Correcte installatie van ramen

De voordelen van een raam van de hoogste kwaliteit nemen toe of verdwijnen, afhankelijk van hoe goed het wordt gecombineerd met het bouwobject….

Een raameenheid die in een gebouw wordt geplaatst, moet aan een aantal eisen voldoen. Het ontwerp moet winddicht zijn en warmte- en geluidsisolerende functies kunnen vervullen. Van buitenaf mag het raam geen regenwater en ultraviolette stralen doorlaten, vanaf de zijkant van de kamer – kamerlucht en vocht.

Stroombelastingen die in de raamconstructie ontstaan, moeten correct worden overgedragen op het bouwlichaam. Alle thermofysische en mechanische manifestaties in de zones van het raamkozijn en de bouwconstructie worden waargenomen en gecompenseerd door een naad op het punt van hun vervoeging. De professionele uitvoering van deze naad, dat wil zeggen de correct gekozen geometrie, bevestiging, isolatie en afdichting, zijn van groot belang voor het voldoen aan de eerder genoemde voorwaarden..

Het model met meerdere niveaus van de functies van het raamblok dat in de afbeelding wordt gepresenteerd, stelt iemand in staat om te beoordelen over een specifiek raam dat in een gebouwconstructie is gemonteerd, in hoeverre het voldoet aan de vereisten vanwege de invloed van de omgeving.

Niveau 1) komt overeen met het conditionele oppervlak waarop de differentiatie van het buitenklimaat en het binnenmicroklimaat is verzekerd. Het moet plaatsvinden in een ruimte boven de dauwpunttemperatuur in de kamer. Bij een berekende kamertemperatuur van 20 ° C en een relatieve vochtigheid van 50%, wat overeenkomt met een dauwpunttemperatuur van 9,3 ° C, dient het scheidingsvlak boven 10 ° C te liggen. Dan, onder de gespecificeerde omstandigheden, zal er geen condensatie ontstaan ​​op de buitenoppervlakken van de structuur en erin. De waarschijnlijkheid van condensatie kan worden ingeschat door de aard van de isothermen.

Level 2) kan worden beschouwd als een functionele ruimte, waarvan de juiste keuze met name de warmte- en geluidsisolerende eigenschappen van het raam gedurende een bepaalde tijd kan waarborgen. Tegelijkertijd vindt de verbinding met het buitenklimaat in gesloten systemen plaats langs de grens van deze functionele zone, en in open systemen – door het hele systeem als geheel. In algemene termen betekent dit dat het functionele gebied “droog moet blijven” en niet in contact moet komen met het microklimaat van de kamer.

Niveau 3), in brede zin voorkomt het dat water van buitenaf de raamconstructie binnendringt (bijvoorbeeld bij hevige regen). In de raameenheid moet een gecontroleerde afvoer van regenwater worden voorzien. Daarnaast is het noodzakelijk om te zorgen voor de afvoer van vocht dat zich ophoopt in het functionele gebied. het beeld hiervan lijkt op een vakwerkdak.

Juist de positie van het geïnstalleerde raam kan de vorming van condens in de raameenheid en in de omringende structuur helpen voorkomen. Het verdient aanbeveling deze in het midden van de dikte van de raamopening te plaatsen indien de buitenmuur geen tussenliggende isolatielaag heeft, of ter hoogte van de isolatielaag indien de muur geïsoleerd is.

Naadgedrag bij blootstelling aan hitte en vocht

De reactie van de aansluitvoeg op warmte en vocht wordt bepaald door het binnen- en buitenklimaat. Als de volgende klimatologische omstandigheden berekend zijn (volgens DIN 4108, deel 3): binnentemperatuur 20 ° C, relatieve luchtvochtigheid 50%, buitentemperatuur minus 15 ° C, relatieve luchtvochtigheid 80%, dan is het dauwpunt in de ruimte bij de gegeven kenmerken microklimaat is ongeveer 9,3 ° С (voor de eenvoud ronden we af naar 10 ° С). Het is duidelijk dat onder dergelijke omstandigheden de temperatuur in kritieke delen van de bouwconstructie niet onder 10 ° C mag komen, anders zal condensatie ontstaan.

Er moet voor worden gezorgd dat in die delen van de bouwconstructie waar ongewenste lage temperaturen niet kunnen worden vermeden, er geen voorwaarden zijn voor condensatie of dat vocht dat verschijnt kan worden verwijderd door diffunderen of wegstromen..

Door het verschil in dampdruk tussen de klimaatzones binnen en buiten het pand, kan vochtige warme lucht van het pand in de verbindingsvoeg binnendringen, evenals de diffusie van waterdamp door de bouwconstructie. Het risico op condensvorming in de voegholtes is afhankelijk van de temperatuur en relatieve vochtigheid van de lucht in de voeg. Bij het installeren van een raameenheid is het noodzakelijk om alle maatregelen te nemen tegen het verschijnen van vocht in de voeg. Als dit nog steeds niet is uitgesloten, moet vocht naar buiten kunnen diffunderen en hiervoor is het noodzakelijk dat de weerstand van het bouwconstructiemateriaal tegen diffusiedoordringing van waterdamp in de richting van binnen naar buiten afneemt. Dat wil zeggen, het principe moet in acht worden genomen: de binnenkant is dichter dan de buitenkant. Het is natuurlijk ook belangrijk om een ​​extern beschermingsniveau te bieden (3), dat wil zeggen dat de raameenheid goed moet blijven tijdens zware regenval.

Thermische bescherming en koudebruggen

De warmteoverdracht in het bindgebied van het raamblok wordt grotendeels bepaald door de positie, evenals de juiste verdeling van de isolatielagen in dit gebied. Onder een “koudebrug” wordt verstaan ​​een oppervlak waarbinnen, in vergelijking met aangrenzende oppervlakken, een lagere temperatuur wordt waargenomen (daarom wordt het ook wel een koudebrug genoemd) en een extra warmteflux. In het gebied van het raamblok grenst een bakstenen of betonnen muur aan het raamkozijn. De verschillende diktes van deze bouwelementen leiden onvermijdelijk tot het optreden van koudebruggen, dat wil zeggen dat het warmteverlies in de bindzone niet volledig kan ontbreken. De aanwezigheid van een raam in de opening van een monolithische muur manifesteert zich op de grafieken in de vorm van een sterke vervorming van isothermen, waarvan de vergelijking helpt om erachter te komen hoe het raam het beste in de bouwconstructie kan worden geplaatst om warmteverlies te verminderen. Een isotherm is, zoals u weet, een lijn die punten met dezelfde temperatuur verbindt. Het karakter wordt bepaald door de aanwezigheid van koudebruggen vanwege de eigenschappen van het materiaal of de geometrie (hoeken, randen, enz.). Koudebruggen van beide typen verschijnen in het gebied van de interface tussen het raam en de bouwconstructie..

Isotherme grafieken

Met behulp van isothermische lijnen kunt u de temperatuurkenmerken weergeven die inherent zijn aan bepaalde omstandigheden voor het installeren van een raam in de opening van een gebouw. Onder normale binnenomstandigheden (20 ° C en 50%) is de 10-graden-isotherm van de basis het belangrijkste voor het evalueren van paring. Om condensvorming voor de binnenvoegnaad te voorkomen, moet deze isotherm door het gehele binnenste deel van de constructie gaan. Hoe minder bochten in de 10 graden isotherm, hoe minder warmte er in het grensvlak lekt. Varianten van de succesvolle plaatsing van verschillende raamblokken in openingen met verschillende ontwerpen zijn weergegeven in de voorgaande figuren..

Isolatie van de pasnaad

Naast de bescherming tegen het binnendringen van vocht, moet ook worden gezorgd voor een perfecte warmte- en geluidsisolatie van de verbindingsnaad. Om de temperatuur aan de binnenkant van de interface hoog genoeg te houden, moeten alle voegen in de buurt van het raamblok worden afgedicht met een geschikt isolatiemateriaal. Zonder een dergelijke isolatie bestaat het gevaar dat het binnenoppervlak wordt afgekoeld tot een temperatuur onder het dauwpunt en dat er vocht kan ontstaan ​​in het grensvlak..

Maatregelen voor warmte-, vocht- en geluidsisolatie

Bevestigingsmiddelen

Alle natuurlijke belastingen die in de raamconstructie voorkomen, moeten via de bevestigingsmiddelen op de ondersteunende constructie worden overgedragen. Krachten die in het vlak van het raam werken, worden door de constructie van het gebouw waargenomen door de steunblokken, die alleen zouden moeten werken om te knijpen. Deuvels, voeringen en soortgelijke onderdelen zijn niet voldoende om de belasting op te vangen. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de kussentjes correct gepositioneerd zijn in de hoeken van het raamkozijn, evenals bij de palen en dwarsbalken, en dat de kozijnprofielen voldoende buigsterkte hebben. De afmetingen van de steunblokken moeten zo worden gekozen dat ze de daaropvolgende werkzaamheden aan het afdichten van de naad niet hinderen. Qua breedte van de basis moet het blok overeenkomen met de inbouwdikte van het kozijn. De hulpwiggen die tijdens de installatie worden gebruikt, moeten worden verwijderd nadat de raameenheid is bevestigd..

Naast correct geselecteerde en geplaatste steunblokken, is het noodzakelijk om geschikte bevestigingsmiddelen te selecteren om het raam veilig in de opening te houden. Rekening houdend met het gedrag van framematerialen met lineaire verlenging, worden de afstanden tussen de bevestigingspunten voor elk van hen bepaald. De afstand tussen ankers voor aluminium en houten ramen mag niet groter zijn dan 800 mm, voor kunststof ramen – 700 mm. De afstand vanaf de binnenhoek moet binnen 100-150 mm zijn, evenals de afstand tot de paal of dwarsbalk vanaf de binnenkant van het frameprofiel. De criteria waarmee bevestigingsmiddelen en bevestigingssystemen worden geselecteerd, zijn voornamelijk als volgt:

Het is belangrijk om het volgende te weten over de gebruikte bevestigingsmiddelen.

Frame pluggen (pinnen)

Ze werken voor afschuiving, afschuiving en buiging. Het gebruik ervan, vooral bij hoge belastingen, is beperkt vanwege de noodzaak om een ​​bepaalde afstand tussen de muur en het raamkozijn te bewaren. Kies pluggen van voldoende grootte, rekening houdend met de aanbevelingen van de fabrikant.

Pads aansluiten

Ze zijn vrij flexibel om te buigen, waardoor ze de longitudinale bewegingen van framematerialen goed waarnemen. Als bevestigingsmiddel werkt de pad voornamelijk voor afschuiving en is hij bestand tegen hogere belastingen dan pluggen. De voeringen kunnen echter alleen loodrecht gerichte krachten waarnemen.

Ankers

Ze kunnen zware lasten aan. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt voor het bevestigen van hangende gevels en vergelijkbare omstandigheden. Voor elk type anker worden statische berekeningen van het toegestane gewicht en de trekbelasting gemaakt – deze gegevens kunnen worden vergeleken volgens de catalogi van verschillende fabrikanten.

conclusies

Afdichting

Onjuiste afdichting is vaak de oorzaak van schade aan een gebouw. Vocht uit de kamer mag niet in de naad doordringen en als dit niet kan worden voorkomen, moet het condensaat naar buiten kunnen worden afgevoerd. De waterdichte en winddichte lagen moeten in principe in de bouwelementen worden aangebracht ‘bovendien zodat ze het binnendringen van lucht en vocht uit de ruimte in de constructie voorkomen en op die plaatsen waar de oppervlaktetemperatuur onder het dauwpunt ligt, zou er geen vocht optreden. Met de juiste uitvoering van de raameenheid is naleving van deze eis verzekerd op niveau (1).

Naadbreedte

De breedte van de voeg wordt bepaald door de mate waarin de kozijnmaterialen onderhevig zijn aan maatveranderingen, afhankelijk van temperatuur en luchtvochtigheid. Het aanhouden van de minimale profielbreedte neemt niet weg dat rekening moet worden gehouden met de overeenkomstige gegevens voor afdichtingsmaterialen. Meestal geven de fabrikanten van deze producten de optimale naadbreedte aan..

Afdichtingssystemen

Bij de keuze van een afdichtingssysteem wordt allereerst rekening gehouden met het ontwerp van de buitenwand. Bij oude woningen zijn de voegen in de openingen anders uitgevoerd dan bij nieuwbouw. Voor nieuwe objecten kunnen fundamenteel nieuwe manieren worden ontworpen om raamblokken te bevestigen. Bij de sanering van een oud fonds moeten de contouren van raamopeningen vaak in hun oorspronkelijke vorm worden behouden – dit beperkt de keuze van afdichtingssystemen, evenals de methode voor het koppelen en afdichten van voegen. Afhankelijk van het functionele doel worden geschikte afdichtingssystemen gebruikt:

Ze kunnen intelligent worden gecombineerd, rekening houdend met de vereisten.

Injecteerbare kitten

Naast de siliconen die veel in de bouw worden gebruikt, worden voor het afdichten van raamvoegen ook andere geïnjecteerde kitten gebruikt: acryl, polysulfide en polyurethaan. Een van de belangrijkste eigenschappen van een kit is het vermogen om relatieve verplaatsingen van de voeg waar te nemen. Het hangt af van het materiaal en de dikte van de afdichting en wordt in procenten aangegeven. In het algemeen wordt voor het voegprofiel aangenomen dat de dikte van de kit d de helft van de voegbreedte b (d = 0,5b) moet zijn. Om deze toestand te weerstaan, is het noodzakelijk om niet-absorberende waterdichtmakende materialen met gesloten cellen te gebruiken en deze in de diepte te leggen, zodat de dikte die door de aangebrachte kit wordt weggenomen, kan worden bepaald. Geïnjecteerde kitten moeten goed hechten aan de ondergrond waarop ze worden aangebracht. Daarom is het belangrijk om eerst de gripeigenschappen van de respectievelijke oppervlakken te evalueren. De hechting kan aanzienlijk worden verbeterd door het gebruik van zogenaamde first coat primers. Gebruik alleen die door de fabrikant aanbevolen kitprimer die geschikt zijn voor beide zijden van de voeg..

Tape-afdichtingen

De afdichtstrips zijn gemaakt van geïmpregneerd zacht schuim en worden sterk gecomprimeerd geleverd. Riemen van verschillende fabrikanten verschillen in type en ontwerp. In tegenstelling tot injecteerbare kitten, brengen afdichtstrips alleen drukbelastingen over op de afdichtingsoppervlakken en geen trekkrachten. De afdichtingstape kan oppervlakteruwheden tot ca. 3 mm gladstrijken. De naad blijft gesloten en geseald. Daarom worden gecomprimeerde afdichtingsstroken vooral aanbevolen voor het afdichten van voegen met gepleisterde oppervlakken, gipsplaten en andere materialen die ongunstig zijn om te zetten. De tape is ongevoelig voor water, stoom en lawaai, hoe meer hij wordt samengedrukt en / of hoe breder hij is. Bereid de afdichtband voor gebruik in de pasvoegen voor in overeenstemming met de weersomstandigheden tijdens het afdichtingswerk. Op koude dagen wordt aanbevolen om de tape vooraf warm te houden en bij warm weer, indien mogelijk, af te koelen.

Waterdichtmakende plaat

Om naden in het gebied van raamblokken te beschermen, worden voornamelijk afdichtingsplaten van polymere materialen van de PIB-groep (polyisobutyleen) gebruikt. De doeken zijn vooral geschikt om meerlaagse bouwelementen met elkaar te verbinden. Lijmen wordt meestal alleen als montagehulp gebruikt. In gebieden waar een gegarandeerde veilige pasvorm en langdurige dichtheid vereist is, wordt aanbevolen mechanische bescherming te gebruiken. De weerstand van polymeerplaten tegen dampdiffusie is zo hoog dat wanneer ze buiten worden gelegd, extra compensatiegaten moeten worden gemaakt. In de regel is de toepassing van het canvas beperkt tot het afdichten van de zones van de bovenste en onderste interface van het raam.