Tegels en steenlijmen

Steen en tegels zijn uitstekende bekledingsmaterialen. Maar om ze lang te laten dienen, moeten ze op de juiste manier worden gelegd. In die zin kan het bekledingsproces worden vergeleken met het topje van de ijsberg, waar onder de platen een onzichtbaar onderwaterdeel schuilgaat: een goed voorbereide ondergrond, egalisatiemengsels, waterdichting en de eigenlijke lijmoplossingen.

Een competente keuze van stylingproducten en strikte naleving van technologie is de sleutel tot succes. Zonder voor te doen als een gedetailleerde recensie, willen we alleen de belangrijkste punten benadrukken die moeten worden gevolgd bij het kiezen van egalisatiemiddelen, primers, waterdichting, lijmen, voegmiddelen.

Op basis van de bedrijfsomstandigheden is de hele verscheidenheid aan lijmen die tegenwoordig te koop zijn, meestal onderverdeeld in twee groepen: lijmen voor binnenruimtes met zachte en constante bedrijfsomstandigheden en lijmen voor buitenwerk, waarvan de werking wordt bemoeilijkt door ongunstige klimatologische, seismische of omgevingsfactoren..

Naast deze algemene indeling is er ook een groep speciale lijmen die aan bepaalde eisen voldoen, afhankelijk van waar ze worden gebruikt. Bijvoorbeeld in voedings- en chemische fabrieken, waar contact met agressieve media mogelijk is; in zwembaden en tanks waar de lijm in contact komt met water en onder constante druk van meerdere tonnen staat; bij het leggen van warme vloeren, waar het temperatuurregime constant verandert; op plaatsen met een intense stroom mensen; in vochtige ruimtes etc. In elk van deze gevallen moet u een speciale lijm gebruiken die is ontworpen voor specifieke bedrijfsomstandigheden..

Een aparte groep omvat lijmen bedoeld voor het bekleden van gevels of interieurdecoratie met zware platen van groot formaat (steen en keramiek). Dergelijke lijmen moeten een verhoogde sterkte hebben, met waterbestendigheid, hitte- en vorstbestendigheid. Door het gebruik van deze lijmen is mechanische bevestiging van de planken aan de ondergrond (haken) overbodig. Momenteel zijn er al composities op de markt die zorgen voor een betrouwbare bevestiging van de bekleding met de spotmethode voor het aanbrengen van lijm (niet meer dan 10% van het oppervlak).

Houd er rekening mee dat witte cementlijmen worden gebruikt voor het leggen van glasmozaïek en lichtgekleurde steen. En om kromtrekken van vochtgevoelige marmersoorten (inclusief dunne laag, 6-10 mm dik) en natuursteenplaten te voorkomen, worden epoxylijmen gebruikt. Er zit geen water in.

Voordat u lijm koopt, moet u de gebruiksaanwijzing zorgvuldig bestuderen, die het doel van deze compositie moet aangeven.

Momenteel zijn de meeste geproduceerde lijmen een polymeer-mineraal composiet, dat een cement-zandmengsel en verschillende polymeeradditieven omvat.

Hoe hoger het niveau van eisen voor de bekleding, hoe groter en complexer de formulering van de polymeren waaruit de lijm bestaat. Het is duidelijk dat met een toename van het aandeel polymeren ook de belangrijkste eigenschappen van de lijm veranderen. Eén type polymeeradditieven vergroot alleen het vermogen van de oplossing om vocht vast te houden (als er geen stoffen zijn die water in de lijm vasthouden, gaat het in de basis en zal het cement, dat geen tijd heeft om uit te harden, beginnen te “verkruimelen”). Een ander type verbetert de hechting (hechting) van het materiaal. Het derde type supplement is verantwoordelijk voor de elasticiteit. Deze laatste eigenschap zorgt ervoor dat de lijm werkt als een soort “rug” – een schokdemper tussen de tegel en de basis: wanneer er spanning of vervorming optreedt in de basis of tegel, wordt deze niet overgedragen, maar “dooft”.

Door het gebruik van polymeeradditieven in droge of vloeibare vorm worden moderne lijmen omgezet in waterdichte, elastische, duurzame en extreem sterke formuleringen die in een dunne laag worden aangebracht. De laagdikte is voornamelijk afhankelijk van de maat van de tegels en kan variëren van 2 tot 15 mm. Wanneer lijm in een dunne laag wordt aangebracht, droogt deze gelijkmatig en doet hij zijn taak daardoor beter. De dunne-laag-lijmtechnologie stelt uiteraard hoge eisen aan het te coaten oppervlak. Allereerst moet het perfect vlak zijn. Omdat anders het lijmverbruik meerdere keren zal toenemen. Daarnaast zal de lijm door het verschil in laagdikte ongelijkmatig drogen en daardoor de bekleding niet verlijmen. Daarom begint het werk van de tegelzetter lang voordat de tegels worden gelegd – met het nivelleren van de muren..

Als de basis water sterk opneemt, moet deze worden geprimed. De primer creëert een film die de opname van water uit de lijmoplossing reguleert en de oppervlaktelaag bindt als deze niet helemaal sterk is. Dit geldt met name voor gipshoudende materialen – gips, gipsplaat, gipsvezelplaten.

Na het egaliseren of primen van de muren begint de waterdichtingsfase, wat erg belangrijk is voor natte ruimtes. Naast zijn hoofdtaak vervult waterdichting een andere, niet minder serieuze functie – het voorkomt de verspreiding van scheuren van de basis naar de deklaag.

Meestal wordt het waterdicht maken in twee fasen uitgevoerd. Eerst wordt een tape op de voegen van muren of muren en de vloer gelijmd, die de vervorming van de naad “vasthoudt” als de muren “lopen”. Vervolgens wordt een waterdichte laag aangebracht (een speciaal mengsel van polymeermaterialen). En pas daarna begint de meester te confronteren.

In de regel wordt de lijmoplossing binnen 5-10 minuten bereid. De houdbaarheidsdatum van de oplossing, die ook wel de “pot life” wordt genoemd, is de tijd waarin de lijm niet begint te stollen in de container. Houd er rekening mee dat de uitgeharde lijm niet kan worden verdund met water (dat wil zeggen, hij kan niet worden hergebruikt). Daarom is het erg belangrijk om de levensduur van de lijm te kennen en deze gedurende deze periode te gebruiken. Meestal 4-6 uur. Maar er zijn ook lijmen voor een snelle plaatsing, waarvan de “levensduur” 1-1,5 uur is.