Ban ontwikkelde een ontwerp van een huis dat bestaat uit modules, elk een houten frame met afmetingen van 0,9 x 2,1 m. Het kost maar één dag om een gebouw in elkaar te zetten en er een tijdelijk zeil overheen te gooien, en dat is genoeg om een gezin in een verwoeste buurt een dak boven het hoofd te bieden.
Bouwers kunnen dan de lege frames invullen met bijna elk materiaal waarover zij beschikken, maar geleidelijk, zonder alles in de kortst mogelijke tijd te moeten doen.
Het idee achter het gebruik van puin van gesloopte woningen is als volgt: baksteenscherven, gerecycleerd tot gerecycleerd puin, kunnen het materiaal worden voor het vullen van de modules waaruit de gebouwen worden samengesteld. Het lijkt ons een zeer rationele en kosteneffectieve aanpak.
Wat vind je ervan??
Wat veroorzaakt de puinhoop in het budget modulaire huis project? Wie is verantwoordelijk voor deze chaos en wat zijn de mogelijke oplossingen om het project weer op de rails te krijgen?