Gasbrander op blik: selectie en gebruik

Zowel in het dagelijks leven als bij professionele reparaties zijn draagbare gasbranders erg populair. De reikwijdte van hun toepassing is erg breed en er zijn verschillende soorten. U kunt de juiste brander voor de huidige taak kiezen en leren hoe u deze correct gebruikt door dit artikel te bestuderen..

De belangrijkste soorten draagbare branders

Gasbranders in de vorm van mondstukken voor cilinders met spantangverbindingen moeten als een aparte klasse gereedschappen worden beschouwd. Ze worden gebruikt onder hoge brandveiligheidsomstandigheden op locaties waar zware bouwmachines niet werken en het risico op schade aan de brander zelf minimaal is..

Branders kenmerken zich vooral door de temperatuur en vorm van de vlam. De eenvoudigste apparaten hebben een verbrandingstemperatuur die dicht bij het minimum ligt, slechts 700–1000 ° C. Lucht komt op natuurlijke wijze de brander binnen, dus het is altijd schaars. Tegelijkertijd hebben duurdere producten een speciale vorm van de luchttoevoerkanalen, hierdoor neemt de luchtstroom toe en stijgt de verbrandingstemperatuur tot 1200 ° С.

Een nog warmere vlam wordt geproduceerd door branders van het ejectortype, waarin lucht wordt toegevoerd aan de haard vanwege verdunning, de stromingskracht is recht evenredig met de werkgasdruk. Hierdoor is het mogelijk om de temperatuur te verhogen tot 1500–1600 ° C en deze relatief soepel samen met de vlamlengte te regelen door simpelweg aan de kraan te draaien. Er kunnen meerdere verbrandingscentra in de brander zijn, zo’n gereedschap is niet bedoeld voor delicaat werk, maar het verwarmt grote oppervlakken perfect.

De hoogste verbrandingstemperatuur voor branders is 2000–2400 ° C en wordt bereikt door de concentratie van de geforceerde lucht in het verbrandingscentrum en het gebruik van een speciaal gas: methylacetyleenpropadieen (MAPP). Een hoge temperatuur kegel wordt gevormd in de vlam van de brander, vergelijkbaar in vermogen en temperatuur met gas-zuurstof lassen, maar niet autogeen snijden.

Optioneel is er voor alle soorten branders een flexibele of draaibare buis, piëzo-ontsteking en een zeer gevoelige regelklep. Met een groot temperatuurbereik is er dezelfde ruime keuze aan branders qua vermogen en bijbehorende gasstroom.

Toeristische branders

Lage temperatuurbranders lossen een breed scala aan taken op en zijn geschikt voor huishoudelijk gebruik en professionele bouw. Dergelijke branders worden meestal vervangen door elektrische haardrogers op plaatsen waar alleen autonome werking mogelijk is..

Het grootste nadeel van branders zonder injector is de lage vlamstabiliteit, wat vooral merkbaar is bij scherpe bochten en kantelingen. Vloeibaar gemaakte gasspatten hebben geen significant effect in branders van een duurdere klasse met een speciaal verloopstuk en een verwarmingscircuit.

Dergelijke toortsen worden in de regel niet gebruikt voor solderen. Hun belangrijkste doel is om brandhout en kolen te ontsteken of om materialen te verwarmen die het gebruik van een open vlam mogelijk maken. Zo’n gereedschap is ook onvervangbaar voor het ontdooien van leidingen, het verwarmen van automotoren of het uitpakken van rakels op sleeptouw, het verbranden van verf om het te verwijderen en ander ruw werk..

Doorgebrande fakkels

Ejector-branders hebben een specifieker apparaat en doel. Zij zijn de constante assistenten van vele ontwerpers en vakmensen bij de verwerking van non-ferro metalen. De hoge temperatuur en vlamcontrole maken de branders ideaal voor het solderen en harden van metalen of andere warmtebehandelingen die een hoge temperatuurnauwkeurigheid en een goed gedefinieerde kegel vereisen.

Door de specifieke toepassing kan de grootte van branders en nozzles sterk variëren. Miniaturen worden gebruikt voor het solderen van sieraden en dun metaal, ondanks het gebrek aan toevoer van zuivere zuurstof, zijn ze zelfs bestand tegen filigraanwerk. Middelgrote toortsen hebben een conusdikte van 3 tot 9 mm en zijn het meest geschikt voor het elektrisch solderen van kabelmoffen, koperen en aluminium buizen.

Vanwege hun hoge vermogen zijn grotere branders rationeel te gebruiken in industrieën zoals artistiek smeden, precisiebuigen of metaal stampen. Het zijn deze gereedschappen die thuisvakmensen gebruiken als basis voor zelfgemaakte gasovens en hardingsovens..

Voor ejectorbranders is het concept van een onstabiele vlam puur figuurlijk, en hoewel periodieke gasuitbarstingen mogelijk zijn, blijft de kerntemperatuur relatief stabiel. Het gasvoorverwarmingscircuit wordt meer gebruikt om de efficiëntie van de branders te verbeteren, sneller het bedrijfsvermogen te bereiken en nauwkeurige temperatuurregeling.

Gasbranders op hoge temperatuur

Branders, die MAPP-gas gebruiken in plaats van propaan-butaanmengsel, mogen niet over het hoofd worden gezien. De verbrandingstemperatuur van de vlam daarin is 2200-2400 ° C, terwijl de belangrijkste energie geconcentreerd is in een kegel, die vrij stabiel is en een uitgesproken rand heeft.

Dergelijke branders worden gebruikt voor het verwarmen, smeden en buigen van koolstofstaal en massieve onderdelen. De hoge temperatuur zorgt ook voor een betere uitharding en ontlaten van het metaal.

Als het gaat om solderen en lassen, doen MAPP-gastoortsen uitstekend werk met roestvrij staal, zonder zelfs delicate onderdelen oververhit te raken. Een ander voordeel van MAPP-gas is het lage kookpunt, waardoor het zelfs in branders zonder verwarmingscircuit kan worden gebruikt bij temperaturen van -20 ° C..

De beste optie kiezen

Bij het kiezen van een gasbrander voor verschillende taken, moet u op individuele nuances letten. Voor toeristische doeleinden werken de eenvoudigste, atmosferische fakkelbranders goed. Zelfs goedkope Chinese producten kunnen tegen het aansteken van een vuur of het verwarmen van voedsel, het is absoluut niet jammer om ze kapot te maken of te verliezen.

Voor huishoudelijke doeleinden en kleine reparaties is het beter om geen gereedschap uit de amateur-serie aan te schaffen. Iets duurdere semiprofessionele branders hebben een meer verfijnd ontwerp en missen dergelijke niet voor de hand liggende nadelen zoals bijvoorbeeld het smelten van de plastic bekleding van het mondstuk of een defecte piëzo-ontsteking. Een ander argument tegen de gemiddelde prijscategorie is de bijna universele afwezigheid van een normale regelklep, die zelfs bij zwaar werk belangrijk kan zijn..

Als de toorts wordt geselecteerd voor fijn werk, solderen of lassen, moet extra aandacht worden besteed aan ergonomie en balancering. Tijdens dergelijke werkzaamheden moet de brander vaak worden in- en uitgeschakeld, dus de vorm van het lichaam en de plaatsing van de bedieningselementen moeten een ontsteking en nauwkeurige afstelling met één hand mogelijk maken..

Bij het kiezen van een kracht moet men zich laten leiden door de dikte en het materiaal van de werkstukken. Een brander van 500-700 W is voldoende voor het bakken van verf of het solderen van koperdraden. Buizen gemaakt van non-ferro metalen en stalen producten tot 3 mm dik zullen goed opwarmen bij een vlamvermogen van ongeveer 1200-1500 W. Branders van 2-3 kW worden gebruikt voor het verwarmen en buigen van fittingen tot 14 mm dik. Er is nog een kenmerk: de vlam van krachtige branders van hoge kwaliteit kan worden aangepast voor fijner werk, maar het is onmogelijk om een ​​groot deel te verwarmen met een brander met laag vermogen.