Dakijzer is misschien wel de goedkoopste manier om een afvoersysteem aan te brengen en de daknok te beschermen. De onderdelen zijn zo gevarieerd en kunnen zo uniek zijn dat ze vaak ter plaatse worden gemaakt. Wat hiervoor nodig is, welke vaardigheden en uitrusting, vertellen we u vandaag.
Hoe metaal correct te buigen
Dakbedekkingselementen zijn in de regel verborgen voor de ogen van voorbijgangers en er worden geen claims voor het decoratieve deel tegen hen ingediend. Dit maakt het mogelijk om onderdelen handmatig te vervaardigen met behulp van sjablonen, maar je moet het product constant aanpassen met een hamer..
Dit is niet de beste aanpak: de vouwlijnen en het hele product zijn golvend en het werken aan één onderdeel kan lang duren. Voor stukgoederen is dit redelijk aanvaardbaar, maar als u het hele huis met een afvoer moet leegmaken, moet u over de nodige apparatuur en apparaten beschikken.
Tegenwoordig bezetten afkantpersen hun eigen segment in de professionele gereedschapsmarkt en zijn ze overal verkrijgbaar. Hun prijs is vrij hoog, maar alleen met onze eigen, beproefde apparatuur kunt u onderdelen van uitstekende kwaliteit maken. Een listogib huren is ook een optie, maar een machine die van hand tot hand gaat, zal niet de vereiste nauwkeurigheid en betrouwbaarheid hebben.
Verzinken en polymeercoaten: wat zijn de verschillen
Voor de meeste moderne werktuigmachines maakt het niet uit welk type plaat erop buigt. Maar er zijn moeilijkheden bij het werken met metaal dat is bekleed met een polymeersamenstelling. Met verzinken is het gemakkelijker, omdat de beschermlaag beter bestand is tegen slijtage en beschadiging. Daarom weerhoudt niets u ervan om gegalvaniseerd staal met slagen te buigen of langs een roestige sjabloon te kruipen – het belangrijkste is dat er geen diepe krassen zijn.
De coating met een speciale verf heeft een lagere mechanische sterkte, is dunner en relatief gemakkelijk af te pellen. Het zal niet de beste oplossing zijn om met polymeer gewalste producten te buigen op oude plaatbuigmachines met defecten in rollen, zwenkbalken of met losse scharnieren, en meer nog, dergelijk metaal mag niet met een hamer worden verwerkt. Gebruik evenmin geïmproviseerde apparaten die de “anticorrosieve” film kunnen beschadigen.
Het eerste eenvoudigste product
Om te beginnen zullen we het eenvoudigste dakelement maken – een nok. Zodat hij vervolgens plat en strak op het dak ligt, bepaal eerst de draaihoek door een lange dunne rail aan een van de hellingen te bevestigen.
De breedte van de nokplanken is van respectievelijk 15 tot 30 cm, u hebt een strook nodig die twee keer zo breed is met een toelage van 10 mm aan elke kant. Deze rand kan onregelmatigheden vertonen met een tolerantie van 2–3 mm, dus een gelijkmatige snede is niet nodig. Markeer drie lengtelijnen: het midden van de rand en beide randen. Leg de strip in het midden op de rand van de tafel en druk met een staaf onder de twee klemmen langs de markeringslijn.
Van onderaf, onder de uitstekende rand van het vel, moet je een plat bord plaatsen en de plank naar boven buigen, rekening houdend met de gemarkeerde rotatiehoek ± 10 ?. Nu moet het werkstuk worden losgelaten en naar achteren worden geschoven, zodat de randmarkeringslijn precies op de rand van de staaf valt. Opnieuw klemmen we het werkstuk vast en draaien de klemmen goed vast, en dan gaan we langs de rand met een hamer, waarbij we deze loodrecht omhoog draaien.
Een rand is nodig om het nokprofiel te versterken. Voor hun vervaardiging kunt u ook een railregel gebruiken, die door een staaf wordt gedrukt: met het wigvormige uiteinde van de staaf kunt u de rand meer dan 90 ° buigen. Na het voorbuigen van beide randen, moeten ze op een houten dwarsligger worden gelegd en met een hamer worden afgeslagen, waardoor de bocht plat wordt. Bij een verscheidenheid aan buigmachines wordt deze bewerking uitgevoerd met één doorgang van de wagen van de walskantelaar.
Wanneer u de rand met de hand afwerkt, gaat u achtereenvolgens van de ene rand naar de andere en strijkt u de visuele onregelmatigheden glad met uw handen. Al in dit stadium kan men denken aan gedeeltelijke mechanisatie en het creëren van een primitieve werktuigmachine. Als de buigstang bijvoorbeeld is gemaakt van metaal of hardhout en is bevestigd op scharnieren met twee assen, zal de verwerking veel sneller en duidelijker verlopen..
Handgemaakt: hoe een dakgootsegment te buigen
Voor het vervaardigen van metalen onderdelen met een radiusprofiel moet van tevoren een sjabloon worden voorbereid; het is niet realistisch om dergelijke werkzaamheden aan de knie uit te voeren.
Neem een inch-buis, las twee staven met fittingen aan de uiteinden als rijhandgrepen. Maak een snee langs de zoom van de buis met een grinder, schuur vervolgens de randen goed op, je kunt het zelfs lijmen met een siliconenslang die in tweeën los zit.
Klem de strook dakijzer aan de rand van de tafel, steek het uiteinde in de snede en draai de buis 360 ° zodat het “rechte” bloemblad in het midden van de draai evenwijdig is aan de rest van het vel.
U kunt een bak vormen met een pijpenbuiger met tandheugel, of u kunt een losse buis van 200 mm gebruiken. We buigen de gladde rand van het werkstuk tot 90 °, drukken de zijkant tegen de tafel met de buiswand en maken het strijkijzer recht met een hamer. We brengen de gedraaide rand met onze handen en buigen deze lichtjes in de boog. Verwijder het werkstuk van de sjabloon en druk op de rechthoekige vouw.
Zo’n eb kan worden gemaakt in segmenten van 1–1,5 meter, die vervolgens eenvoudig op de plaats van installatie worden samengevoegd en met een cutter worden vastgezet. Door de aanwezigheid van twee verstevigingsribben kan de bak niet buigen tussen de bevestigingsmiddelen onder het gewicht van het ijs, en een verborgen groef zal bovendien de afvoer op haken met een speciale vorm versterken.
Hoe rol je een laken in een koker?
Wat als we ons richten op het maken van nog complexere elementen: het ontvangen van trechters en leidingen? Natuurlijk is het beter om eerst op de segmenten te oefenen, maar verder zijn deze vaardigheden heel begrijpelijk..
Producten met een gesloten oppervlak zoals buizen, tanks en trechters worden geassembleerd in zogenaamde naadverbindingen. De vouw is voor de eenvoud een slot waarmee je de randen vrij stevig en zelfs strak kunt verbinden. Een regelmatige (enkele) vouw wordt gemaakt als een vouw aan de rand met twee vouwen. Aan verschillende kanten van het gewricht zijn de vouwen in de tegenovergestelde richting gericht.
Meestal worden voor regenpijpen vouwen gemaakt met een vouwbreedte van 4 tot 10 mm. De randen van de strip worden op een stalen hoek afgeslagen, vervolgens wordt de plaat opgerold, de plooien worden in elkaar grijpen en stevig aangedrukt met een hamer wanneer de buis op een doorn wordt geplaatst.
Er is slechts één moeilijkheid bij het vervaardigen van buizen – om ervoor te zorgen dat ze met elkaar kunnen worden verbonden. Daarom wordt, voordat de plaat wordt gedraaid, de korte rand rechtgetrokken op een platform met een kleine drempel, zodat het ene uiteinde van de buis een paar millimeter dunner blijkt te zijn. Ook kunnen buizen op naden worden aangesloten, maar op hun plaats kunnen ze niet op deze manier worden vastgemaakt: een groot deel van de afvoer wordt onderaan verzameld en vervolgens gemonteerd.
Uiteraard hebben fabrikanten van buigapparatuur op dit gebied veel te bieden. Voor de vervaardiging van sloten zijn er gevouwen gerolde wagens en het metaal wordt tot een buis gerold op een longitudinale rollijst. Voor het uitdunnen van de randen kunnen ook kraalmachines of aparte rollenparen worden gebruikt..
Trechter maken techniek
Als u begrijpt dat de naadverbinding de essentie is van bijna elk blikproduct, kunt u uw fantasie de vrije loop laten en complexe producten samenstellen uit verschillende eenvoudigere producten. Een voorbeeld hiervan zijn allerlei trechters, T-stukken en ellebogen..
De trechter bestaat uit twee korte buisdelen met grotere en kleinere diameters. Ze zijn samengesteld als gewone buizen, behalve dat hun randen 8–12 mm naar buiten zijn uitgezet. Vervolgens worden deze omgebogen zijkanten gebruikt voor het verder vervaardigen van plooien, of, als er geen klachten zijn over strakheid, worden de harde randen gevouwen en aan elkaar vastgemaakt met een cutter..
De klinktechniek van verschillende producten kan aanzienlijk verschillen, maar in feite is het niet zo belangrijk als het correct opstellen van het patroon. Alle blanco’s mogen alleen volgens de sjabloon worden gesneden. Voor het centrale deel van de trechter – een afgeknotte kegel – is het patroon bijvoorbeeld een segment van de ring, waarbij de lengte van de binnenste boog wordt bepaald door de diameter van de afvoer en de buitenste – door de diameter van de ontvangende koker.
Helaas heeft de apparatuur voor de productie van dergelijke producten een zeer beperkte specialisatie en is daarom niet beschikbaar vanwege zowel hoge prijzen als lage prevalentie. Alle producten van blik en plaatstaal, of het nu een emmer, een tank of een gewone nok is, kunnen echter ook handmatig worden gemaakt, de machines vergemakkelijken slechts enkele bewerkingen.
Hoe kan ik mijn eigen plaatgoten en dakelementen maken?
Hoe kan ik zelf mijn eigen plaatgoten en dakelementen maken? Heeft u enige tips, instructies, of aanbevelingen om dit project succesvol te laten verlopen? Ik ben geïnteresseerd in het leren van deze vaardigheden en het besparen van kosten door het zelf te doen. Dank u wel!
Om zelf plaatgoten en dakelementen te maken, heb je allereerst de juiste materialen en gereedschappen nodig, zoals zink of koperplaat, een zetbank, klinknagels en een soldeerbout. Daarnaast is het belangrijk om nauwkeurige metingen te verrichten en te zorgen voor een goede afvoer van regenwater.
Een paar tips voor een succesvol project zijn om te beginnen met het maken van een gedetailleerd plan en het oefenen van de technieken op kleinere stukken materiaal voordat je aan de slag gaat met de echte plaatgoten en dakelementen. Daarnaast is het handig om de juiste veiligheidsmaatregelen te nemen, zoals het dragen van werkhandschoenen en een veiligheidsbril.
Het is ook raadzaam om instructievideo’s te bekijken of een workshop te volgen om de vaardigheden onder de knie te krijgen. Door geduldig te zijn en te blijven oefenen, kun je uiteindelijk zelf mooie en functionele plaatgoten en dakelementen maken, waardoor je kosten bespaart en trots kunt zijn op je eigen werk! Succes met je project!