Hoe gebruik je zonlicht in je interieur?

Tegenwoordig, nu kunstmatige verlichting een gewoon onderdeel van ons leven is geworden, worden verschillende opties voor het gebruik van natuurlijk zonlicht steeds populairder. Bovendien wordt de energie van de hoofdarmatuur zowel voor ontwerp als als alternatieve energiebron gebruikt.

De geschiedenis van de mensheid is de geschiedenis van de strijd om het licht, die we uiteindelijk leerden te ’temmen’ en te gebruiken. Het was nodig om voor licht te vechten vanaf het moment dat de eerste behuizing verscheen: aan de ene kant had iemand beschutting nodig tegen kou en slecht weer, en aan de andere kant wilde hij, als een ‘dagdier’, zoveel mogelijk zonlicht het huis binnenkomen. Aanvankelijk was de enige lichtbron (behalve vuur) in de primitieve woning het schoorsteengat. In Russische “kippenhutten” werd zo’n apparaat een schoorsteen genoemd. Maar in oude Griekse gebouwen werd een rond gat in het dak (opeion), hoewel historisch ontstaan ​​uit een rookgat, al als lichtbron gebruikt. Dit is bijvoorbeeld de krachtige opeion van het Romeinse Pantheon, die een lichtkolom door een opening in het dak van meer dan 60 vierkante meter stuurt. m. Het “bovenlicht” was vooral wijdverspreid in de Renaissance – misschien werd het tegelijkertijd voor het eerst een dakraam genoemd.

Plafondramen: dakramen

Tegenwoordig heeft het dakraam verschillende doeleinden: enerzijds vervult het zijn directe functie – het verlicht het huis, anderzijds decoreert en verandert het de decoratieve oplossing van de ruimte. En onlangs hebben ze geleerd om ventilatiesystemen in het dakraam te integreren (bijvoorbeeld gecontroleerde rookluiken). Dakramen (ze worden ook wel dakramen of doorschijnende constructies genoemd) zijn gemonteerd in zowel platte als licht hellende daken. Hun belangrijkste voordeel ten opzichte van conventionele verticale ramen is dat er door de locatie van het licht bijna 2 keer meer doorheen gaat.

Tegelijkertijd wordt een onberispelijke hydro- en thermische isolatie uitgevoerd, indien nodig kunt u ervoor zorgen dat de bovenste ramen kunnen worden geopend. Wat betreft de vormen van dergelijke ramen, ze zijn behoorlijk divers, en vooral, ze zijn in de regel omvangrijk: dit zijn ronde of piramidale koepels, gewelven en erkers, die de ruimte meer open en pittoresk maken. Als je op dit moment niet zoveel licht nodig hebt, kun je dit moment eenvoudig aanpassen: er worden speciale jaloezieën en gordijnen gemaakt voor de raamlampen, die op afstand bediend kunnen worden. Bovendien bereik je buitengewone lichteffecten door gekleurde glas-in-loodramen in dakramen te gebruiken: dankzij de krachtigere verlichting zien ze er veel helderder uit dan in verticale ramen. Soms bezetten dakramen de hele bovenkant van de kamer en vormen ze een heel doorschijnend dak. Dergelijke oplossingen zijn erg goed voor elk observatorium op zolder, voor een binnenzwembad thuis, voor een wintertuin (waar de muren ook transparant kunnen zijn) en voor veel andere delen van uw huis..

Hoe zonlicht te vermenigvuldigen

Als je een fan bent van lichtovergoten ruimtes, kun je bij het ontwerp van je toekomstige huis nadenken over het optimaal benutten van het natuurlijke licht dat van de straat komt. Tegenwoordig betekent glas helemaal niet dun en kouddoorlatend. Met modern gelaagd glas kan zelfs het hele huis van glas worden gemaakt. Tegenwoordig decoreren veel mensen de woonkamer al op deze manier – een soort doorlopende erker met een oppervlakte van veertig meter (en soms met een transparant dak). Het zogenaamde “tweede licht” is erg populair, dat wil zeggen een woonkamer zonder plafond (een ruimte met enkel glas tussen de 1e en 2e verdieping).

Het is ook mogelijk om een ​​overvloed aan licht in het pand van een appartement te bereiken door verschillende transparante elementen te gebruiken: glazen deuren en scheidingswanden, interne ramen in de muren. Dit geldt met name voor ruimtes die traditioneel geen ramen hebben: een hal, een inkomhal, een badkamer, een kleedkamer, maar ook voor kamers met een gebrek aan natuurlijk licht (op het noorden gericht, gelegen op de begane grond, enz.). Overigens moet bij het plannen van natuurlijke instraling rekening worden gehouden met de factoren van het aantal verdiepingen, evenals met de oriëntatie van de kamer naar één kant van de wereld. Het is bijvoorbeeld bekend dat de verlichting in de noordelijke kamers het karigst is, maar het meest uniform en rustig. Maar in de kamers die op het zuidwesten zijn gericht, kan het in het hete seizoen ondraaglijk benauwd zijn – en dan nog niet meegerekend dat de verblindende zon constant in de ogen schijnt. Bovendien, hoe hoger de vloer, hoe sterker de verlichtingsgraad..

Idealiter houdt uw beglazing ook rekening met het klimaat waarin het huis zich bevindt: in zuidelijke landen moet u bijvoorbeeld meer geven om bescherming tegen de middagzon dan om verlichting. Het zou mooi zijn om ook met de seizoenen rekening te houden: de winter heeft immers veel meer licht nodig dan de zomer. Het ideale type beglazing is dus het breedste en hoogste raam dat een ideale thermische isolatie biedt (ook bij vorst), en bovendien is het wenselijk ook met de mogelijkheid van “verduistering” – een soort kameleonraam dat reageert op een te sterke aanval zon.

Zonlicht: schoonheid en energie

U kunt natuurlijk licht gebruiken als een designelement, zoals dat in de middeleeuwen werd gedaan in de glas-in-loodramen van gotische kathedralen of in de verbazingwekkende creatie van Le Corbusier – de kapel van Notre-Dame-du-Haut in Ronchamp, waar een fantastisch effect wordt bereikt met behulp van chaotisch verspreide ramen met een ongebruikelijke vorm veel kleine “schijnwerpers”. Het is mogelijk om de ruimte zoveel mogelijk te “openen” voor het licht met behulp van het totale gebruik van glas (het tapesysteem van ramen is een uitvinding van dezelfde Le Corbusier). Maar tegenwoordig gebruiken architecten licht niet alleen om zelf te verlichten: ze hebben geleerd om energie uit zonlicht te halen en dit “in reserve” te verzamelen..

In onze tijd is het bijvoorbeeld heel gewoon als een biosolar huis overdag energie opslaat en het dan ‘weggeeft’ in de vorm van een elektrische stroom. We herinneren ons het verbazingwekkende glazen huis “R 128” van de Duitse architect V. Sobek, die met behulp van zonne-energie voor zichzelf zorgt voor warmte en elektriciteit … Er zijn al veel van dergelijke huizen met zonnepanelen. De nieuwste ontdekkingen van nanotechnologie in de niet al te verre toekomst zullen het mogelijk maken om in een soort zonnepanelen te veranderen (dat wil zeggen, in systemen om zonlicht om te zetten in elektriciteit), niets anders dan de ramen zelf! Hoewel het moeilijk te geloven is, weten wetenschappers al dat als de dunste films van speciale siliciumnanodeeltjes op een siliciumbasis worden aangebracht, de ultraviolette straling (dat wil zeggen zonlicht) wordt geabsorbeerd en omgezet in elektrische stroom.