Porselein-steengoed op een houten vloer leggen

Van tijd tot tijd delen we met lezers zeer specifieke installatie-instructies en vandaag is dit het geval. Deze keer zullen we het hebben over het leggen van porselein-steengoed op een houten vloer en de belangrijkste manieren om een ​​lange levensduur van een dergelijke coating te garanderen.

Kenmerken van het werken met materiaal

Porseleinsteengoed is een dicht, onsamendrukbaar materiaal, praktisch niet in staat tot elastische lineaire vervorming. In tegenstelling tot keramische tegels, die op de een of andere manier trillingen van de ondervloer kunnen “begeleiden” vanwege hun eigen poreusheid en voldoende voegbreedte, behoudt porselein-steengoed zijn absolute stijfheid. Zonder een monolithische, onwrikbare sokkel, scheurt het gewoon door het lichaam van de tegels.

Aan de andere kant is porselein-steengoed bedoeld voor gebruik in gebieden met een zeer hoge doorvoer en heeft het geen andere voordelen ten opzichte van tegels. Daarom mag het leggen van porselein op een houten ondergrond geen eenvoudige gril zijn. De voorbereiding van een houten ondervloer zal respectievelijk moeilijk en kostbaar zijn, het doel van de coating zou dit volledig moeten rechtvaardigen.

Als u geen rekening houdt met de complexe voorbereidingstechnologie, zijn er geen speciale problemen bij de installatie van porselein. Natuurlijk heb je een kwaliteitssnijgereedschap nodig: ofwel de eenvoudigste elektrische of een hoogwaardige handmatige tegelsnijder met een goed afgestelde breekfunctie. Welnu, we zullen de kenmerken van de lijmkeuze en het installatieproces een beetje later bekijken..

Hoe een plankenvloer moet worden gerangschikt

Het systeem van een houten vloer, voorbereid voor het leggen van porselein, moet een aantal sterkte-eigenschappen hebben die anders als overbodig zouden kunnen worden beschouwd. Het lag-systeem moet absolute immobiliteit garanderen en zelfs de minimale mogelijkheid van kromtrekken en krimp tijdens temperatuur- en vochtigheidsveranderingen uitsluiten. Het is ook noodzakelijk om een ​​hoge duurzaamheid te bereiken, zodat de levensduur van het vloersysteem gelijk is aan de levensduur van de coating..

De vereiste stijfheid wordt allereerst bereikt door een vrij frequente stap van het installeren van het vloerblok. Als eerste benadering mag de hart-op-hart afstand tussen de blokken niet meer zijn dan 20 keer de dikte van de planken die voor de ruwe vloerbedekking worden gebruikt, en de dikte van de blokken zelf moet 2-3 keer groter zijn dan die van de vloerbedekking. De stabiliteit van de fundering en het gebouw als geheel, evenals de gebruikte houtsoort en andere omstandigheden, maken hun eigen aanpassingen..

Het wordt aanbevolen om gelijmde balken te gebruiken voor de vertraging – de tegenovergestelde richting van de vezels in de aangrenzende gelijmde segmenten compenseert de meeste manifestaties van krimp. Als een op een rand geplaatste plank met een dikte / hoogte-verhouding van meer dan 1: 2 als blok wordt gebruikt, moeten de blokken aan elkaar worden bevestigd met afstandhouders van dezelfde sectie met dezelfde installatiestap. In aangrenzende rijen is het nodig om een ​​aanloop te maken in de helft van de installatiestap, dus de gemakkelijkste manier is om de jumpers te bevestigen met zelftappende schroeven of pluggen, nadat u eerder gaten in de stammen heeft geboord.

De vloer is uitgevoerd met een gegroefde plaat zonder lijm- en vulvoegen. U kunt ook een randplank gebruiken, maar in dit geval is het noodzakelijk om de voegen te versterken tegen doorhangen met houten pluggen met een dikte van minimaal 1/4 van de dikte van de vloer. De pennen worden in stappen van 30-40 cm ingeslagen, hier is het erg belangrijk om de diepte van hun aandrijving in beide richtingen gelijkmatig te verdelen.

Het is erg belangrijk om het effect van hoge luchtvochtigheid en temperatuurveranderingen op een houten structuur te minimaliseren, om schade aan hout door schadelijke micro-organismen uit te sluiten. Naast de verplichte behandeling met antiseptica, is het noodzakelijk om de vloer te beschermen tegen waterdamp en condensatie, overeenkomstig het gebruikte isolatieschema. Om veiligheidsredenen kan de ruimte tussen de lagers worden bedekt met hygroscopisch materiaal, bijvoorbeeld een mengsel van zand, zaagsel en gebluste kalk.

Droge bereidingswijze

Hoe sterk de basis van een houten vloer ook mag lijken, deze heeft niet een voldoende hoge doorbuigingssterkte, die voor het leggen van porselein-steengoed niet groter mag zijn dan 0,5 mm / m. Daarom wordt bovenop de ondervloer extra voorbereiding aangebracht en een droge dekvloer is in dit geval overigens niet van toepassing, ongeacht hoe hard de GVL-verkopers het tegendeel proberen te bewijzen.

Droge voorbereiding is de eenvoudigste en snelste methode, het vergt ook wat meer investering in de aanschaf van materialen. De essentie van de technologie is eenvoudig: de ruwe vloer wordt geschuurd of gefietst met het nivelleren van de vlakverschillen tot een waarde van niet meer dan 1 mm / m. Vervolgens wordt de vloer bedekt met twee lagen plaatmateriaal, waarvan de taak is om de elementen van de ondervloer extra te bevestigen en waterpas te maken, en om alle daaropvolgende manifestaties van krimp te dempen.

De meest geschikte materialen voor het versterken van de vloer zijn multiplex met een dikte van 8 mm in elke laag, vochtwerende gipsvezelplaat met een dikte van 12 mm of magnesietplaten met een dikte van 10 mm. Combinaties van deze materialen kunnen worden gebruikt met sterkere en stijvere materialen in de toplaag. Gebruik geen gipsplaat en OSB-klassen 1 en 2, hun lineaire verlengingen zijn te uitgesproken.

Extra vloerbedekking wordt gelegd met een opening tussen rijen en overlappende voegen in verschillende lagen, die elk afzonderlijk worden bevestigd met zelftappende schroeven ten minste 2 punten per 1 dm². Een dergelijke frequente bevestiging is echt nodig, bovendien moet u rekening houden met de breedte en volgorde van het leggen van de ondervloerplaten. Maatvoering of andere extra hechting tussen de lagen is meestal niet vereist. Bij de voegen tussen de platen, langs de omtrek van de kamer en op de doorgangsplaatsen van communicatie, is het noodzakelijk om openingen te laten om uitbreidingen in de algemene volgorde van 0,5-0,7 mm voor elke meter van de grootte van de kamer in het plan te compenseren.

Voorbereiding van de dekvloer

De inrichting van een voorbereidende dekvloer geeft een grote garantie voor succes, maar het is niet altijd mogelijk vanwege de moeilijkheid om een ​​groot volume bulkmateriaal naar de bovenste verdiepingen te brengen. Bovendien vreet deze bereidingswijze de hoogte van de kamer veel meer op: 60–80 mm versus 20–25 mm.

Voordat u de dekvloer giet, moet u de vloer grondig waterdicht maken. De eenvoudigste manier om dit te doen is met een plasticfolie, die met een vouw over de muren van ongeveer 20-25 cm wordt uitgespreid en er met tape aan wordt vastgemaakt. De uitzetting van de dekvloer wordt gecompenseerd door middel van een schuimtape van polyethyleenschuim, waarvan de dikte minimaal 0,2% van de kamergrootte is.

De dekvloer voor porselein-aardewerk moet beslist worden versterkt. De eenvoudigste manier om dit te doen is door een stalen wapeningsnet te maken met een maaswijdte van 100×100 mm en een staafdikte van 4,5 mm met een beschermende betonlaag van minimaal 15 mm. Bij gebruik van nylon of vinyl-koolstofversterking, is het raadzaam om deze in twee lagen te plaatsen: de onderste wordt gespannen op zelftappende schroeven die in de promenade zijn geschroefd en de bovenste wordt gelegd vóór de tweede fase van het gieten met een zelfnivellerend mengsel.

Zelfklevende selectie

Het kleefstofmengsel voor het leggen van porseleinsteengoed wordt gekenmerkt door een hoog gehalte aan een kunststof polymeer bindmiddel dat de resterende lineaire uitzetting van de ondergrond kan compenseren. Tegelijkertijd moet de kwaliteit van de lijm met de droge voorbereidingsmethode hoger zijn dan bij het leggen op een versterkte dekvloer..

Op de voorbereidende dekvloer kan porselein-steengoed worden gelegd op een universele tegellijm – Ceresit CM-11 of CT-117, als het formaat van porselein-aardewerk groter is dan 600×600 mm. U kunt ook de samenstellingen van de fabrikanten “Profit” of “Moment” vergelijkbaar in eigenschappen gebruiken..

Voor het aanbrengen van een laag droog preparaat is het gebruik van gespecialiseerde zeer plastische mengsels “Litokol” of Knauf Flex vereist. Dezelfde composities moeten worden gebruikt als porselein-steengoed op het vloerverwarmingssysteem wordt gelegd of als er een isolerende onderlaag van polyurethaanschuim of EPSP onder de dekvloer ligt.

Porselein-steengoed leggen

Voordat de vloer wordt bedekt, vereist het oppervlak een verplichte primer. Voor de dekvloer wordt “Beton-contact” gebruikt, de droge voorbereiding kan worden verwerkt met filmvormende verbindingen die de vochtopname beperken.

De lijm moet op de ondergrond worden aangebracht en niet op de tegels, met een kamspaan met een tandhoogte die ongeveer gelijk is aan de dikte van het bekledingsmateriaal, maar niet minder dan de helft ervan. Een naadloze plaatsing wordt niet aanbevolen, zelfs niet als de houten vloer is voorbereid met een dekvloer – een minimale naad van 1 mm is voldoende. Houd er rekening mee dat in beide gevallen de kwaliteit van de vloervoorbereiding voor het leggen erg hoog is, wat betekent dat er een minimale inspanning nodig is om porselein-aardewerk te egaliseren..

Het voegen van porselein kan worden gedaan met tegellijm of het eenvoudigste voegmengsel, als u de kleur van de voegen wilt afstemmen op de kleur van de coating. In dit geval is het afbrokkelen en morsen van het vulmiddel van de naden zeer waarschijnlijk, maar dit zal alleen aan de hand zijn, als de kamer vuil is, zijn de naden onherstelbaar vuil en moeten ze periodiek worden vervangen. Als u de duurzaamheid van de voeg wilt garanderen, gebruikt u plastic verbindingen die latex of witte acrylkit bevatten.