Hoe eetbare paddenstoelen te onderscheiden van niet-eetbare paddenstoelen met foto’s en video’s. Namen en beschrijvingen van eetbare en niet-eetbare paddenstoelen

Hoeveel fans wachten op de start van het seizoen om door het bos te slenteren op zoek naar saffraanpaddestoelen of mollige meisjes Bak de cantharellen, de champignons in het zuur, de boter in het zuur zodat ze het in de winter aan de feesttafel kunnen proeven. Helaas eindigt niet alles goed, als je niet weet of je het hebt verzameld. Gewapend met nuttige kennis om oneetbare soorten te onderscheiden, is elke paddenstoeleneter vereist.

Hoe giftige paddenstoelen van eetbaar te onderscheiden

Je moet niet naar het bos gaan als je niet weet hoe je moet bepalen of een giftige paddenstoel al dan niet aanwezig is. Vraag of een ervaren persoon je meeneemt op een rustige jacht. In het bos zal hij meer praten over eetbare soorten en laten zien hoe ze eruit zien. Lees boeken of vind informatie op sites. Alleen op deze manier beschermt u uw dierbaren en uzelf tegen levensgevaar. Zelfs één oneetbaar exemplaar in een mand kan problemen veroorzaken als u het niet onderscheidt en met anderen kookt.

Oneetbare soorten zijn gevaarlijk omdat ze voedselvergiftiging kunnen veroorzaken, verstoringen van het centrale zenuwstelsel kunnen veroorzaken en tot de dood kunnen leiden. Ervaren paddenstoelenplukkers raden aan om de regels bij het verzamelen te volgen:

• Proef niet – je kunt direct vergiftigd raken;
• neem niet bij twijfel;
• Snijd geen droge, overrijpe exemplaren – het is moeilijk om hun aansluiting te bepalen;
• Verzamel niet alles in de hoop dat het thuis geregeld wordt;
• bezoek het bos met ervaren mensen;
• Verzamel geen monsters met een verdikt been eronder;
• verfris voor vertrek uw kennis over de kenmerken van de soort.

Hoe zien eetbare paddenstoelen eruit?

Ervaren fans van rustige bosjachten weten hoe ze eetbare paddenstoelen kunnen onderscheiden van oneetbare paddenstoelen. U vergist zich niet, u kunt de gewenste kopie in de mand leggen en deze vervolgens voorbereiden als:

• er zit een “rokje” op het been;
• er zit een buislaag onder de hoed;
• er komt een aangename geur uit voort;
• hoeden hebben een karakteristiek uiterlijk en kleur voor hun variëteit;
• oppervlakte-insecten – insecten en wormen.

Er zijn soorten die erg beroemd en populair zijn in de middelste bosgordel. Ze zijn bekend, verzameld, hoewel er onder hen exemplaren zijn met gevaarlijke dubbels. Om een ​​unieke smaak te krijgen, zijn verschillende kookmethodes nodig. Onder uw favoriete typen moet u onderscheiden:

• wit – boletus;
• brok
• saffraan melk dop
• boletus;
• honingzwam;
• boletus;
• olieman;
• lijster;
• vos
• russula.

Welke paddenstoelen zijn giftig

Hoe onderscheid je eetbare paddenstoelen van niet-eetbare paddenstoelen? Giftige variëteiten worden vaak herkend aan dergelijke tekens:

• kleur – een ongebruikelijke of zeer heldere kleur hebben;
• zelfklevende dop in sommige varianten;
• verkleuring van het been – bij het snijden verschijnt een onnatuurlijke kleur;
• de afwezigheid van wormen en insecten binnen en aan de oppervlakte – ze verdragen geen schimmelgif;
• geur – het kan stinkend, medicinaal, chloor zijn;
• gebrek aan een buislaag onder de hoed.

Oneetbare soorten bevatten giftige stoffen. Het is noodzakelijk om zorgvuldig te verzamelen, om de speciale tekens van gevaarlijke exemplaren te kennen om ze te onderscheiden:

• bleke paddestoel – dodelijk giftig, heeft een hoed van een groenige of olijfkleurige kleur, een been verdikt van boven naar beneden;
• satanisch – verschilt van wit in rode tinten;
• Amanita muscaria – heeft een heldere hoed met witte stippen, veroorzaakt de vernietiging van hersencellen;
• dun varken – heeft hallucinogene eigenschappen bij interactie met alcohol;
• Amanita stinkt – het ruikt naar chloor, het is erg giftig.

Hoe paddestoelen te onderscheiden

Onder de verscheidenheid aan soorten kun je giftige exemplaren vinden – dubbel, vergelijkbaar met bruikbare soorten. Hoe onderscheid je in dit geval eetbare en niet-eetbare paddenstoelen? De overeenkomst is ver of heel dichtbij. Dubbels hebben zulke eetbare variëteiten:

• wit – satanisch, gal;
• champignons, olie – peper;
• cantharellen – valse cantharellen;
• gruzdy – wow-talkers;
• champignons – vliegenzwam;
• honingpaddestoelen – valse honingpaddestoelen.

Hoe valse witte paddenstoelen te onderscheiden

Onervaren paddenstoelenplukkers kunnen een sterke boletus verwarren met valse soorten, hoewel ze niet erg op elkaar lijken. Het echte witte exemplaar is sterk, dicht, groeit in groepen en vormt soms het pad. Het heeft een hoed, de onderkant is uitsluitend olijf, geel, wit. De pulp is stevig, dicht, de geur is aangenaam. Als u een snee maakt, wordt deze wit.

Vals zijn twee varianten:

• Gal – heeft een roze tint. Donkere mesh op het beenoppervlak.
• Satanisch – met een sterke geur van rotte uien, verschilt in een fluwelen hoed, vlees van gele of rode kleur. Het been is hieronder verdikt. Het heeft een zeer heldere kleur, die in hoogte varieert van verzadigd rood tot tinten groen en geel.

Hoe valse cantharelpaddestoel te herkennen

Hoe kun je eetbare en oneetbare paddenstoelen herkennen als beide er helder en elegant uitzien? Wat zijn vergelijkbaar en door welke tekens kun je vossen onderscheiden? Kenmerkend voor een oneetbare variëteit zijn:

• een heldere, fluweelachtige, oranjekleurige hoed;
• kleinere diameter – ongeveer 2,5 cm;
• vieze geurpulp;
• been taps toelopend;
• een hoed die eruitziet als een trechter met rechte randen;
• de afwezigheid van wormen – in de samenstelling is er chitinmannosis – anthelmintische stof.

Eetbare cantharellen groeien in groepen in gemengde naaldbossen. Hebben vaak grote exemplaren met een hoed tot 10 cm. Ze onderscheiden zich door:

• dik, dicht been, wat niet hol gebeurt;
• de hoed is naar beneden, heeft heuvelachtige randen, de kleur is niet helder – van lichtgeel tot lichtoranje;
• de platen zijn dicht, ga naar het been;
• drukpulp rood.

Hoe eetbare en giftige paddenstoelen te onderscheiden

De juiste definitie van honingpaddestoelen is bijzonder moeilijk, omdat verschillende eetbare variëteiten met verschillende vormen worden verzameld. Ze groeien op stronken, boomstammen, in het gras, vaak in grote groepen. Goede paddenstoelen onderscheiden zich door:

• hoeden van lichtbeige tot bruin met schubben van een donkere tint;
• een ring op het been;
• crème of witte borden onder de hoed;
• fijne geur.

Oneetbare honingpaddestoelen groeien vaak alleen. Het verschil met eetbaar is de afwezigheid van een ring op het been. Andere kenmerken van oneetbare soorten:

• felgekleurde hoed, rood, oranje, roestbruin, plakkerig en glad na regen;
• donkere borden – groen olijf-zwart, geel;
• beschimmelde geur;
• zwarte vlekken op de hoed.