Een boom kiezen om te bouwen

In Rusland wordt hout al lang gebruikt voor de bouw. Het is geweldig voor alle klimaten. En tegenwoordig wordt dit traditionele materiaal vaak gebruikt bij de bouw van mooie en warme huizen. Door zijn bijzondere eigenschappen bereikt u een hoog comfortniveau in kamers..

Onze voorouders waren erg voorzichtig met de keuze en voorbereiding van hout voor een kap. Hout werd meestal in de winter of het vroege voorjaar geoogst, “terwijl de boom slaapt en het overtollige water de grond in is gegaan”

In de afgelopen jaren zijn er veel nieuwe materialen en technologieën op de woningmarkt in de voorsteden verschenen. Desalniettemin blijven houten huizen het populairst bij individuele ontwikkelaars. Deze populariteit is grotendeels te danken aan het feit dat in ons land hout het goedkoopste bouwmateriaal is. Bovendien is het in de boom dat architectonische kenmerken en artistieke afbeeldingen gedicteerd door de nationale tradities van de Russische architectuur kunnen worden belichaamd. Natuurlijk is de natuurlijke oorsprong van groot belang, wat de ecologische reinheid van houten gebouwen bepaalt, een goede luchtdoorlatendheid. Ten slotte is hout een uitstekende warmte-isolator. Hierdoor behoudt u een optimale verhouding tussen temperatuur en vochtigheid in de blokhut. Het is gemakkelijk om in een houten huis te ademen, aangenaam en comfortabel bij elk weer.

Onze voorouders waren erg voorzichtig met de keuze en voorbereiding van hout voor een kap. Alleen rijp, gezond hout werd geselecteerd, zonder rot en wormgaten, ongeveer even dik, met een egaal oppervlak. Hout werd meestal in de winter of het vroege voorjaar geoogst, “terwijl de boom slaapt en het overtollige water de grond in is gegaan”.

Het hout werd uit het bos gehaald en onmiddellijk van schors ontdaan. Het is bekend dat vers gekapt hout in de winter een vochtgehalte van 30% heeft. Maar gedroogd hout (18-20 procent vochtgehalte) is geschikt voor het maken van een blokhut. Om dergelijk hout te verkrijgen, werd het onder een luifel bewaard. De houtblokken werden op kussens gestapeld om doorlopende ventilatie te garanderen. Schors, zaagsel en ander afval werden verbrand om de geoogste stammen te beschermen tegen de houtetende kever.

Tegenwoordig wordt hout op ongeveer dezelfde manier gekapt, volgens alle regels van de traditionele houten woningbouw..

Voor de vervaardiging van blokhutten worden meestal naaldbosmaterialen gebruikt: dennen, sparren, lariks, ceder en sparren. Naaldhout is sterker dan de meeste voorkomende hardhoutsoorten en is minder vatbaar voor bederf. Naaldstammen hebben een meer regelmatige vorm, waardoor hun volume beter benut kan worden.

Grenen onderscheidt zich door de grootste rechte stam, het minimum aantal knopen en goede technische eigenschappen. Met een hoge weerstand tegen bederf, neigt het niettemin “blauw” te worden (met hoge luchtvochtigheid, vooral in juli-augustus). Het blauw zelf verandert de fysische en mechanische eigenschappen van hout niet, maar bederft het uiterlijk. Dennen is het meest voorkomende materiaal voor de bouw van houten huizen, zowel hier als in Europa..

Vurenhout wordt minder vaak gebruikt in de bouw. In droge staat is sparrenhout bijna net zo sterk als grenenhout. Sparren is vatbaarder voor verval, maar wordt veel minder blauw. Het is slechter vochtbestendig dan andere houtsoorten, dus het verdient de voorkeur om het voor interieurdecoratie te gebruiken. Sparren heeft een iets lossere structuur, maar is hierdoor iets warmer dan grenen. Hoewel de consumenteneigenschappen wat minder geschikt zijn voor de vervaardiging van gehakte wanden vanwege de lagere dichtheid en het lagere harsgehalte, kan vurenhout toch worden aanbevolen voor de vervaardiging van dragende elementen van vloeren (balken, platen). Op de wereldmarkt wordt sparren geciteerd boven grenen. Voor coniferen is sparren van korte duur – groeit zelden meer dan 200 jaar.

Lariks is sterker, dichter en beter bestand tegen bederf dan grenen, maar moeilijker te bewerken en breekt gemakkelijk. Het is ideaal als wandmateriaal, gebruikt als materiaal voor constructies (balken, valleien, spanten, vastzetten, enz.). Lariks is beter bestand tegen vocht en wordt zeer gewaardeerd, 2-3 keer duurder dan grenen. Lariks is de enige boom die niet rot in zeewater. Voor de vervaardiging van een blokhut wordt hout met een diameter van 26 cm tot 40 cm gebruikt, en soms zelfs hoger. De keuze van de diameter van het blok hangt af van de wensen en financiële mogelijkheden van de klant, van de klimatologische omstandigheden en de seizoensgebondenheid van de werking van het huis; evenals de vereisten voor de externe esthetiek van een blokhut. Naast de dikte van de stammen is een belangrijke esthetische indicator voor het gebruik van een stam de knoestigheid. De den in het onderste deel van de stam heeft praktisch geen noesten, daarom is de duurste, maar ook betere kwaliteit de zogenaamde butt cut – de onderste 6–8 meter van de stam. In Rusland is het meest voorkomende een rond profiel van een boomstam, het zogenaamde ronde hout, bovendien kunt u een rond hout gebruiken met een protest, dat wil zeggen een blok dat aan een rand van binnenuit is uitgehouwen. Maar men moet in gedachten houden dat dit een zeer arbeidsintensief werk is, dat leidt tot een stijging van de kosten van een blokhut. In Scandinavië worden tweesnijdende stammen veel gebruikt. De muren zijn zowel van buiten als van binnen eigenlijk recht, zonder de esthetiek van het handgesneden huis te verliezen. De eerste bewerking om een ​​blok hout te maken voor de vervaardiging van een blokhut is het ontschorsen en scheren. Het blaffen van een boomstam gebeurt meestal zonder het gebruik van een elektrisch gereedschap. Het slijpen gebeurt daarentegen met elektrische schaafmachines. Op dit moment wordt de techniek van het ontschorsen van boomstammen beheerst zonder het spinthout te beschadigen en zonder daarna te zagen. Het spinthout is de bovenste, meest dichte laag van de boom, die een beschermende functie heeft. Het behoud van deze laag helpt de vorming van scheuren te verminderen en andere defecten in het hout te voorkomen. Meestal blijven bij het ontschorsen kleine delen van de bast op de stam met kleine beschadigingen aan het hout. Na het drogen wordt de bast donker en krijgt het blok een bonte kleur, kenmerkend voor niet geschaafde houtblokken. Sommige klanten weigeren de stammen voor deze karakteristieke kleur bij te knippen en om de vezelstructuur van het hout niet te beschadigen. Houd er echter rekening mee dat de bast het meest vatbaar is voor rot, daarom wordt in de meeste gevallen het blok afgeschoren. Om het hout tegen bederf te beschermen, wordt het hele oppervlak van het blok behandeld met een dunne laag antisepticum. En de uiteinden van de blokken, kommen, groeven, sneden, groeven en groeven zijn het meest grondig geïmpregneerd, omdat de vezelachtige structuur van het hout daar wordt verstoord. Met behulp van een antisepticum kunnen de houtblokken een kleurtint naar keuze van de klant krijgen.