Staat u voor de kwestie van aansluiting op stadsverwarmingsnetwerken? Dit artikel is voor jou: welke soorten warmtenetten zijn er, waaruit deze communicatie bestaat, welke organisaties en waarom zijn het meest geschikt voor projectontwikkeling en waar kan soms op bespaard worden, lees nu meteen.
Kort over verwarmingsnetten
Veel mensen stellen zich voor wat een verwarmingsnetwerk is, maar voor een meer toegankelijke vertelling moeten enkele veelvoorkomende waarheden in herinnering worden gebracht.
Ten eerste levert het verwarmingssysteem niet rechtstreeks warm water aan de accu’s. De temperatuur van het koelmiddel in de hoofdleiding op de koudste dagen kan 150 graden bereiken en de directe aanwezigheid ervan in de verwarmingsradiator is beladen met brandwonden en is gevaarlijk voor de menselijke gezondheid.
Ten tweede mag de koelvloeistof uit het netwerk in de meeste gevallen niet in het warmwatervoorzieningssysteem van het gebouw komen. Dit wordt een gesloten warmwatersysteem genoemd. Om aan de behoeften van de badkamer en keuken te voldoen, wordt drinkwater (uit de watervoorziening) gebruikt. Het is gedesinfecteerd en de koelvloeistof zorgt alleen voor verwarming tot een bepaalde temperatuur van 50-60 graden door middel van een contactloze warmtewisselaar. Het gebruik van netwerkwater uit warmtepijpleidingen in het warmwatervoorzieningssysteem is op zijn zachtst gezegd een verspilling. Een warmtedrager wordt aangemaakt bij een warmtetoevoerbron (stookruimte, WKK) door middel van chemische waterbehandeling. Vanwege het feit dat de temperatuur van dit water vaak hoger is dan het kookpunt, worden hardheidszouten die kalk veroorzaken noodzakelijkerwijs eruit verwijderd. Elke opeenhoping van afzettingen op de leidingen kan de apparatuur beschadigen. Het leidingwater wordt niet in die mate verwarmd en daardoor gaat de dure demineralisatie niet over. Deze omstandigheid was van invloed op het feit dat open warmwatersystemen, met directe watertoevoer, praktisch nergens worden gebruikt..
Soorten verwarmingsnetten
Overweeg de soorten aanleg van verwarmingsnetten aan de hand van het aantal naastgelegen pijpleidingen.
2-pijps
Zo’n netwerk omvat twee lijnen: aanvoer en retour. Bereiding van het eindproduct (verlaging van de temperatuur van het verwarmingsmedium voor verwarming, verwarming van drinkwater) vindt rechtstreeks plaats in het warmtegevoede gebouw.
3-pijps
Dit type aanleg van verwarmingsnetten wordt vrij zelden gebruikt en alleen voor gebouwen waar onderbrekingen in de hitte niet acceptabel zijn, bijvoorbeeld ziekenhuizen of kleuterscholen met een constant verblijf van kinderen. In dit geval komt er een derde regel bij: de voorraadleidingreserve. De onpopulariteit van deze back-upmethode zijn de hoge kosten en onpraktischheid. Het leggen van een extra buis is eenvoudig te vervangen door een vast geïnstalleerde modulaire stookruimte en de klassieke 3-pijps versie is tegenwoordig praktisch niet meer te vinden.
4 pijp
Het type leggen, waarbij zowel de warmtedrager als het warme water van het watervoorzieningssysteem aan de consument worden geleverd. Dit is mogelijk als het gebouw wordt aangesloten op de distributie (intra-kwartaal) netten na het CV-punt, waar drinkwater wordt verwarmd. De eerste twee lijnen zijn, net als bij het leggen van 2 buizen, de aanvoer en retour van het koelmiddel, de derde is de aanvoer van warm drinkwater, de vierde is de retour. Als we ons concentreren op diameters, dan zullen 1 en 2 buizen hetzelfde zijn, de derde kan hiervan verschillen (afhankelijk van het debiet) en de vierde is altijd kleiner dan de derde.
Andere
Er zijn andere soorten aanleg in de geëxploiteerde netwerken, maar die zijn niet langer verbonden met functionaliteit, maar met ontwerpfouten of onvoorziene extra ontwikkeling van het gebied. Dus als de belastingen niet correct worden bepaald, kan de voorgestelde diameter aanzienlijk worden onderschat en in de vroege stadia van het bedrijf wordt het noodzakelijk om de doorvoer te vergroten. Om niet het hele netwerk opnieuw op te bouwen, wordt een andere pijpleiding met een grotere diameter gemeld. In dit geval gaat de feed langs één regel en de terugkeer langs twee lijnen, of omgekeerd..
Bij het aanleggen van een verwarmingsnetwerk naar een gewoon gebouw (geen ziekenhuis, enz.), Wordt een optie met 2 of 4 leidingen gebruikt. Het hangt er alleen van af op welke netwerken u het verbindingspunt hebt gekregen.
Bestaande methoden voor het leggen van verwarmingsleidingen
Bovengronds
De meest winstgevende manier in termen van bediening. Alle defecten zijn zelfs voor een niet-specialist zichtbaar; aanvullende controlesystemen zijn niet vereist. Er is ook een nadeel: het kan zelden buiten de industriële zone worden gebruikt – het bederft de architectonische uitstraling van de stad.
Ondergronds
Dit type pakking kan worden onderverdeeld in nog drie soorten:
- Kanaal (verwarmingssysteem past in de bak).
Voordelen: bescherming tegen invloeden van buitenaf (bijvoorbeeld tegen schade door een graafbak), veiligheid (als leidingen barsten, wordt de grond niet weggespoeld en zijn storingen uitgesloten).
Nadelen: de installatiekosten zijn vrij hoog, met een slechte waterdichtheid is het kanaal gevuld met grond- of regenwater, wat de duurzaamheid van metalen buizen negatief beïnvloedt.
- Zonder kanalen (de pijpleiding wordt direct in de grond gelegd).
Voordelen: relatief lage kosten, installatiegemak.
Nadelen: als een pijpleiding scheurt, is er gevaar voor bodemerosie, het is moeilijk om de locatie van de breuk te bepalen.
- In mouwen.
Wordt gebruikt om verticale belasting op leidingen te neutraliseren. Dit is vooral nodig bij het onder een hoek oversteken van wegen. Het is een pijpleiding van een verwarmingsnetwerk dat in een buis met een grotere diameter is gelegd.
De keuze van de legmethode hangt af van het terrein waar de pijpleiding doorheen loopt. De kanaalloze optie is optimaal in termen van kosten en arbeidskosten, maar kan niet overal worden toegepast. Als een deel van het verwarmingsnetwerk zich onder de weg bevindt (niet kruist, maar parallel onder de rijbaan loopt), wordt gebruik gemaakt van leidingen. Voor gebruiksgemak mag de locatie van het netwerk onder de opritten alleen worden gebruikt als er geen andere opties zijn, aangezien als er een defect wordt gevonden, het asfalt moet worden geopend, de beweging langs de straat moet worden gestopt of beperkt. Er zijn plaatsen waar een kanaalapparaat wordt gebruikt om de beveiliging te verbeteren. Dit is verplicht bij het leggen van een netwerk tussen ziekenhuizen, scholen, kleuterscholen, enz..
De belangrijkste elementen van het verwarmingsnetwerk
Het verwarmingsnetwerk, waartoe het niet behoort, is in wezen een verzameling elementen die in een lange pijpleiding zijn samengevoegd. Ze worden in afgewerkte vorm door de industrie geproduceerd en de constructie van communicatie komt neer op het leggen en met elkaar verbinden van onderdelen..
De buis is de basisbouwsteen in deze constructor. Afhankelijk van de diameter worden ze geproduceerd in lengtes van 6 en 12 meter, maar op bestelling bij de fabriek van de fabrikant kun je beeldmateriaal kopen. Vreemd genoeg wordt aanbevolen om zich aan standaardmaten te houden – snijden in de fabriek kost een orde van grootte meer.
Voor verwarmingssystemen worden voor het grootste deel stalen buizen met een isolatielaag gebruikt. Niet-metalen analogen worden zelden gebruikt en alleen op netwerken met een zeer lage temperatuurgrafiek. Dit is mogelijk na cv-punten of wanneer de bron van warmtevoorziening een waterverwarmingsketelhuis met laag vermogen is, en zelfs dan niet altijd.
Voor het verwarmingsnet is het noodzakelijk om uitsluitend nieuwe leidingen te gebruiken; het hergebruik van gebruikte onderdelen leidt tot een aanzienlijke verkorting van de levensduur. Deze materiaalbesparingen leiden tot aanzienlijke kosten voor latere reparaties en vrij vroege renovatie. Het is ongewenst om elk type buislegger met een spiraalvormige lasnaad te gebruiken voor verwarmingsleidingen. Een dergelijke pijpleiding is zeer bewerkelijk om te repareren en vermindert de snelheid van het opheffen van breuken in noodgevallen..
90 graden elleboog
Naast gewone rechte buizen maakt de industrie er ook vormstukken voor. Afhankelijk van het geselecteerde type pijpleiding, kunnen ze variëren in hoeveelheid en doel. In alle versies zijn bochten (buis draait onder een hoek van 90, 75, 60, 45, 30 en 15 graden), T-stukken (aftakkingen van de hoofdleiding, een buis met dezelfde of kleinere diameter erin gelast) en overgangen (verandering van de diameter van de pijpleiding) vereist. De rest, bijvoorbeeld de eindelementen van het operationele afstandsbedieningssysteem, wordt naar behoefte vrijgegeven..
Aftakking van het hoofdnetwerk
Een even belangrijk element bij de constructie van een verwarmingsleiding zijn afsluiters. Dit apparaat blokkeert de stroom van het koelmiddel, zowel naar de consument als van hem. De afwezigheid van afsluiters op het netwerk van de abonnee is onaanvaardbaar, aangezien bij een ongeval op de site niet slechts één gebouw moet worden uitgeschakeld, maar het hele aangrenzende gebied.
Voor het aanleggen van de pijpleiding met lucht is het noodzakelijk maatregelen te nemen die elke mogelijkheid van onbevoegde toegang tot de regelonderdelen van de kleppen uitsluiten. Bij onopzettelijke of opzettelijke sluiting of beperking van de doorvoer van de retourleiding zal een onaanvaardbare druk ontstaan, met als resultaat niet alleen een breuk van de verwarmingsnetwerkleidingen, maar ook van de verwarmingselementen van het gebouw. Meest afhankelijk van batterijdruk. Bovendien worden nieuwe ontwerpoplossingen voor radiatoren veel eerder uit elkaar gescheurd dan hun Sovjet-gietijzeren tegenhangers. Het is niet moeilijk om je de gevolgen van een kapotte batterij voor te stellen – kamers gevuld met kokend water hebben behoorlijk wat reparaties nodig. Om de mogelijkheid uit te sluiten om de kleppen door onbevoegden te bedienen, kunt u dozen met sloten voorzien die de bedieningselementen met een sleutel sluiten, of verwijderbare stuurwielen.
In het geval van ondergrondse aanleg van pijpleidingen naar de kleppen, is het daarentegen noodzakelijk om te zorgen voor toegang van onderhoudspersoneel. Hiervoor worden thermische kamers gebouwd. Werknemers die erin afdalen, kunnen de nodige manipulaties uitvoeren.
Door het kanaalloos leggen van voorgeïsoleerde buizen zien de fittingen er anders uit dan hun standaard uiterlijk. In plaats van een stuur heeft de kogelkraan een lange steel, aan het uiteinde waarvan zich een bedieningselement bevindt. Sluiten / openen gebeurt met een T-vormige sleutel. Het wordt geleverd door de fabrikant, compleet met de basisorder voor buizen en fittingen. Om de toegang te organiseren, wordt deze staaf in een betonnen put geplaatst en afgesloten met een luik.
Afsluiters met versnelling
Op pijpleidingen met een kleine diameter kunt u besparen op ringen en luiken van gewapend beton. In plaats van gewapend beton kunnen de staven in metalen vloerkleden worden geplaatst. Ze zien eruit als een pijp met een deksel aan de bovenkant, gemonteerd op een kleine betonnen pad en begraven in de grond. Vaak stellen ontwerpers voor kleine buisdiameters voor om beide wapeningsstaven (aanvoer- en retourleidingen) in één gewapende betonnen put met een diameter van 1 tot 1,5 meter te plaatsen. Deze oplossing ziet er op papier goed uit, maar in de praktijk leidt deze opstelling vaak tot de onmogelijkheid van klepsturing. Dit komt doordat beide stangen niet altijd direct onder het luik zitten, daarom is het niet mogelijk om de sleutel verticaal op het bedieningselement te monteren. Fittingen voor pijpleidingen met een middelgrote en grotere diameter zijn uitgerust met een versnellingsbak of een elektrische aandrijving, het zal niet werken om het in het tapijt te plaatsen, in het eerste geval zal het een put van gewapend beton zijn en in het tweede geval – een geëlektrificeerde thermische kamer.
Tapijt instellen
Het volgende element van het verwarmingsnetwerk is een compensator. In het eenvoudigste geval is dit het leggen van pijpen in de vorm van de letter P of Z en elke afslag van de route. In meer complexe versies worden lens, pakkingbus en andere compenserende apparaten gebruikt. De noodzaak om deze elementen te gebruiken wordt veroorzaakt door de gevoeligheid van metalen voor aanzienlijke thermische uitzetting. In eenvoudige woorden, de buis onder invloed van hoge temperaturen vergroot zijn lengte en om te voorkomen dat hij barst als gevolg van overmatige belasting, worden met bepaalde tussenpozen speciale apparaten of rotatiehoeken van de route voorzien – ze verwijderen de spanning veroorzaakt door de uitzetting van het metaal.
U-vormige uitzettingsvoeg
Voor de aanleg van abonneenetwerken wordt aanbevolen om alleen eenvoudige draaihoeken als compensatoren te gebruiken. Complexere apparaten kosten ten eerste veel en ten tweede hebben ze jaarlijks onderhoud nodig..
Voor het kanaalloos leggen van pijpleidingen is naast de draaihoek zelf ook een kleine ruimte voorzien voor de werking ervan. Dit wordt bereikt door uitzettingsmatten bij de bocht in het net te plaatsen. Het ontbreken van een zacht gedeelte zal ertoe leiden dat de buis op het moment van uitzetting in de grond wordt geknepen en eenvoudig barst.
U-vormige uitzettingsvoeg met gelegde matten
Drainage is ook een belangrijk onderdeel van de thermische communicatie-ontwerper. Dit apparaat is een aftakking van de hoofdpijpleiding met hulpstukken, die afdaalt in een betonnen put. Als het verwarmingssysteem moet worden geleegd, worden de kranen geopend en wordt de koelvloeistof weggegooid. Dit element van de verwarmingsleiding is op alle lagere punten van de pijpleiding geïnstalleerd.
Goed laten weglopen
Het geloosde water wordt met speciale apparatuur uit de put gepompt. Als er een mogelijkheid is en de juiste toestemming is verkregen, is het mogelijk om de afvalput aan te sluiten op de netwerken van huishoudelijke of regenriolen. In dit geval is er geen speciale uitrusting vereist voor gebruik..
In kleine delen van netwerken, tot enkele tientallen meters, is het niet toegestaan om afvoer te installeren. Tijdens reparaties kan het overtollige koelmiddel op de ouderwetse manier worden afgevoerd – om de buis door te snijden. Bij een dergelijke lediging moet het water de temperatuur echter aanzienlijk verlagen vanwege het gevaar van brandwonden voor het personeel en de timing van de voltooiing van de reparatie wordt enigszins vertraagd.
Een ander structureel element, zonder welke de normale werking van de pijpleiding onmogelijk is, is een ontluchter. Het is een tak van het verwarmingsnetwerk, recht omhoog gericht, aan het einde waarvan een kogelkraan zit. Dit apparaat dient om de lucht uit de pijpleiding te laten ontsnappen. Zonder het verwijderen van gaspluggen is normaal vullen van leidingen met koelvloeistof onmogelijk. Dit element wordt op alle bovenste punten van het verwarmingsnetwerk geïnstalleerd. U mag het in geen geval weigeren het te gebruiken – er is nog geen andere methode uitgevonden om lucht uit leidingen te verwijderen.
T-shirts met kogelkraan voor ontluchting
Bij het aanbrengen van een ontluchter moet men zich naast functionele ideeën ook laten leiden door de principes van personeelsveiligheid. Bij het ontluchten bestaat gevaar voor brandwonden. De luchtafvoerslang moet opzij of naar beneden gericht zijn.
Ontwerp
Het werk van de ontwerper bij het maken van een verwarmingsnetwerk is niet gebaseerd op sjablonen. Elke keer dat er nieuwe berekeningen worden uitgevoerd, wordt apparatuur geselecteerd. Het project kan niet worden hergebruikt. Om deze redenen zijn de kosten van dergelijk werk altijd vrij hoog. Prijs mag echter niet het belangrijkste criterium zijn bij het kiezen van een ontwerper. De duurste is niet altijd de beste, en vice versa. In sommige gevallen worden de buitensporige kosten niet veroorzaakt door de bewerkelijkheid van het proces, maar door de wens om iemands waarde te vergroten. Ervaring met de ontwikkeling van dergelijke projecten is ook een belangrijk pluspunt bij de selectie van een organisatie. Toegegeven, er zijn momenten waarop het bedrijf een status heeft ontwikkeld en zijn specialisten volledig heeft veranderd: het heeft het ervaren en dure verlaten ten gunste van het jonge en ambitieuze. Het zou leuk zijn om dit punt al vóór het sluiten van het contract te verduidelijken.
Regels voor het kiezen van een ontwerper
- Kosten. Het zou in het middenbereik moeten zijn. Uitersten zijn niet gepast.
- Ervaring. Om de ervaring te bepalen, is de eenvoudigste manier om de telefoons te vragen van klanten voor wie de organisatie al soortgelijke projecten heeft uitgevoerd en niet te lui te zijn om meerdere nummers te bellen. Als alles “op het niveau” was, dan ontvangt u de nodige aanbevelingen, indien “niet erg” of “min of meer” – u kunt uw zoektocht gerust verder voortzetten.
- Ervaren personeel.
- Specialisatie. Je moet organisaties vermijden die, ondanks het kleine personeelsbestand, bereid zijn een huis te bouwen met een pijp en een pad ernaartoe. Het gebrek aan specialisten leidt ertoe dat dezelfde persoon meerdere secties tegelijk kan ontwikkelen, zo niet alle. De kwaliteit van dergelijk werk laat veel te wensen over. De beste optie zou een eng gerichte organisatie zijn met een voorkeur voor communicatie of energieconstructie. Grote civieltechnische instellingen zijn ook geen slechte optie..
- Stabiliteit. Eendagsfirma’s moeten worden vermeden, hoe verleidelijk hun aanbod ook is. Het is goed als er een mogelijkheid is om contact op te nemen met de instituten die zijn opgericht op basis van de oude Sovjet-onderzoeksinstituten. Meestal steunen ze het merk, en de werknemers op deze plaatsen werken vaak hun hele leven en hebben al “de hond opgegeten” bij dergelijke projecten.
Het ontwerpproces begint lang voordat de ontwerper een potlood oppakt (in de moderne versie, voordat hij voor de computer ging zitten). Dit werk bestaat uit verschillende opeenvolgende processen.
Ontwerpfasen
- Verzameling van ruwe gegevens.
Dit deel van het werk kan zowel aan de ontwerper worden toevertrouwd als zelfstandig door de klant worden uitgevoerd. Het is niet duur, maar het kost wat tijd om een aantal organisaties te bezoeken, brieven te schrijven, te solliciteren en daar antwoord op te krijgen. U moet niet alleen bezig zijn met het verzamelen van initiële gegevens voor het ontwerp als u niet kunt uitleggen wat u precies wilt doen.
- Technische enquête.
De etappe is best moeilijk en kan niet alleen worden gedaan. Sommige ontwerporganisaties doen dit werk zelf, andere geven het aan onderaannemers. Als de ontwerper werkt volgens de tweede optie, is het logisch om zelf een onderaannemer te kiezen. Dus de kosten kunnen iets worden verlaagd.
- Het ontwerpproces zelf.
Uitgevoerd door de ontwerper, in elk stadium gecontroleerd door de klant.
- Project goedkeuring.
De ontwikkelde documentatie moet door de klant worden gecontroleerd. Daarna coördineert de ontwerper het met externe organisaties. Soms is het voldoende om aan dit proces deel te nemen om het proces te versnellen. Als de klant samen met de ontwikkelaar reist zoals afgesproken, is er ten eerste geen manier om het project uit te stellen en ten tweede is er een kans om alle tekortkomingen met eigen ogen te zien. Als er controversiële kwesties zijn, is het mogelijk om deze zelfs in de bouwfase te beheersen..
Veel organisaties die projectdocumentatie ontwikkelen, bieden alternatieve opties voor dit type. Aan populariteit winnen 3D-ontwerp, kleurontwerp van tekeningen. Al deze decoratie-elementen zijn puur commercieel van aard: ze verhogen de ontwerpkosten en verhogen op geen enkele manier de kwaliteit van het project zelf. Bouwers zullen het werk op dezelfde manier uitvoeren voor elk type ontwerp en schattingsdocumentatie.
Opstellen ontwerpcontract
Naast wat al is gezegd, is het nodig om een paar woorden toe te voegen over het ontwerpcontract zelf. Veel hangt af van de punten die erin staan. Het is niet altijd nodig om blindelings akkoord te gaan met het door de ontwerper voorgestelde formulier. Vaak wordt daar alleen rekening gehouden met de belangen van de projectontwikkelaar.
Het ontwerpcontract moet bevatten:
- volledige namen van de partijen
- kosten
- periode van uitvoering
- onderwerp van een contract
Deze punten moeten duidelijk worden omschreven. Als de datum minstens een maand en een jaar is, en niet na een bepaald aantal dagen of maanden vanaf het begin van het ontwerp of vanaf het begin van het contract. Als u een dergelijke formulering specificeert, komt u in een lastige positie als u plotseling iets voor de rechtbank moet bewijzen. Je moet ook speciale aandacht besteden aan de naam van het onderwerp van het contract. Het moet niet klinken als een project en een punt, maar als ‘de uitvoering van ontwerpwerkzaamheden aan de warmtevoorziening van dat en dat gebouw’ of ‘ontwerp van een verwarmingsnetwerk van een bepaalde plaats naar een bepaalde plaats’.
Het is handig om in het contract enkele boetepunten voor te schrijven. Zo houdt een vertraging in de ontwerptijd in dat de ontwerper 0,5% van het contractbedrag ten gunste van de klant betaalt. Het is handig om het aantal projectkopieën in het contract te noteren. De optimale hoeveelheid is 5 stuks. 1 voor jezelf, nog 1 voor technische begeleiding en 3 voor bouwers.
Volledige betaling voor het werk mag pas worden gedaan na 100% gereedheid en ondertekening van het acceptatiecertificaat (certificaat van voltooiing). Bij het opstellen van dit document is het absoluut noodzakelijk om de naam van het project te controleren, deze moet identiek zijn aan die gespecificeerd in het contract. Als de gegevens niet overeenkomen, zelfs niet door één komma of letter, loopt u het risico dat u in geval van een geschil geen betaling onder deze specifieke overeenkomst aantoont.
Het volgende deel van het artikel is gewijd aan bouwkwesties. Ze zal licht werpen op momenten als: de details van de selectie van een aannemer en het sluiten van een contract voor de uitvoering van bouwwerkzaamheden, een voorbeeld geven van de juiste installatievolgorde en je vertellen wat je moet doen als de pijpleiding al is aangelegd om negatieve gevolgen tijdens de operatie te voorkomen.
Beste lezer, ik heb een vraag namens jou. Ik ben geïnteresseerd in het ontwerp van verwarmingsnetwerken. Kun je me alsjeblieft meer informatie geven over dit onderwerp? Wat zijn de belangrijkste overwegingen bij het ontwerpen van verwarmingsnetwerken? En zijn er specifieke technieken of materialen die van belang zijn? Ik zou graag jouw kennis op dit gebied willen achterhalen. Alvast hartelijk dank!