Geveldecoratie heeft niet alleen een decoratieve functie, het dient als het belangrijkste element van thermische bescherming van het gebouw en beschermt de muren tegen de schadelijke effecten van de buitenomgeving. In deze review zullen we verschillende gevelmaterialen vergelijken, het werkelijke toepassingsgebied en de belangrijkste kwaliteiten aangeven..
Twee belangrijke afwerkingstechnologieën
Geveldecoratie is tegenwoordig een volledig aparte bedrijfstak, die zowel de ontwikkeling als de productie van moderne bouwmaterialen omvat, en een zorgvuldig doordachte procedure voor het uitvoeren van werkzaamheden. Over welk type gevels we het ook hebben, voor elk is er een goed ontwikkelde technologie, waardoor de duurzaamheid van de afwerking vanaf 30 jaar is, op voorwaarde dat de aanbevelingen van bouwingenieurs worden opgevolgd.
Over het algemeen zijn alle soorten gevelafwerking in te delen in twee categorieën, een daarvan is scharnierende geventileerde gevels (RVF). Hun essentie is vrij eenvoudig: een stijve bekleding is bevestigd aan het frame-subsysteem, in de rol waarvan gevelbekleding, porselein-steengoed of metaalcomposietpanelen kunnen worden gebruikt, terwijl onder de buitenschil een beperkte luchtcirculatie overblijft. Dergelijke gevelsystemen worden toegepast als er minerale kachels in de thermische beschermingsband zitten die gevoelig zijn voor vochtophoping. Door het doorblazen van thermische isolatie wordt een effectieve afvoer van condensaat in de externe omgeving bereikt, maar vanwege de hoge complexiteit van het systeem worden de kosten van een dergelijke afwerking als een van de hoogste beschouwd.
De tweede categorie omvat alle soorten gevelafwerkingen die verband houden met de uitvoering van stukadoorswerk en wordt “natte” gevels genoemd. De koek van een dergelijke gevelbekleding bestaat uit een isolatie, een basisversterkende en decoratieve laag, die stevig aan elkaar zijn bevestigd. De installatie van natte gevels lijkt eenvoudig, maar in werkelijkheid hangt de kwaliteit en duurzaamheid van een dergelijke afwerking grotendeels af van de kwalificaties van de werknemers. De kosten voor het aantrekken van professionele finishers worden echter ruimschoots gecompenseerd door de relatief lage kosten van de gebruikte materialen en de verbeterde prestaties van de weersbescherming van het gebouw..
Speciale soorten afwerkingen (baksteen, thermische panelen, enz.)
Er zijn ook afwerkingsmethoden die niet kunnen worden toegeschreven aan een van de hoofdcategorieën. Zo wordt het bekleden met holle stenen – een van de meest populaire methoden voor het rangschikken van gevels van de vorige eeuw – nog steeds met succes gebruikt. Enerzijds wordt een dergelijke gevel geventileerd, echter heeft de bakstenen schil zelfdragende eigenschappen en kan daarom niet als scharnierend worden beschouwd.
Een ander speciaal geval is het gebruik van sandwichpanelen voor de afwerking. Dit is een van de modernste technologieën, gekenmerkt door een hoge werksnelheid en een lange levensduur. Toch is een dergelijk gevelsysteem zeer beperkt toepasbaar, vooral door de onvoldoende brede verspreiding van hoogwaardige composietpanelen..
Onder de specifieke afwerkingsmaterialen kan men niet anders dan thermo-efficiënte panelen met klinkertegels noemen. Qua apparaat lijkt een dergelijk systeem sterk op een illegale gewapende groep, maar de isolatie bevindt zich direct onder de bekledingslaag en de luchtspleet wordt niet geventileerd en speelt de rol van een thermische onderbreking. Er mag helemaal geen lucht zijn, in welk geval het systeem de natte gevel nadert, hoewel stukadoorswerk niet direct tijdens de installatie wordt uitgevoerd.
Soorten geventileerde gevels
Het dragende deel van de IAF blijft ongewijzigd, ongeacht het gebruikte bekledingsmateriaal. Het subsysteem omvat paalprofielen die met rechte hangers of consolebeugels aan de dragende laag van de muur worden bevestigd. Het materiaal van het subsysteem kan zijn gegalvaniseerd en roestvrij staal, hout, minder vaak aluminium en plastic producten. Een hoge mate van eenmaking van het gevelframesysteem vereenvoudigt aanzienlijk de berekening van de bestaande belastingen en thermische doorlaatbaarheid.
De lijst met materialen voor bekleding is zeer divers:
- Gevelbekleding is een omhulsel gemaakt van lange metalen of plastic panelen met verticale of horizontale oriëntatie en vergrendelingsverbindingen om vochtinsijpeling te voorkomen. In de regel heeft gevelbeplating een zwevend bevestigingssysteem om thermische vervormingen te compenseren.
- Planken is een soort houten gevelbekleding die een ander doorsnedeprofiel kan hebben en zowel op slotverbindingen als met de vorming van openingen tussen de panelen kan worden gemonteerd.
- Geveltegels zijn meestal gemaakt van porseleinen steengoed of gebakken keramiek (terracotta). Het wordt met klemmen aan het subsysteem bevestigd en wordt gekenmerkt door een hoog eigen gewicht. Zeldzamere variëteiten – panelen gemaakt van vezelversterkt beton, natuurlijk graniet of leisteen.
- Gevelpanelen. Ze kunnen een schaal hebben van aluminium of dakbedekkingsijzer met een polymeercoating. Panelen worden ter plaatse gemaakt van plaatmateriaal door een V-vormige groef langs de vouwlijn te frezen, gevolgd door de vorming van een parallellepipedum zonder bodem. Bevestiging met zelftappende schroeven of blindklinknagels.
- Magnesiet- en vezelcementplaten. Dit is het meest specifieke type bekleding bedoeld voor het aanbrengen van sierpleister op het oppervlak van illegale gewapende groepen..
Materialen voor stukadoorswerken
Natte gevels worden aangebracht over polymere isolatie zoals XPS, PUR of PIR in het formaat van platen met gegroefde randen, star en nauw verbonden met de dragende laag van de muur. Minder vaak gebruikte minerale wol van een speciale kwaliteit, die een hoge dichtheid heeft en een verdichte oppervlaktelaag heeft.
Bovenop de isolatie wordt een zogenaamde basisversterkende coating aangebracht. Het omvat technisch gevelpleister versterkt met een of meer lagen glasvezelgaas. De taak van dit element is om een sterke korst te vormen die de isolatie beschermt tegen mechanische schade en seizoensfluctuaties in de draagconstructie kan weerstaan. Basisversterkingslaag zorgt voor voornivellering om het verbruik van decoratief materiaal te verminderen.
Cement, cement-polymeer, latex, silicaat en acryl sierpleisters kunnen als toplaag worden gebruikt. Elk type van dit materiaal heeft een unieke oppervlaktestructuur. Het pleisterwerk kan in de massa worden geverfd of vervolgens worden bedekt met gevelverf. In de eenvoudigste natte gevelsystemen wordt verf direct op de basispleister aangebracht nadat deze zorgvuldig is geëgaliseerd.
Het belangrijkste kenmerk van gipsgevels is de moeilijkheid om thermische geleidbaarheid en vochtophoping te berekenen. De materialen van de buitenste lagen mogen de gasuitwisseling tussen de isolatie en de buitenlucht niet hinderen, terwijl het nodig is om de hydrofobiciteit van de decoratieve coating te waarborgen. Als de gevel wordt aangebracht zonder voorafgaande berekeningen, kan vocht zich ophopen tussen de lagen, wat een destructief effect heeft en leidt tot zwelling van de coating of de vorming van scheuren. Een voorwaarde is ook het gebruik van speciale primers voordat elke laag wordt aangebracht..
Overeenstemming van het gevelsysteem met het wandmateriaal
Welke gevel is beter? Het is onmogelijk om deze vraag ondubbelzinnig te beantwoorden, elk van de afwerkingstechnologieën heeft sterke en zwakke punten. In principe zijn er twee selectiecriteria: de vereiste esthetische kwaliteiten en compatibiliteit met het materiaal van de gebouwschil..
Bij scharnierende gevelsystemen is de structuur van het wandmateriaal van primair belang; het moet zorgen voor een betrouwbare bevestiging van het draagframe. Wat betreft de mate van overeenstemming met de thermofysische kenmerken, zijn RVF’s het meest universeel, voor het grootste deel laten ze geen verslechtering van de eigenschappen van de isolatie en de onomkeerbare schade ervan onder invloed van vocht toe, hoewel ze in termen van algemene indicatoren van thermische efficiëntie nog steeds inferieur zijn aan pleisterwerk.
Natte gevels zijn in feite zelfdragend, maar op voorwaarde dat het oppervlak van de muren een goede hechting heeft voor het verlijmen van isolatie. In de regel worden gebouwen met behulp van de technologie van natte gevels versierd met bakstenen, sintelblokken en gassilicaatblokken, dat wil zeggen alle stenen gebouwen. Deze methode is het minst geschikt voor het afwerken van houten huizen en kozijnen..
Welke materialen kunnen het meest geschikt zijn voor het afwerken van de gevel van een huis?