Hoe een badhuis in het land te bouwen

Niets meer plezier dan buiten de stad een stoombad nemen: de geur van hout, hete stoom, kippenvel na een bende ijswater: als je echter een badhuis verkeerd hebt gebouwd, kan het plezier ernstig worden verpest. We zullen u vertellen hoe u fouten bij de constructie van baden en sauna’s kunt voorkomen.

Laten we beginnen met een traditioneel Russisch badhuis, waarvan de buitenmuren meestal zijn opgetrokken uit rondhout. Coniferen worden voor deze doeleinden aanbevolen – sparren, dennen en iedereen weet ervan. Niet iedereen weet echter dat niet elke dennenboom geschikt is om een ​​bad te bouwen, dat wil zeggen dat niet elke boom duurzaam zal zijn in deze kwaliteit. Voor de baden die in de regio Leningrad worden gebouwd, raden ervaren experts aan om dennen of sparren uit de noordelijke regio te kiezen, bijvoorbeeld uit Karelië. Deze bomen groeien in een soortgelijk klimaat, maar langzamer dan de onze, omdat hun hout dichter is. Vandaar de lage indicatoren voor houtvochtigheid; en zo’n blok krijgt ook in mindere mate vocht. Natuurlijk kunt u de zuidelijke den bestellen, die poreuzer is, maar wees niet verbaasd als over een jaar of twee de onderste kroon van uw bad begint te rotten. De optimale diameter van een blok voor een bad is 20-25 centimeter: dunnere exemplaren zijn beladen met warmteverlies, dikke zijn omslachtig en onhandig om te installeren.

Het is ook wenselijk dat de stammen in de winter worden geoogst, wanneer er een minimum aan vocht in de stam is. Alle bouwblokken zijn gedroogd en zeer natte blokken zijn moeilijk goed te drogen. Bovendien moet u ervoor zorgen dat er niet veel zijn <hars zakken>, waarom je boomstammen uit het midden van een boomstam moet halen: de kolf en bovenkant zijn niet geschikt om een ​​bad mee te bouwen. Als aan al deze voorwaarden is voldaan, zullen de wanden minder warmte doorgeven, wat erg belangrijk is voor het bad, en de structuur zelf zal lang dienen, zonder van onderaf te rotten en niet krom te trekken.

De fundering kan ook de oorzaak zijn van de scheefheid. Afhankelijk van de aard van de grond is het zuilvormig, bestaande uit verschillende betonnen of gewapende betonnen palen die onder de vriesdiepte zijn geplaatst (gemiddeld is dit 1,2 meter, dus de fundering wordt meestal tot een diepte van 1,5 meter gemaakt). In dit geval is het noodzakelijk om hieronder een ankerblok te maken. Indien nodig kunt u een stripfundering installeren die langs de hele omtrek van de constructie loopt. Een betrouwbare en correct geïnstalleerde fundering is een garantie dat uw bad lang zal staan ​​zonder dat er verbouwd hoeft te worden.

Het badhuis is echter geen enkel blok, dat wil zeggen, je kunt het bijvoorbeeld uit een bar halen. Het kost niet meer, aangezien het verwerken van stammen met hun latere aanpassing een arbeidsintensief proces is, wat betekent dat het kosten met zich meebrengt. De buitenwanden van het paneelbad zijn gemaakt van sandwichpanelen op framebasis. Tegelijkertijd wordt de ruimte tussen twee spaanplaten of spaanplaten opgevuld met synthetische minerale wol, waardoor de warmte zeer goed wordt vastgehouden. Externe en interne afwerkingen worden gemaakt naar goeddunken van de eigenaar. Hoewel deze versie van het bad niet de meest populaire is, omdat deze ongebruikelijk is, maar wel de goedkoopste. Bovendien bespaart u in dit geval ook op de fundering: aangezien de muren licht zijn, volstaat het om er een goedkope zuilvormige fundering onder te installeren..

De interieurdecoratie van het bad heeft ook zijn eigen specifieke kenmerken. In de regel wordt esp gebruikt voor wandbekleding van binnenuit, minder vaak elzen en populieren. Voor de decoratie van sauna’s worden dezelfde soorten gebruikt, evenals linde en ceder. Het hout van al deze soorten is vochtbestendig, enigszins vatbaar voor splijten en splijten en heeft ook een lage warmtecapaciteit, dat wil zeggen dat het niet opwarmt bij hoge temperaturen. Bovendien scheiden deze rotsen praktisch geen hars uit. Hoewel veel mensen van hun geur houden, geven harsachtige rotsen bij verhitting tot hoge temperaturen de aromatische stof pineen af, die in hoge concentraties leidt tot giftige vergiftiging, wat betekent dat het de volledige gezondheidseffecten van het bad teniet kan doen. Voor de vervaardiging van planken, ruggen en hekken wordt soms een exotische Afrikaanse abashi-boom gebruikt, waarop u zelfs bij zeer hoge temperaturen in een sauna kunt zitten of liggen. Maar hout is vrij duur.

Een belangrijk onderdeel van het bad is de kachel, die uiteindelijk bepaalt of dezelfde “kippenvel” zal verschijnen of dat je gewoon lekker kunt opwarmen in het bad na een wandeling door de ijzige lucht. Nu biedt de markt vele soorten apparatuur voor een bad, dus het heeft geen zin om zelf een heater te maken of te bestellen. Afhankelijk van de grootte van de stoomkamer, kunt u een kachel kiezen, bijvoorbeeld van Finse productie: dit is een betrouwbare en handige uitrusting waarmee u verschillende klimaatmodi kunt creëren. Als uw kachel elektrisch is, dan is het voor kleine sauna’s (stoomkamervolume tot 10 kubieke meter) niet moeilijk om het vermogen van de kachel te berekenen: 1 kubieke meter volume – 1 kilowatt vermogen. De kachel kan ook op aardgas werken en is in tegenstelling tot een elektrische installatie zuiniger (gas is immers de goedkoopste brandstof). En in vergelijking met een houtkachel kunt u de verwarmingstijd verkorten, aangezien de calorische waarde van aardgas hoger is dan die van hout.

De kachel is gevuld met verschillende materialen, soms met materialen die onder je voeten liggen. Diabaas is populair, die bij het repareren van oude tramsporen uit de stoep wordt geplukt, omdat het de warmte goed vasthoudt. Bij herhaaldelijk verwarmen en afkoelen barst het echter en moet het daarom regelmatig worden vervangen. De optimale vulstof, zoals zowel experts als klanten erkennen, is talkchloride, dat ook heel goed warmte vasthoudt, maar tegelijkertijd bestand is tegen temperatuurveranderingen en niet barst..

In de regel heeft een gewoon Russisch bad geen extra ventilatie nodig – slechts één klein doorgaand gat onder het plafond is voldoende om het vocht snel te laten verdampen en de kamer is volledig droog. Als de wanden van hout zijn, “ademt” het bad vanzelf, het is niet zo strak als bijvoorbeeld een sauna die in een groot huis is geïnstalleerd en vereist geen geforceerde ventilatie. Als de stoomkamer langer dan twee uur werkt, moet deze worden uitgerust met ventilatie met een luchtcirculatie van 10-20 kubieke meter per persoon per uur..

De verlichting in de stoomkamer mag niet erg helder worden gemaakt: 25 watt is voldoende en de lampen moeten een speciale beschermingsklasse hebben voor natte ruimtes. Natuurlijk licht is altijd beter dan kunstlicht, en het is geweldig als je een raam kunt maken. Maar je moet niet rondzwaaien om warmteverlies te voorkomen: meestal zijn de ramen in het bad ongeveer 60 bij 70 centimeter.

De vloeren in het bad kunnen naar wens gemaakt worden. Houd er echter rekening mee dat de tegelvloer in de stoomkamer erg heet zal zijn en dat u er niet met blote voeten op kunt stappen. Maar voor een wastegel is geschikt: ten eerste is de temperatuur daar lager en ten tweede kan de houten vloer gaan rotten door de overvloed aan water. Badplafonds maken <met een geheim>: voordat ze worden afgewerkt met dakspaan, zijn ze bekleed met aluminiumfolie om warmteverlies te verminderen (het wordt aanbevolen om de muren met folie voor de helft te bedekken).

De bouw van een badhuis in een buitenwijk mag niet lichtvaardig worden benaderd. Het is raadzaam om niet deel te nemen aan amateuruitvoeringen, maar in extreme gevallen de constructie toe te vertrouwen aan professionals – u moet het meest gedetailleerde advies van hen krijgen. En het werk moet beginnen met een gedetailleerd project. De constructie van de fundering, de aanvoer en droging van hout, de constructie zelf – al deze fasen moeten met elkaar worden verbonden om het proces te optimaliseren en uiteindelijk een bad van goede kwaliteit te krijgen, zodat er “kippenvel” op de huid komt.