Kreeften – wat zijn ze en nuttige eigenschappen, hoe je goed kunt koken, snijden en eten

Kreeften zijn een familie van Atlantische tienpotige schaaldieren die mensen gemakkelijk eten. Het is bekend dat aan het begin van de negentiende eeuw een poging werd gedaan om zeedieren kunstmatig te fokken. Kreeften en kreeften hebben geen wortel geschoten in de door de mens gecreëerde omstandigheden, of uit commercieel oogpunt bleek de inhoud niet winstgevend. Deze kanker leeft in de wateren van de Atlantische Oceaan op een diepte van niet meer dan 200 meter. Kreeften zijn aasroofdieren. Dieren voeden zich met algen, benthos (zoöplankton), organische resten, kleine vissen.

Wat zijn kreeften

Dit is de meest bekende ondersoort van schaaldieren die vaak wordt verward met kreeften. In feite zijn dit etymologisch verschillende namen voor één wezen. Culinair gezien zijn kreeften een dure delicatesse die rijk is aan vitamines en mineralen. De grote kreeft, die een krachtige schelp verbergt, staat bekend om een ​​groot aantal delicaat, smakelijk vlees met een uniek zee-aroma. De kosten van verse schaaldieren in bevroren of levende vorm kunnen variëren van 3000-15000 roebel per kg.

Hoe zien ze eruit

Kreeften zijn grote schaaldieren die wel 40-50 cm lang kunnen worden en hebben een stevige, chitineuze schaal, bedekt met ongelijkmatige uitsteeksels. Het voorste paar ledematen – krachtige klauwen met een gekartelde rand, perfect aangepast voor het grijpen en scheuren van prooien. De staart is krachtig, met uitgesproken articulaties van de chitineuze bedekking, ongeveer een derde van de lichaamslengte, rekening houdend met de ledematen. Onder het schild bevinden zich 4 paar poten die dicht bij elkaar liggen. De kleur van de buitenschaal is afhankelijk van de leeftijd, een ondersoort van kreeft.

Vaak worden kreeften verward met langoest, hoewel de verschillen tussen de ondersoorten erg groot zijn. Deze laatste onderscheiden zich door een langwerpig lichaam, sterk langwerpige ledematen. Ze hebben geen klauw: ondersoorten van schaaldieren voeden zich met plankton, aas en algen. Op de voorkant van het hoofd zitten twee antennes bedekt met chitine. De lengte van de processen is ongeveer gelijk aan de rest van de langoest, die qua uiterlijk, structuur en locatie van inwendige organen lijkt op een gewone garnaal.

Hoeveel leven er

Zoals alle schaaldieren, groeien kreeften hun hele leven lang, en gaan geleidelijk door een complex biologisch proces van het veranderen van de schaal, rui genaamd. Voorwaardelijk kan de leeftijd van de kreeft worden bepaald door lichaamsgrootte, kleur. Het is bekend dat de maximale geregistreerde levensduur van een man 31 jaar was, die van vrouwen – 54. Vooral oude individuen krijgen een meer matte schaalkleur, waardoor ze gemakkelijk te onderscheiden zijn van jonge dieren. De grootste kreeft werd gevangen voor de kust van Canada. De massa van een individu was volgens het Guinness Book of Records 20,15 kg.

Chemische samenstelling

Een belangrijk onderscheidend kenmerk van zeewaterschaaldieren is de chemische samenstelling. Het lichaam van de geleedpotige bewoners van de oceanen is zeer rijk aan gezonde zouten, vitamines, micro- en macro-elementen. Dit komt door de eigenaardigheden van hun assortiment (leefgebied), evenals het dieet. Het gebruik van zacht kreeftvlees helpt de menselijke immuniteit te versterken, de fysieke fitheid te verbeteren, de zuur-base-balans van het bloed te normaliseren, enz. Het vlees van deze schaaldieren bevat de volgende stoffen:

1. Vitaminen De helft van groep B: choline, niacine, riboflavine, pyridoxine, foliumzuur, pantotheenzuur, cyanocobalamine, vitamine A, E.
2. Macronutriënten. Natrium, fosfor, kalium, veel calciumzouten, magnesium.
3. Spoorelementen. Koper, zink, ijzer, mangaan, selenium.

Gunstige kenmerken

Vanwege de aanwezigheid van een groot aantal nuttige chemische elementen en verbindingen, kan kreeftvlees voorwaardelijk worden beschouwd als een middel ter preventie en behandeling van bepaalde ziekten. Inwoners van landen die toegang hebben tot de zee, die vaak Atlantische schaaldieren eten, vieren hun uitstekende gezondheid. Dergelijke mensen worden statistisch gezien minder aangetast door chronische ziekten van het immuunsysteem, cardiovasculaire en spijsverteringsstelsel. Bij gebruik van het product worden de volgende processen in het lichaam opgemerkt:

1. Het werk van het cardiovasculaire systeem verbeteren, het proces van hematopoëse stabiliseren, de wanden van bloedvaten, haarvaten versterken.
2. Gunstig effect op de hormonale achtergrond geassocieerd met het voortplantingssysteem. Normalisatie van de testosteronproductie bij mannen.
3. Bijdragen aan het verwijderen van gifstoffen uit de darmen. Verminderde verteerbaarheid van vetzuren.
4. Het immuunsysteem van het lichaam verbeteren en het immuunsysteem normaliseren.
5. Stabilisatie van het zenuwstelsel, vermindering van stressniveaus, ontwikkeling van weerstand tegen de effecten van sterke emotionele en mentale stress.

Gevaarlijke eigenschappen

Mensen die jicht hebben, zijn op hun hoede voor het consumeren van Atlantische schaaldieren. Kreeftvlees bevat veel purine, wat bijdraagt ​​aan de ophoping en productie van een grote hoeveelheid urinezuur, wat de symptomen van de ziekte verergert. Kreeftvlees zelf wordt beschouwd als een eiwitrijk dieet. Het gebruik ervan in grote hoeveelheden zal leiden tot een sterke verhoging van het cholesterolgehalte in het bloed, wat het werk van het cardiovasculaire systeem nadelig zal beïnvloeden. De manifestatie van een individuele allergie voor soortgelijke zeevruchten is niet uitgesloten.

Hoe kreeft te snijden

Het is heel eenvoudig om vlees te krijgen van een groot karkas van geleedpotigen gebonden in een sterk chitineus schild. Om dit te doen, heb je een grote schaar, een handdoek of een schone doek, doek en latexhandschoenen nodig, een duurzaam mes met een breed massief mes, een groot bord. Het snijden gebeurt in de volgende volgorde:

1. Draag stoffen constructiehandschoenen die je huid beschermen tegen scherpe chitinesplinters. Trek de latex om zodat er geen weefselvezels achterblijven op het schild.
2. Bevochtig een klein doekje, verdeel het onder het bord zodat het niet wegglijdt.
3. Pak de bovenkant van de kreeftkopplaat vast. Maak met uw andere hand de ledematen voorzichtig los en draai ze met klauwen in een cirkelvormige beweging. Verdeel ze op dezelfde manier in tweeën in gewrichten. Verkrijg 6 voltooide onderdelen.
4. Om vlees uit een kreeftklauw te verwijderen, moet het worden gebroken. Maak er een harde, harde slag van met de platte, stompe kant van het mes. Snijd de falanxen van de klauw met een schaar langs het buisvormige schild.
5. De staart moet in cirkelvormige beweging van het lichaam worden gescheiden. De chitin-hoes kan nodig zijn voor een mooie presentatie, dus haast je niet om hem te scheiden. In de rest van de kreeft zitten interne organen die niet worden gegeten.
6. Bij bijzonder grote individuen kun je vlees krijgen van 4 achterparen ledematen. Poten zijn gescheiden en gesneden als kleine vingerkootjes.

Hoe koken

In het menu van het restaurant vind je veel gerechten die verschillende soorten culinaire verwerking van kreeft vereisen. De belangrijkste bereidingsmethoden zijn bakken, spijsvertering, frituren. Serveer schaaldieren met andere zeevruchten zoals kaviaar, mosselen, sint-jakobsschelpen. De volgende kookmethodes zijn het populairst:

1. Koken. De traditionele tussentijdse bereidingswijze, gevolgd door verdere culinaire verwerking. Om kreeft te koken, wordt water gezouten met een snelheid van 170 g zout per 2 liter vloeistof. Na het koken wordt de kreeft als geheel in het vat geworpen. De kooktijd is afhankelijk van het gewicht van het karkas: voor elke kilogram zijn er 20 minuten. Vervolgens krijgt de schelp de beroemde felrode kleur.
2. Roosteren. Vaak gebruikt voor het voorkoken voordat het wordt toegevoegd aan salades in Caesar-stijl. De meest representatieve onderdelen worden gebruikt – klauwen, vingerkootjes. Ze worden in cirkelvormige bewegingen uit de gewrichten gedraaid, chitine wordt gesneden of gebarsten. Het gewonnen vlees wordt heel snel gebakken in geraffineerde olijfolie.
3. Roosteren. Op deze manier worden de mooiste kreeftgerechten gemaakt. Er zijn twee bekende opties voor het voeren en voorsnijden van karkassen van geleedpotigen. In het eerste geval wordt alleen de staart gebakken, waarmee het onderste deel van het pantser met een schaar wordt afgesneden, waar de vulling wordt geplaatst. De tweede manier: met een zeer scherp mes wordt de kreeft langs het lichaam in tweeën gedeeld. De ingewanden worden schoongemaakt, de helft van het dier wordt gevuld met vulling, gebakken, geserveerd op een grote schaal.

Hoe kreeft te eten

Grote mariene geleedpotigen zijn een delicatesse, waarvan de gebruiksregels de moeite waard zijn om te begrijpen. Om het hele gekookte kreeftenkarkas goed te snijden, heb je een speciale lange vork, een schaar en een speciale tang nodig om de klauwen te breken. Zoals alle zeevruchten, worden geleedpotigen meestal met hun handen gegeten en helpen ze zichzelf alleen met bestek. Afhankelijk van de manier van bereiden en serveren, kan de manier van eten variëren.

Begin met enorme dierenklauwen. Draai en breek ze uit de gewrichten. Breek de voorste grijpende falanx met een speciale tang, zodat u het vlees kunt pakken. Knip de chitineuze hoes van de overgebleven delen af ​​met een schaar. Steek een vork in het bovenlichaam om het gemakkelijker vast te houden aan de staart. Draai de laatste om door weg te trekken van het karkas. Open de onderste laag van zijn schelp met een schaar, krijg een zwarte ader. Je kunt vlees beginnen.

Regels voor selectie en opslag

Voordat u een kreeft koopt, moet u erachter komen hoe u een vers product van een verwend product kunt onderscheiden. Vergeet niet dat mariene geleedpotigen hun bruikbare uiterlijk niet langer dan een dag kunnen behouden. U kunt productbederf vertragen door bevriezing van schokken. De versheid van een kreeft is niet bijzonder moeilijk vast te stellen: het verschil tussen een verwend en een kwaliteitsproduct is duidelijk. Ontdek de manieren, voorwaarden, houdbaarheid van Atlantische geleedpotigen, de regels om ze te kiezen bij aankoop:

1. Het eerste teken van een vers kwaliteitsproduct is een aangenaam zeearoma. Wanneer de kreeft bederft, begint het karkas een vreselijke bedorven geur af te geven.
2. Grote schaaldieren zijn enkelvoudig. Ze worden strikt in aparte aquariums in leven gehouden, anders kunnen individuen elkaar enorm schaden. Het is gemakkelijk om de kreeft te identificeren die onlangs is gevangen door de schitterende zwarte ogen, de bewegende antennes waarmee het dier overal probeert te voelen..
3. Vers, gekoeld product kan gemakkelijk worden onderscheiden van een staart die er bedorven uitziet en in gevouwen, gestreste toestand moet zijn..
4. Na het slachten worden grote zeeschaaldieren minder dan een dag bewaard. Probeer levende kreeft niet in een aquarium met vers water te leggen – zo’n omgeving zal het snel vernietigen..
5. Bij lage temperatuur wordt gekookt kreeftvlees twee dagen bewaard zonder de versheid te verliezen.
6. Voordat u het hele gekookte schaaldierkarkas serveert, dat meer dan 5-6 uur geleden is gekookt, kook het opnieuw gedurende 2-3 minuten.

Prijs

De kosten van hoogwaardige zeevruchten zoals kreeften, langoest, tijgergarnalen, zee-egels, sint-jakobsschelpen en oesters variëren sterk, afhankelijk van de opslagomstandigheden, de verscheidenheid aan dieren en de opslagmarges. Zo zijn kreeften gevangen in koud water aanzienlijk beter dan hun “warme” tegenhangers in smaak. Dit verklaart het meervoudige verschil in hun waarde. Prijsklasse van Atlantische geleedpotigen voor de regio Moskou: