Welke meerjarige bloemen moeten worden bedekt voor de winter – hoe u het juiste materiaal en de isolatiemethode kiest

Om planten veilig wintervorst te laten overleven, moeten ze in de herfst speciale schuilplaatsen creëren. Bepaalde soorten struiken zijn zo pretentieloos dat ze in de volle grond kunnen overwinteren zonder mulchen en extra bescherming tegen de kou, maar de meeste vaste planten moeten nog worden ingepakt. Elke tuinman moet weten welke meerjarige bloemen moeten worden bedekt voor de winter en het juiste bedekkingsmateriaal voor planten kunnen kiezen.

Bevat overwinterende vaste planten

Bloemen worden meerjarig genoemd omdat na het vegetatie seizoen hun wortels, en in sommige gevallen de bovengrondse delen, niet afsterven. De plantontwikkeling bevriest in de winter om in het voorjaar met actieve groei te beginnen. Afhankelijk van het type wortelsysteem zijn vaste planten onderverdeeld in:

• bolvormig;
• wortelstok;
• knol-ui;
• knolachtig.

In het warme seizoen verzamelt het bovengrondse deel van de bloemen voedingsstoffen voor de winter, snoeien wordt uitgevoerd met de komst van de eerste nachtvorst, die in de meeste regio’s van Rusland eind september-oktober valt. Het snoeien van meerjarige struiken is nodig om:

• het risico op verspreiding van schimmel, bederfelijke ziekten verminderen, inclusief rot van het wortelstelsel;
• om het behoud van parasietlarven in droge stengels uit te sluiten;
• maken het gemakkelijker om te overwinteren en te beschutten.

De snijhoogte is afhankelijk van de structuur en hoogte van sierplanten. Laagblijvende kleine struiken worden op grondniveau afgesneden, bij krachtigere exemplaren met sterke, half verhoute takken blijft het onderste deel van de scheuten intact. Met hun hulp is het in het voorjaar mogelijk om de locatie van de struik / bloem nauwkeurig te bepalen en in de winter zullen ze dienen om sneeuw verder vast te houden, wat een natuurlijke bescherming tegen bevriezing zal zijn. De meest winterharde vaste planten, bijvoorbeeld aquilegia, leucanthemum, rudbeckia, astilbe, worden gesneden, waardoor er niet meer dan 5 cm stengels over de grond overblijven.

Delphiniums en andere hoge planten met sterke holle stengels worden tot 25 cm gesneden, anders zal het water dat de takken binnendringt het bovenste deel van de wortelstok bederven en de cultuur vernietigen. Voor irissen bereiden ze zich ook voor op de winter: fulltime bladeren 2 weken voor het begin van koud weer worden op een hoogte van 10 cm gesneden.Krullende jaarlijkse scheuten van clematis en soortgelijke gewassen worden ingekort zodat hun groene delen niet bevriezen of rotten in de schuilplaats. De zorg voor elke meerjarige bloem hangt af van de kenmerken van de regio en de winterhardheid..

Welke bloemen om te schuilen voor de winter

Het begin van de tijd, wanneer het tijd is om thermofiele vaste planten te isoleren, moet worden beoordeeld aan de hand van het weer in een bepaalde regio. Het is niet aan te raden om dit vroeg te doen, want in oktober (na de eerste serieuze afkoeling) begint het soms erg warm weer te worden. Dan kan een voortijdig verpakte bloem vytryat. Vaste planten moeten worden besproeid met tuingrond en mulch, terwijl de grond nog steeds los is en gesneden takken moeten worden bedekt met dennentakken, stro en film nadat stabiel koud weer begint.

Rozen

Onervaren tuiniers vragen: ‘Moet ik rozen bedekken voor de winter?’. Omdat gecultiveerde soorten bloemen vaak bevriezen, moeten ze worden ingepakt voor de tijd van de kou. Waarschijnlijk zijn de rozenstruiken niet aangepast aan te strenge kou, maar vaak is een zwak winterverblijf de oorzaak van hun bevriezing. De voorbereiding van struikplanten voor overwintering hangt af van de groep waartoe de bloem behoort. Zo worden hybride theesoorten van rozen en bepaalde soorten klimmen als de zachtste beschouwd.

Is het mogelijk om rozen niet te overwinteren in een gematigd klimaat? Als in uw regio het winterseizoen relatief warm is, terwijl de thermometer niet onder de -10 daalt, kunnen miniatuurrozen en floribunda’s niet worden ingepakt – ze verdragen normaal gesproken kou. Onder de parkvariëteiten zijn er zelfs “walrussen”, die zelfs bij meer strenge vorst niet geïsoleerd hoeven te worden. Desalniettemin, als u niet weet welke soorten rozen op uw site groeien, is het beter om ze voor de winter te bedekken, zodat u de struiken tegen overmatig vocht bespaart en een stabiel microklimaat creëert zonder plotselinge temperatuurveranderingen.

Vanaf eind augustus moet je rozen klaarmaken voor de winter, wanneer de struiken niet meer water geven en stikstofmeststoffen gebruiken. In september weigeren ze de grond los te maken om de nog slapende nieren niet voortijdig te wekken en de groei van nieuwe scheuten niet te stimuleren. Alle rozenstruiken, met uitzondering van parkstruiken en weelderig, worden gesnoeid, die wordt uitgevoerd op ongeveer de hoogte waar de top van de toekomstige schuilplaats eindigt. Bladeren en takken die geen tijd hadden om te rijpen en een lichtgroene kleur hebben, worden afgesneden en verhoute worden korter gesneden.

Voordat ze de rozen voor de winter bedekken, worden ze behandeld met Bordeaux-vloeistof of 3% ijzersulfaat. Onder elke struik worden gevallen bladeren, gras en vuilnis opgeschept om de ontwikkeling van pathogene schimmelsporen te voorkomen. Na verwerking morst elke struik tot een hoogte van ongeveer 20 cm, wat het vermogen van de wortels om te “ademen” verbetert. In de winter houdt zachte grond de lucht beter vast, waardoor het wortelstelsel niet bevriest..

Halen en snoeien helpt het gewas vorst gemakkelijker te verdragen en schimmelziekten te voorkomen. Het voorbereiden van rozen voor beschutting begint medio oktober of later, na het voltooien van de eerste nachtvorst en het vaststellen van een stabiele min-temperatuur (ongeveer 5-6 graden). Zwakke vorst van rozen is niet verschrikkelijk: dankzij hen worden de scheuten hard en rijpen ze uiteindelijk. Het is onmogelijk om de struiken voortijdig te bedekken, omdat de groei van nieuwe takken kan beginnen als gevolg van een temperatuurstijging en de wortels zullen ontspruiten door gebrek aan lucht.

Voordat u de rozen voor de winter verwarmt, moet u wachten op het droge weer, zodat de grond tijdens koud weer een matige luchtvochtigheid behoudt en het risico op het ontwikkelen van schimmelziekten tot een minimum wordt beperkt. Bij elk type schuilplaats moet de tuinman een luchtlaag tussen de struik en de isolatie achterlaten. Dit is belangrijk omdat rozen in de regel niet in de winter bevriezen, maar ze drogen of worden nat tijdens langdurige dooi in februari vanwege het materiaal dat de plant stevig bedekt, wat de normale zuurstoftoevoer verstoort.

Ervaren tuinders adviseren om gewassen luchtdroog te beschutten. Het geeft planten een relatief stabiele luchttemperatuur (van 0 tot -4 graden) en zorgt voor een goede beluchting. Werken aan het creëren van een luchtdroge schuilplaats heeft de volgende volgorde:

• een metalen frame is gebouwd met een hoogte van ongeveer 60 cm, die rond de struik is geïnstalleerd;
• isolatie (pergamijn, thermisch isolatiepapier of kartonnen panelen) wordt bovenop het frame gelegd en met touw vastgezet;
• de schuilplaats moet bedekt zijn met plasticfolie, die zal dienen als waterdichtmakend middel;
• de onderkant van de film moet worden bestrooid met aarde.

Bolvormig

Welke meerjarige bloemen moeten in de winter worden beschermd? De meeste kleine-bolgewassen zoals bosopstanden, muscari, hazelaarhoen, sneeuwklokjes, met gras begroeide pioenen, krokussen, daglelies beschermen niet tegen de winter, omdat ze winterhard zijn en gemakkelijk vorst verdragen. Bloemen die vóór half september zijn geplant, kunnen goed wortel schieten en bevriezen niet in de winter. Later rooten van zaailingen vereist echter mulchen van de bovengrond.

Winterharde Nederlandse bolgewassen die in de herfst worden geplant (tulpen, lelies, narcissen, floxen, sleutelbloemen) worden aanbevolen om te worden beschermd met sparren takken, die de bloem niet alleen beschermen tegen de kou, maar ook tegen muizen die zichzelf graag met uien verwennen. Bovenop de sparren takken is het beter om te bedekken met een film en geknipte scheuten van vaste planten (dat wil zeggen, er wordt een droge schuilplaats gevormd). Schuilplaats voor bloemen voor de winter met stro wordt niet aanbevolen, omdat dit uitstekende omstandigheden schept voor de reproductie van muizen. Een belangrijke voorwaarde voor het overwinteren van alle bolgewassen is het niet overstromen van de plantplaats in bronwater.

Wortelstok

In de herfst stopt de plantengroei, terwijl bij sommige kruidachtige gewassen het terrestrische deel sterft. De gedroogde bladeren en stengels worden gesneden zodat er geen schimmels in ontstaan. Andere wortelstokachtige meerjarige bloemen, waarin de bladeren groen blijven na vorst (wierook, iris, nieskruid), worden niet volledig, maar slechts gedeeltelijk gesnoeid. Ze hebben in het voorjaar overwinterende greens nodig voor ontwikkeling. Een voorbeeld van schuilplaatsen voor gewone meerjarige wortelstokbloemen:

1. Aquilegia (stroomgebied). In oktober worden bladeren en stengels bijna tot aan de basis gesneden (5-7 cm blijft boven de grond). Aquilegia overwintert zonder onderdak, maar de naakte wortels moeten bedekt zijn met humus, gewone aarde of turf.
2. Astilba. Jonggewortelde bloemen kunnen overwinteren zonder te verwarmen, maar ze zijn nog steeds voorbereid op de winter door het droge grondgedeelte in de late herfst af te snijden en de wortels te vullen met turf / humus (optimale laag is 5 cm). Oude astilbe-aanplantingen zijn bedekt met droge bladeren en een film zodat de bladeren niet afstoten als gevolg van regen.
3. Asters Meerjarige asters zijn gesnoeide stelen aan de basis (stronken van 5-10 cm blijven over). Het is noodzakelijk om de plant in de winter bij droog weer te bedekken, terwijl de wortels bedekt zijn met droge bladeren, humus, bedekt met vuren takken. Meerjarige asters kunnen overwinteren zonder onderdak, maar verzwakt door late bloei zullen ze volgend seizoen minder scheuten geven.
4. Badan. De wortels van de plant overwinteren goed zonder beschutting onder een laagje sneeuw. Niettemin, zodat op een heuvel de sneeuwbanken niet van de wind waaien, moet je een schuilplaats bouwen tegen droge takken.

Winterdekmateriaal voor planten

Wanneer de gemalen delen van meerjarige bloemen afsterven of als u niet zeker bent van de vorstbestendigheid van een plant, is het beter om deze voor de winter te bedekken. Gezien de grootte en het type wordt het volgende gebruikt om kleuren te beschermen:

1. Vuren / dennen vuren takken. Naaldtakken zijn beschikbaar materiaal in bosgebieden. Lapnik wordt niet nat, zorgt voor een extra luchtspleet, houdt perfect sneeuw vast, wat planten beschermt tegen vorst. Bovendien schrikken stekels knaagdieren af, dus sparren takken worden vooral gewaardeerd om jonge zaailingen te beschermen. In het vroege voorjaar beschermt het materiaal de plant tegen zonnebrand. Het nadeel van vuren takken is dat het de grond oxideert, terwijl sommige planten de voorkeur geven aan een alkalische omgeving. Soms zijn de naalden ziek en kunnen takken met een bloei gezonde bloemen infecteren, daarom inspecteren ze, voordat ze de sparrenbladeren aanbrengen, zorgvuldig.
2. Een laag mulch of aarde. Het is effectief om de grond in veencirkels met turf te schillen om de wortels tegen vorst te beschermen, maar het wordt geen volwaardige kachel. Bovendien is de grond niet geschikt voor alle gewassen, omdat het de grond verzuurt en actief vocht absorbeert, waardoor het de bloemen verdicht en beschermt tegen de kou..
3. Krullen, zaagsel. Ze hoeven alleen de grond te mulchen. Net als naalden dienen ze als oxidatiemiddelen – hiermee moet ook rekening worden gehouden in overeenstemming met de kenmerken van de struik / bloem. alvorens het land te mulchen, wordt het zaagsel zorgvuldig gedroogd, zodat ze in de winter niet nat worden, ze zijn bedekt met polyethyleen bovenop. Het nadeel van deze methode is dat zaagsel kan blokkeren.
4. Niet geweven stof. Spunbond of agrofibre is gemaakt van polypropyleen – het materiaal is duurzaam, lichtgewicht, handig in gebruik, beschermt goed tegen vorst en laat lucht vrij naar binnen. Desondanks is hij niet bestand tegen strenge vorst, daarom is hij niet geschikt voor regio’s met een onstabiel klimaat. Bovendien vormt de spanbond een vochtig microklimaat, dus het moet aan de frames worden bevestigd om contact met de scheuten te voorkomen.
5. Zak. Ruwe, dichte stof wordt gebruikt om de stammen van jonge struiken en warmteminnende vaste planten te beschermen. Een jute hoes is niet de beste manier om tegen de kou te beschermen, omdat het nat wordt en bevriest bij koud weer, wat lijkt op een ijskoepel. Het wordt aanbevolen om dergelijk afdekmateriaal uitsluitend nieuw te gebruiken om het verschijnen van schadelijke microben op de struiken te voorkomen..
6. Lutrasil. Non-woven materiaal is gemaakt van polypropyleen, het wordt gecombineerd met andere afdekmiddelen, omdat het vaste planten niet kan beschermen tegen temperaturen onder -7 graden. Lutrasil is zeer ademend, geeft perfect licht door en voorkomt schade veroorzaakt door insecten, vogels.
7. Rietje. Tuinen met winteraanplant bedekken het en worden gebruikt voor de bescherming van meerjarige bloemen. Tijdens regen moet stro worden beschermd met polyethyleen. Droog gras houdt sneeuw goed vast, maar muizen nestelen er graag in, wat planten schade toebrengt. Bovendien bloeien er soms bloemen onder het stro.

Hoe overblijvende bloemen voor de winter te bedekken

Om planten succesvol te laten overwinteren, moeten ze in de herfst speciale omstandigheden creëren. Veel bloemen verdragen geen vorst, dus ze hebben bescherming nodig. Thermische isolatie wordt in verschillende fasen gecreëerd, zodat meerjarige struiken geleidelijk aan gewend raken aan de afwezigheid van licht. Soorten schuilplaatsen:

• droog
• nat
• luchtdroog;
• antenne.

Natte schuilplaatsen

Deze methode is geschikt voor tuinen met veel gewassen. De struiken worden bestrooid met een grondlaag van 30-40 cm om hun centrum te beschermen. Het is belangrijk om de kern te beschermen zodat de bloemen in het voorjaar herstellen. Daarvoor, in september-oktober, worden struiken gesnoeid, waardoor hun vorstbestendigheid toeneemt. In plaats van aarde kan geen turf of zaagsel worden gebruikt, die actief water opnemen en bevriezen. Meerjarige rozen, clematis, etc..

Luchtschuilplaatsen

Isolatie van planten voor de winter is noodzakelijk om schade door plotselinge temperatuurschommelingen te voorkomen. Airbags redden van zo’n ongeluk. Gebruik lutrasil of film om ze te maken. Een meerjarig statief wordt geplaatst rond meerjarige bloemen en er wordt een hoes van niet-geweven materiaal bovenop geplaatst. Het nadeel van beschutting met lutrasil / film is het risico van discussie of oververhitting van planten tijdens een sneeuwloze winter. Dan worden de bloemen van tevoren wakker en gaan ze snel dood door lage temperaturen.

Om de dood van gewassen te voorkomen, bouwen tuinders een ‘kruk’-type schuilplaats met transparante muren waardoor licht goed doordringt en een donkere bovenkant die beschermt tegen oververhitting. Deze optie is ideaal voor rododendrons en coniferen. Om isolatie te vormen, worden haringen rond de struik in de grond gestoken, waarop een multiplex schild wordt geplaatst. De structuur is bedekt met een film en graaft de randen in de grond, terwijl de scheuten geen contact mogen maken met de schuilplaats.

Luchtdroge schuilplaatsen

Naast lucht wordt er als verwarming een laag houtzaagsel, droge bladeren en hooi gebruikt. Rondom de bloemen zijn steunblokken geplaatst, bovenop maakt u een promenade, die is bedekt met grond vermengd met droog materiaal. Dit alles is bedekt met plasticfolie. Zonlicht dringt niet door in een dergelijke beschutting van planten voor de winter, maar de temperatuur blijft altijd op hetzelfde niveau, optimaal voor meerjarige gewassen. Luchtdroge kachels zijn geschikt voor planten die nauwelijks vorst kunnen verdragen – yucca’s, bladverliezende rododendrons, gingo’s, enz..