbeteren, wordt het blaasje naar een nieuwe plek getransplanteerd. Bovendien kan een dergelijke behoefte ontstaan, op voorwaarde dat u besluit het oorspronkelijke landschapsontwerp van de site te wijzigen. Een transplantatie van een volwassen plant wordt uitgevoerd in de herfst na bladval of in de lente totdat de knoppen ontwaken. Voer dit proces uit met een grote brok land met een voorlopige snoei van de struik. Dit wordt gedaan om de belasting van het wortelsysteem te verminderen, anders zal het moeilijk voor haar zijn om tegelijkertijd een volwassen plant te voeden en zich aan te passen op een nieuwe plaats.

Hoe te verspreiden

Sommige liefhebbers van landschapsontwerp gebruiken de methode om de struik te verdelen, maar soms verspreiden ze het blaasje door stekken en zaden. Elk van de methoden heeft zijn eigen kenmerken. Thuis nemen ze hun toevlucht tot vegetatieve vermeerdering met behulp van gelaagdheid, stekken en het verdelen van de struik. Ophef met zaden een orde van grootte meer – je moet ze in de lente of herfst zaaien, nadat je ze aan maandelijkse stratificatie hebt onderworpen. Toegegeven, volwassen zaailingen hebben zelden dezelfde heldere bladkleur als de ouderplant..

Stekken

Een goede optie is om het blaasje in de herfst te snijden. Om het te gebruiken, moet je groene scheuten van ongeveer 10-20 cm lang met 2-3 internodiën knippen voordat je de struik bloeit. Verwijder vervolgens alle bladeren van hun bodem. Bladeren aan de bovenkant moeten met 1/2 worden ingekort. Laat de stekken daarna weken in een oplossing van Kornevin of een ander wortelstimulerend middel en plant ze in een mengsel van zand en turf. Geef de stekken regelmatig water en ventileer indien nodig met plasticfolie. Breng in het voorjaar over naar een vaste plaats.

Voortplanting door gelaagdheid

Als u geïnteresseerd bent in het gebruik van de gewone blaaskruid om uw site te versieren, gebruik dan de reproductie van de struik met behulp van gelaagdheid. Deze methode wordt als de eenvoudigste beschouwd. Kies in het voorjaar een gezonde en sterke scheut, verwijder alle bladeren die er bovenop groeien en leg deze vervolgens in een greppel in de grond, die 12 cm diep moet zijn. Speld de scheut vast met houten beugels en vul de groef in. Herfstlagen moeten worden gescheiden van de moederstruik om te schuilen voor de winter.

De struik verdelen

Een andere eenvoudige manier om deze sierlijke weelderige plant te vermeerderen, is door de struik te verdelen. U kunt er in het lente- of herfstseizoen gebruik van maken. Als je ervaring hebt met het graven en verplanten van planten, dan kun je zelfs in de zomer struiken verdelen. Hierbij is snelheid van uitvoering erg belangrijk, anders kunnen de uit de grond gewonnen planten uitdrogen. Na het verplanten naar een nieuwe plaats, vergeet niet de plant water te geven, onkruid eromheen te verwijderen, de grond los te maken.

Ziekten en plagen

Het planten en verzorgen van de blaasjes van Kalinosbladeren is zelfs mogelijk voor een beginnende tuinman / teler. Bovendien wordt deze plant gekenmerkt door een goede weerstand tegen verschillende plagen, ziekten, waardoor een felbloeiende struik er bijna niet door wordt aangetast. Toegegeven, in sommige gevallen kan de plant door slechte voeding chlorose vertonen, wat tot uiting komt in het uitdrogen van apicale scheuten, geelverkleuring van jonge bladeren. U kunt de gezondheid herstellen door ijzer aan het dieet toe te voegen door bladeren te besproeien / de wortel water te geven met oplossingen van ferovit, ferrileen, antichlorose.