De oorspronkelijke opdracht van de ontwerper was om een gebouw te plannen dat aan alle kanten door naburige gebouwen wordt omringd. De woning had niet eens de luxe van een micro patio. Een kenmerk van de meester is echter dat hij zijn klanten beschermt tegen inkijk en inmenging in de privacy van hun eigen huis, en ervoor zorgt dat er zoveel mogelijk licht en lucht in de ruimte komt.
Dus de raamindeling in het huis is zo ontworpen dat er binnen overvloedig licht is, maar buitenstaanders kunnen helemaal niet zien wat er in het huis gebeurt. De toegang tot het perceel is zeer compact en esthetisch verantwoord, met zelfs ruimte voor een minigazon en planten. Een ondersteunende dakrand op de begane grond werd gebruikt om een balkon op de begane grond te vormen, dat gedeeltelijk het ontbreken van een binnenplaats voor de eigenaren verving.
Bijna de gehele gevel is bekleed met natuurlijk hout, waardoor het gebouw er natuurlijker en warmer uitziet. Glad pleisterwerk op de binnenmuren, geschilderd in warme pasteltinten. De kamers zijn ook vol hout, overal te vinden – op de vloer, de muren en het meubilair.
De architect heeft voor zijn klanten een solide achterkant gecreëerd – een minimum aan kunstmatige materialen en een maximum aan gezelligheid en warmte. En de bewoners kunnen ook genieten van het turquoise zwembad, waar ze alle vermoeidheid die ze hebben opgebouwd na een dag in de benauwde stad van zich af kunnen gooien.
